 گاه و بی گاه فرو می‌شوی در چاهِ خاموشی ات در ژرفای خشم پرغرورت و چون بازمی گردی نمی‌توانی حتا اندکی از آن‌چه در آن‌جا یافته‌ای با خود بیاوری. عشق من ، در چاهِ بسته‌ات چه می یابی؟ خزه‌ی دریایی ، مانداب ، صخره ؟ با چشمانی بسته چه می بینی ؟

خزه‌ی دریایی ، مانداب ، صخره ؟ با چشمانی بسته چه می بینی ؟ زخم‌ها و تلخی ها را ؟ زیبای من ، در چاهی که هستی آن‌چه را که در بلندی ها برایت کنار گذاشته‌ام نخواهی دید دسته‌ای یاس شبنم‌زده را بوسه‌ای ژرف‌تر از چاهت را. از من وحشت نکن

واژه‌هایم را که برای آزار تو می آیند در مشت بگیر و از پنجره رهایشان کن آن‌ها بازمی گردند برای آزار من بی آن‌‌که تو رهنمون‌شان شده باشی آن‌ها سلاح را از لحظه‌ای درشت‌‌خویانه گرفته‌اند که اینک در سینه‌ام خاموش شده‌است اگر دهانم سر آزارت دارد

تو لبخند بزن من چوپانی نیستم نرم‌خو ، آن‌گونه که در افسانه اما جنگلبانی‌ام که زمین را ، باد را و کوه را با تو قسمت می‌کند. دوستم داشته باش ، لبخند بزن یاری‌ام کن تا خوب باشم در درون من زخم برخود مزن ، سودی ندارد

producer : 
RA3TIN 
Cover art : 
@trashpile.ai 

NUMB

فاتح شدم
خود را به ثبت رساندم
خود را به نامی ، در یک شناسنامه ، مزین کردم
و هستیَم به یک شماره مشخص شد
پس زنده باد 678 صادره از بخش 5 ساکن تهران
دیگر خیالم از همه سو راحت است
آغوش مهربان مام وطن
پستانک سوابق پر افتخار تاریخی
لالایی تمدن و فرهنگ
و جق و جق ِ جقجقهٔ قانون...
آه
دیگر خیالم از همه سو راحتست
از فرط شادمانی
رفتم کنار پنجره ، با اشتیاق ، ششصد و هفتاد و هشت بار هوا را که از غُبار پهن
و بوی خاکروبه و ادرار ، منقبض شده بود
درون سینه فرو دادم
و زیر ششصد و هفتاد و هشت قبض بدهکاری
و روی ششصد و هفتاد و هشت تقاضای کار نوشتم : فروغ فرخزاد

در سرزمین شعر و گل و بلبل
موهبتیست زیستن ، آن هم
وقتی که واقعیتِ موجود بودن تو پس از سالهای سال پذیرفته می شود
جایی که من با اولین نگاه رسمیم از لای پرده ، ششصد و هفتاد و هشت شاعر را می بینم
که حقه بازها ، همه در هیأت غریب گدایان
در لای خاکروبه ، به دنبال وزن و قافیه می گردند
و از صدای اولین قدم رسمیَم
یکباره از میان لجن زارهای تیره ، ششصد و هفتاد و هشت بلبل مرموز
که از سر تفنن
خود را به شکل ششصد و هفتاد و هشت کلاغ سیاه پیر در آورده اند
با تنبلی به سوی حاشیهٔ روز می پرند
و اولین نفس زدن رسمیَم
آغشته می شود به بوی ششصد و هفتاد و هشت شاخه گل سرخ
محصول کارخانجاتِ عظیم پلاسکو
موهبتیست زیستن ، آری
در زادگاه شیخ ابودلقک کمانچه کش فوری
و شیخ ، ای دل ای دل تنبک تبار تنبوری
شهر ستارگان گران وزن ِ ساق و باسن و پستان و پشت جلد و هنر
گهوارهٔ مؤلفان (فلسفهٔ ای بابا به من چه ولش کن)
مهد مسابقات المپیک هوش - وای !
جایی که دست به هر دستگاه نقلی تصویر و صوت می زنی ، از آن
بوق نبوغ نابغه ای تازه سال می آید
و برگزیدگان فکری ملت
وقتی که در کلاس اکابر حضور می یابند
هر یک به روی سینه ، ششصد و هفتاد و هشت کباب پز برقی
و بر دو دست ششصد و هفتاد و هشت ساعت ناوزر ردیف کرده و می دانند
که ناتوانی از خواص تهی کیسه بودنست ، نه نادانی
فاتح شدم بله فاتح شدم
اکنون به شادمانی این فتح
در پای آینه ، با افتخار ششصد و هفتاد و هشت شمع نسیه می افروزم
و می پرم به روی طاقچه تا ، با اجازه ، چند کلامی
در بارهٔ فوائد ِ قانونی ِ حیات به عرض حضورتان برسانم
و اولین کلنگ ساختمان رفیع زندگیم را
همراه با طنین کف زدنی پر شور
بر فرق فرق خویش بکوبم
من زنده ام ، بله ، مانند زنده رود ، که یک روز زنده بود
و از تمام آن چه که در انحصار مردم زنده ست ، بهره خواهم برد
من می توانم از فردا
در کوچه های شهر ، که سرشار از مواهب مِلیست
و در میان سایه های سبکبار تیرهای تلگراف
گردش کنان قدم بردارم
و با غرور ، ششصد و هفتاد و هشت بار ، به دیوار مستراح های عمومی بنویسم
خط نوشتم که خر کند خنده

