Havaye Del Single

Havaye Del - رضا بهرام - هوای دل

Producer : Omid Honarvar
Music Production : Shayar


ورس ۱ :

حل شدم لای لحظه هام
همه چیو دو دستی سپردم دسته باد
راضی ام از همه کرده هام
گناهام نه پشیمونم کرد‌، نه سر به راه
وقتی دنیا پیش میره رو احتمالات
چرا باید درس بگیرم از اشتباهام؟
بیا توام عین ما باش
دنیارو وله لش بده دل به بالا
من خیلی چیزام شده سهمه دیگرون
خیلی کارارو کردم که منطقی نبود
نمیخوام سخت بگیرم
اصلا لقه هرکی میگه بچه ای هنوز
اره ، آره من بچم 
چون هرکار عشقم کشیده رو کردم
واسه آدم شدنم هنو وقت هست
هرچند ، نمیشه از سرنوشت در رف
کدوم ور بده اصلا  کدوم ور خوب؟
کاش حقیقت شیرین بود و دروغ تلخ بود
بعضی وقتا کرمم میگیره
کوچه های تهرانو میرم ورود ممنوع
مهم نی کی راضیه یا نه
خودم عشق میکنم با همین حالی که دارم 
دوتا دوتا اولترا میگیرم 
یه چشم بهم میزنم باز خالیه پاکت
هه ، سیاه مستم شبا گیج
تراپیستم از دستم فراری
میچسبیم به فندکه ماشین
چون صدتا هم بخریم باز فندک نداریم
من
۲۴ ای خطه چشمام
رو انشگت اشارم رده استامپ
من از اول مال خیابون بودم
خونه مرجوعیم کردو پس فرستاد

همخوان :

راه رفته رو برنمیگردم
واسه هیچکی تو نقش نمیرم
شاید فک کنی بچگی کردم
من همینم عوض نمیشم
راه رفته رو برنمیگردم
زانوی غم بغل بگیرم ؟  نه
زندگیم شانسه خودمه
مگه دیکتس ازم غلط بگیرن؟


ورس ۲ :

مگه دیکتس ازم غلط بگیرن؟
اصلا میخوام زندگی رو  برعکس بگیرم
راهنمای راست بزنم چپ بپیچم
هر پلنی هست بگم از شنبه میرم
نه اهل حوصلم نه اهل نصیحت
نه الگو میگیرم نه رو خطه بقیم
یه روزایی پا میشم صبح کله ی سحر
یه روزایی تا لنگ ظهر چسبه زمینم
چند روز فاز رژیم و باشگاه
چند روز فاز اکیپ و داستان
چندرو همه رو ریجکت میکنم
بعد زنگ میزنم بریم فلان جا
 این داستان چندساله منه
پسر روان پریشی که از راه بدره
بعضی وقتا فازه ادب میگیره
فرداش یه جوری سگه میریزه پشمای همه
تو جمع  دلم میخواد تک بشینم
تا تنها میشم میخوام تو جمع بشینم
به خودم بد سه پیچم ، اه
خودم تز میدم خودم پی کنسلی ام
دنیا پره مشکله که چی ؟
چپمه تا وقتی هست بطره هنسی
رولای سبز و خطای سفید
از این ادما بیشتر به درده ما رسید
اخه به ادما چطور عشق بدی؟
وقتی شبا ارومی به زور فلوکستین
دلت میخواد یهو غیب بشی
واسه خودتم عجیبه هنوز چطو زنده ای ؟
هی میرسم مستو پاتیل
فیریکام شدن هم اتاقیم
هی قول میدم آدم شم باز
به بچه ها زنگ میزنم شب کجایین؟


همخوان :

راه رفته رو برنمیگردم
واسه هیچکی تو نقش نمیرم
شاید فک کنی بچگی کردم
من همینم عوض نمیشم
راه رفته رو برنمیگردم
زانوی غم بغل بگیرم ؟  نه
زندگیم شانسه خودمه
مگه دیکتس ازم غلط بگیرن؟

