AmiReza - Sarzamine Madari

"سرزمین مادری"

شعر و اجرا: امیرضا
ضربآهنگ: شمرونی
میکس و مسترینگ: فرشاد
طراح جلد: برایان واچمن

Sarzamine Madari

Mc Tes - Beheshte Zamin

آشنا آشنا من میام از سیاحت 
کلی شمع و شام دوتایی یه ضیافت
بگی چقد دور بودی غمگینی
بگم از دیدنت وا شده قیافم الان
گفتی چیشده این خونا چیه
فرسنگ ها داستان اون دورا چیه
اگه خونه توعه مقصر کیه
گفتم هیسسس این سوالا چیه؟
یه محلو بستن گلوله، جنگم
راه میام تا خونه ببخش خونیه چکمه‌ام
از اون فراق برات میارم خوشی 
وا کنم لباساتو از تنت نو شی
آشنا میدیدمت اسیریا
تو دلم گفتم یوقت سراغمو نگیریا؟
تو جدایی از زمینیا
خوش آوا فرق داری برام طنینیا
آشنا آشنا غریبه ی جهانم
من یه بیستو چند سال وسیله ی زمانم
میکنم لکه خونارو پاک از رو دماغم
نگاه میکنم قبلو میخندم به الانم
آشنا ، عاشقا
معشوق آشنا
دستاتو جوری میگیرم حسود شن ساکنان
اینقدر این عشق زیباعه برای کتابا
که انگشت به دهن میمونن تموم ناشران
این سکوته توی خونه نیستش حقم
راه میام تا خونه ببخش خونیه چکمم
چند روزه میگیرم انتقام تورو
از تن بی جونت شده چندتا گلوله سهمم 
آشنا بی تو من غریبه ی جهانم
میبینم رنگو روی پریده ی نهانم
میکنم لکه خونا رو پاک از رو دماغم
گرفتم انتقامتو الان که خوشحالی، خوشحالم


08-Aashena,Aashena[Mix By AshiBeatz]

مجموعه ی "تانگوی تک نفره" منتشر شد .

شعر و اجرا : امیرضا
آهنگسازان : امیرضا / آرشه / تهرنگ
میکس و مسترینگ : آرشه
صدابردار : فرشاد
جلد : برایان واچمن
ناشر : ستیغ

۱۶ خرداد ۱۴۰۲


(Vers 1)

سینه خیز رفتم تو دل خطر عشق تو مقر مرگ
رو خاک زندگی با ولع کشت ، با ورم چشم
وسط شعله ها ، با عطش آب ، تو وطن شک
با دردی که هر افیونی بی اثره بش
شدم شاعر حاصل عطسه ی خلاء زندگی
وسط گردآب ها ، زیر تبر تشنگی
که درد بنیاده
من پشت هر خط از جملگیم یه درخت افتاده
اقلیم زخمه رو این تنم
من سرزمین زخم های رویین تنم
یه بی وطن که تو تنش خونه میکنه
یه تنش که به خاموشی خو نمیکنه
من زیر خفای وهم طراوت
غرق آفتم تو فصل انکار
تو چرخه ها رو شیب ترک عادت
مست شدم به عطر تکرار
من بچه ی خاکِ قلب غارت
قلم میرقصونم رو سطر پیکار
تن میرقصوندم تو صحنه ی تو
که سر میرقصونم تو حلقه ی دار
حس میکردم هیچی دلگشا نیست
دل میکشیدم به دامن درد
تا دل ربودی ، گفتم مُردم انگار
زندگی که انقدر دلربا نیست
امید شد تو انتظار من سقط
منی که کلی آب ریختم پشت پای هر ابد

(Chorus)

یه جوری رقص میکنم که حظ میکنه شکارت
اما آی سایه ها که شاعر میکنیدم
از سه نقطه های بعد فعل هر رقصم
تا آخرین هجای رنج هجی کنیدم
جوری رقص میکنم که حظ کنه شکارت
اما آی سایه ها که ماهر میکنیدم
از سه نقطه های بعد فعل انکارم
تا آخرین هجای رنج هجی کنیدم

