The Whale

▨ نام شعر: وای بر من
▨ شاعر: نیما یوشیج
▨ با صدای: احمد کیایی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ـــــــــــــــــ
کشتگاهم خشک ماند و یک‌سره تدبیرها
گشت بی‌سود و ثمر
تنگنای خانه‌ام را یافت دشمن با نگاه حلیه‌اندوزش
وای بر من! می‌کند آماده بهر سینه‌ی من تیرهایی
که به زهر کینه آلوده ست.

پس به جاده‌های خونین کلّه‌های مردگان را
به غبار قبرهای کهنه‌اندوده
از پس دیوار من بر خاک می‌چیند
وز پی آزارِ دل‌آزردگان
در میان کله‌های چیده بنشیند
سرگذشت زجر را خواند.

وای بر من!
در شبی تاریک از اینسان
بر سر این کلّه‌ها جنبان
چه کسی آیا ندانسته گذارد پا؟
از تکان کله‌ها آیا سکوت این شب سنگین
-کاندر آن هر لحظه مطرودی فسون تازه می بافد-
کی که بشکافد؟
یک ستاره از فساد خاک وارسته
روشنایی کی دهد آیا
این شب تاریک دل را؟
عابرین! ای عابرین!
بگذرید از راه من بی هیچ گونه فکر
دشمن من می‌رسد، می‌کوبدم بر در
خواهدم پرسید نام و هر نشان دیگر.
وای بر من!
به کجای این شب تیره بیاویزم قبای ژنده‌ی خود را
تا کشم از سینه‌ی پر درد خود بیرون
تیرهای زهر را دلخون؟
وای بر من!
▨ 
نیما یوشیج
بیست و چهارم بهمن ماه ۱۳۱۸

نیما یوشیج | وای بر من | صدای احمد کیایی

Ambient piece with sampled sounds, choirs, synths and guitar.

Stargazing

A mourning violin waiting on an old, rotten bench in a dystopian, rainy park.

Available on Bandcamp

Mourning Violin

BROKEN (Slowed) - UdieNnx

“حمالان پوچی
(Olafur,SanaMoosa,Shamlou) Mashup
.مرزهای دشوار تحمل را شکستند

_ !تکبير برادران

هم‌سرايان وحدت 

با حنجره‌های بی‌اعتقادی 

.حماسه‌های ايمان خواندند

_ !تکبير برادران

کودکان شکوفه 

.افسانه‌ی دوزخ را تجربه کردند

_ !تکبير برادران

ما با نگاه ناباور

.فاجعه را تاب آورده‌ايم

هيچ‌کس برادر خطاب‌مان نکرد 

.و به تشجيع ما تکبيری بر نياورد

تنهايی را تاب آورده‌ايم و خاموشی را 

و در اعماق خاکستر 

می‌تپيم”


― شاملو


هي يا يما ودعيني قبل ما امشي
ما تدري بعثراتي وانا امشي

يا آيد المراكب إيد وامشي
عسا الله نلحق ظعن الحباب

يا يما ودعيني قبل ما روح
ما تدري بعثراتي وانا روح

ما صبر صبري لا يوسف ولا نوح
ولا أيوب لمنوا ابتلى

حمالان پوچی

پیش درآمد دشتی
رضا محجوبی
قیچک بم: حامد افشاری
http://youtu.be/FWTjHqhQ9DA

Pishdaramad-e Dashti; Reza Mahjoubi, Qaychak Bass: Hamed Afshari

همیشه هراسم آن بود
که صبح از خواب بیدار شوم
با هراس به من بگویند
فقط تو خواب بودی
بهار آمد و رفت...

از خواب بیدار می شوم می پرسم بهار کجا رفت ؟
کسی جواب مرا نمی دهد
سکوت می کنند!

در پشت اتاقم باران می بارد
می پرسم شاید این باران بهار است
کسی جواب مرا نمی دهد
سکوت می کنند!
پنجره را که باز می کنم
باران تمام می شود

در آینه چهره ام را نگاه می کنم
آرام آرام چهره ام پیر می شود
از پنجره زمین را نگاه می کنم
خیس است و ساکت
بر تن لباس می کنم ، به کوچه می آیم
از نخستین عابر که در باران بدون چتر می دود
می پرسم
شما عبور بهار را در این کوچه ندیدید؟
عجله دارد ، فقط می گوید نه !

