قسم به آواز

آواز مخالف سه گاه
با صدای محمد معتمدی
غزل : فیض کاشانی
از آلبوم "گاهی، سه گاهی"ا
دل و دین و عقل و هوشم همه را بر آب دادی
زکدام باده ساقی به من خراب دادی

محمد معتمدی-آواز مخالف سه گاه-Mohammad motamedi-Mokhalef Segah

برخيز تا يكسو نهيم اين دلق ازرق فام را
بر باد قلّاشى دهيم اين شرك تقوى نام را

هر ساعت از نو قبله اى با بتپرستى مي رود
توحيد بر ما عرضه كن تا بشكنيم اصنام را

مى با جوانان خوردنم بارى تمنا مي كند
تا كودكان در پى فتند اين پير دُردآشام را

از مايۀ بيچارگى قطمير مردم مي شود 
ماخولياى مهترى سگ مي كند بَلعام را

زين تنگناى خلوتم خاطر به صحرا مي كشد
كز بوستان باد سحر خوش مي دهد پيغام را

غافل مباش ار عاقلى درياب اگر صاحبدلى
باشد كه نتوان يافتن ديگر چنين ايام را

جايى كه سرو بوستان با پاى چوبين مي چمد
ما نيز در رقص آوريم آن سرو سيم اندام را

دلبندم آن پيمان گسل منظور چشم آرام دل
نى نى دل ارامش مخوان كز دل ببرد آرام را

دنيا و دين و صبر و عقل‌ازمن‌برفت‌اندر غمش
جايى كه سلطان خيمه زد غوغا نماند عام را

باران اشكم مي رود وز ابرم آتش مي جهد
با پختگان‌گوى اين‌سخن،سوزش‌نباشد خام‌را

سعدى نصیحت نشنود ور‌جان در اين ره مي رود
صوفى گرانجانى ببر ساقى بياور جام را

سعدی شیرازی

آواز «قبله عشق» - شجریان - آلبوم در خیال

تار نوازی بی‌ نظیر استاد محمد رضا لطفی‌ و آواز استاد شجریان

در نظربازی ما بیخبران حیرانند
من چنینم که نمودم دگر ایشان دانند
 
عاقلان نقطهء پرگار وجودند ولی
عشق داند که در این دایره سرگردانند
 
جلوه گاه رخ او دیدهء من تنها نیست
ماه و خورشید همین آینه می گردانند
 
عهد ما با لب شیرین دهنان بست خدا
ما همه بنده و این قوم خداوندانند
 
مفلسانیم و هوای می و مطرب داریم
آه  اگر خرقهء پشمین به گرو نستانند
 
وصل خورشید به شب پرهء اعمی نرسد
که در آن آینه صاحب نظران حیرانند
 
لاف عشق و گله از یار زهی لاف دروغ
عشقبازان چنین مستحق هجرانند
 
مگرم چشم سیاه تو بیاموزد کار
ورنه مستوری و مستی همه کس نتوانند
 
گر بنزهتگه ارواح برَد بوی تو باد
عقل و جان گوهر هستی به نثار افشانند
 
زاهد ار رندی حافظ نکند فهم چه شد
دیو بگریزد از آن قوم که قرآن خوانند
 
گر شوند آگه از اندیشهء ما مغبچگان
بعد از این خرقهء صوفی به گرو نستانند

آواز عشق داند

خداوندا به فریاد دلم رس/کس بی کس تویی من مانده بی کس
همه گویند طاهر کس نداره/خدا یار مویهچه حاجت کس؟
دلی دیرم که بهبودش نمی بود/نصیحت می کرم سودش نمی بود
به بادش می دهم نش می بره باد/در آتش می نهم دودش نمی بو
به صحرا بنگرم صحرات بینم/به دریا بینگرم دریای ت بینم
به هرجا بنگرم کوه و در و دشت/نشان از قامت رعنا ت بینم
......

