موزیک و دیگر هیچ

[برگردان فارسی ترانه از گویش محلی مازنی در پایین]

به نقل از یوتیوب پرستو احمدی:
❞آوازی از پای دماوند... 

ماه‌ها به سکوتی تحمیلی گذشت؛ سکوتی که حاصل‌اش صدایی شد که باز هم من را وصل می‌کند به شما. آنچه می‌شنوید، «مه‌جان» است؛ آوازی از دل زادگاهم، مازندران؛ اما این اثر فقط در حکم یک قطعه موسیقی نیست، بلکه قصه‌ای است از عشق به سرزمینی که در جانِ ماست. گرچه برای عشقِ به همین خاک رنج‌ها دیده‌ایم و سکوت‌ها متحمل شدیم... حقیقتِ آنچه در این ماه‌ها بر ما رفته است بماند برای روزهای بعد...
آنچه می‌شنوید از دل برآمده، از عمقِ جان و از سکوت؛ امیدوارم به دل بنشیند.

پرستو احمدی❝


"مِه جان"
خواننده: پرستو احمدی
آهنگساز و نوازنده گیتار: سهیل فقیه نصیری
ترانه: یاسر امیری
عکس: سعید برزی
طراح کاور: محسن منوچهری

_____________________
"Me Jaan"
Vocal: Parastoo Ahmadi
Composer & Guitarist: Soheil Faghih Nasiri
Lyrics: Yaser Amiri
Photography: Saeed Barzi
Cover Design: Mohsen Manoochehri
_____________________

تو برای من شبیه بوی خوش شالیزاری (بِنجِ بو: عطر برنج)
تو برای من شبیه روشنایی آفتابی (آفتابِ سو: روشنایی آفتاب)
برای من که دلم را به دریا زده‌ام
تو مانند آب دریا هستی (دریای او: آب دریا)

تو شب و روز منی
تو پرنده‌ای هستی که برایم آواز می‌خواند (کبکیِ کوه: کبک کوهی، قرقاول، کبک؛ پرنده‌‌ی زیبای کوهستان)
آری، تو مال منی
تو گل خوشبوی منی، تو چشم منی

تو صدای من، آواز منی (خونِش: آواز)
تو چشم منی، تو باران مازندرانی (وارِش: باران)
نوازشی برای موهای من
مه و باران دور باشد از چشم‌هایت...

*

تو تمام حرف و صحبت منی
تو دعا و حاجت منی
نان گرم تنور را می‌مانی
برکت گندم‌زارمی (گندم‌جار: گندم‌زار)

بهار همراه تو می‌آید
و آلوچه‌ها با تو شکوفه می‌دهند (هَلی‌دارِ تتی: شکوفه درخت آلوچه؛ هلی: آلوچه جنگلی، گوجه‌سبز)
آری، تو مال منی
گل خوشبوی منی، چشم منی

تو صدای من، آواز منی
تو چشم منی، تو باران مازندرانی
نوازشی برای موهای من
مه و باران دور باشد از چشم‌هایت...

تو صدای من، آواز منی
تو چشم منی، تو باران مازندرانی
نوازشی برای موهای من
مه و باران دور باشد
از چشم‌هایت...

Me Jaan (مه جان)

the director's cage

خواننده: رضا کولغانی
هم‌خوان: مجید سالاری
آهنگ‌ساز: رضا کولغانی
شعر: احسان گودرزی
تنظیم: داماهی
ضبط: شایان فتحی
طراح گرافیک: مجتبی ادیبی

تهیه‌کننده: احسان رسول‌اف

-

می‌ترسُم از این کشور خوسیده‌ی خوشبخت
بیدار بشُم این طرف مرز نباشی
تو خوُ زمین باشُم و بارونی و گندم
بیدار شُم اما تو کشاورز نباشی
می‌ترسُم از اینجا بری و خونه بُرُمبه
له شُم تو به معماری آوار بخندی
آواره بشُم مملکتُم دست تو باشه
هیهات اگر ارتش موهاتِ نبندی
 دیوانه چو دیوانه ببیند خوشش آید
می‌ترسُم از اون لحظه که دیوونه نباشی
هی پست کنُم عمر عزیزُم در خونه‌ات
یک عمر کسی در بزنه خونه نباشی
ایجاد شدی در بدنُم مثل یه بحران
بحران شدُم از بوسه‌ی ایجاد شونده
پایان غم‌انگیز خودُم منتظرم هست
می‌ترسُم از این لحظه‌ی فرهاد شونده
افسار پریشونی من دست خودُم نیست
جن رفته در این شعر در این وزن عروضی
می‌ترسُم از این حیف شدن، حیف اگر تو
حتا به منِ پاره شده چشم ندوزی
دیوانه چو دیوانه ببیند خوشش آید
می‌ترسُم از اون لحظه که دیوونه نباشی
هی پست کنُم عمر عزیزُم در خونه‌ات
یک عمر کسی در بزنه خونه نباشی

Crazy - دیوانه

Our interpretation of  Michel Legrand's haunting composition. There's so much 'gold' to be gleaned from covering these modern classic standards I barely have time to record my own originals...but, of course, I am and shall :)