FREAK

ali abdollahi - asheghet shodam (128).mp3

Mojtaba Alian - Yeki Yedoonam .mp3

Artists : Maslak X Darab
Producer : Omid Honarvar
Music Production : Shayar
Label : Lyra 
https://li.sten.to/kamharf
------------------------------------
اگه راستشو بخوای همه چی ریخته به هم
نمیخواد دیگه هیچی دلم
هرچی دارمو میدم، بزار همه برن
من که کم بدی ندید از این آدما چشم
هرکی تونست اومد فقط ازم یه تیکه کند
خو توقع داری حرفامو به کی بگم
بیرونه دره این اتاق باهمه غریبه ام
بعضی وقتا هست نه میشه موند نه میشه رفت
------------------------------------
کم حرف تر از همیشه
هفت پشت غریبه ، با خودم و بقیه
هرکی بره واسم مهم نیس بیاد دوباره
حتی وقتی نفسم میره از ریه 
‌حوصله ی کاره خاصی نی
هرکی هرچی میگه میگم باشه راس میگی
همه چی رفته تو فازه حال گیری
شده ، جنس همه رفیقا پلاستیکی 
مخم یه ریز درگیره
یه آدم جوزی که همه چیش شرطیه
بعضی وقتا انقد زندگی روم میشه بد پیله
میگم نکنه دوربین مخفیه ؟
میخندم نگن تو قیافس طرف
هرچند ، ما که نبودیم‌ سیاست بلد
هرشب از شب قبلی سیا‌مست ترم
دورم شلوغه ،‌ولی سیاه لشگرن
میمونم خونه ، نمیرم بیرون
جوابه زنگا یکی درمیون
کل روزو توی هپروتم
تا دوباره شب که میشم بیهوش
هرکی بخواد بره رو مخم یه نمه کنسله
دسته کسی نیس قلقه این آدم بدقلق
پاتوقه ثابتم لبه پنجره
بعضی وقتا دلم میخواد همه چی یادم بره
------------------------------------
اگه راستشو بخوای همه چی ریخته به هم
نمیخواد دیگه هیچی دلم
هرچی دارمو میدم، بزار همه برن
من که کم بدی ندید از این آدما چشم
هرکی تونست اومد فقط ازم یه تیکه کند
خو توقع داری حرفامو به کی بگم
بیرونه دره این اتاق باهمه غریبه ام
بعضی وقتا هست نه میشه موند نه میشه رفت
------------------------------------
ورس ۲ :
حس میکنم خالی ام با اینکه همه چی هست
واسم مهم نی آدما چی ازم ببینن
اگه راستشو بخوای به هیچی نه نمیگم
دیرتر از همه میام ، زودتر از همه میرم
حوصلم کمه ، جنبم پایین
حاله رفیقامم میگیرم هر از چندگاهی
همه‌ خوب میدونن توم‌ چه خبره
میدونن حق بام نی ولی میگن حق داری
یه دم خجالتی ام یه دم رک میشم
به خودم الکی هرشب قول میدم
روم بی اثره هر قرصی هست
از دوقطبی رد شدم ، صد قطبی ام
میرم ، میشم از همه دور تا میتونم
میخوام فقط خودمو‌ یه جور خالی‌کنم
هرجا مطمئنم تنها ام اونجا میمونم
نه با الکلا خوبم نه با جوینتا میزونم
، ‌تا یادمه حالمون اینه
عمره خوشیا‌م کوتاس عین بخاره رو شیشه
بعضی وقتا واسه آرزو دیره
تاحالا شده بگایی روتینت؟
اگه دیدی یه روز غیبم زده،
نگی این آدم ول معطله
راستش خیلی کارا به فکرم زده
ولی بهتر از همه دل کندنه

Kam Harf (FT. Darab)

Lyrics & Vocals: Elham
Music Producer: @AshkanMousavi
Mixing & Mastering Engineer: @AshkanMousavi
Visual Artist: Erfan Ashourioun • bit.ly/3Ue8cxg
© ℗ 2023 Peeleh • peeleh.com