(Vers 2)

شدم عازم گرمای جعلی نفس باد
تو هزارتوی راز ، تو حصار عقل ؛ یه جسد روی آب
متلاشی از محال ، تو مُرده خواری از بهار
ساکن خلاء ، مسافر غریب متواری از تبار
تا باز شد همه زخمی که زد مرگ دوره گرد
وقتی زندگیم با کلی بخیه سرفه کرد
تو هر خط از هر صفحم جنگه شعبه دار
که من از قیام درد شدم یه گرگ هار
با این حال ؛ رو خواب برهنم پتو کشیدمت
تموم بشی ازم ، تموم نمیشمت
انگار از یه درخت ممنوعه چیدمت
که ، رو خاک مُردمم جوونه میدمت
تورو که من ...
یادمه بعد از آخرین پیک انکار
که چشم وا کرد امیدم
رو گسل وهم
با موهای باز ، تو باد ، یه یاد
می‌رقصید و من دنبال ردپاش
مست دوییدم
دوییدم و رسیدمش
بهم چشم دوخت و نفس بریدم
گسل وا شد و از اول شکست امیدم
لت و پارم کنید که من وحشی تر میشم
هرچی لت و پار تر کنیدم

(Chorus)

یه جوری رقص میکنم که حظ میکنه شکارت
اما آی سایه ها که شاعر میکنیدم
از سه نقطه های بعد فعل هر رقصم
تا آخرین هجای رنج هجی کنیدم
جوری رقص میکنم که حظ کنه شکارت
اما آی سایه ها که ماهر میکنیدم
از سه نقطه های بعد فعل انکارم
تا آخرین هجای رنج هجی کنیدم

Tangoye Tak Nafare

04- Ghadame Sevvom[Prod.Arshe]

مجموعه ی "تانگوی تک نفره" منتشر شد .

شعر و اجرا : امیرضا
آهنگسازان : امیرضا / آرشه / تهرنگ
میکس و مسترینگ : آرشه
صدابردار : فرشاد
جلد : برایان واچمن
ناشر : ستیغ

۱۶ خرداد ۱۴۰۲


۵)قدم چهارم

(Vers 1)

سرم سالیان ساله که بالای داره
شبم سایه سار سیاه جامگان
رو چارپایه ی حضورم پایکوب مهلتم
واسه جنگ ، تو سپاه آزادگان
هنوز زندم ، تو زوال زمان
بی پارو اما تو یه آب روان 
هنوز ، یه فعل استوار با همون قیدم
تو فرسایش نفس من هنوز زندم
رو تاب‌ تاب لب دار تاب خوردم به خاطرت
یادم اومد ، روزایی رو که تورو تاب میدادم
تو باغ گل های امید ، اسید پاشیدی به ریشه هام
یادم اومد ، روزایی رو که تورو آب میدادم
چه تلخ ...
زمان رو در نهان گسیختم
رقصیدم تو تجلی‌گاه مرگم
چه نامقدس ، انگار از زمان گریختم
بعد از دوگانگی
موندم تو خودبیگانگی ، بی امان و بی درمان
که دست‌تنها نیست دست تنهایی
کلی باره دست فشان تهی دستان
هنوز تو ناکجا با باد راه میرم
پابرهنه رو قیر داغ راه میرم
هنوز به گا میدم زمانو تا خشاب پر کنم
تو بالماسکه ی ادب بی نقاب راه میرم
هنوزم به خواب گاهی میبینم یه هاله
از یه زن که رو سنگ قبرم میرقصه باله
صامت صدام میکنه
خسته که میشه ساکن نگام میکنه
من اما ساکن صداش میکنم
صامت نگاش میکنم
با دیدن چشاش مرگمو از یاد میبرم
تا لبخند میزنه از خواب میپرم

(Chorus)

