In aflevering 1 van “Roger Burggrave en het Kleine Goed” gaat documentairemaker Leo August De Bock een eerste keer langs bij de professor. Hij verblijft in het Heilige Geestcollege aan de Naamsestraat in Leuven. Hij vertelt over zijn taak als ‘spiritual father’ en ‘fellow priest’ voor de 50 buitenlandse priesters-studenten die in het college (met ook 100 Vlaamse studenten) verblijven.

Roger Burggraeve vertelt honderduit over zijn fascinatie voor de joods-Franse filosoof van Litouwse afkomst Emmanuel Levinas (1905-1995). Over zijn ontmoetingen met hem, steevast op maandagnamiddagen in Parijs bij een potje koffie, een stuk taart en een cointreau. Over zijn gesprekken over het talmoedische denken.
Roger Burggraeve voerde talloze gesprekken met mensen die in de knoop zaten – in hun huwelijk, omwille van een ongewenst kind, ...  -, mensen die hij van haar noch pluimen kende, maar die een beroep op hem deden, op zijn wijsheid en zijn humaan en vaak meer pragmatisch dan ‘doctrinair-gelovig’ advies.

Roger Burggraeve en het Kleine Goed: Het Kwade in naam van het Goede

In Blankenberge komen in een druilerig weekend een honderdtal religieuzen samen voor een congres over Kracht vinden in onmacht. Een van de sprekers is psychiater Dirk De Wachter. Na zijn toespraak neemt hij plaats voor de microfoon van podcastmaker Leo August De Bock. Hij gaat in gesprek met zusters Joëlle Vanhoeck en Maria Pernet, pater Herman Cooreman en Bea De Schrijver, die geen religieuze is maar lekenassistent van de algemeen overste van de zusters van Vincentius a Paolo in Deinze. Zuster Mieke Kerckhof, voorzitter van de Unie van de Religieuzen in Vlaanderen, leidt de podcast in.

Dirk De Wachter in gesprek met religieuzen over kwetsbaarheid

Manu Keirse (77) is klinisch psycholoog en doctor in de geneeskunde. Zijn boeken over patiëntenbegeleiding, rouwverwerking en palliatieve zorg zijn bestsellers. Voor de microfoon van Leo August De Bock laat hij de luisteraar in zijn hart en zijn levenswerk kijken. Hij heeft het over het slechtnieuwsgesprek en over de vier taken van rouwarbeid en verlies overleven in het besef dat verdriet altijd weer kan en mag opdagen. Het gesprek wordt heel persoonlijk als De Bock zelf het verlies van zijn oudste zoon ter sprake brengt. Tot slot gaat het over omgaan met onze sterfelijkheid en verbondenheid na de dood.

Manu Keirse

In deze podcast wandelt Leo August De Bock met zuster Katharina door de natuur rond de trappistinnenabdij van Onze-Lieve-Vrouw van Nazareth. Als abdis maakt ze er het gemeenschapsleven van 22 vrouwen mogelijk. Maar de abdij staat ook voor grote uitdagingen, zoals een grondige renovatie. 'Monniken zijn als bomen', zegt zuster Katharina. Hun gebed zuivert de bloedsomloop van de samenleving. Ook in de toekomst.
Onder een grijze lucht sprankelt de oprechtheid van abdis Katharina, een Brugse die met haar medezusters afgezonderd leeft, maar met een groot bewustzijn de wereld recht in de ogen kijkt. Het gesprek gaat over stilte, God en 'Godvergeten', het celibaat, afscheid nemen en over het kwaad.

Abdis Katharina: 'Monniken zijn als bomen'

In 1997 heeft Paus Johannes Paulus II de "Werelddag voor het Godgewijde Leven" ingevoerd met de bedoeling het religieuze leven meer onder de aandacht te brengen. De dag vindt sindsdien elk jaar plaats op 2 februari, de feestdag van de "Opdracht van de Heer", ook wel bekend als "Maria Lichtmis". In het aartsbisdom Mechelen-Brussel kwamen dit jaar op 2 februari 180 religieuzen samen in Scherpenheuvel. De bezieler van de samenkomst is de charismatische Vicaris-Generaal Steven Wielandts. 

Leo August De Bock was erbij in Scherpenheuvel en dit is zijn hartverwarmende verslag.

URV Dag van het Godgewijde Leven 2024

Hoewel een, stamboek christendemocraat heeft hij de politiek voorgoed vaarwelgezegd. Hij geeft geen interviews meer, behalve uitzonderlijk nu aan Kerknet. Hij kijkt nu, geheel onthecht, hoe de bomen groeien en zorgt met toewijding voor zijn behoorlijk aantal kleinkinderen. Hij omarmt de nieuwe tijd waarin hij leeft en koestert de tijd die de zijne was. De fijnbesnaarde intellectueel heeft nog wel een mening en maakt analyses die tot nadenken stemmen. Hij is verstandig, maar meer nog wijs. In de Belgische politiek heeft hij bereikt wat niemand hem ooit heeft voorgedaan: hij was Eerste Minister en uiteindelijk voorzitter van de Europese Raad, de president van Europa, die het zo goed deed dat zijn termijn werd verlengd. In 2012 nam hij namens de EU de Nobelprijs voor de Vrede in ontvangst. Herman Van Rompuy wordt dit jaar 77.

