Bijan

موسم گل - هنگامه اخوان - محمدرضا لطفی

Manoochehr Taherzadeh Ghafas

Shabe Eshgh

Manoochehr - Taherzadeh - Akharin - Barg - Mojezeyeh - Sharghi

Hasan Zirak / Frmeski Gàsh (Remix).mp3

Atash Dar Neyestan - Persian Music

Atash Dar Neyestan

(Single)

hasan zirak kermanshah ~ brandmusics.com

حیرانی - شهرام ناظری

ئەوینداری تۆن وۆڵێ هەزاران دڵ نەک دڵێک  
منیش ئەوینداری تۆم گۆڵێ 
تەنیا ئەرێک بڵێ
بۆ ئەونە سەر ختی پاشای سەرتەختی
هاوار گۆڵێ

Hawar Gule: Naser Razazi - هاوار گوڵێ - ناسر رزازی

Indila - Dernière Danse (IV)

استاد حسن زیرک در ۸ آذر ۱۳۰۰ (۲۹/۱۱/۱۹۲۱ میلادی) در محلهٔ قلعهٔ سردار شهر بوکان آذربایجان غربی در ایران به دنیا آمد. در پنج‌سالگی پدرش درگذشت و زندگی را در رنج گذراند. چندی در شهرهای ایران و عراق سپری کرد. یکی از شهرهایی که در آن مدت زیادی اقامت داشت، کرمانشاه بود. همکاری او در این شهر با هنرمندان برجستهٔ کرمانشاهی همچون مجتبی میرزاده، محمد عبدالصمدی، اکبر ایزدی، و بهمن پولکی سبب خلق آثار زیبایی شد (که برجسته‌ترین کارهای وی می‌باشد).
وقتی در عراق بود، در مسافرخانهٔ «فندق شمال» به شاگردی پرداخت. روزی هنگام نظافت، که مشغول زمزمهٔ یکی از ترانه‌هایش بود، مسافری به نام جلال طالبانی (رهبر اتحادیهٔ میهنی کوردستان عراق)، که در آنجا اقامت داشت، با شنیدن صدای حسن زیرک، او را به رادیو بغداد برد و زیرک در آنجا مشغول به کار می‌شود. مدتی در بخش کوردی رادیو بغداد همکاری کرد. از سال ۱۳۳۷، که بخش کوردی رادیو ایران در تهران گشایش یافت، همکاری خود را با این مرکز آغاز کرد. آثاری که حسن زیرک در رادیو تهران به ضبط رساند، اغلب با ساز استادانی همچون حسین یاحقی، حسن کسایی، جلیل شهناز، جهانگیر ملک، احمد عبادی، و با سرپرستی مشیر همایون شهردار همراه بود.

حسن زیرک گرچه به خاطر شرایط سخت زندگی از تحصیل بی‌بهره ماند، اما استعداد کم‌نظیری در سرودن شعر و آهنگسازی کردی داشت. این استعداد به همراه صدای منحصربه‌فرد، سبب شد که ترانه‌هایش در سرتاسر کوردستان محبوبیت یابد. صدای او همچنان در مناطق کوردنشین و در کوچه و خیابان و از خانه‌ها و مغازه‌ها به گوش می‌رسد.
حسن زیرک با خانم میدیا زندی، گویندهٔ بخش کوردی رادیو تهران، ازدواج کرد که حاصل آن ازدواج دو دختر به نام‌های مهتاب (آرزو) و مهناز (ساکار) بود. او چند ترانه نیز برای فرزندانش اجرا کرده‌است. حسن زیرک، نه در ایران و نه در عراق روی خوشی و راحتی و آزادی را ندید. رفتار دولت وقت ایران با حسن زیرک او را دچار مشکلات فراوانی کرد، به‌ویژه وقتی که دکتر شیخ عابد سراج‌الدینی، رئیس وقت برنامه‌های کردی رادیو تهران بود، به او اجازهٔ کار نداد و این کار سراج‌الدین چنان تأثیر منفیی بر دل لطیف حسن گذاشت که دیگر به رادیو برنگشت و با دلی شکسته باروبنهٔ خود را به سوی بغداد پیچید. در آنجا نیز او را دچار مشکل کردند. او را گرفتند و روانهٔ زندان کردند؛ در آنجا زیرک را به پنکهٔ سقفی بستند و شکنجه کردند. پس از رهایی از بغداد مجدداً به تهران برگشت؛ در تهران نیز ساواک او را گرفت و شکنجه داد که جریان شکنجه‌اش در ساواک را خودش در نوار گفته و با صدای او هنوز به یادگار مانده‌است. در سال‌های ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۳ در کرمانشاه بود و با رادیو کرمانشاه همکاری داشت.

