شاهين نجفي نگفتمت نرو

به گوشو پرده پاره شاعري که کم نشستو ايستاده با دهان بازو نعره  در فشنگ شعرو آسيو
تصور ترانه لاي پاي خايه جاي پوتينو سيلٍ سيلي روي ريشو ريشه و جوانه هاي خون روي لب خراش زيره چانه


نگفتمت نرو که لاي اين زمين به قدر يک کفن کفافِ ريشه نميدهد
نگفتمت که جز بوي چرکِ چاکِ سينه هاي خالي از قلب در فضا نمي دمد 
نگفتمت که اين جماعت جريده با خطُ  رد وحشيِ نگاهت غريبه اند 
نگفتمت که جاي بوسه آلتي کريح بر دهانِ سرخ آتشت مي نهند

نگفتمت نرو نرو
نگفتمت نرو نرو
نگفتمت نگفتمت نگفتمت نرو نرو
نگفتمت نگفتمت نگفتمت
نگفتمت نرو نرو
نگفتمت نرو نرو
نگفتمت نگفتمت
نگفتمت نرو نرو
 نگفتمت نگفتمت نگفتمت نگفتمت نگفتمت نرو
نگفتمت
نگفتم

نگفتمت هر آنچه گفتي و نوشته ايم کَشک بود
نگفتمت نرو که رفتنت نتيجتا اشک بود
نگفتمت تو هم به گورِ جدِ خلقِ گُشنه بخند
نگفتمت که حال کُن طبيعتا ميانِ اين همه جسد بگند

که خَر شو که کَر شو که کور شو ، دهان را ببند
    دهان را ببند
    دهان را ببند

اين چنين هوا پَس استُ هرکه سوي خويش داره
دَم نزن سکوت کن که گفتنِ تو نيش داره
اين چنين هوا پس استُ هرکه سوي خويش دارد
دَم نزن سکوت کُن که گفتنِ تو نيش داره
 
نگفتمت بشين کنارِ من ، کنارِ گل ،بوس هست بوس هست
شبِ زفاف جمعيُ هـــــوشِ سياسيُ
 
جاسوسِ ان ، ان تولَک تولَک
مُبارزه مُدافعه
حقوق حَشَر هست فقط اعتماد کن بمان
نگفتمت نرو بمان کناره هم بشين به حالِ هم بُغض مي کنيم

نگفتمت چگونه در ميانٍ وِل مُعتليم
ببين چگونه در زيرِ آب زار ميزنيم

نگفتمت هر آنچه گفتي و نوشته ايم کَشک بود
نگفتمت نرو که رفتنت نتيجتا اشک بود
نگفتمت تو هم به گورِ جدِ خلقِ گُشنه بخند
نگفتمت که حال کُن طبيعتا ميانِ اين همه جسد بگند

ولي تو خر نميشوي ولي تو کَر نميشوي
تو نبضُ حَلقِ خَلقِ هر ترانه اي
که بَر بار ، بَر دار، ميشود



---------------------------------------




نگفتمت مرو آنجا که آشنات منم؟	در این سراب فنا چشمه حیات منم؟
وگر به خشم روی صد هزار سال زمن	به عاقبت به من آیی که منتهات منم؟
نگفتمت که به نقش جهان مشو راضی	که نقش بند سرا پرده رضایت منم؟
نگفتمت که منم بحر و تو یکی ماهی	مرو به خشک که دریای با صفات منم؟
نگفتمت که چو مرغان به سوی دام مرو	بیا که قوت پرواز و پر و پات منم؟
نگفتمت که تو را ره زنند و سرد کنند	که آتش و تپش و گرمی هوات منم؟
نگفتمت که صفتهای زشت در تو نهند	که گم کنی که سرچشمه صفات منم؟
نگفتمت که مگو کار بنده از چه جهت،	نظام گیرد خلاق بی جهات منم؟
اگر چراغ دلی دانک راه خانه کجاست	وگر خدا صفتی دانک که خدات منم


مولانا

شاهين نجفي نگفتمت نرو

user146952015