از همسایه ها دلگیر هستم
می گویم آیا این ستمگری نیست
که هنگام عبور بهار از پشت پنجره ام مرا خبر نکردید ؟
سکوت می کنند
سکوت همسایه ها برای من دشنام است.

کودکی در باران دست مرا می گیرد
به میدانی می برد که انبوه از فواره های رنگین است
من و کودک به آب های رنگین فواره ها خیره می شویم
اما از بهار خبری نیست!

به محله های قدیمی می روم
در جستجوی چاپخانه ای هستم که در جوانی من حروف سربی داشت
می خواستم با حروف سربی نام بهار را روی دیوار روبروی خانه ام بنویسم
بر در فرسوده ی چاپخانه یک قفل بزرگ زنگار گرفته است...

بهار آمد...

به خانه می آیم
در فرهنگ لغت به دنبال کلمه ی بهار هستم
در غیبت بهار همه ی کلمات فرهنگ بی معنی و پوچ است
در غیبت بهار رنج ، هراس ، بیم ، تردید ، حرمان ، وحشت را از یاد نبرده ام

به دنبال تسلی هستم
چه کسی باید در غیبت بهار مرا تسلی دهد ؟

می خواهم بخوابم
پرنده ای به پنجره ی من نوک می زند
از پنجره با هرمان جهان را نگاه می کنم
جهان ناگهان غرق در شکوفه ها ، گلهای شقایق و بنفشه است

پنجره را باز می گذارم
باران می بارد
در باران می گویم
بهار را یافتم
بهار آمد ...


احمدرضا احمدی

بهار آمد و رفت

تو چه میدانی ؟!
تو چه میدانی ؟! این دل که پشت پیراهنی از گل سرخ پنهان است  ، چقـــدر دلتنگ توست
 
***
 
تو چه میدانی ؟! این چشمها چقدر عطر نفسهایت را دنبال میکند
آه ه ه ه خدا چقدر مهربان است
غروب که میشود فانوس ماه را روشن کن
 
***
 
تو نمیدانی که روزگار چقدر کوتاه است
و چراغهای خوشبختیه ما دیری نمی پاید
تو چه میدانی ؟!
 
***
 
آه ه ه
به چشمهای من نگاه کن ،  رد باران بهار را در آن میبینی ؟
نه ،  رد برگ زرد پائیز
 
***
 
با کدام خاطره زندگی میکنی ؟
هر روز صبح به کدام گلدان آب میدهی ؟
حال خودت را از کدام آیینه می پرسی ؟
جامه رستگاریت را در کدام چشمه می شویی ؟
به چشمهای من نگاه کن
 
***
 
ای کاش ای کاش ،  به خوابم بیایی ، ای کاش صدایم کنی
باور کن !!!
باور کن ، چشمهای تو را دوست دارم

مهران دوستی_ تو چه میدانی؟

آواز و دوتار : غلامعلی  پورعطایی 

Dele-sheida

Dusk / غروب 
Vocals : Shahram Nazeri 
Composed by : Farrokhzad Layegh 
Lyrics : Houshang Ebtehaj ( Sayeh )

با این غروب از غم سبز چمن بگو / اندوه سبزه های پریشان به من بگو 
اندیشه های سوخته ی ارغوان ببین / رمز خیال سوختگان بی سخن بگو 
شوق جوانه رفت ز یاد درخت پیر / ای باد نوبهار زعهد کهن بگو 
از ساقیان بزم طرب خانه ی صبوح / با خامُشان غمزده ی انجمن بگو 
زان مژده گو که صد گل سوری به سینه داشت / وین موج خون که می زندش در دهن بگو 
سرو شکسته نقش دل ما بر آب زد / این ماجرا به آینه ی دلشکن بگو 
وان آب رفته باز نیاید به جوی خشک / با چشم تر ز تشنگی یاسمن بگو 
آن سرخ و سبز سایه ، بنفش و کبود شد / سرو سیاه من ز غروب چمن بگو 


The Whale

Medyolin

Recent comments

Ramtin Khani

Amir Np⁣ ᐞ

Related tracks