در حال رفت‌وبرگشت مسافر خیال از حدومرز ردشد
صورت راه راش توی خوابم از ترس و لرز محوشد
شوکه شد وقتی فهمید روحمو فروختم پی نیازم
حالا از عقده های واقعی توی‌خواب بی نیازم
دو دنیاست که زنده‌ام توش گوش کن به جفتش
جونموبیرون میکشم لگد‌مال میکنم تا که بزرگشه
بعد انتخاب‌کن‌کدومو دوس داری واقعیت یا پشتش
ولی قضاوتم نکن تاسردرنیاوردی از ریزو درشتش
خواب اولین‌ داستان‌ من‌ چشماتوببندوتصورکن‌بیا تورویای من
رعدوبرق میزنه آسمون گریه میکنه زار به حالمون
روی چین ابروش شکل میگیره یه دار میاد‌به‌کارمون
واسه اعدام خورشید انکار حرفات 
یه سطل پراز رنگ سیاه هست توی تکرار دستات
پس بپاش بپوشون واقعیتو
بیرون بکش جسد کلمه های مرده‌ی تو عمق ریه‌اتو
عصبی بزرگ هار جستجو میکنم ازپادرآم
وحشی‌خودخواه‌مغرور افعی همه روکشتم تو باورام
یه اسطبل میبنده نقش تو ذهنم میرم به عرش
میرم یه جای دورتر میرم یه جای دورتر
آدما جمع میشن دورم چی میخوان ازم؟
که شاعر خسته‌ی ظهر برقصه توی خواب براشون؟
نه ما خالقیم خالق نور
تو تاریکی پشت اسب توی سایه میسازه موسیقی متن 
یه پیرمرد چروک دست میکنه لای دندون پیانو
دستای من خونی میشن واسه اتفاق بعد
متهم به ارتکاب قتل تو التهاب شب
من خالق یه مرگم تو انتهای متن
من خالق یه مرگم تو انتهای متن

زورمو جا گذاشتم برگشتم به زندگی
روی روحم پا گذاشتم مونده برام یه ذهن پیر
کفرم دراومده خستمو تنها و غریب
زنجیر کردن دست و پامو به عرف تا بدن فریبم
اینا منو نمیفهمن تسلیمم جلو جسم نحیفم
ولی روحمو بزرگ ساخته بودم توی خواب عمیقم
عیبی نداره به روم بیارین که چقدر آروم و لطیفم
من به عقل ضعیف نیستم من به اختیار مریضم
دور خودم پیله بستم از دست عنکبوتای سیاه
پنهان شدم از چشم تا رشد کنم تو خاک وگیاه
دندونمو سوهان کشیدم توی مغزشون فرو کنم
فقط کافیه صبر کنی تا وقتش بشه من شروع کنم
اشک‌آنی‌میزنه‌روی‌گونه‌ام مشت‌میکشم پای‌له‌شدمو
غیر قابل تحمل بود‌‌همین‌که‌بودمو همین‌که هستمو
میخوان بی عیب و نقص باشم
توی خیال غرق باشم
اشک باشم آه باشم کبود باشم سیاه باشم
این دنیای من نیست 
دنیای من نیست
دنیای من نیست
دنیای من نیست
این دنیای من نیست
دنیای من نیست
چشمامو میبندم برم تو دنیای قبلیم

Donyaye Man Nist

Donyaye Man Nist [Prod. by Ashkan Mousavi]

Ali Sorena - Booseye Yahooda | Official Audio

https://www.instagram.com/a.sorena
https://twitter.com/sorenaofficial
https://www.youtube.com/@Sorenaofficial