روزها چه بی امان بر ما گذشت
از ما چه دست هایی تو سرما گذشت
چه "اگر" هایی ، با "اما" گذشت
زندگیم وسط یه معما گذشت
از ما گذشت ...
چی بر ما‌ گذشت
از ما چه دست هایی تو سرما گذشت
چه "اگر" هایی ، با "اما" گذشت
تانگوی من تنها گذشت

(Vers 2)

سالیان ساله که بالای این دار
هزار پشت این سینه راز دارم
من زنده موندم که ایستاده بمیرم
حتی وقتی پا کشیدن زیر چارپایم
من رویین تن یه جنگ بی آتش بس شدم
وقتی از سراب تشنه آب خوردم
من پرسیدم قبل هر سقوط
زندگی به ذلت یا با افتخار مردن
یادته گفتم از ابد میترسم
تو گفتی کی میدونه فردا چی میشه
نگاه کن هنوز سینه سوزه پاییز
هنوز غروبا دلم خالی میشه
یادته گفتم شب افروزی نیست
تو دادی چراغ امید به دستم
گفتی صبح ما نزدیکه صبر کن
هنوز تو انتظار خورشید نشستم
نه ، نشد ضمیر ناکام من ، ما
رقصیدم تو انزوا جانانه تنها
من ریشه های رشدم تو یه خاک سیاهه
برام نشونه ها میخوندن آواز معنا
که من یه لولیوش بدون دارم
تو تن شعرم کلی استخون خرد خوابیده
کشیدم جوهر وجودم رو از دوات جنگ
واسه هر جملم هیکلم تو خون خوابیده
امنیت فعل تنهامو عاشقونه کردم صرف
دست میکشیدم لای موی مرگم
اما رو خط امروزم از هراس تغییر
اتراق نکردم زیر سایه بون امنم
که ما آزاده های بی آسمانیم
اما آرایه های شعر حماسه ایم
ما جامانده های بی ساربانیم
که به کاروانمون تشنه عازمیم

(Chorus)

روزها چه بی امان بر ما گذشت
از ما چه دست هایی تو سرما گذشت
چه "اگر" هایی ، با "اما" گذشت
زندگیم وسط یه معما گذشت
از ما گذشت ...
چی بر ما‌ گذشت
از ما چه دست هایی تو سرما گذشت
چه "اگر" هایی ، با "اما" گذشت
تانگوی من تنها گذشت ...

05- Ghadame Chaharrom[Prod.Arshe]

گذر موقته پاییز و پاهای رفتت
میشینم رو ایوون تنهاییم
نه اقاقیا حال ایستادن
افتاده تر از طوفان فردایی
همه باغچه رو به زمین خیره
علی  به زمین خیره
سایه میندازه حیاطمو یک چیز
همه حواسم آشیونه پیله
چایی دم کردم قد خودم تلخ
بی ریا تو جنگ پر از رفت
این همون لخت توی فردا ایستادن
لا سر خم ها سرپای سرپا ایستادن
دونه دونه درخت ها می اُفتن
یک تبر از شکست ها می خورن
یک ذره از نفس هام می بُرَم
تو این دریا قلاب ها می جوئم
موج بزرگ روی حیاطم
قایقم رو میندازم تو کوچه
همه ادما یه پای فرارن
منه ایستاده پارو رو دوشش
پسر خزر طاقته سرما
جوابه نه اصارت و درجا
کو تا قول تو که میگی راحته فردا
موج شکست جسارتو در ما
گونه های مارو خیس کرد
اون سیلی بزرگ از زور و ماعه بی جون
نفس کمه ریه های سیاهتو زلف بلندتو
چندتا تاره بیرون
همه غرق تو این سیل سیاه و مهیب
دانژه سیراب اما بیمار و کریح
منه تنها تو قایق و موج بعدی
میکنه این هوا طعم سیگارو تعریف
سام:
بعد اون عشق که چی
بعد گذاشتن چشم که چی
توی اون زندگی
وا شه پای سرنوشت که چی
پی فرق خودم و مرده هام
شکار میشم واسه طمع طمعه‌ ها
نمیدونم کل دنیا تنگه یا
ما خوابیم و هممونو برده آب
و من یادم نمیاد چی سر جاش‌ نیست
یه تنم که جز چشمش همجاش‌ خیسه
نمیدونم کی حالیشه سرحال نیست
بهار کشت زمستونو بعد پائیز
رد شد و رفته ، هفته به هفته
یادشم‌ نمیاد کی برنگشته
دلشم‌تنگ نیست،پی اهنگ نیست
رو تخت خیالش و خیالش تخته
منم این پایین نگام به بالا
همش یه لحظست،حالا و حالا
یه تیک خاک مادر یه دونه بذر بابا
یه ذره اراده مادر و کل جبر بابا
یه ذره آب تو خاک ، یه ذره هوا قاطیش
کلی هوایی شدنای ما برا آتیش
بگو ماییم سیل زده های چشم خدا
بگو از خدا مونده بود برا ما چیش
بگو داریم به چی بستگی
کدوم گره وا شد از وابستگی
همه یکی ایم با چند دستگی
باهمین خستگی
پیش میریم با نور پنهون
حتی گوشه زندون
پی انسان میگردیم توی آدم
حتی باهمین خوی حیوون

