Ya Allah! It evokes part of me, and I appreciate it!

کاور موزیک، عکس واقعا درستیه

چقدر عجیبه و دلچسبه🥲👌🏻

از دل تاریکی گوشه اتاق نیمه روشن  ارامش بخشه

پروانه رنگی | نجوا خبازیان
ترانه و آهنگ: کاوه صالحی

هارمونیکا: البرز آئینی
بیس: وحید صالحی
پرکاشن: امین طاهری و آیدین شفایی
گیتار: کاوه صالحی

طراح کاور: زهره حسینی

Parvaneh Rangi پروانه‌ رنگی

Arian Ahmadi - From Darkness To Brightness

Sepideh Vahidi & Babak Amir Mobasher | Mixed and recorded by Masih Mohaghegh | 2002

Forbidden -  ممنوع

lots of layers

آلبوم والس های تهران

مهرداد مهدی


(آکاردئون)


والس های تهران ۱

شتاب کردم که آفتاب بیاید
نیامد
دویدم از پیِ دیوانه‌ای که گیسوانِ بلوطش را به سِحرِ گرمِ مرمرِ لُمبرهایش می ریخت
که آفتاب بیاید
نیامد
به روی کاغذ و دیوار و سنگ و خاک نوشتم که تا نوشته بخوانند
که آفتاب بیاید
نیامد
چو گرگ زوزه کشیدم، چو پوزه در شکمِ روزگارِ خویش دویدم، دریدم
شبانه روز دریدم، دریدم
که آفتاب بیاید
نیامد
چه عهدِ شومِ غریبی! زمانه صاحبِ سگ؛ من سگش
چو راندم از درِ خانه ز پشت بامِ وفاداری درون خانه پریدم که آفتاب بیاید
نیامد
کشیده‌ها به رُخانم زدم به خلوتِ پستو
چو آمدم به خیابان
دو گونه را چُنان گدازه‌ی پولاد سوی خلق گرفتم که آفتاب بیاید
نیامد
اگرچه هق هقم از خواب، خوابِ تلخ برآشفت خوابِ خسته و شیرین بچه‌های جهان را
ولی گریستن نتوانستم
نه پیشِ دوست نه در حضور غریبه نه کنجِ خلوتِ خود گریستن نتوانستم
که آفتاب بیاید
نیامد.

"رضا براهنی"

رضا براهنی ـ که آفتاب بیاید، نیامد.mp3

آهنگساز: استاد حسن یوسف زمانی 
شاعر: ماموستا قانع 
خواننده اولیه: استاد مظهر خالقی 
بازخوانی: سارنگ سیفی زاده 
تنظیم دوباره: شاهین یوسف زمانی 
تکنواز نی: هوشمند عبادی 
عکس: معین هاشمی نسب


Composer: Maestro Hasan Yousefzamani
Lyrics: Mamosta Ghane
Voice: Sarang Seyfizadeh
Rearrangement: Shahin Yousefzamani 
Ney Solist: Houshmand Ebadi 
Photo: Moein Hasheminasab

Lullaby -لالایی

COLD GREEN WALTZ والس سبز سرد

قطعه سوز و گداز – دونوازی تار علی چولایی و پیانو ادیب قربانی .
سوز و گذاز نیمه‌بداهه‌ای از علی چولایی و ادیب قربانی و حاصل غم فقدان دوستی ست که به مرگ خودخواسته از دنیا رفت.
.....................
راهشان دور نبود، ولی از مجموعه جاهایی بود که در زندگی یا مدتی فشرده و مدام به آن سر میزنی یا اصلا صد سال یک بار گذارت نمی افتد، برای همین هم بود که هر بار چیزی در مسیر نسبت به قبل عوض شده بود، خوب به چشم می آمد. دم در ایستادم، از شلختگی درختهایی که از خانه ی قدیمی و بزرگشان بیرون زده بود معلوم بود خانه مدتهاست بی دلسوز مانده. در ِ بزرگِ فلزیشان شل و ول تر از همیشه بود، هر چه در زدم در را باز نکردند، داد زدم “شهلا خانوم” باز جوابی نیامد، به در تکیه دادم، در با سر و صدای زیاد لق خورد، صدای سگ همسایه شان بلند شد. خانه از آنچه فکر میکردم کهنه تر و دخمه تر شده بود، طبیعی بود، از وقتی حمید پسر همین شهلا خانوم از بین رفته بود دیگر کسی حال و حوصله ی جمع و جور کردن وضعیت آن خانه ی به آن بزرگی را نداشت. همسایه شان آمد، غر زد که چرا بعد مرگ حمید دیر به دیر می آیم. دعوتم کرد به خانه شان، گفتم آمده ام خاله شهلا را ببینم، ساکت شد، بدون حرف زدن کمی نگاهم کرد، برگشت و همانطور که به سمت در خانه ی خودشان میرفت فاتحه میخواند. کنار در خانه ی حمید و خاله شهلا ایستادم، کوچه خیلی ساکت شد، طبیعی بود، کلافه شدم، به در تکیه دادم،صدایش بلند شد و صدای سگ همسایه پشتش، دٓر که ساکت شد دوباره با کمرم ضربه ای دیگر زدم، ساکت که شد، دوباره شروع کردم…

The Cave

busrakayikci

Recent comments

observer⭐

purity

Maeda Alavi

kiana amini

Related tracks