Monday - 2024 15 January
______________________________________
سورنا-بوسه یهودا
شعر و اجرا:سورنا
آهنگ:فرشاد 
جلد:گروه دژ
دوشنبه، ۲۵ دی ۱۴۰۲
_______________________________________
قسمت اول 
بر اساس حادثه 
اینجام با انتقام از ضربات فاجعه 
از یه زور که از توی نظم نگاهمون می کرد 
با دستور آسمون رو به قانون می بست 
نسل نسل توی حصار جون میدادن 
هی تکرار می کردن فکر می کردن دژاوو میشن
من زوزه سیاه شب یه سوز حس عاصی از شکاف مرگ 
روییدم از خون اختیار 
با لمس عشق توی مرز ممنوعه با تجربه عمیق ترین بوسه سیاسی 
برهنه شدم از قفل به نماد دیدم بین زور و قانونتون حفره هواست 
قرار دادتون مورفین رو داد تو دستم 
یه گوزن وحشی با حکم قوه قضا 
خواستم تیم بشم با بچه ها به ضد بابا ها 
با باباهاشون تیم شدن زدن زیر پام 
دفن شد یه دنیا ستاره پشت سرم 
عمقی نموند تو هر نگاه مختصر 
یه دره عمیق آنی خالی شد از جادو 
شد یه ارتفاع مختصر 
از گناه شعر سرود هرزگی 
تا تثلیث مقدس عشق، جنون، برهنگی
مکش منو برد توی حافظه خالی 
این خلع مرز من بود یه فاصله تا آسیب 
شراب شلاق و شراره های شک وقت شام شیرین آخر 
یه قاب تلخ آزاد 
که توش خواستم حکام رو لو بدم به حضار 
اما حضار منو لو دادن به حکام 
مثل تن لخت گلوله مامورا 
لخت تنم صدام از زوزه هیولا 
پی حقیقتی شام آخر رو بچین دوباره 
من فقط مسیح مجرم پشت بوسه یهودام 
اما بی سرود مرگ 
زل می زد تو چشم بی فروغ من 
تموم تعهداتم رو کشتم به جز هنر 
نمی شد بخرنم می فرختن 
نگه نداشت از مسیر علامت منو 
مسیر بدون مقصد سراسر تب و 
من فهمیدم از سلولای آهنی رو آغوش 
شکاف مرز له میکنه پناهنده رو 
بگو کجاست مرز رهایی ؟ 
من که خارم تو درز سیاست 
استعاره ها شاهدان قتل رقصن 
من عیانم تو قلب ضیافت شعر 
تجربه رسوا تر از رفتن مرگ تا خرخره 
با هشدار نترسیدم 
من نیستم سگ نگهبان نگاه مرده 
پس مسیر محدود رو نشخوار نکردم 
گرم و گستاخ زدم شکستن سنت ها 
تا خونی شه بازار صورتش 
ما زدیم زیر ستون انگ وطن 
بکش کنار تا نریزه آوار رو تنت 
خطر خاک زخم تیغ تراژدی ته طبقه ها 
رقص با ریتم تاریک 
کمدی تبعیض تف به قانون 
من بیرونم از هر روند سیستماتیک 
کجای کاری زدیم از بیخ به لاشیا 
با بتهای تاریخ ما خود گناه بازیمون 
حالا میل به زهد رو کجا بذاریم 
مثل سینه سازمون صدای سرخ سربه 
ما خون بدن خیابون صحنه جنایت 
مرز رعشه صداقت دروغ کفتار و شیر 
یعنی رفتن مکش تا ته بی حمایت 
حتی پاره میکنه باز نعره جنازم 
منو اهلی نکن 


قسمت دوم 
مکش من رو برد تو سرگذشت زور 
افتادم تو مردمان کور 
نعمت از تو آسمون می ریخت 
پر می کردن بسته بسته تور رو 
این یه قرارداد بود بین زمین و آسمون 
که نظم بده آشوب رو 
مرد خدا گسسته شد امنیت 
موند یه جمع ترسو تر و فکر شعله های جنگ 
روز بعد جمع و بار کینه شون  رو از تو فقر کشیدن به کار بی ته 
عصر تراکتور های دو پای بی قلب با شخم امنیت و کشت مالکیت 
سود تولید صدور بسته بسته نور و شلاق استبداد که کور کرد کور سو رو 
و نور خدا که بسته شد به میله و علمی که اثبات نکرد این شکست نور رو 
من رو ببوس من یه دو پای وحشی ام 
فارغ از دکور اندیشه ترور 
مکان من بی رحم و ثبات و امنیت 
اون گلوله که زد بیرون از تو سینه یه کلت 
اما اما بی فرود تو اولین هدف 
و پارگی رو ترجیح دادم به سرزمین 
مگر که بوسه عشق جایی می بود واسه آخرین وطن 
یه فاصله بین فرهنگ و مذاب طبیعت
و هر دوگانگی از جنس انتخاب و جبر 
که از پیش انتخاب تصمیم غیر شد 
یهودا زمان رو تسلیم شعر کن 
که بوسه ما هر مکان رو پس می گرفت 
تلو بده به خنده ات 
مستم کن منو گرو بده به ترس اما 
دست از بوسه برندار تو جمع حضار 
این شومی تفاوت هامو لو بده به وحدت 
به نام محرومان به نام دلشکستگان 
به نام تن فروشان به نام خستگان 
به نام بی دستگان به نام هرویین 
به نام اعتیاد و زخم 
صدای تروریسم 
تصویر قاصدک های خاور میانه 
سرخی خبر 
به نام دست بستگان و خشکی خطر رو پوست نازک زمین 
و خون و خون که سمت قبله می رفت و غیر از شمشیر هیج حادثه ای نیست 
به نام زنجیر شکستگان و زخم هر جهش 
که مثل سینه ام تنتون یه قصه بی مقصده 
به نام تو که تشنه می بندنت تو استعمار و استبداد و ظلم 
هزار صلیب هزار شعر بی اسلحه و حذف شدگان که پوچی رو نمی پذیرن اتفاقا هر روز می میرن 
زنده میشن تهش
#Rap #hiphop #سورنا  #Sorena  #AliSorena

