۱۲

مستان و همای - کدخدای ده ما

کدخدایی که گمان کرده خدای ده ماست
کدخدا ئیست ،خدا نیست، بلای ده ماست
روزگاریست به گوش همه خواند که خداست
خانه اش در ده ما نیست جدای ده ماست
بینوا بی خبر از حال وهوای ده ماست
کدخدا دیر زمانیست،زمانیست که دیوانه شدست
از زمانی که به دیدار خدا رفته و در خانه شدست
خانه را دیده خدا را نه ولی با همه بی گانه شدست
غافل از انکه خدا در همه جای ده ماست
بینوا بی خبر از حال و هوای ده ماست

Mastan and Homay - Kadkhodaye deh e ma

Mastan and Homay - Kadkhodaye deh e ma مستان و همای - کدخدای ده ما

شادمهر عقیلـی - ستـاره

Shadmehr Aghili – Entekhab شـــــــادمهر عقیلی : انتخاب

Persia1.Net - Shadmehr Aghili Entekhab شـــــــادمهر عقیلی : انتخاب

 با دکلمه زیبای پرویز پرستویی و صدای دلنشین رسول نجفیان
این ترانه رو اولین بار به یاد کشته‌های زمین لرزه آذربایجان آپلود کردم اما افسوس که مناسبت‌هایش تمامی ندارد!

یاد همه رفتگان گرامی...
-------------
عجب رسمیه رسم زمونه
قصه برگ و باد خزونه
میرن آدما از اونا فقط 
خاطره هاشون به جا میمونه
کجاست اون کوچه
چی شد اون خونه
آدماش کجان خدا میدونه
بوتهء یاس بابا جون هنوز
گوشهء باغچه توی گلدونه
عطرش پیچیده تا هفتا خونه
خودش کجاهاست خدا میدونه
میرن آدما از اونا فقط 
خاطره هاشون به جا میمونه

تسبیح و مهر بی بی جون هنوز
گوشهء طاقچه توی ایونه
خودش کجاهاست خدا میدونه
خودش کجاهاست خدا میدونه
میرن آدما از اونا فقط 
خاطره هاشون به جا میمونه

پرسید زیر لب یکی با حسرت
پرسید زیر لب یکی با حسرت
از ماها بعدها چه یادگاری میخواد بمونه 
خدا میدونه
میرن آدما از اونا فقط 
خاطره هاشون به جا میمونه
میرن آدما از اونا فقط 
خاطره هاشون به جا میمونه


( دکلمهء پرویز پرستویی )
پرسید زیر لب یکی با حسرت
از ما ها بعدها چه یادگاری میخواد بمونه
خدا میدونه

میرن آدما از اونا فقط خاطره هاشون به جا میمونه
کجاست اون کوچه
چی شد اون خونه
آدماش کجان خدا میدونه


( آواز رسول نجفیان )
ندونستم مو قدرش در کنارم
ولی ولی حالا که رفته بیقرارم
نخندیدم دمی بر روی ماهش
چه سود اکنون به خاکش اشک بارون
ای الله جان
برس برس بر دادم ای پروردگارم

ندید از من خوشی
من هم پس از او ندیدم روی خوش از روزگارم
ای الله جان
برس برس بر دادم ای پروردگارم

شدم تنها
به غربتها فراموش
خدا رحمی بکن بر حال زارم
ای الله جان
الله جان رحمی بکن بر حال زارم

پشیمونم پشیمونم ولی هی هات دیر است
حلالم کن که ما هم ره سپارم
ای الله جان رحمی بکن بر حال زارم
رحمی بکن بر حال زارم


