Shenhaye Saheli . شن‌های ساحلی

Mohsen namjoo bitaab - محسن نامجو  بی تاب

چشات بس که قشنگه واسه من شهر فرنگه
واسه پنجره هواست وای وای وای وای چه هوایی
صورتت پر از ستاره‌ست واسه من غرق اشاره‌ست
واسه بی‌زبون صداست وای وای وای وای چه صدایی
جهان، در سخن تو پر از باغ و بهاره
صدا، در نگه تو، چقدر روشنی داره
واسه من چراغ میاری وسط چشام می‌ذاری
می‌گی شب تموم شده وای وای وای وای چه کلامی
می‌گی باز بهار رسیده میون اتاق دمیده
موسم سلام شده وای وای وای وای چه سلامی
چشات بس که قشنگه واسه من شهر فرنگه
واسه پنجره هواست وای وای وای وای چه هوایی
صورتت پر از ستاره‌ست واسه من غرق اشاره ست
واسه بی‌زبون صداست وای وای وای وای چه صدایی
شب بی‌ستاره گم شد دم بی‌اشاره گم شد
همه جا پر از سلام و خنده‌های عاشقانه‌ست
آسمون پر از سپیده دلهامون پر از امیده
دیگه گریه و عزا و ناامیدی یک بهانه‌ست
واسه من چراغ میاری، وسط چشام می‌ذاری
می‌گی شب تموم شده وای وای وای وای چه کلامی
می‌گی باز بهار رسیده میون اتاق دمیده
موسم سلام شده وای وای وای وای چه سلامی
جهان، در سخن تو پر از باغ و بهاره
صدا، در نگه تو چقدر روشنی داره
تو چه آتیشی میاری روی قلب من می‌ذاری
بیا باز سفر کنیم وای وای وای وای چه بهاری
چشات از کجا می‌دونن که همه باید بخونن
توی چشات چی چی داری وای وای وای وای چی چی داری
چشات بس که قشنگه واسه من شهر فرنگه
واسه پنجره هواست وای وای وای وای چه هوایی
صورتت پر از ستاره‌ست واسه من غرق اشاره‌ست
واسه بی‌زبون صداست وای وای وای وای چه صدایی
شب بی‌ستاره گم شد دم بی‌اشاره گم شد
همه جا پر از سلام و خنده‌های عاشقانه‌ست
آسمون پر از سپیده دلهامون پر از امیده
دیگه گریه و عزا و ناامیدی یک بهانه‌ست
واسه من چراغ میاری وسط چشام می‌ذاری
می‌گی شب تموم شده وای وای وای وای چه کلامی
می‌گی باز بهار رسیده میون اتاق دمیده
موسم سلام شده وای وای وای وای چه سلامی

Cheshat Baske Qashange چشات بسکه قشنگه

شعر: سایه
خواننده: پرستو احمدی
آهنگساز: سهیل فقیه نصیری

نی شکسته - هوشنگ ابتهاج

با این دل ماتم‌زده آواز چه سازم
بشکسته نی‌ام بی لب دمساز چه سازم

در کنج قفس می‌کشدم حسرت پرواز
با بال و پر سوخته پرواز چه سازم

گفتم که دل از مهر تو برگیرم و هیهات
با این همه افسونگری و ناز چه سازم

خونابه شد آن دل که نهانگاه غمت بود
از پرده در افتد اگر این راز چه سازم

گیرم که نهان برکشم این آه جگر سوز
با اشک تو ای دیده‌ی غماز چه سازم

تار دل من چشمه‌ی الحان خدایی‌ست
از دست تو ای زخمه‌ی ناساز چه سازم

ساز غزل سایه به دامان تو خوش بود
دو از تو من دلشده آواز چه سازم

پرستو احمدی - حسرت پرواز

کنسرت کاروانسرا - پرستو احمدی

می ترسم از این کشور خوسیده خوشبخت
بیدار بشم این طرف مرز نباشی
تو خو زمین باشم و بارونی و گندمی
بیدار شم اما تو کشاورز نباشی
می ترسم از اینجا بری و خونه برمبه
له شم تو به معماری آوار بخندی
آواره بشم مملکتم دست تو باشه
هیهات اگر ارتش موهات نبندی
دیوانه چو دیوانه ببیند خوشش آید
می ترسم از اون لحظه که دیوونه نباشی
هی پست کنم عمر عزیزم در خونه ات
یک عمر کسی در بزنه خونه نباشی
ایجاد شدی در بدنم مثل یه بحران
بحران شدم از بوسه ایجاد شونده
پایان غم انگیز خودم منتظرم هست
می ترسم از این لحظه ی فرهاد شونده
افسار پریشونی من دست خودم نیست
جن رفته در این شعر این وزن عروشی
می ترسم از این حیف شدن حیف اگر تو
حتا به من پاره شده چشم ندوزی
دیوانه چو دیوانه ببیند خوشش آید
می ترسم از اون لحظه که دیوونه نباشی
هی پست کنم عمر عزیزم و در خونه ات
یک عمر کسی در بزنه خونه نباشی

