Vigen - Lalaei

Ebi -  Badragheh

Artist : Amir Azimi

Title : Khasteh
Lyrics : Dr.Mehdi Moosavi
Music : Amir Azimi
Arrangement : Babak Khazaei
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
I want to be outcry though my sewed lips

me,my grandfather and my ancestor were burned.

 

I want to be screem,be unconditional cry

I want to be throwing of all stages.

 

Someone laughing at me from the busy line

In the final stage ,a giant laughing at me.

 

A person called me in the middle lane

It was a fun game ..she let me go

 

I mixed with myself,everyone and your fear

I've been shoot! that I shooted into a bad game .

 

I was that merged and that did not merge,

Keeper this so many untold secrets.

 

I passed tolerance ,face tolerance.

My pain is that I cheated from my own fellow.

 

Talked malicious words of wisdom to a drunk

Lost!at the end they all claping.

 

i'm starting from you to be ending myself

I passed the alley maybe I get to the street.

 

I smell the woman and the woman sold me to a fashioned hair

 

I walked because I'm sure of my indirection.

 

Tired of your being ,the more tired of your left,

Tired of "molavi" and "shush" to your "railroad"

 

Tired of was and I swear that's nothing

Tired of the tired sight of Tehran in smoke.

 

You were dead and one was killed in my soul

You were dead and one stil had faith in you!

 

Killed you!dancing in blood with hate of bodys,

Behind every mic dancing cause of madness.

 

I was drunk from last night until now,

To not understand what was happen to me.

 

I called myself in an Autumn night

I smoke so as not seeing anything.

 

 

 

_________________________________________________________

 

 

خواستم داد شوم گرچه لبم دوخته ست

خودم و جدم و جد پدرم سوخته ست

خواستم جیغ شوم گریه ی بی شرط شوم

خواستم از همه ی مرحله ها پرت شوم

کسی از گوشی مشغول بمن میخندید

آخر مرحله شد غول بمن میخندید

یک نفر از وسط کوچه صدا کرد مرا

بازی مسخره ای بود رها کرد مرا

با خودم با همه با ترس تو مخلوط شدم

شوت بودم که به بازی بدی شوت شدم

آنچه میرفت و نمیرفت فرو آن بودم

حافظ اینهمه اسرار مگو من بودم

از تحمل که گذشتم به تحمل خوردم

دردم این بود که از یار خودی گل خوردم

حرفی از عقل بداندیش به یک مست زدم

باختیم، آخر بازی همگی دست زدند

از تو آغاز شدم تاکه به پایان برسم

رفتم از کوچه که شاید به خیابان برسم

بوی زن دادن و زن داد به موی فشنم

راه رفتم که به بیراه ی خود مطمعنم

خسته از بودن تو خسته تر از رفتن تو

خسته از مولوی و شوش به راه آهن تو

خسته از آنچه که بود و بخدا هیچ نبود

خسته از منظره ی خسته ی تهران در دود

مرده بودی و کسی در نفس من جان داشت

مرده بودی و کسی باز بتو ایمان داشت

کشتمت تن زده در ورطه ی خون رقصیدم

پشت هر میکروفن از فرط جنون رقصیدم

از گذشته شب تو تا به هنوزم آمد

مست کردم که نفهمم چه به روزم آمد

به خودم زنگ زدم توی شب پاییزی

دود سیگار شدم تاکه نبینم چیزی
Cover by Reza Ahmadi

Khasteh ( Tired )

[cactusmusic.ir]

شعر خوانی باران نیکخواه

Sedaye Baroon - Persian Music

Tasvir

اجرای زنده یوتیوبی قطعه 209 شاهین نجفی در تورنتو

Shahin Najafi - 209 Live Toronto 2023 شاهین نجفی - ۲۰۹ زنده

Nafas.Dariush

Dariush Talaye Dar

Parvaneye man

کلام: شهیار قنبری
ترانه‌خوان: فرهاد مهراد
آهنگ: اسفندیار منفردزاده
facebook.com/ChraghJadoo
با صدای بی‌صدا،
مث یه کوه بلند،
مث یه خواب کوتاه،
                         یه مرد بود، یه مرد.

با دست‌های فقیر،
با چشم‌های محروم،
با پاهای خسته،
                        یه مرد بود، یه مرد.

شب، با تابوت سیاه،
نشست توی چشم‌هاش؛
خاموش شد ستاره،
                        افتاد روی خاک.

سایه‌ش هم نمی‌موند
هرگز پشت سرش؛
غمگین بود و خسته،
                        تنهای تنها.

با لب‌های تشنه
             به عکس یه چشمه
                              نرسید تا ببینه
                                                قطره
                                                     قطره
                                                         قطره‌ی آب
                                                                    قطره‌ی آب.

در شب بی‌تپش
           این‌طرف، اون‌طرف
                            می‌افتاد تا بشنفه
                                                  صدا
                                                       صدا
                                                           صدای پا
                                                                    صدای پا.

 

* * *

پانویس:

آهنگ و شعر ترانۀ «مرد تنها» (صدای بی‌صدا) سالها بعد از اکران فیلم «رضا موتوری»

Farhad - sedaye bi seda - concert

» ترانه سرا ( سید مهدی موسوی )
» آهنگ ساز : ( بابک خزائی )

خواستم داد شوم گرچه لبم دوخته است
خودم و جدّم و جدّ پدرم سوخته است

خواستم جیغ شوم، گریه ی بی شرط شوم
خواستم از همه ی مرحله ها پرت شوم

کسی از گوشی مشغول، به من می خندید
آخر مرحله شد، غول به من می خندید!

یک نفر، از وسط کوچه صدا کرد مرا
بازی مسخره ای بود... رها کرد مرا!

با خودم، با همه، با ترس تو مخلوط شدم
شوت بودم! که به بازی بدی شوت شدم!

آنچه می رفت و نمی رفت فرو... من بودم!
حافظ ِ اینهمه اسرار ِ مگو، من بودم

از تحمّل که گذشتم به تحمّل خوردم
دردم این بود که از یار ِ خودی گل خوردم!

حرفی از عقل ِ بداندیش به یک مست زدند
باختیم! آخر بازی، همگی دست زدند

از تو آغاز شدم تا که به پایان برسم
رفتم از کوچه که شاید به خیابان برسم

بوی زن دادم و زن داد به موی فَشِنم!!
راه رفتم که به بیراهه ی خود، مطمئنم

خسته از بودن تو، خسته تر از رفتن تو
خسته از «مولوی» و «شوش» به «راه آهن» تو

خسته از آنچه که بود و به خدا هیچ نبود
خسته از منظره ی خسته ی تهران در دود

مرده بودی و کسی در نفس ِ من جان داشت
مرده بودی و کسی باز به تو ایمان داشت!

کشتمت! تن زده در ورطه ی خون رقصیدم
پشت هر میکروفون از فرط جنون رقصیدم

از گذشته شب تو تا به هنوزم آمد
مست کردم که نفهمم چه به روزم آمد!

به خودم زنگ زدم توی شبی پاییزی
دود سیگار شدم تا که نبینم چیزی

شعر خوانی باران نیکخواه

DFS

Related tracks