«کە مردم شین و گریانت بە من چی
لە سەر مەیتم لە خۆ دانت بە من چی
کە نەتهێشت بەی لە باغی سینە بڕنم
ڕنینی روومەتی جوانت بە من چی
لە شانت دام،لە شانم گەر نەدەی شان
کە مردم تەرمی سەر شانت بە من چی
بهێــــڵە سەر وە کێــلی گەردنت کەم
ئەگینا سەر لە کێــــل دانت بە من چی
بەرۆکت دامەخە ئێـــستا ئـــەگیـــنا
بەرۆک دادڕانی قەبرانــت بە من چی
بە زیندویی بە باللــۆرەم نـەدوێــنی
کە مردم خەتمی قورئانـت بە من چی
فیدایی گەر نەمای رێبوار نەمردوە
بەڵام لۆمەی رەفیــــقانــت لە من چی
منیــش دەمرم رەقیــبم دێـنە مەیدان
ئەتۆی و مەردی مەیدانـت بەمن چی
کە رێــبوارت نەگــرتە سێــبەری خۆت
سەفای بەردەرک و هەیوانت بە من چی؟



كه مردم _ شيعرى علی اسماعیل زاده

سيامك شجريان

ئاوا بیستم كە لوتفی یەزدان، بە ڕووی پرس جوویان دەرگا نابەستێ‌ 
دەرگایە وازكا لە حەقیقەت لە ڕووی ئەهلی عیرفان ئیتر نایبەستێ‌
ئاوا بیستم كە هەر كێ‌ شەوانە، نەزەر لە بەهرەی سەحەر نەبەستێ‌
مەلەك لە كاری گرێ‌ ئاوەڵا ناكا، فەلەك بە كینەی پشتێنە نابەستێ‌


فيض سحر

یاڕەب لەم ژاوەژاوی وجوودی
دنیای عەشق و شور و مەستی

دەستێكی نەگرت دەستی من، 
من ناتەوان كەوتووم دین و دڵم لە دەست ڕۆشتووە
لە پێی ڕۆشتن دڕكی ناكامی چەقی
یاڕەب دڵی خەمگینی من لە خوێن نیشتووە
دەستێكی نەگرت دەستی من، 
من ناتەوان كەوتووم دین و دڵم لە دەست ڕۆشتووە
هەر ئارەزوویە لە دڵی ئەفسوردەم دەنیشێ‌
لە دەستی خەم دەمرێ‌ و ڕێگەی فەنا دەگرێ‌
ئەمێستا كە بێدادی زەمان لە حەد تێپەڕی
ئەمێستا كە دڵ لە فیتنە بە ئازارەوە دەسوڕێ‌
دەستێكی نەگرت دەستی من، 
من ناتەوان كەوتووم دین و دڵم لە دەست چووه‌ 
دین و دڵم لە دەست چووه‌ من
دین و دڵم لە دەست چووه‌ من

505 GR Poran Dasti Nagirad

فريبرز لاجينى‬‎
من له‌سه‌ر خاك به‌ دووی تۆ ده‌گه‌رێم ...
تۆ له‌سه‌ر لووتكه‌ی هه‌وره‌كان به‌ من نیگا ده‌كه‌ی
به‌ سه‌رگه‌ردانی و گه‌ڕانی بێ هووده‌ی من ده‌ڕوانی
من له‌سه‌ر خاك به‌ دووی تۆ ده‌گه‌رێم
ئه‌مما تۆ له‌ نساری سێبه‌ری خۆ له‌ سه‌ر لووتكه‌ی هه‌وره‌كان به‌ سه‌ر من وه‌ك باران ده‌بارێی

... من له‌سه‌ر خاك به‌ دووی تۆ ده‌گه‌رێم ئه‌مما تۆ  

دوێنێ شه‌و بابه‌ تۆم دی له‌ خه‌ونمدا ' ئایدا

شب آواز ایرانی – حسین علیشاپور و هادی منتظری

من زنده بودم اما انگار مرده بودم
از بس که روزها را با شب شمرده بودم
یک عمر دور و تنها، تنها به جرم این که
او سرسپرده می‌خواست من دل سپرده بودم
یک عمر می‌شد آری در ذره‌ای بگنجم
از بس که خویشتن را در خود فشرده بودم
وقتی غروب می شد، وقتی غروب می شد
کاش آن غروب‌ها را از یاد برده بودم
در آن هوای دلگیر وقتی غروب می‌شد
گویی به‌جای خورشید من زخم خورده بودم