Booseye Yahooda

Booseye Yahooda [Prod.Farshad]

صحنه ی اول 
خیس سرد و ساکت / عرق مه تلخ و صامت 
این شهر تار هر بار دیده /مرگ رو با چشم 
مثل یه شاعر آوازه خوان / صدای گربه ها اومد بالای دار
تا بشکونه سکوت مرگبار / این رکود ترسناک رو 
گاهی صدا قطاره وسوت / گاهی شکستن یخ های تو جوب 
این دیوارا مکیده بودن هوای سقوط رو 
انگار نبود راهی نو به موندن / یخ ها بنا ها رو پوشوندن 
فقط یه کافه از دور پیدا بود / با جرقه ی تابلو های نیمه سوخته اش 
در کمی باز شد ...
یه نگاه به چپ کرد یه نگاه به راست / چمدونشو آروم برداشت کرد سرشو تو یقه های پالتوش
دیگه وقت نداره / حتی پوتینش رو از تو یخ درآره 
میگه جاده واسه ی تو کلک نداره / آدم تنها به رفتن شک نداره 
خودش موند و یه ساک/ باس بزنه به چاک
بارون یخ می زد می افتاد / و ساکن می شد رو خاک 
می گه بالا خره می رم تو این قطاره / وقتی مسته ردخور نداره 
می رسه به ایستگا میشه خمار / باید برگرده چون الکل نداره 
همخوان
میره برمیگرده میره 
میره برمیگرده میره 
میره برمیگرده میره
می پاشه 
میره برمیگرده میره 
میره برمیگرده میره 
میره برمیگرده میره
می پاشه 
مثل بومرنگ...
صحنه ی دوم 
برگشت و خواست بره تو/ یه زن رو به پنجره بود 
یه زن با یه لباس خشک و خام/ و یه پیرمرد ایستاده بود پشت بار 

