... kendilerini dinleyen siyah mermer taşı 
diye
 seslendikleri şey bi büyüyle kömüre dönüşüyormuş ta taş muşta 
gibi sivriyumruklagibi patliyor 
heyecan 
simdi cekmisler ya da cekmisim inmis karanliklar efendisinin pelerini düşmüş.yağmur taneciklerin cızırtısı orklarin kalbinden yapılmış bağırtılarını bu isteklerinden bir küre bicimindeki dunya da
               -ya
yasayan sesler seslerin isteklerinden bir ırmaktan fırlayan-veren ve hep yapışmak...

-di
-yen!

Ve palantir''den görünen buydu ilk kez 
uydu
yaşamamıştı 
uyudu
yaşamıştı
bu-anı kendinden başka bir varlık, kılıcını hissetti beliril-berilir- berir
ve yumuşak tüyleriyle 
ay ışığını taşıyordu
belirsizlik nefes alışlarinda incelen 
tenin
gevşek menteşelerle tutulu odalarda oldugunu kim bilebilir di
             -di
-ye   ye   y      'y
düşünür derken kendinden baska dedi kendi kim
 -di 
sonra o orada
 burnunu 
kaşıyan yeşil sümüklü 
burun du burnun burnunda 
dan dağları uzanışlarinda dan  deniz dan örtmek dan istemedan  madenci orklarin denizi dünyanin derinliklerinde inat etmeleri aradiklari şeyin toprağın altında olmadıkları 
-nı'dan öğrenmişler 
hissi y le kaşınan tırnakların makasları yok tular
tular pençelerini 
evcileşme niyetinde uzattiklari masalari vardi
ellerini masaya koy+maktan koyların çoğulluğunu düşlüyorlar 
dı lar  da lar  da  ral  dı lar
tular yokluğunda tural çekinenlerin çekinemedikleri çekmedikleri çekebilecekleri ni cekemeyebilir 
ler lerse
diye hiç kimsenin yapamayacagi her sey
bildikleri
bilindikliklerin
tek cekebildikleri
ha! halata uzandı
çekin-l-diler dilerler
ha ha hahal ha ha  ha hahalat halat ! sanki bir insani  derinlik te uzaklık ta
fısıltı 
aylakların ayakları altın da
dağlar dağ 
seste!
 ne  olası bir duman yükselir ve yükselir kökler havada yeşillenir dallar dan dallara dalan bir fısıltı  dolaşır tepeler dereler denizler den çarp 
dalgalar 
kıyı kaya orkları toynakları kafada hisseder aynı anda 
tom! tom! tomakları
....

insansonsuzcamahvedilebilen