میرن آدما (رسم زمونه) - رسول نجفیان - پرویز پرستویی

دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد

به زیر آن درختی رو که او گلهای تر دارد

در این بازار  عطاران مرو هر سو چو بیکاران

به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد

ترازو گر نداری پس تُرا   زو  ره   زند هر کس

یکی قلبی بیاراید   تو پنداری که زر دارد

تو را بر در نشاند او به طراری که می آیم

تو منشین منتظر بر در ، که آن خانه دو در دارد

به هر دیگی که میجوشد  میاور کاسه و منشین

که هر دیگی که میجوشد  درون چیزی دگر دارد

نه هر کلکی شکر دارد ، نه هر زیری زبر دارد

نه هر چشمی نظر دارد ، نه هر بحری گوهر دارد

بنال ای بلبل دستان ، ازیرا ناله مستان

میان صخره و خارا اثر دارد ، اثر دارد

بنه سر گر نمیگنجی ، که اندر چشمه سوزن

اگر رشته نمیگنجد ازآن باشد که سر دارد

چراغ است این دل بیدار، به زیر دامنش می دار

از این باد و هوا بگذر، هوایش شور و شر دارد

چو تو از باد بگذشتی مقیم چشمه ای گشتی

حریف همدمی گشتی که آبی بر جگر دارد

چو آبت بر جگر باشد  درخت سبز را مانی

که میوهی نو دهد دایم درون دل سفر دارد

مثنوی

شهرام ناظری - دلا نزد کسی بنشین

آهنگ افسانه چشم‌هایت از آلبوم افسانه چشم‌هایت با صدای همایون شجریان و علیرضا قربانی و آهنگسازی مهیار علیزاده

می‌روم تا که فراموش کنم چشم تو را
می‌روم تا که در آغوش کشم یاد تو را
و هوای هوس وصل تو را، خواب تو را
و نگاهت که جهان است و جهان در نگهت
شود آیا که فراموش کنم چشم تو را
تا بسوزم و کنم خاک، غزل‌های تو را
تو حریفی و خزان بود که پایان من است
سوگ باران و بهاران همه آواز من است
گنه از دیده من بود و نگاهی نگران
که مرا دید و ربود و گذر کرد چو باد
دست در دست خیالت به بیابان بروم
تا به آتش بکشانم لب خاموش تو را
موج وهم است و جنون من و دریای عذاب
و سرابی که مرا برد به این دِیر خراب
حال دیوانگی من بنگر، هیچ مگو
بشنو نغمه دیوان پریشان مرا
می‌روم تا که فراموش کنم چشم تو را
می‌روم تا که در آغوش کشم یاد تو را
و هوای هوس وصل تو را، خواب تو را
و نگاهت که جهان است و جهان در نگهت

شعر از علیرضا کلیایی

Afsaneye Chashmhayat (www.VavMusic.com)

Afsaneye Chashmhayat - افسانه چشمهایت

موسیقی محلی آذربایجانی به نام ” کوچه لره سو سپمیشم ” از آلبوم : بیاض گجه لر خواننده : رحیم شهریاری نوازنده تار: محمد حسین عمرانی فر نوازنده پیانو: پیمان حمیدی

کوچه لره سو سپ میشم
یار گلنده توز اولماسون
هله گلسین هله گتسین
آرالیخدا سوز اولماسون

ساما وارا اوت سالمیشام
ایستکنه قند سالمیشام
یاریم گدیپ تک گالمیشام
نه عزیز دیر یارین جانی
نه شیرین دیر یارین جانی
کوچه لره سو سپ میشم یار گلنده توز اولماسون
هله گلسین هله گتسین آرامیزدا سوز اولماسون.

ترجمه:

کوچه را آب و جارو کرده ام
تا وقتی یارم می آید گرد و خاک نباشد
طوری بیاید و برود
که هیچ حرف و حدیثی در میان نماند.

سماور را آتش کرده ام.
قند در استکان انداخته ام.

یارم رفته و من تنها مانده ام
چه قدر خاطر یار عزیز است.
چه قدر خاطر یار شیرین است.

کوچه را آب و جارو کرده ام
تا وقتی یارم می آید گرد و خاک نباشد
طوری بیاید و برود
که هیچ بگو مگو یی میان ما در نگیرد.

۱۲

pooya