پیرمرد: بازم رفتی ؟
مرد خمار : خمارم 
پیرمرد: به هر ترتیب اینجا چیزی واسه مصرف نداری 
مرد خمار : رفته بودم بازدید سد 
پیرمرد : هرچی .. واسه ی چی ساکت رو جمع کردی ؟/ تو که می دونستی سد تعطیله و / با خبر بودی از یخبندون
مرد خمار : خمارم....
پیرمرد : کلی گشتم نیست 
مرد خمار: نرو .. منو نگاه کن ببین دستام می لرزن / اگه نرسه بهم از خماری رفتم / قول می دم بمون باتون خامی کردم / اگه نرسه بهم از خماری رفتم...
پیرمرد : د دددددد کارتو همینه بازی کردن / اصلا واسه چی به تو باج می دم / انقد را می دم / به قد کافی گشتم نیست 
راوی : زن رو به پنجره آنی برگشت / یه بومرنگ بود توی دستاش / پرت می کرد بر می گشت هر بار / جیغ می کشید گاهی از خشم...
مرد خمار : چاره چیه ؟ از خماری رفتم 
پیر مرد : این شد یه چیز ی باهام بیا پس 
راوی : رفت طرف درب قفسه با مکث / دو تا قفسه رو رد کرد تا قفسه ی بعد رو 
وا کرد که توش / یه گوزن رو جا کرده بود 
اما سلاخی شده با رنگ خون....
زن کل کشید پاتیل از رقص / یه گوشه خم شد آنی از غم
پیرمرد : اون که شاده تو هم شادی حتما / پیشنهادم اینه میز رو بچینید سوپ گوزن و شامی از من / یه شب سه تایی داریم بعد مدت ها خوشحالیم حتما .. 
راوی : مرد خمار اسیر درد با تهوع دید که گیر کرده 
مرد خمار : تو خفه شو راوی کی گیر کرده / این قصه بین منو پیرمرده 
اینا نیست مناسب شام پیرمرد/ پوسیده است ..
تازه تو که می دونی من  چقدر بیزارم از گوزن واسه ی شام پیرمرد 
پیرمرد: اه .. بمیر از خماری بدبخت / خیلی وقته رفته شادی از در / فقط خواستم یه شام سه تایی ازت 
راستی یه لحظه گفتی راوی از خشم ...
مرد خمار: همون که واسه بازی نوشت / یخبندون و بی آبی نوشت / واسه من در خماری / تو پیرمردم همین راوی نوشت
بیا بندازیمش توی سد یخ/ که اگه بره واسه ی متن بعد / داره یه شعر لجن خام / که بده به خوردمون گوزن شام رو 
راوی : یعنی عاملم من ؟
مرد خمار : آره حتما 
پیرمرد : نه نه کاملا صبر کن .. یعنی ادامه ش میشه شام گوزن ؟
راوی : نمی دونم احتماله همش ....


صحنه ی سوم 
یه صف بلند از مردم شهر / پر از زخم بی لبخند 
یه خط رو یخ پر ترکش رفتن فرار از سنگر 
صورتهای یخ زده تازیانه خورده از جنگ 
ایستگاه شهر یخ / ایستگاه شهر یخ 
مردمی واسه ی کوچ .. خطر می کردند 
تو این راه های دور ..سفر می کردند 
مسافر این قطارای پوچ... روی ریل ها که بر میگردند ..
از کوله هاشون یخ .. از جونشون زمستون/ روییده بود و هر کی یه شهر توی یخبندونش 
مرد خمار به ساکش نگاه کرد و نشست / خیره شد به یه بچه که تیر می کشید دندونش...

Gavazn

Istgahe Shahre Yakh [Prod. Dehghan]

بخش اول 
من گذشته ام پر از خونه/ پس تاریخ و ساعت واسم یه پارخط به پیشه 
پس چی تو دل این دایره است / کدوم ثانیه تکرار شد تو باغ وحش ؟
تاریخ استبداد چیزی که از ما گذشت .. رقص تاج و تخت تا سیاست 
که یادمون داد باید رحم رو با مردم خورد / و علمی که گفت باس زخم رو با الکل شست ..
بزدلا می رفتن دنبال پول../ پول یعنی اسلحه با پوکه های آرزو 
وقتی قدرت مسلطه رو ساعت دستت/ تکرار هم بچه هم مادر ترسه
پس روز بخورید همو لش کنید شبو / من کلی ام تو آماراتون نشمرید منو 
شما شهوت رو بلعیدید واسه دفاع / زنده باد شهامت فاحشه ها 
رنگ عشق رو بومتون قصه بود و تهش پخش شد / رو تابلوی سکس خوک و جنگل 
گوشه ی پیشونیم رو نقابم برید من یه فاحشه ی لختم حجابم کنید ..