سال‌های پایانی زندگی حسن زیرک در تلخی و ناکامی گذشت و چندان به آوازخوانی نمی‌پرداخت. در منطقهٔ بوکان قهوه‌خانه‌ای دایر کرد و در میان مردمی که دوستشان می‏داشت و دوستش داشتند، آخرین نفس‌هایش را در رنج و بیماری کشید.استادحسن زیرک درهفتم مردادماه سال ۱۳۵۱، برابر با ۳۰/۷/۱۹۷۲در سن ۵۰ سالگی در بیمارستان بوکان به علت بیماری از بین رفتن کبد و ناراحتی‌های معده درگذشت و در دامنهٔ کوه نالشکینه به خاک سپرده شد.علت مرگ حسن زیرک ازبین رفتن کبد باخوردن براده آهن ومشروب بود،مردم میگن ماملی توی غذای حسن زیرک براده آهن ریخته وحسن زیرک براده آهن راخورده این براده آهن جگر حسن زیرک را از بین برده است. درهنگام مرگ استادحسن زیرک،رادیولندن ازبزرگواری اویادمی کندو می گوید:

یگانه هنرمند مردم کورد دربیمارستان بوکان درگذشت

Hassan Zirak - Lem Ziz Bue - حسن زیرک - لێم زیز بووە

استاد حسن زیرک در ۸ آذر ۱۳۰۰ (۲۹/۱۱/۱۹۲۱ میلادی) در محلهٔ قلعهٔ سردار شهر بوکان آذربایجان غربی در ایران به دنیا آمد. در پنج‌سالگی پدرش درگذشت و زندگی را در رنج گذراند. چندی در شهرهای ایران و عراق سپری کرد. یکی از شهرهایی که در آن مدت زیادی اقامت داشت، کرمانشاه بود. همکاری او در این شهر با هنرمندان برجستهٔ کرمانشاهی همچون مجتبی میرزاده، محمد عبدالصمدی، اکبر ایزدی، و بهمن پولکی سبب خلق آثار زیبایی شد (که برجسته‌ترین کارهای وی می‌باشد).
وقتی در عراق بود، در مسافرخانهٔ «فندق شمال» به شاگردی پرداخت. روزی هنگام نظافت، که مشغول زمزمهٔ یکی از ترانه‌هایش بود، مسافری به نام جلال طالبانی (رهبر اتحادیهٔ میهنی کوردستان عراق)، که در آنجا اقامت داشت، با شنیدن صدای حسن زیرک، او را به رادیو بغداد برد و زیرک در آنجا مشغول به کار می‌شود. مدتی در بخش کوردی رادیو بغداد همکاری کرد. از سال ۱۳۳۷، که بخش کوردی رادیو ایران در تهران گشایش یافت، همکاری خود را با این مرکز آغاز کرد. آثاری که حسن زیرک در رادیو تهران به ضبط رساند، اغلب با ساز استادانی همچون حسین یاحقی، حسن کسایی، جلیل شهناز، جهانگیر ملک، احمد عبادی، و با سرپرستی مشیر همایون شهردار همراه بود.

حسن زیرک گرچه به خاطر شرایط سخت زندگی از تحصیل بی‌بهره ماند، اما استعداد کم‌نظیری در سرودن شعر و آهنگسازی کردی داشت. این استعداد به همراه صدای منحصربه‌فرد، سبب شد که ترانه‌هایش در سرتاسر کوردستان محبوبیت یابد. صدای او همچنان در مناطق کوردنشین و در کوچه و خیابان و از خانه‌ها و مغازه‌ها به گوش می‌رسد.
حسن زیرک با خانم میدیا زندی، گویندهٔ بخش کوردی رادیو تهران، ازدواج کرد که حاصل آن ازدواج دو دختر به نام‌های مهتاب (آرزو) و مهناز (ساکار) بود. او چند ترانه نیز برای فرزندانش اجرا کرده‌است. حسن زیرک، نه در ایران و نه در عراق روی خوشی و راحتی و آزادی را ندید. رفتار دولت وقت ایران با حسن زیرک او را دچار مشکلات فراوانی کرد، به‌ویژه وقتی که دکتر شیخ عابد سراج‌الدینی، رئیس وقت برنامه‌های کردی رادیو تهران بود، به او اجازهٔ کار نداد و این کار سراج‌الدین چنان تأثیر منفیی بر دل لطیف حسن گذاشت که دیگر به رادیو برنگشت و با دلی شکسته باروبنهٔ خود را به سوی بغداد پیچید. در آنجا نیز او را دچار مشکل کردند. او را گرفتند و روانهٔ زندان کردند؛ در آنجا زیرک را به پنکهٔ سقفی بستند و شکنجه کردند. پس از رهایی از بغداد مجدداً به تهران برگشت؛ در تهران نیز ساواک او را گرفت و شکنجه داد که جریان شکنجه‌اش در ساواک را خودش در نوار گفته و با صدای او هنوز به یادگار مانده‌است. در سال‌های ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۳ در کرمانشاه بود و با رادیو کرمانشاه همکاری داشت.

