In deze podcast van Leo August De Bock spreekt Barbara Torfs van Bond zonder Naam over Phil Bosmans, haar bezieling en het belang van verbinding.

Haar grootouders begonnen klein. Hun winkelketen kent nu iedereen. Broer Wouter is ei zo na een Bekende Vlaming. Zus Barbara Torfs studeerde lichamelijke opvoeding. Het was duidelijk niet haar plan, maar ze ging dan toch maar werken voor Schoenen Torfs. Al reikt haar horizon verder, ze heeft er veel geleerd.

Sinds 2020 leidt Barbara Torfs Bond Zonder Naam, een vereniging die decennialang troost, medemenselijke waarden en inspiratie over Vlaanderen uitstrooide. De spreuken van Bond zonder Naam stonden of hingen in talloze woonkamers. De priester Phil Bosmans was er de geestelijke vader van.

Maar de tijden zijn veranderd en er wordt wel vaker wat meesmuilend gedaan over Bond zonder Naam. Dat is zéér ten onrechte, vindt Barbara Torfs. Met vuur betoogt ze dat Bond zonder Naam vandaag met z’n visie en talrijke sociale acties minstens even relevant is én nodig is als destijds.

Getuige ook de recent herwerkte uitgave van ‘Menslief ik hou van je', de hartverwarmende bijbel van de organisatie.

Mensen graag zien, is haar hobby. Leo August De Bock praatte met Barbara Torfs.

Barbara Torfs van Bond zonder Naam: mensen graag zien als hobby

De Krijtberg. Een reeks audiodocumentaires over de jezuieten in Amsterdam, een programma van Radio Kerknet en de jezuïeten in de Lage Landen, met in deze aflevering Ben Frie.

In het Xaveriushuis naast de Krijtbergkerk aan het Singel in Amsterdam woont jezuïet Ben Frie samen met vijf medebroeders. 

Ben Frie is geboren in in 1949 in Amsterdam Oud-West. In 1971 trad hij in bij de jezuïeten. Ben is redacteur van het Ignis webmagazine, overste voor de zusters van het heilig Hart in Nijmegen, begeleider van de Geestelijke Oefeningen van Ignatius van Loyola. Van 20217 – 2022 was hij rector van de De Krijtberg. Sinds oktober 2022 is hij actief in het werkveld Geestelijke Oefeningen en in de persoonlijke spirituele begeleiding in Nederland en Vlaanderen. Die geestelijke oefening zijn typerend voor de jezuïeten. De gedachtengang erachter is deze: als je een sportman of –vrouw wil worden, moet je oefenen. Je moet regelmatig trainen, op je voeding letten, bepaalde keuzes maken en je dingen ontzeggen. Hetzelfde geldt wanneer je een vreemde taal onder de knie wil krijgen, als je wil leren koken, een muziekinstrument bespelen, niets gaat zonder oefening. Nu zeggen de jezuïeten: ook je geestelijke leven gaat niet zonder oefening. En op het begeleiden van mensen tijdens die geestelijke oefeningen, daar heeft Ben Frie zich nu onder andere op toegelegd. Ik bezoek met Ben Frie het Ignatiushuis, om de hoek van de Krijtberg, een knooppunt voor 3- over 8 tot 30 -daagse retraites. Daar vertelt hij mij dat hij God werkelijk kan ontmoeten.

De Krijtberg: Ik kan God werkelijk ontmoeten (aflevering 7)

Nikolaas Sintobin s.j. is de internetpastor van de jezuïeten. Hij woont en werkt in Amsterdam. Als jongeling raakte hij danig geïntrigeerd door de Ignatiaanse spiritualiteit, de bron waaraan de jezuïeten zich laven. De geestelijke oefeningen van Ignatius van Loyola, stichter van de jezuïetenorde, helpt volgelingen onder andere uit te maken hoe ze het best een zinvol leven leiden. 

Die boodschap hoort vandaag ook absoluut thuis op het internet, vindt Nikolaas Sintobion. Op de digitale markt van de zingeving, zegt hij in dit programma, hoort marketing de eerste prioriteit van de jezuïeten en bij uitbreiding van de katholieke Kerk te zijn. Het is één van de uitgesproken standpunten van Nikolaas. Ook hecht hij veel waarde aan de parabel van de talenten – iedereen heeft talenten en maakt zijn of haar leven zinvol door daar vol voor te gaan – en aan hét devies van de jezuïeten: “plus est en vous”, wat slaat op dat voluit gaan ten dienste van de ander voor waar je goed in bent. 

“Elk van, de zaligsprekingen past in een tweet” is de laatste aflevering van de reeks ‘De Krijtberg’.

Documentairemaker Leo August De Bock bereidt een tweede reeks voor waarvan de uitvalsbasis het jezuïetenhuis in de Maria Therasiastraat in Leuven wordt. Om naar uit te kijken.