اواز محمد معتمدی و تار محمدرضا لطفی

دلم تا عشقباز آمد در او جز غم نمی‌بینم
دلی بی غم کجا جویم که در عالم نمی‌بینم
دمی با همدمی خرم ز جانم بر نمی‌آید
دمم با جان برآید چون که یک همدم نمی‌بینم
مرا رازیست اندر دل به خون دیده پرورده
ولیکن با که گویم راز چون محرم نمی‌بینم
مدارا می‌کنم با درد چون درمان نمی‌یابم
تحمل می‌کنم با زخم چون مرهم نمی‌بینم
خوشا و خرما آن دل که هست از عشق بیگانه
که من تا آشنا گشتم دل خرم نمی‌بینم
کنون دم درکش ای سعدی که کار از دست بیرون شد
به امید دمی با دوست وان دم هم نمی‌بینم

سعدی شیرازی

محمد رضا شجریان - حسین علیزاده - کیهان کلهر - همایون شجریان ساز و آواز چهار مضراب

ساز و آواز بیات اصفهان- محمد رضا لطفی- محمد معتمدی- شعر: فروغی بسطامی

بهار سوگوار ـ ساز و آواز ـ به یاد عارف (چاووش ۱) ـ محمد رضا شجریان

هرچه از سفر استاد محمد رضا لطفی می گذرد بیشتر دلم برایش تنگ می شود و جای خالی اش بیشتر برایم احساس می شود.

سالروز تولد ایشان را علیرغم اینكه همگان هفدهم دی ماه می دانند ولی طبق گفته  همسر و خانواده ی ایشان یازدهم دی و مطابق با اولین روز سال میلادی می باشد.

استاد لطفی برای موسیقی ما گنجی بود كه از دست رفت.

یك قطعه ساز و آواز با نام "گنج گمشده"به روح بلند این مرد جاودانه ی موسیقی و فرهنگ ایران تقدیم میكنم.

این قطعه متعلق به آلبوم موسیقی"عبور"می باشد كه بصورت اجرای زنده در تالار وحدت تهران و با همراهی تار علی قمصری اجرا گردیده است.

دلیل انتخاب این قطعه با غزلی از "سایه" اول نام و مضمون شعر آن بود و دوم این كه ساز و آواز اصلی ترین فرم موسیقی ایرانی است كه استاد لطفی نیز در همه عمر، بیشتر ذهنیت و انرژی خود را بر روی آن متمركز كرده بودند.

دردا و دریغا كه بزرگان هنر ما یكی پس از دیگری رفتند و موسیقی ایران یك دوران گذار از هنر اصیل به صنعت مصرفی را تجربه می كند. خانه ی زیبای ساز و آواز تخریب شده تا بجای آن برج هایی با نمای شیشه ای بسازند.

هنر اكنون زدل خاک طلب باید كرد

زانكه اندر دل خاكند همه پر هنران

محمد معتمدی - دی ماه 1394

گنج گمشده - محمد معتمدی | Ganj-e-Gomshodeh - Mohammad Motamedi

هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم
نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم
به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم
شمایل تو بدیدم نه صبر ماند و نه هوشم
حکایتی ز دهانت به گوش جان من آمد
دگر نصیحت مردم حکایت است به گوشم
مگر تو روی بپوشی و فتنه بازنشانی
که من قرار ندارم که دیده از تو بپوشم
من رمیده دل آن به که در سماع نیایم
که گر به پای درآیم به در برند به دوشم
بیا به صلح من امروز در کنار من امشب
که دیده خواب نکرده است از انتظار تو دوشم
مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم
که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم
به زخم خورده حکایت کنم ز دست جراحت
که تندرست ملامت کند چو من بخروشم
مرا مگوی که سعدی طریق عشق رها کن
سخن چه فایده گفتن چو پند می ننیوشم
به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل
و گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم
سعدی

آواز: شجریان
آهنگساز: پرویز مشکاتیان

سر عشق .... استاد شجریان ... پرویز مشکاتیان

شجریان. شجریان.  آی شجریان. 
شجریان برای من حافظ بود وقتی می‌خواند «ای که مهجوری عشاق روا می‌داری...» یا که می‌خواند «خوش است خلوت اگر یار یار من باشد/ نه من بسوزم او شمع انجمن باشد». شجریان سعدی من بود آن‌زمان که می‌خواند «بگذار تا مقابل روی تو بگذریم/دزدیده در شمایل خوب تو بنگریم» یا که می‌خواند «دل عارفان ربودند و قرار پارسایان/ همه شاهدان به صورت٬ تو به صورت و معانی». شجریان مولوی من هم بود. هم او بود که می‌خواند «جان جهان دوش کجا بوده‌ای؟» و شجریان خیام من بود. آنگاه خیام‌وار شوخ و شنگ می‌خواند این قافله عمر عجب می‌گذرد/ دریاب دمی که با طرب می‌گذرد.» 
شجریان حافظ و سعدی و مولوی و خیام من بود. شجریان رنگ روح زندگی٬ آهنگ گذر روزهای سختی و شب‌های دلتنگی‌ام بود. 
آه شجریان. ای کاش که جای آرمیدن بودی. 
۱۲/۱۰/۲۰۲۰

