Welkom bij het portret van Gerard Dobbelaere. 

Wij nodigen U graag uit naar onze voorstelling Weiland. 
wij spelen in april 2021 in Blankenberge. 
Wij kijken er alvast naar uit om u te mogen verwelkomen. 

Veel luistergenot

transcriptie: 
Oei, sorry … sorry … sorry …  excuseer. 
(kijkt hem aan)
Oh, bent u niet de nieuwe? 
Ahn, u komt uit ...
Gusta had mij verteld dat er iemand nieuw zou zijn. 
Aangenaam, mijn naam is Gerard Dedobbeleare. 
Ik ben de buur van de Vermicelli’s. 
Ja inderdaad, voor wie we gaan zingen in de jaarmis.
Goed dat er iemand nieuw is, nu dat Anny en Willem weg, zijn denk ik zelf om ook te stoppen. 
Tjha, ik heb het al zo druk met ‘t orkest waar ik de eerste viool speel. 
Ja, en thuis moet ik dan al mijn solo’s beginnen oefenen. 
… (intern)
Och,  wie hou ik voor de gek.
Natuurlijk denk ik nog niet aan stoppen.
Het koor is te belangrijk voor mij.
Hier zijn al mijn vrienden. 
In het koor kan ik echt mijn rust vinden.  
Het koor is mijn leven !
Zonder het koor zou ik thuis wegkwijnen. 
De mensen in het koor, zijn dat mijn vrienden ?
Wat zijn vrienden ? 
En hoe maak je dat,  … vrienden ? 
Ik heb al veel gelezen over vrienden en vriendschappen, maar ik snap er nog altijd niets van. 
Laat staan liefde, ik zou niet weten waar te starten. 
Pas op !
Ik verlang daar naar hé.
Met een vrouw aan mijn zijde, …  een vrouw zoals Elisabeth zéker. 
Met al haar rondingen, …  aahn ...
…

Geen wonder dat ik ween			->     “Geen wonder dat ik ween” Paul Severs
Dat ik ween van de pijn
Nu dat wij in 't leven
Niet meer samen zijn
Ieder uur zonder jou
Duurt een eeuwigheid lang
Het is dus geen wonder
Dat ik naar jou verlang			 
Oh  o’meisje
Kom bij mij
Oh o’ kom dicht bij mij
Zie je niet
Mijn verdriet
Oh o’ kom bij mij
Oh o’ kom dicht bij mij
Zie je niet mijn verdriet

Geen wonder dat ik ween
Dat ik ween van de smart
Nu dat ik moet leven
Met een gebroken hart
… 
Naast mij woont een boerenfamilie.
Een echt groot gezin. 
Ik had medelijden met die moeder, ik ben daar dikwijls voor melk geweest. 
Zo kon ik die kinderen nog eens zien, begrijp me niet verkeerd hé.
Ik wou kijken of alles nog oké was. 
Elisabeth was zo’n mooi kindje.
…
Wat zei u? 
Ja sorry,  ik was even verdwaald in mijn gedachten. 
Ik ga nog even de tekst bekijken zodat ik goed kan leiden straks . 
Want …  ge weet nooit waar ge uitkomt hé !

Portret Gerard

Welkom bij het portret van Gusta. 

Wij nodigen U graag uit naar onze voorstelling Weiland. 
wij spelen in april 2021 in Blankenberge. 
Wij kijken er alvast naar uit om u te mogen verwelkomen.

Veel luistergenot

transcriptie: 
Goeiedag. Ik ben Gusta.
Kan ik u helpen? …
Ahn, bent u op weg naar de bloemenstoet, loop ik even met u mee? 
Vandaag is het een belangrijke dag voor mij.
 Ik ga natuurlijk naar de bloemenstoet.
ik wil vooral mijn contacten met de gegoede klasse uitbreiden.
En waar kan ik dat beter dan op deze feestelijke aangelegenheid,
Waar alle belangrijk volk aanwezig is, waar de drank de tongen al wat losser maakt.

Ik heb de laatste jaren al heel wat bereikt in de parochie.
Ik zit in het bestuur van de Boerinnenbond.
Ik maak mij geregeld nuttig in de Christelijke mutualiteit bij ziekenzorg
En natuurlijk zing in ons koor.

Ik weet dat er mensen zijn die mij benijden
En die mij mijn streven naar hogerop verwijten
Ik schaam mij daar niet voor,
Meer nog, ik ben trots op wat ik bereikt heb
Ik heb ervoor gewerkt en ik heb er heel wat tijd voor opgeofferd.
Ik heb het verdiend
En dat alles heb ik gedaan met één doel voor ogen:
De toekomst van mijn dochter Carine.

Ik wil absoluut voorkomen dat zij hetzelfde doormaakt als ik.
Mijn leven was niet altijd even succesvol als op de dag van vandaag.
Thuis was er armoede. Ik was enig kind. Mijn moeder was zwaar ziek.
Mijn vader was niet bepaald een steun in het gezin.
Nooit kreeg ik nieuwe kleren, nooit mocht ik mee op schoolreis, nooit ben ik mezelf mogen worden terwijl vader al het geld verdronk. 
Dus ja, Ik ben op jonge leeftijd getrouwd om te ontsnappen aan de miserie thuis.
Maar zoals zo vaak gebeurt heeft de geschiedenis zich herhaald.
Van scheiden kon geen sprake zijn.
Dus heel mijn leven hebben anderen beslist over mij.
Acht jaar geleden werd ik weduwe.
En toen vond ik de moed om mijn leven zelf in handen te nemen.
En toevallig heb ik mijn 2e man ontmoeten die mij tamelijk vrij liet.
Terwijl hij zelf ten volle van zijn vrijheid genoot. Financieel mocht ik niet klagen.
Meer wil ik daarover niet kwijt. (pauze)
Mijn relatie met mijn dochter is de laatste tijd nogal stroef.
Zij wil haar eigen leven leiden en dat is normaal
Maar daarbij volgt ze niet altijd de weg die ik voor haar heb uitgekozen.
Ik probeer haar altijd opnieuw duidelijk te maken dat ik het beste voor haar wil
Maar dat schijnt niet bij haar door te dringen. Ze kan toch zo koppig zijn?
Wat mij tegenwoordig vooral stoort is dat ze optrekt met Jenny,
een van de dochters van de marginale familie Vermicelli,
dat is  de omgeving waartegen ik Carine juist wil behoeden.
Die toestanden heb ik zelf genoeg gekend en die heb ik definitief achter mij gelaten.
Daar wil ik niet terug naartoe en dat zal ik ook niet laten gebeuren bij Carine.
Voila, dit is hier een goede plaats om de bloemenstoet te bekijken. Ja ik moet nog verder want er is eerst jaarmis voor de moeder van de Vermicelli’s. Vorig jaar was het een heel gedoe, ik ben benieuwd wat er nu weer van gaat komen?

Speling vzw