Afraan

7.Aaland [Feat.Sam] (Prod.Moein Fallah)

Soheil Sorb - Shokr

Farhaad&DelaraM(divooneha ghamangizan).mp3

Ali Pakzad - Kojaei Farari
Produced By Ebrahim
Release : July 27, 2018

كاشكي برگردي نه؟
هر روز همين و ميگي به خودت و اينكه بد تر ميشم
اون شبا كه بودي سرگرم ، بي شك
به هر كي رو ميزدي بهت سر پرت ميكرد
دووم بيارن كمتر ديدم
خالي كردم جاتو قلبن ميگم
هر چقدر كه نم پس ندي
برگردي اينجا ادما كم رنگ ميشن
به ياده روزايي كه جوونم ميگفتي
نرم اونور عقب از زمونه ام ميفتيم
اون شب جونه به لب اومد چي گفتي
بيخيال اوضاع هنوز در اون حد نيست قفلي
بزنيم بريم ازين جاها بكنيم
اين همه تو كف بوديم نريم بالا بپريم
جوري قول نداده بودي كه حالا بشكني
كدوم خواسته ات نيومد ازين حالا بهش نديم
آرايش شديد آرامش پريد
مگه نگفتي هر چي شد سمتِ بازارش نريم
ها
كجايي فراري؟
كجايي فراري؟
بگو بينم تو كدوم مسيرت دوراهي نداري
حال ميده؟ يا ميشه از فكره جدايي نخوابي؟
مادرت دل تنگه يا نه سراغي نداري
كجايي فراري؟
اينور خوب نبود تو گناهي نداري


هوم
نه حاجي اينورم نه كه خبري باشه
ميتونه بالا سرت هر ننه قمري پاشه
از هفت سالگي تم تخس باشي
واسه يدونه آرزو شايد نشه عملي تا چهل
نميخوام باشم يه لحظه بجاش
حتي واسه موندنش بجنگه وگاس
لخت نشم بزار بگنده لباس
قول ميدم ميلاد و ببينه بلرزه صداش
از پيشرفت نگي از چي بگي بم
غير از چهار تا سره لخت ميخوره چي به ديدت
چيه ايده ؟ كه هيچي غيره تيرگيه؟
سر دردي نيست گردنِ زيره تيغه
جا براي خوردن زمين بود اينور
همين گور اينور ميگن هيچ فرقي نداره
مرگ تلخي نيست صورت و خيس كنه
ديگه مردنت طعمي نداره
قول ميدم اگه رد كني منو
جلوت، ديگه هيچ سوالِ سختي نذاره
تو مرزي كه فهمي نبود
تو نفهميدني كه هيچ مرزي نبود
نبود زيره اين سقف كبود
همون ازون ته اومد اون سمتِ گلوت
قبول ، همه حرفاي تو درست اما
بين منو تو كه بحثي نموند