O pobycie Prymasa Stefana Wyszyńskiego podczas obchodów Milenium Chrztu Polski w Chełmży w dniu 11 września 1966 r. opowiada Szymon Szczęsny z Katolickiego Stowarzyszenia "Civitas Christiana" w Toruniu.

Studio Toruń: Prymas Wyszyński podczas obchodów Milenium Chrztu Polski w Chełmży

Dziś razem z bł. kard. Stefanem Wyszyńskim przeżyjemy drogę krzyżową, poprowadzoną przez niego w 1974 r. 

- Potrzeba, ażeby ludzkość zmaterializowana, miała przed sobą obraz wywyższonego Człowieka, by pamiętała, że najważniejszą rzeczą jest człowiek, że trzeba frontem do człowieka - Ecce homo - że naczelnym i centralnym ośrodkiem wysiłków i dążeń ludzkich - jest człowiek, i to Człowiek oddający się za innych - dobrowolnie, zdolny do poświęcenia. Nie ma większej miłości nad tę, gdy ktoś życie swoje daje za braci. I odtąd idzie przez te dwa tysiące lat, na czele kultury chrześcijańskiej - Bóg ukrzyżowany - mówił bł. Prymas Wyszyński.

Jak podkreślał „Krzyż ma liczne wymiary. Dźwiganie go jest nieodłącznym udziałem narodu, rodziny, osoby ludzkiej, łączy się z przeróżnymi zadaniami społecznymi, zawodowymi i politycznymi na wszystkich szczeblach naszego życia. Ale to, co jest najważniejsze, co jest szkołą dźwigania krzyża, to przede wszystkim dźwiganie krzyża godności człowieka. Jest to zagadnienie ogromnej wagi. Ten krzyż wiąże się przede wszystkim z naszą osobowością, z naszym rozumem, wolą i sercem, z bogactwem uczuć, jakimi obdarzył nas Ojciec niebieski, który stworzył nas na obraz i podobieństwo swoje”, przypominał bł. Prymas Wyszyński i wyjaśniał, że „dlatego pierwszym warunkiem dźwigania krzyża osobistego i społecznego, krzyża każdego obywatela, ojca, matki czy dziecka, a nawet krzyża politycznego i kultury narodowej jest zaufanie do człowieka, bo nosi on w sobie wysoką godność istoty obarczonej krzyżem”.

Z bł. Prymasem Wyszyńskim w nowy czas: Dźwiganie krzyża godności człowieka

Katecheza młodzieży w szkołach jest tematem wyjątkowo wyśmiewanym w mediach. Swoje zdanie na jej temat ma Piotr Sutowicz.

(Za)krótko: Katecheza a nowe czasy

„Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi”. Czym jest pokój w duchowości chrześcijańskiej? Jak Jezus rozumiał pokój? Jak Prymas Wyszyński zmagał się o pokój wewnętrzny?
Pokój jest jednym z najcenniejszych darów Bożych, ale dotyczy przede wszystkim wymiaru indywidualnego. Tylko człowiek doświadczający w swoim sercu prawdziwego pokoju może go wprowadzać wokół siebie. Wprowadzający pokój, to ludzie szanujący w pierwszym rzędzie Boga i prawo Jego miłości oraz uznający i szanujący godność każdego człowieka. Pokój, który jest owocem pojednania z samym sobą i Bogiem, a potem ludźmi, wymaga nawrócenia.
Prymas Wyszyński zaliczał pragnienie pokoju do jednego z najbardziej fundamentalnych pragnień człowieka. Był przekonany, że pokój wewnętrzny zawsze rodzi się w wyniku pełnienia woli Bożej, do której mamy pełne zaufanie. Pisał:
"Nie wystarczy mieć serce, trzeba mieć ład serca. Zdobycie go nie dzieje się bez jakiegoś męczeństwa. Z tego wynika ład w działaniu, a tego nabieramy przez ład obcowania z Bogiem".
Zapraszamy na kolejne spotkanie z duchowością bł. Prymasa Stefana Wyszyńskiego, o której opowiada Bogdan Kędziora, historyk, absolwent Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, nauczyciel historii w III LO w Lublinie, pasjonat nauczania i osoby Prymasa Wyszyńskiego:

Studio Lublin: 8 Błogosławieństw cz. 7

„Błogosławieni, którzy cierpią prześladowania dla sprawiedliwości, bo do nich należy Królestwo niebieskie.”  Historia uczy nas, że w ciągu wieków wielu proroków, a później chrześcijan, było prześladowanych z powodu wiary. Prymas Wyszyński wkalkulował w swoje powołanie cierpienie i ofiarę.
Jezus mówi jasno, że najbardziej czytelnym znakiem bycia jego uczniem jest prześladowanie: „Jeśli mnie prześladowali, to i was będą prześladować.” i zapewnia: „Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze życie”. 
Prymas doświadczył prześladowań już na początku 1949 roku, wkrótce po ingresie w Gnieźnie – podjęto wówczas próbę zamachu na jego życie. W 1953 roku został aresztowany. Prymas w swoje powołanie wkalkulował cierpienie i ofiarę, a czas uwięzienia stał się dla niego czasem łaski. W kwietniu 1954 roku notował w Stoczku: „Biskup pełni swój obowiązek nie tylko na ambonie i przy ołtarzu, ale i w więzieniu. Dać świadectwo w okowach jest takim samym obowiązkiem jak na ambonie. Nie jest więc stratą czasu przebywanie w więzieniu dla imienia Chrystusowego.”
Zapraszamy na ostatni, ósmy odcinek spotkań z duchowością bł. Prymasa Stefana Wyszyńskiego, o której opowiada Bogdan Kędziora, historyk, absolwent Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, nauczyciel historii w III LO w Lublinie, pasjonat nauczania i osoby Prymasa Wyszyńskiego.

Studio Lublin: 8 Błogosławieństw cz. 8

Gościem Marcina Sułka w Studio Warszawa był ks. Roman Szpakowski, prezes Stowarzyszenia Wydawców Katolickich. Rozmowa dotyczyła zbliżających się Targów Wydawców Katolickich, które odbędą się w dniach 11-14 kwietnia 2024 r. w Warszawie na Zamku Królewskim (Arkady Kubickiego). Zapraszamy do wysłuchania rozmowy!

Studio Warszawa: XXIX Targi Wydawców Katolickich | ks. Roman Szpakowski

Historia Polski jest bogata w wielkie zrywy narodowościowe, które na nasze nieszczęście zakończyły się niepowodzeniem. Chlubny wyjątek stanowi Powstanie Wielkopolskie, którego przypadająca obecnie 102. rocznica stanowi doskonałą okazję do refleksji nad tym zwycięskim, a często, jak się wydaje, niedocenianym wydarzeniem.

Więcej na https://e-civitas.pl/

Z bł. Prymasem Wyszyńskim w nowy czas: Dźwiganie krzyża godności człowieka

Civitas Christiana

Related tracks