من می توانم از فردا
همچون وطن پرست غیوری
سهمی از ایده آل عظیمی که اجتماع
هر چارشنبه بعد از ظهر ، آن را
با اشتیاق و دلهره دنبال می کند
در قلب و مغز خویش داشته باشم
سهمی از آن هزار هوس پرور هزار ریالی
که می توان به مصرف یخچال و مبل و پرده رساندش
یا آنکه در ازای ششصد و هفتاد و هشت رأی طبیعی
آن را شبی به ششصد و هفتاد و هشت مرد وطن بخشید

من می توانم از فردا
در پستوی مغازهٔ خاچیک
بعد از فرو کشیدن چندین نفس ، ز چند گرم جنس دستِ اول خالص
و صرف چند بادیه پپسی کولای ناخالص
و پخش چند یا حق و یا هو و وغ وغ و هوهو
رسما به مجمع فضلای فکور و فضله های فاضل روشنفکر
و پیران مکتب داخ داخ تاراخ تاراخ بپیوندم
و طرح اولین رمان بزرگم را
که در حوالی سنهٔ یکهزار و ششصد و هفتاد و هشت شمسی تبریزی
رسما به زیر دستگاه تهیدست چاپ خواهد رفت
بر هر دو پشت ششصد و هفتاد و هشت پاکت
اُشنوی اصل ویژه بریزم

من می توانم از فردا
با اعتماد کامل
خود را برای ششصد و هفتاد و هشت دوره به یک دستگاه مسند مخمل پوش
در مجلس تجمع و تأمین آتیه
یا مجلس سپاس و ثنا میهمان کنم
زیرا که من تمام مندرجات مجله هنر و دانش - و تملق و کرنش را می خوانم
و شیوهٔ (درست نوشتن) را می دانم
من در میان تودهٔ سازنده ای قدم به عرصهٔ هستی نهاده ام
که گرچه نان ندارد ، اما به جای آن میدان دید ِ باز و وسیعی دارد
که مرزهای فعلی جغرافیاییش
از جانب شمال به میدان پر طراوت و سبز تیر
و از جنوب به میدان باستانی اعدام
و در مناطق پر ازدحام ، به میدان توپخانه رسیده ست
و در پناه آسمان درخشان و امن امنیتش
...

Forough Farrokhzad 678 | فروغ فرخزاد ۶۷۸

Prod. By Tundra Beats
Words: Matthew

#1
I'm a sober soldier
The prison is time; I'm older 
Fuck my brain with words, seduce her
Maybe that way I would survive this, wholesome.
I'm a sober soldier
A sober soldier 
I Fucked my brain up with words, seduced her
It's the only way I would survive this, wholesome.

#2
I ain't flawless 
Man, I think a part of me is gone
Life is a farm n I'm working as a peon
Every day I doubted my whole being 
Cuz I was permanently present in my own dream's heart 
(Yeah)
I will restart the "me" song if you talk over it
I'm individual; I may be lonely
These days I don't know anything
I just go with it

(We ended up in the situation - that scripted life
that everybody seems to be living,
Going up this ladder to nowhere.)

#3
It can be a struggle to make ends meet
You trying to market yourself for the next gig
I am trying to figure my shit out
I'm trying x3
Every day I survive
I try x3
I tried to stay alive 
At least I tried

#4
Street's a military I gotta be a soldier
We know the truth now that your games are over
We got a proof and we do know what we're supposed to do
When we would survive this, wholesome.

With each passing day I am aging 
Changing as thoughts forge ahead
Chasing wisdom until the last breath I'd be taking
While you are faking...

#5
I'm a sober soldier
I have often had to eat my words
So I decided to go on a diet, read some books
Add some poetry to politics, spit a verse
After years, Learned how to beat the version of me
Which was a weakness I couldn't see
Words which strip away my composure
Shred what's left of my sanity.


(While my brothers and sisters are brought up on a diet of TV, words become my refuge, as I use them to express myself and soothe my psyche with their power and potency. The truth is unveiled in these moments when language is used poetically - providing insight into the depths of human emotion that can't be replicated by machines. By embracing its unconventional beauty, I am able to be filled with meaning, too complex for mere perfection.)

#6 Outro
I ain't flawless 
Regardless of what they think 
Look what you brought us
Let's be honest 
Look what you brought us
I ain't flawless
Regardless of what they think
...


Sober Soldier (Live)

Blue Nightfall

Experience a mesmerizing journey where traditional Arabic music meets modern soundscapes. The soulful tones of oud, qanun, and rich percussion flow together with ethereal flute melodies and soft ambient textures, creating a sound both timeless and contemporary. This piece evokes serenity, mysticism, and vibrant energy, celebrating the beauty of cultural fusion.

Buckethead - Sketches Of Spain

playlistofdaniel

Recent comments

Reza

Reza

Reza

Reza

Related tracks