irooni

ساغرم شکست ای ساقی حامد بهداد|hamed behdad sagharam shekaste ey saghi

Navatv.com

شعر یادم رفت

باز هم آمدی تو بر سر راهم
آی عشق میکنی دوباره گمراهم
دردا من جوانی را به سر کردم
تنها از دیار خود سفر کردم
دیریست قلب من از عاشقی سیر است
خسته از صدای زنجیر است
خسته از صدای زنجیر است
دریا اولین عشق مرا بردی
دنیا دم به دم مرا تو ازردی
دریا سرنوشتم را به یاد اور
دنیا سرگذشتم را مکن باور
من غریبی قصه پردازم
چون غریقی غرق در رازم
گم شدم در قربت دریا
بی نشان بی هم اوازم
میروم شب ها به ساحل ها
تا بیابم خلوت دل را
روی موج خسته دریا
می نویسم اوج غم ها را
دریا اولین عشق مرا بردی
دنیا دم به دم مرا تو ازردی
دریا سرنوشتم را به یاد آور
دنیا سرگذشتم را مکن باور
من غریبی قصه پردازم
چون غریقی غرق در رازم
گم شدم در قربت دریا
بی نشان و بی هم اوازم
میروم شب ها به ساحل ها
تا بیابم خلوت دل را
روی موج خسته دریا
می نویسم اوج غم ها را
باز هم امدی تو برسر راهم
آی عشق میکنی دوباره گمراهم
دردا من جوانی را به سر کردم
تنها از دیار خود سفر کردم
دیریست قلب من از عاشقی سیر است
خسته از صدای زنجیر است
خسته از صدای زنجیر است

Nima Chehrazi - Darya نیما چهرازی دریا

Back From The Brink: Pre-Revolution Psychedelic Rock From Iran: 1973-1979

Bachehaye Khoobe Koocheh

Havar Havar

Saraabe Toe

Entezar

Shirin Nakon

اجرای ماریا در نیمه نهایی برنامه صدای برتر the voice mbc
Maria - marde man - simin ghanem

مرد من (سیمین غانم) - اجرای ماریا در the voice

Maria - Mard Man - Simin Ghanem - The Voice Persia

نفس  داریوش
-اگه حتی بین ما فاصله یک نفسه- 
باکیفیت خوب

نفس  داریوش -اگه حتی بین ما فاصله یک نفسه- باکیفیت خوب

Zwlekam z oddechem, jakbym już znał koniec,
Choć zegar wciąż tyka, a niebo bez zmian.
Wciąż parzy mnie światło, co płynie przez rolety,
Lecz ona nie przychodzi, nie puka do bram.

Czekam na nią, lecz jej nie ma,
W ciszy nocy, w szumie dnia.
Jak cień co sunie po ścianie,
I znika, zanim go znać.
Czekam, choć wiem — może nie przyjdzie,
Może zapomniała mnie.
Ale ja, bez niej nie zasnę,
Choć pustka tuli mnie.

Znam każdy zakręt, każde słowo po cichu,
Wierzę, że przyjdzie, gdy zgaśnie już żar.
Ma dłonie chłodne jak tafla jeziora,
A głos — jakby z innych lat.

Czekam na nią, lecz jej nie ma,
W blasku świec, w szeptach traw.
Jak wiatr, co przez palce przelatuje,
I wraca, choć nie ma go tam.
Czekam, bo tylko ona
Wie, gdzie się kończy gra.
A póki jej nie ma — oddycham,
Ale dusza już śni, że trwa.

Nie wołam, nie błagam, nie krzyczę,
Już milczę — jak morze bez fal.
Gdy nadejdzie — bez słów zrozumiem,
Że wszystko już było… i zgasł żar.

Czekam na nią, lecz jej nie ma,
Choć chłód już w palcach gra.
W spojrzeniu luster bez odbicia,
W oddechu, co drży jak mgła.
Czekam, jak czeka się snu,
Gdy dzień wciąż nie chce zejść.
A ona... nie spieszy się wcale —
Więc jeszcze mogę tu być.

Czekam.