م.ر. شجریان،  بنال بلبل اگر با من‌ات سرِِ یاری‌ست

آواز: محمدرضا شجریان
تار : داریوش پیرنیاکان
نی‌ : جمشید عندلیبی
تنبک : مرتضی‌ اعیان
شعر: سعدی

آواز ماهور، محمدرضا شجریان

ساز و آواز: درآمد ماهور - گشایش - حصار - خاوران - بسته‌نگار
محمدرضا شجریان
داریوش پیرنیاکان
جمشید عندلیبی


غزل حافظ

خوش است خلوت اگر یار یار من باشد/	نه من بسوزم و او شمع انجمن باشد
من آن نگین سلیمان به هیچ نستانم/	که گاه گاه بر او دست اهرمن باشد
روا مدار خدایا که در حریم وصال/	رقیب محرم و حرمان نصیب من باشد
همای گو مفکن سایه شرف هرگز/	در آن دیار که طوطی کم از زغن باشد
بیان شوق چه حاجت که سوز آتش دل/	توان شناخت ز سوزی که در سخن باشد
هوای کوی تو از سر نمی‌رود آری/	غریب را دل سرگشته با وطن باشد
به سان سوسن اگر ده زبان شود حافظ/	چو غنچه پیش تواش مهر بر دهن باشد

سرو چمان-ساز و آواز، خوش است خلوت

آواز : استاد محمدرضا شجریان

سه تار: استاد پرویز مشکاتیان

نی‌:استاد محمد موسوی

آواز ماهور شجریان - موسوی - مشکاتیان

ساز و آواز - محمد معتمدی

ساز و آواز مخالف از آلبوم صوفی

ساز و آواز مخالف - محمد معتمدی

کلام: باباطاهر | آهنگساز: پرویز مشکاتیان | آلبوم: آستان جانان

www.facebook.com/delnavazan.playlist 
‎
سری دیرم که سامونش نمی‌بو
غمی دیرم که که پایانش نمی‌بو
اگر باور نداری سوی من آی
ببین دردی که درمانش نمی‌بو
خوش آن ساعت که یار از در درآیو
شو هجران و روز غم سر آیو
ز دل بیرون کنم جان را به صد شوق
همی واجم که جایش دلبر آیو

آواز شهابی | محمدرضا شجریان

اگر تو را گذری بر مقام ما افتد یارا 

شجریان همای اوج سعادت به دام ما افتد

همنواز تار : استاد جلیل شهناز
چونست حال بستان ای باد نوبهاری
کز بلبلان برآمد فریاد بی‌قراری
هر ساعت از لطیفی رویت عرق برآرد
چون بر شکوفه بارد باران نوبهاری
گل نسبتی ندارد با روی دلفریبت
...تو در میان گل‌ها چون گل میان خاری
سعدی

استاد قوامی - آواز اوعطا

همایون مثنوی-شجریان
بود آیا که خرامان ز درم بازآیی؟ // گره از کار فروبسته‌ی ما بگشایی؟
نظری کن، که به جان آمدم از دلتنگی // گذری کن: که خیالی شدم از تنهایی
گفته بودی که: بیایم، چو به جان آیی تو // من به جان آمدم، اینک تو چرا می‌نایی؟
بس که سودای سر زلف تو پختم به خیال// عاقبت چون سر زلف تو شدم سودایی
همه عالم به تو می‌بینم و این نیست عجب // به که بینم؟ که تویی چشم مرا بینایی
پیش ازین گر دگری در دل من می‌گنجید // جز تو را نیست کنون در دل من گنجایی
جز تو اندر نظرم هیچ کسی می‌ناید // وین عجب تر که تو خود روی به کس ننمایی
گفتی: از لب بدهم کام عراقی روزی // وقت آن است که آن وعده وفا فرمایی

گذری کن که خیالی شدم از تنهایی-1 ‎

آواز کم نظیر شجریان در ابوعطا به همراه ساز پیرنیاکان و عندلیبی در آلبوم پیام نسیم - اجرای لوزان سویس

قسم به آواز

maha