ساز و آواز – حسین علیشاپور

كنسرت رویش .... علی قمصری و حسین نورشرق

ساز و اواز

از زندگانیم گله دارد جوانیم
شرمنده جوانی از این زندگانیم

دارم هوای صحبت یاران رفته را
یاری کن ای اجل که به یاران رسانیم

گوش زمین به ناله من نیست اشنا
من طایر شکسته پر اسمانیم

گیرم که اب ودانه دریغم نداشتند
چون می کنند با غم بی همزبانیم

گفتی که اتشم بنشانی ولی چه سود
برخاستی که بر سر اتش بنشانیم

شمعم گریست زار به بالین که شهریار
من نیز چون تو همدم سوز نهانیم

محمودي خوانساري از زندگانی ام گله دارد جوانی ام

گلهای تازه برنامه شماره 12 (گریه شبانه)

اواز: محمود محمودی خوانساری

با همکاری هنرمندان: حبیب الله بدیعی/منصور صارمی/فرهنگ شریف/جهانگیر ملک

غزل اواز: سایه

گوینده: اذر پزوهش


 شب آمد و دل تنگم هوای خانه گرفت 
 دوباره گریه ی بی طاقتم بهانه گرفت 

 شکیب درد خموشانه ام دوباره شکست 
 دوباره خرمن خاکسترم زبانه گرفت 

 نشاط زمزمه زاری شد و به شعر نشست 
 صدای خنده فغان گشت و در ترانه گرفت 

زهی پسند کماندار فتنه کز بن تیر 
 نگاه کرد و دو چشم مرا نشانه گرفت 

 امید عافیتم بود روزگار نخواست 
 قرار عیش و امان داشتم زمانه گرفت 

 زهی بخیل ستمگر که هر چه داد به من 
 به تیغ باز ستاند و به تازیانه گرفت 

 چو دود بی سر و سامان شدم که برق بلا 
 به خرمنم زد و آتش در آشیانه گرفت 

 چه جای گل که درخت کهن ز ریشه بسوخت 
ازین سموم نفس کش که در جوانه گرفت 

دل گرفته ی من همچو ابر بارانی 
گشایشی مگر از گریه ی شبانه گرفت

GT - 012 - Khansari - (Gherihe Shabanhe)

گل های رنگارنگ  241 ب. آواز- استاد محمودی خوانساری

آن قدر با آتش دل ساختم تا سوختم
بی تو ای آرام جان یا ساختم یا سوختم
سردمهری بین که کس بر آتشم آبی نزد
گرچه همچون برق از گرمی سراپا سوختم
سوختم اما نه چون شمع طرب در بین جمع
لاله ام کز داغ تنهایی به صحرا سوختم
همچو آن شمعی که افروزند پیش آفتاب
سوختم در پیش مه رویان و بیجا سوختم
سوختم از آتش دل در میان موج اشک
شوربختی بین که در آغوش دریا سوختم
شمع و گل هم هر کدام از شعله‌ای در آتشند
در میان پاکبازان من نه تنها سوختم
جان پاک من رهی خورشید عالمتاب بود
رفتم و از ماتم خود عالمی را سوختم

داغ تنهایی

دیشب خواب تورا دیدم چه رویای پرشوری
انگار که توی خواب دیدم توسالهاازمن دوری
تورا توی باغی دیدم ، که سرتا سر خزان بود
هزارون چشم پرزه اشک ، به طاق آسمون بود

مثال عکس قرص ماه ، میون آب نشستی
تا دست دادم بگیرمت ، پرچین شدی شکستی
آه ای فلک نفرین به تو ، ببین چه میکشم من
جدا از آن مهر آفرین ، میونه آتشم من


دیشب خواب تورا دیدم چه رویای پرشوری
انگار که توی خواب دیدم توسالهاازمن دوری
تورا توی باغی دیدم ، که سرتا سر خزان بود
هزارون چشم پرزه اشک ، به طاق آسمون بود

مثال عکس قرص ماه ، میون آب نشستی
تا دست دادم بگیرمت ، پرچین شدی شکستی
آه ای فلک نفرین به تو ، ببین چه میکشم من
جدا از آن مهر آفرین ، میونه آتشم من

(www.BirMusic.info)

دیشب خواب تو را دیدم

ما زنده به عشقيم فنا را نشناسيم
شايسته درديم دوا را نشناسيم

عمر ابدي يافته ايم از مدد عشق

خضريم ولي آب بقا را نشناسيم

بي پرده فتاديم در اغوش تو اي گل

چون شبنم پاکيم حيا را نشناسيم

هر کس به دري جبهه تسليم نهادست

ما جز سر تسليم و رضا را نشناسيم

Hiwa Omar

Popular tracks