همخوان 
من مثل تونی مونتانام د بکشید عقب رو بلندای رشد بکشیدم 
نه می میرم نه برمیگردم بهتره از پشت بکشیدم 

بخش دوم 
تک و تنها صفر دست کس و کار هزار 
عشق رو سر بده بره شهر رو جا بزار 
با یه رز مرده خیال کردی باغبون شدی 
ریشه ی لاغر مرده اش رو لای بتونا بکار
خونه رو بعد خون دود ها برمی  داشتن 
رفت فنا وسط راه رو دوشم هر چی داشتم 
با قلمم جنگیدم دیدم شبیه خوک شدم 
مینداختمش رو زمین خوکا برمیداشتن 
تو هم قبیله زد بهت 
فرار کن نگیره دردت 
آب بده به نای ات نجات غریق ات غرقه
پیروزی ضعیفت کرده 
یه دشمن خوب می خواستیم واسه دریدن 
منم دروغ رو فروختم به جاش ماشه خریدم 
وسط لاشه چریدن کار شغال و کرکسه 
پس غیر جنگ ضد جنگ چی باشه حقیقت 
ما قربانی های تمام قد زخم قدرتیم / بیا رها کنیم قرص نونمون رو 
امروز با من بجنگ تا که فردا /غلاده دارا نلیسن استخونمون رو ..

همخوان 
من مثل تونی مونتانام د بکشید عقب رو بلندای رشد بکشیدم 
نه می میرم نه برمیگردم بهتره از پشت بکشیدم 
.....

Na Mimiram Na Barmigardam [Prod. Dehghan]

دشت پروانه ها 
صحنه ی اول 
تیر کشید تاول پام / وقتی رسیدم آخر رام 
من همون گوزن وحشی بودم / که دادم قله رو به دشت پروانه ها 
سرما چشامو خیس کرده /صدام می زنه گرما 
نگاه می کنم پرواز عجیب پروانه ها رو / بی خبر از اینکه گرما شکار بود 
توی مه،
 وقتی که مرد امیدم / یه دختر که گل می آورد رو دیدم 
اومد با خنده به سمت من اما / یه مرتبه یه گلوله خورد تو سینم 
خون زد از تو شاهرگ راهم /فهمیدم سقوطه آخر راهم 
سر خوردم تو دوره ی سقوط ... افتادم تو دامنه ها ....
دوره ی بیمار ویران / شغالا در حال نگاه به شیران 
زنده موندم تا بقهمی .. زنده است هیپ هاپ ایران 
بگو برسه این قصه تو باد / به گوش اون که نشسته تو خاک 
دیواری که پر بشه از گلوله / می شه یه نطفه گوزن هر خشت سوراخش 
مستقل نغمه های لخت ... وزن حضور نعره های سرخ 
می فهمی معنی حضور رو وقتی کوه میومد پایین از پنجه های گرگ 
اگه شرور بودی عملا .. می فهمیدی چی می گم حضور بودی عملا 
که هر نفس یعنی حضور ... با هر قدم رو به سقوط...

همخوان 
من واگنمو می کشم بیرون از ریلتون 
تا دستامو پاکشون کنم از سیل خون 
از دنیاتون که تو جنایت گیره 
اما با این حال دارم حضور بینتون

صحنه ی دوم 
پیکانای آتیش از تو کمون / رها شدن شهر شد پر خون 
توی گندما پر شده دود / از گاوا فقط چند تا جمجمه موند 
 سوارا با شمشیر رقصون و فریاد / یه بچه ی کوچیک رو سرسره سوخت 
مادر با جیغ و رعشه و تنها / بین چند تا سوار مست دور شده بود 
بعد خط سم اسب ها و قصه ی جنگ/ خورشید می رقت آهسته به غرب..
یه پیرزن نشسته رو سنگ /دستهاش سایه بون چشمشه غرق / شده تو مسیر آغشته به جنگ
آخرین سوار که ناپدید شد / خندید رسید کالسکه ی مرگ ...
تو این کویر دور / امروز زمینه خون / اما نتیجه اونجوره / که قبیله روزی/ از زیر پوست / می زنه بیرون 
با یه طوفانی شبیه به دود 
هر سوار جریح به خون / اون بذری که می کاشت رو ندیده بود 
روزی که بشه سقف قبیله خورد / پره از غریبه هایی که بازم غریبه موندن 
خورد و سیاه مثل کمر تازیانه / با لباسای سرخ وسط گاومیشا 
نگو از میوه ی امید اصلا / به اونایی که زمین جنگ رو شخم می زدن..
مرگ اینارو گفت و نشست / پیرزن تایید کرد با تاکید سر 
من تو دامنه یادم رفت زخمام رو / آخرین تصویر محو میشه مرگ 
اگه شرور بودی می دیدی/ ارتفاع چه سرده به ترس خو می گرفتی 
بهتره که بجنگی / ترکش شر / تا ته توی خنده ی زردتون / رفته چه نرم / پرده بدر /
بهتره که بکنی تن نفس خسته ی بی رمق یه قلبی که نبضی نداره بزار در بره شر..
پاهای من می شه گرم علی سورنا می خونه سر بده سر
رسانه منم گفته بودم بزنه خاموش رو چه غربه چه شرق 
بزار خط بکشن روم ... براز خط بکشن روم 
تو این نژاد پرستای خنده به لحن... ماییم زبون هیپ هاپ با لهجه ی رپ...
همخوان 
من واگنمو می کشم بیرون از ریلتون 
تا دستامو پاکشون کنم از سیل خون 
از دنیاتون که تو جنایت گیره 
اما با این حال دارم حضور بینتون
.....