سال‌های پایانی زندگی حسن زیرک در تلخی و ناکامی گذشت و چندان به آوازخوانی نمی‌پرداخت. در منطقهٔ بوکان قهوه‌خانه‌ای دایر کرد و در میان مردمی که دوستشان می‏داشت و دوستش داشتند، آخرین نفس‌هایش را در رنج و بیماری کشید.استادحسن زیرک درهفتم مردادماه سال ۱۳۵۱، برابر با ۳۰/۷/۱۹۷۲در سن ۵۰ سالگی در بیمارستان بوکان به علت بیماری از بین رفتن کبد و ناراحتی‌های معده درگذشت و در دامنهٔ کوه نالشکینه به خاک سپرده شد.علت مرگ حسن زیرک ازبین رفتن کبد باخوردن براده آهن ومشروب بود،مردم میگن ماملی توی غذای حسن زیرک براده آهن ریخته وحسن زیرک براده آهن راخورده این براده آهن جگر حسن زیرک را از بین برده است. درهنگام مرگ استادحسن زیرک،رادیولندن ازبزرگواری اویادمی کندو می گوید:

یگانه هنرمند مردم کورد دربیمارستان بوکان درگذشت

حسن زيرك

له‌یلا فه‌ریقی، ئه‌و كچه‌ هونه‌رمه‌نده‌ی رۆژهه‌ڵاته‌ ده‌نگێكی نایاب و خۆشی هه‌یه‌، كه‌مێشكه‌كان هێور ده‌كاته‌وه‌.
بۆ زانیاریی زیاتر سه‌ردانی داركۆ نیوز ئیكۆنۆمیك بكه‌ن:
www.darkonews.org

Leila Fariqi

فرمیسک با ترانه زیبای کردی به نام " می "

هینده ناهینی / دونیا خه م بخوی  
   ئامانه تی هاتوی / ده بی زو بروی 
-دنیا انقد ارزش نداره که غصه بخوری     امانتی اومدیو باید خیلی زود بری
خو به تایبه تی روژانی پیری / باشه خو بگری به گو شه گیری
- بخصوص واسه روزای پیری  بهتره که به گوشه گیری عادت کنی
سوفی به سیتی / راستی مه پوشه /
   وه ره له گه ل من پیکیک بنوشه 
-عارف دیگه بسه حقیقت و پنهون نکن    بیا با من یه باده بنوش
لیره بو ئه و لا وه کو مه زرایه  /
  کلوشی ریشت چی لیده ر نایه 
-  از اینجا به بعد مثله یه مزرعه میمونه   چیزی از ریشه ات کم نمیشه
به بی خه می بژی به بی خه می بمره  / گوشه ی تاریکی مه یخانه بگره
- بدون غم زندگی کن بدون غم بمیر      یه گوشه ی تاریکه میخانه رو انتخاب کن

09182859302

فرمیسک با ترانه زیبای کردی به نام " می "

Hasan zirak

Naser Razazi Disan Barana

کارزان و باسط قاسمی

هوره
برا، خاڵو زووە ئەڕا مردن
سوزه سەرمایه، کڕیوەیه
سوزه دڵی وەی سادەیه خاڵو

ریتم
کابوکی لی لی ، کابوکی لی لی/کابوکی سورم وای وای

ده ردی خنجه ر ئاسانه /ده ردی دل زور گرانه

ئه ز عاشقم لی لی/ کچکه کوردم وای وای

یارم ئاسکی ماچینه/ده وای ده ردو برینه

ئه زعاشقم لی لی/کچکه عومرم وای وای

من عاشقی جانانم/له عاله م سه رگه ردانم

ئه ز ئاشقی لی لی/کچکه مالم وای وای

Www.MusicKordi.Com

Karzan u Baset كارزان و باسط

ترانه محلی کردی | آهنگساز: گروه کامکار | آلبوم: کنسرت 77

www.facebook.com/delnavazan.playlist

ئه ری کوانی مه یلله که ی ئامان جاری جارانت
ئه ری کوانی هاتو چوی سه ر هاوارانت
ئای بووم هه لاک شیرین شیرین ده م بووچک شیرین عمرم ته مامه
ئه ری ئاخرین قسه م گیانا هه ر ناوی تویه
ئه ری هه ر چاوه کانم پرئاوی تویه 

Bijan

hb2664