De Krijtberg: Elk van de zaligsprekingen past in een tweet(aflevering 8)

Hoe kwam het schandaal van het seksueel misbruik aan bod in de synode? Is het synodaal proces ook echt een bekeringsproces dat fundamentele veranderingen in gang zet? Welke veranderingen, bijvoorbeeld? Hoe heeft het jullie zelf veranderd en verrijkt? Is er voldoende uitgekomen wat erin zat? Kardinaal Jozef De Kesel, bisschop Koen Vanhoutte en diaken Geert De Cubber gaan openhartig in gesprek.

Belgische synodalen maken balans op [podcast]

In Blankenberge komen in een druilerig weekend een honderdtal religieuzen samen voor een congres over Kracht vinden in onmacht. Een van de sprekers is psychiater Dirk De Wachter. Na zijn toespraak neemt hij plaats voor de microfoon van podcastmaker Leo August De Bock. Hij gaat in gesprek met zusters Joëlle Vanhoeck en Maria Pernet, pater Herman Cooreman en Bea De Schrijver, die geen religieuze is maar lekenassistent van de algemeen overste van de zusters van Vincentius a Paolo in Deinze. Zuster Mieke Kerckhof, voorzitter van de Unie van de Religieuzen in Vlaanderen, leidt de podcast in.

Dirk De Wachter in gesprek met religieuzen over kwetsbaarheid

Manu Keirse (77) is klinisch psycholoog en doctor in de geneeskunde. Zijn boeken over patiëntenbegeleiding, rouwverwerking en palliatieve zorg zijn bestsellers. Voor de microfoon van Leo August De Bock laat hij de luisteraar in zijn hart en zijn levenswerk kijken. Hij heeft het over het slechtnieuwsgesprek en over de vier taken van rouwarbeid en verlies overleven in het besef dat verdriet altijd weer kan en mag opdagen. Het gesprek wordt heel persoonlijk als De Bock zelf het verlies van zijn oudste zoon ter sprake brengt. Tot slot gaat het over omgaan met onze sterfelijkheid en verbondenheid na de dood.

Manu Keirse

In deze podcast wandelt Leo August De Bock met zuster Katharina door de natuur rond de trappistinnenabdij van Onze-Lieve-Vrouw van Nazareth. Als abdis maakt ze er het gemeenschapsleven van 22 vrouwen mogelijk. Maar de abdij staat ook voor grote uitdagingen, zoals een grondige renovatie. 'Monniken zijn als bomen', zegt zuster Katharina. Hun gebed zuivert de bloedsomloop van de samenleving. Ook in de toekomst.
Onder een grijze lucht sprankelt de oprechtheid van abdis Katharina, een Brugse die met haar medezusters afgezonderd leeft, maar met een groot bewustzijn de wereld recht in de ogen kijkt. Het gesprek gaat over stilte, God en 'Godvergeten', het celibaat, afscheid nemen en over het kwaad.

Abdis Katharina: 'Monniken zijn als bomen'

In 1997 heeft Paus Johannes Paulus II de "Werelddag voor het Godgewijde Leven" ingevoerd met de bedoeling het religieuze leven meer onder de aandacht te brengen. De dag vindt sindsdien elk jaar plaats op 2 februari, de feestdag van de "Opdracht van de Heer", ook wel bekend als "Maria Lichtmis". In het aartsbisdom Mechelen-Brussel kwamen dit jaar op 2 februari 180 religieuzen samen in Scherpenheuvel. De bezieler van de samenkomst is de charismatische Vicaris-Generaal Steven Wielandts. 

Leo August De Bock was erbij in Scherpenheuvel en dit is zijn hartverwarmende verslag.

URV Dag van het Godgewijde Leven 2024

Hoewel een, stamboek christendemocraat heeft hij de politiek voorgoed vaarwelgezegd. Hij geeft geen interviews meer, behalve uitzonderlijk nu aan Kerknet. Hij kijkt nu, geheel onthecht, hoe de bomen groeien en zorgt met toewijding voor zijn behoorlijk aantal kleinkinderen. Hij omarmt de nieuwe tijd waarin hij leeft en koestert de tijd die de zijne was. De fijnbesnaarde intellectueel heeft nog wel een mening en maakt analyses die tot nadenken stemmen. Hij is verstandig, maar meer nog wijs. In de Belgische politiek heeft hij bereikt wat niemand hem ooit heeft voorgedaan: hij was Eerste Minister en uiteindelijk voorzitter van de Europese Raad, de president van Europa, die het zo goed deed dat zijn termijn werd verlengd. In 2012 nam hij namens de EU de Nobelprijs voor de Vrede in ontvangst. Herman Van Rompuy wordt dit jaar 77.

Leo August De Bock zocht hem op bij hem thuis, in Sint-Genesius Rode. Het gesprek gaat over zijn ouders die hem in gedachten vergezellen, over de heilzaamheid van meditatie, over nationalisme en oorlog en over wat en hoe hij gelooft. “Wie wij waren”, naar het gelijknamige boek dat hij samen met journalist Rik van Cauwelaert schreef, is een podcast voor fijnproevers.

Muziek gecomponeerd en uitgevoerd door Lenart De Bock.

Barbara Torfs van Bond zonder Naam: mensen graag zien als hobby

Kerknet radio

Related tracks