Leo August De Bock zocht hem op bij hem thuis, in Sint-Genesius Rode. Het gesprek gaat over zijn ouders die hem in gedachten vergezellen, over de heilzaamheid van meditatie, over nationalisme en oorlog en over wat en hoe hij gelooft. “Wie wij waren”, naar het gelijknamige boek dat hij samen met journalist Rik van Cauwelaert schreef, is een podcast voor fijnproevers.

Muziek gecomponeerd en uitgevoerd door Lenart De Bock.

Herman Van Rompuy: Wie wij waren

Astrofysicus, filosoof en essayist Gerard Bodifee kon niet anders dan nog een boek schrijven, over oorlog. Want het oorlogsinstinct van de mens slaat weer in grote hevigheid toe. 

In zijn meest recente boek ‘Oorlog, hoelang nog?’, uitgegeven bij ERTSBERG, doet hij voorstellen om deze drift onder controle te brengen. Want, zegt Gerard Bodifée, ‘een oorlog is geen ongelukkig natuurverschijnsel dat ons overkomt, wel een calamiteit die het resultaat is van voorbereidingen en bewuste beslissingen.’ 

Op zondag 23 juni jl. vond in de begijnhofkerk Sint-Elisabeth een concert voor de vrede plaats. Het concert met als hoge gaste de Nederlandse celliste Lucia Swarts, was een initiatief van Passion Beyond Bach en van Karen Mayelyne. Het concert werd voorafgegaan door een gesprek dat voormalig Klara presentator Bart Stouten had met Gerard Bodifée. Over zijn nieuwe boek ‘Oorlog, hoelang nog?’. Otheo Radio was erbij en nam het gesprek op.

Gerard Bodifée: oorlog, hoe lang nog?

In de eerste afleverinvan de rubriek De Biotoop op Otheo Radio bezoekt Leo August De Bock Villa Rozerood in De Panne. Villa Rozerood is het enige zogenaamde respijthuis in ons land. Een respijthuis is er voor ouders met een zwaar ziek kind. De zorg om hun kind eist hen helemaal op en dwingt hen tot verregaande keuzes zoals het opgeven van een job. Niet zelden geraken ze sociaal geïsoleerd. Villa Rozerood gunt hen een volledig ontzorgde vakantie, mét hun kind, met de boers en zussen, met grootouders, mantelzorgers. In Villa Rozerood wint het leven, ook al is er verlies in dat leven. U hoort gesprekken met directeur Bart Devos, een voormalige priester, met zijn collega’s, met de talrijke vrijwilligers, met ouders en grootouders. Deze toch wel aangrijpende podcast houdt een boodschap in aan een samenleving die traagheid wantrouwt en moeilijke nabijheid schuwt. Ze is een eerbetoon aan wie, uitgedaagd door het lot, het leven toch en zelfs voluit omarmt.

Villa Rozerood: 'hoor wat wij zeggen'

‘De Biotoop’ is een nieuwe rubriek op Otheo Radio. In De Biotoop bezoeken we telkens een locatie met een eigen karakter, een plek die meer is dan een plek, een plaats waar mensen gedijen met een locatie als bindmiddel. 

Al vijf jaar is Martine Motteux de beheerder, officieel directeur-generaal, van de immense basiliek van Koekelberg, het grootste kerkgebouw in België. De basiliek heeft alle troeven om wijd en zijd bekend te zijn, en ze is dat ook, alleen kennen velen de basiliek alleen van de buitenkant. Helaas, want het interieur is zo mogelijk nog indrukwekkender. Bovendien heeft de basiliek de allure van een kunsttempel. Martine Motteux werkte voor een bank en was kabinetschef. Maar de basiliek van Koekelberg mogen beheren, dat vindt ze de job van haar leven.

De biotoop - basiliek van Koekelberg [Otheo Radio]

Op 5 oktober 2016 maakte het Vaticaan bekend dat Lode Aerts benoemd werd tot bisschop van Brugge. Op 4 december werd hij gewijd. Hij volgde bisschop Jozef De Kesel op, die in december 2015 aartsbisschop van Mechelen-Brussel werd.

Het wapenschild en de bisschopsleuze van Lode Aerts zijn een verwijzing naar de profeet Jesaja: pretiosus in oculis suis, wat betekent: 'kostbaar in zijn ogen'. 

Monseigneur Lode Aerts dus, maar zo kennen de mensen hem niet. Voor hen is hij bisschop Lode en zo wil hij het. Die nuance is betekenisvol en tekent hem ten voeten uit. Hij is een aanhanger van het synodale gedachtengoed, een pleitbezorger van een nederige  Kerk, een Kerk die geen mensen uitsluit, maar omarmt met bisschoppen van wie de gelovige gemeenschap mag verwachten dat ze verantwoording afleggen.

Bisschop Lode komt vaak en graag in de Sint-Sixtusabdij van Westvleteren. Om rust te vinden, om zijn bekommernissen uit handen te geven. Leo August De Bock maakte samen met hem in een rond de abdij een lange wandeling.

Roger Burggraeve en het Kleine Goed: Het Kwade in naam van het Goede

Kerknet radio

Related tracks