Od autora: 

Moje "Wspomnienia teatralne" są pisane w formule wywiadu z samym sobą, stąd podtytuł: Wywiad z samym sobą.  Czytają się jak dialogi sztuki teatralnej, dlatego zasugerowałem Izabelli Laskowskiej, dyrektorce PTI, aby zostały odczytane przez dwóch aktorów, kobietę i mężczyznę. Ale Iza miała inny pomysł. Powiedziała mi, że będzie lepiej, kiedy ja, jako autor będę sam czytał swoje wspomnienia, a ona będzie mi partnerowała, jako przeprowadzająca wywiad. Tak też zrobiliśmy. Iza jeszcze dokooptowała Olgę Szulc do naszego projektu jako realizatorkę i prowadzącą próby nagrań. 

Piszę to teraz właśnie po nagraniu ostatniej części podcastu, i muszę powiedzieć, że ta współpraca nam bardzo dobrze szła, za co serdecznie dziękuję Izie i Oldze. Musieliśmy się trochę spieszyć, bo chcieliśmy zdążyć z projektem na czterdziestą rocznicę stanu wojennego w Polsce, który wybuchł 13 grudnia 1981 roku. Dwie ostatnie części moich wspomnień dotyczą wybuchu stanu wojennego i tego konsekwencji dla Polaków. Jest w tym lekcja historii, którą ciągle trzeba przerabiać, aby się nie powtórzyła. Niemniej ten podcast jest głównie o moich doświadczeniach jako aktora - mima we Wrocławskim Teatrze Pantomimy. 

Zapraszam do posłuchania. 

Krzysztof Vened Szwaja
https://dramastudioonline.com/

Krzysztof Vened Szwaja jest pisarzem i reżyserem teatralnym zamieszkałym w Los Angeles. Urodził się w Polsce, gdzie, w latach siedemdziesiątych, był aktorem – mimem we Wrocławskim Teatrze Pantomimy Henryka Tomaszewskiego. Grudzień roku 1981, kiedy ogłoszono stan wojenny, zastał go na tourneé w Niemczech. Z powodów politycznych nie chciał wracać do kraju i został na Zachodzie. Parę lat mieszkał i pracował w Berlinie Zachodnim, a potem przeniósł się do Stanów Zjednoczonych. Umiejętności i doświadczenie jakie wyniósł z polskiego teatru, pozwoliły mu znaleźć pracę w teatrach i szkołach teatralnych na Zachodzie. Uczył ruchu scenicznego i choreografował  przedstawienia. Z czasem zaczął reżyserować, a następnie pisać sztuki, które też reżyserował. Jest też autorem i wykonawcą Monodramu, Ludzka Tożsamość. Tu jest link do jego biografii: http://dramastudioonline.com/?page_id=344

Wspomnienia Krzysztofa Szwaji przywołały niesamowitą atmosfere teatralną Wrocławia  przełomu lat 70 i 80, gdzie na ulicach miasta spotykało się ludzi od Grotowskiego,Tomaszewskiego, Brauna, Grzegorzewskiego, Lupy, Litwińca, Potężnego, Leparskiego i innych. Raz w roku, w dniach Teatru Otwartego, miasto przejmowały awangardowe teatry świata, z awangardowym duchem wolności będącej wtedy w ogromnym deficycie w Polsce. 
Wrocławskie serce napędzała sztuka we wszystkich artystycznych zaułkach  miasta. 
Ale również Wspomnienia Szwaji przywołały zamkniętą na klucz, schowaną głęboko pamięć stanu wojennego, trudnych decyzji, upragnionej deficytowej  wolności.
Dla wielu z nas zaczął się etap psychicznego, a potem fizycznego opuszczania kraju, trudnych i skomplikowanych emigracji. Szukania nowego sensu i nowych wartości, często dalekich od naszych wyobrażeń o Nas, nowych, w nowym dla nas świecie. 
Niektórzy z nas wracają w bezpiecznych, późniejszych latach do siebie samych, ale dla wielu drzwi  teatru zatrzasnęły się bezpowrotnie. 
Kolorowe Motyle pamięci zamienione ratunkowo na szare ćmy, dzisiaj dla wielu z nas powracają tym tekstem. 
Wróćmy do Motyli.
Dziękuję Krzysztofowi i Oldze za intensywny czas nagrań.
Państwu pozostawiam refleksje nad tamtym czasem.
Iza Laskowska

Jako siedmiolatka, w stanie wojennym jeździłam na sankach przykrytych kocykiem, ukrywającym „bibułę”. Wyjechałam ćwierć wieku później, ale to już inna historia.
Dziękuję Izie i Krzysztofowi za ogrom włożonej pracy!
Olga Szulc

MOJE POCZĄTKI TEATRALNE

MOJA PIERWSZA PANTOMIMA

JAK STAŁEM SIĘ AKTOREM WROCŁAWSKIEGO TEATRU PANTOMIMY

DIONIZYJSKA GRA

MOJA UCIECZKA NA ZACHÓD

IMIGRACJA DO BERLINA ZACHODNIEGO

The Polish Theatre Institute is a nonprofit organization, active since 1980, dedicated to creating, producing and presenting diverse theatre experiences that build bridges across social boundaries.
We are committed to the development of “theatre arts without borders”
bringing the rich tradition of Polish theater to the United States.
Introducing Polish and Polish-American plays, poetry and music to new audiences, we foster appreciation of the diversity inherent in America’s cultural heritage.

Polish Theatre Institute Podcast

Popular tracks