මුවගේ හස කැන් දිලුණේනෙතගේ කඳුළැල් නිවුණේහදෙහී පැතුමන් පිපුණේසැනසූ වදනින් දෙඩුවේ
දසුනින් නොමැකී රැඳුණේරිදෙනා සිත ම යි හැදුණේනොබිඳී සසරේ බැඳුණේඇසුරේ ඔබ ම යි පැතුවේඑකසේ දෙහදක් පිදුණේ
ආදරෙන් මා වෙලාසොඳුරු සිත්තම් ය…
Home
Feed
Search
Library
Download