بگو ای مرد من ای از تبار هر چه عاشق
بگو ای در تو جاری خون روشن شقایق

بگو ای سوخته ای بی رمق ای کوه خسته
بگو ای با تو داغ عاشقای دل شکسته

بگو با من بگو از در و داغت
بذار مرحم بذارم روی زخمات

بذار بارون اشک من بشوره
غبار عصه ها رو از سراپات

بذار سر روی شونم گریه سر کن
از اون شب گریه های تلخ هق هق

بذار باور کنم یه تکیه گاهم
برای غربت یه مرد عاشق

رها از خستگی های همیشه باورم کن
بذار تا خالی سینم برات آغوش باشه

برهنه از لباس غصه های دور و دیرین
بذار تا بوسه های من برات تن پوش باشه

تو با شعر اومدی عاشقتر از عشق
چراغی با تو بود از جنس خورشید

کدوم طوفان چراغ رو زد روی سنگ
کتاب شعر رو از دست تو دزدید

بگو ای مرد من ای مرد عاشق
کدوم چله از این کوچه گذر کرد

هنوز باغچه برامون گل نداده
کدوم پاییز زمستون رو خبر کرد

بذار سر روی شونم گریه سر کن
از اون شب گریه های تلخ هق هق

بزار یه تکیه گاهم برای غربت یه مرد عاشق

Simin Ghanem -Marde Man

هنوزم چشمای تو، مثل شبای پر ستاره ست
هنوزم دیدن تو، برام مثل عمر دوباره ست

هنوزم وقتی می خندی، دلم از شادی می لرزه
هنوزم با تو نشستن، به همه دنیا می ارزه

اما افسوس تو رو خواستن،دیگه دیره؛ دیگه دیره
اما افسوس به نخواستن،دلم آروم نمی گیره؛نمی گیره

تا گلی بر سر ایوون تو پژمرد و فرو ریخت
شبنمی غمزده از گوشه چشمان من آویخت

دوری بین من و تو؛دوری باغ و تماشاست
دوری بین من و تو؛دوری ماهی و دریاست


اما افسوس تو رو خواستن،دیگه دیره؛ دیگه دیره
اما افسوس به نخواستن،دلم آروم نمی گیره؛نمی گیره

تورج شعبانخانی - هنوزم چشمای تو (دیگه دیره)

حوصله ندارم اما همه ی قصه رو میگم
همه ی قصه رو حتی اونجایی که دوست ندارم
بزار صحبت کنیم این بار جای این که بنویسیم
راجع به دو جین سوالو یه سری عقده ی بدخیم
می دونم که دیگه مردم مرگ من موقتی من نیست
این جواز دفن و کفن یه صدای لعنتی نیست
توی این بحبوحه ی شک وسط این همه بحران
خودمو گوشه ی آسفالت جا گذاشتم تو اتوبان
ژست بی خوبی منگی واسه من نگیر دوباره
کسی که جلوت نشسته عصبی و لت پاره
من دیگه اصلا نمیخوام تیغو رو رگم بسرم
پایتخت دود و گوگرد قهرمان قصه ی مرگ

اگه عاشقت نبودم، پا نمی داد این ترانه
بی خیال بد بیاری، زنده باد این عاشقانه 

خط موشکو تو دستت نسل من خط کشی می کرد
واسه انفجار قلبت شعر من خودکشی می کرد
جعبه جعبه استخونو غم پرچمای بی باد
کودکی نسل ما رو به قرنطینه فرستاد
من با زندگی شعرم یا با تو شوخی نداشتم
واسه تو شوخی بودیم ما خیلی تلخه سرنوشتم
حالا هی غلط بگیر از دیکته های نانوشته ام
یا که اوراق بهادار بده جای سرنوشتم

اگه عاشقت نبودم، پا نمی داد این ترانه
بی خیال بد بیاری، زنده باد این عاشقانه 

بین این صد تا اتوبان یه مسیر منحنی نیست
که کسی پشت سرم هی نده فرمان واسه ی ایست
وقتی آژیر رو کشیدن توی گوش لت و پارم
خودم عین بمب دستی شعرم هم شد انفجارم
یه نفر رو در و دیوار خون خاطره می پاشه

یه نفر که میگه این بار بزار انگشت رو رو ماشه
خیلی ساده نرسیدی سر صحنه واسه اجرا
انگاری که محض خنده گرگه زد به گله ی ما

اگه چیزیو نگفتم توی خاطرم نمونده
متاسفم که ذهنم خاک قصه رو تکونده
تسمه ی دلم برید و من از اون دقیقه لالم
یه سری تصویر موهوم ساخته میشه تو خیالم
ببین این زخمای کهنه دیگه پانسمان نمیشن
شدن عین تیر آخر وسط جمجمه ی من

منزوی شو توی قلبت ،ی اد کارون شب دجله
سر کوچه های بن بست ، یاد حجله پشت حجره
بچه های خاک و بارون، یادته ریختن تو میدون
مادراشون پشت شیشه، پدراشون ته دالون
پس چرا با تو غریبست، نسل بی خاطره ی من
یادمون نیست که چه جوری، واسه همدیگه می مُردن
پاش بیفته باز دوباره، روی مغربت می بارم
باز توی منطقه ی مین ، دست و پامو جا می ذارم

اگه عاشقت نبودم، پا نمی داد این ترانه
بی خیال بد بیاری، زنده باد این عاشقانه 

اسم پایتختو با خون ، می نویسم واسه یادداشت
تنها چیزی که تو دنیا ، روی پاهام نگهم داشت
سر و ته کنم تو جاده ، مقصدم تهش همین جاست
وسط برجای تهرون ، ازدحام شعر و رویاست
می گذره این روزا از ما ، ما هم از گلایه هامون
عادی می شن این حوادث ، اگه سختن اگه آسون
توی پاییزمجاور ، وسطای ماه آذر
شد قرارمون که با هم ، بزنیم به سیم آخر

Maria - Mard Man - Simin Ghanem - The Voice Persia

alitormentor

Recent comments

KOSAR ZABIHI

pym

Nazli

nzaninki

Related tracks