Dashte Parvaneha [Prod. Ali Sorena & Dehghan]

صحنه ی اول 
امزور بی تکیه بی سرپناه ایستادیم تو معبر باد/ و تیکه پاره ی بنفشه ها از هر ور خاک
رد میشد از تن ما...
ماکه میدون مین رو دورمون کوبید زندگی 
و خوشبختی فقط از بتمون رویید
ما اشباحی از حضور خودمون بودیم...
در من آهن می روید از تباهی با درد...
رنج رحم من رو کشت و اشتیاق رو دادم 
در من آهن می روید از تباهی تا فقر ...
فقر.. خودکشی ...دگر کشی جنایت..
من هر روز صبح بیدار می شم با امضا پای برگه های رخدادو فاجعه 
هر روز حادثه ...هر روز حادثه...
نبض های ما آلوده به جراحت و زخمه 
محکم تر بگیر که به باد نره چترت 
تو که باقیمونده ای از نجابت نسلت 
رها کن چترت رو اسارتت بسته 
توی فصل بارش از درون و تاریکیه محض 
سنگ تر شدن و سنگ تر شدن و سنگ تر شدن ...
من آغاز می کنم یه پاییز پر از مرگ 
یه لحظه ی مهیج از خرد شدن آهن... من افسرده نیستم
این واقعیت ها غرق کرده قایق بی پاروی من رو تا ته....

صحنه ی دوم 
حس می کردم از وجودم زندگی عبور کرد 
تو بند بند بودنم خورشید طلوع کرد 
تو دشت طلایی پروانه ها یه دختر 
میون بوته ها آروم گلارو بو می کرد 
نگاهم می کرد درد ها و رنج رفتن 
احساس می کردم خوشبخت خوشبختم 
نگاهم می کرد که زندگی چه زیباست
 آروم آروم به خواب رفتم...

صحنه ی سوم 
سر رو پای مادرم 
در رو زدن محکم.. یه هو نگاهش کردم 
چیزی نیست آروم باش ...
باورش می کردم .. با اینکه هر بار محکم تر از قبل می کوبیدن به در
باورش می کردم .. دست های گرمش .. زخم هامو بستن 
توی آخرین جنگ خورشید و سرخی ...
طلای لبخندم شد غروب رنج..
مادرم که غیب شد درب رو شکستن 
داد زدم دستای ما آلوده به قتلن 
سوزش سرنگ رو حس کردم تو دستم 
من افسرده نیستم 
....
صحنه ی چهارم 
حس می کردم از وجودم زندگی عبور کرد 
تو بند بند بودنم خورشید نفوذ کرد 
یه گوزن تو دشت پروانه ها بی حرکت 
نگاهش رو تو دوربین تفنگم فرو کرد 
ماشه رو کشیدم خورشید غروب کرد 
تفنگ رو انداختم می دویدم با ولع 
...رسیدم به جای شکارم یه آن ....بوته ها رو با دستام دادم کنار 
یه دختر افتاده بود رو بوته ها و خاک 
فشار شونه هام دستهام رو شل کرد 
هنوزم از خودم می پرسم 
من گوزن رو کشتم یا اونا به من گفتن ؟
....

Mojtaba Alian - Yeki Yedoonam .mp3

Erfan_xy_80

Related tracks