Damahi - Divane

Dobare - The Poet With Gun
گروه دوباره - شاعر همیشه با کُلت
دانلود: https://t.me/MusicKhaane/172
|
خواننده: خاطره حکیمی
شاعر: احسان گودرزی
|
مجله کادانس: نخستین تک‌آهنگ منتشر شده گروه دوباره، حال ‌و هوایی ساده و صمیمانه دارد. قطعه روی روند چند آکورد تکرار شونده گیتار پیش می‌رود و با این حال به یکنواختی نمی‌رسد. صدای محکم و بی‌پیرایه خاطره حکیمی و تاکیدهای درست لحنی روی کلمات، شنونده را با کلیتِ اثر درگیر می‌کند. ترانه احسان گودرزی برای این قطعه با آثار پیشین‌اش در عین وجود شباهت‌هایی مانند چینش کلمات، متفاوت است. برای مثال خبری از فضای خواب‌مانند و مالیخولیایی «دیوانه» یا استفاده از تصاویر تکه‌تکه و شعرِحجم گونه‌ی «اسب و برنو» نیست. «شاعر همیشه با کلت» ترانه‌ای پاپیولارِ استاندارد و با کیفیت است که از کلیشه‌ها دوری می‌کند؛ خطابه‌‌ای از عاشقی به معشوق در توصیف او. ترجیع‌بند کار اما، از «ما» یی حرف می‌زند که این روزها حالش خوب نیست ـ نکته‌ای که انسجام ترانه را به هم نمی‌ریزد ـ و به هیچ عنوان شکلی مصنوعی و شعاری ندارد.

نویسنده: بامداد رکنی

cadencemag

Dobare - The Poet With Gun | گروه دوباره - شاعر همیشه با کُلت

در سال‌های اخیر تعداد گروه‌هایی که موسیقیِ اقلیم خودشان را با ژانرهای شناخته شده‌ی موسیقی مثل جَز، راک، فانک، بلوز و... ترکیب می‌کنند افزایش چشمگیری داشته است. از طرفی به دلایل متفاوت موسیقی خطه‌‌ی جنوب ایران بیش از هر اقلیمی دستمایه‌ی خلقِ آثاری نو قرار گرفته است. این استقبال تاحدی پیشرفت کرده که امروز در تهران فستیوال شب‌های جنوب به شکل منظم برگزار می‌شود و در سه سال برگزاری‌اش هر روز بزرگ‌تر شده است. بدون شک اگر چنین تجربه‌هایی البته با رعایت مرزهای فرهنگی، گسترده شود علاوه‌ بر استقبال داخلی، حضور موسیقی ایرانی در بازار موسیقی جهانی و به طور مشخص فستیوال‌های وُردموزیک دنیا را راحت‌تر می‌کند. چهار قطعه‌ی پیش‌رو همگی توسط موزیسین‌های بوشهری تولید شده است؛ آن‌ها بیش از هر المانی به تنظیم اهمیت دادند. گروه سیریا سعی کرده ملودی وکال قطعه معروف هوار هوار را به شکل جدیدی ارائه دهد و طاها عمرانی اگرچه ملودی آشنایی از تنگستان را روایت می‌کند اما با کمک جَزمن‌های پایتخت به سمت تنظیم جزبندی رفته است. مهدی منفرد سعی کرده از نی‌انبان در قالب موسیقی بلوز استفاده کند و همکاریِ بهروز شریفیان و آرمین آردشیردوانی، رنگ و بوی نیوایج گرفته است.
owrsi

Mize Dotaei

Siriya Ensemble - Havaar | سیریا - هوار

Mehdi yarahi _nafas

Kābin & Omid Nemati - Majnoon

پالت در توضیح این قطعه نوشته است:

براى سفرهاى نرفته، خاطراتى كه ساخته نشد، زمستانى كه ای كاش مى‌شکست و تو... 
كه اى كاش در آغوشت می‌کشیدم.

پالت - با من خیال کن  || Pallett - Dream Away With Me

با سقفای بی پنجره مشکل دارم.

Mohsen namjoo bitaab - محسن نامجو بی تاب

avosesm

Recent comments

user694719020

Sara Mehraban

Sara Mehraban

Zarr

Related tracks