#میبینم آن جشن بزرگ روز آزادی را

عالییییییییییییی بهشت بیکلام

I cried half an hour into this movie. God it hurts to watch it.

غم و قدرت ترک کردن همه چیز رو میشه تو این موسیقی شاهکار حس کرد....🤌🏼

در خلوت روشن با تو گریسته ام برای خاطر زندگان  و در گورستان تاریک با تو خوانده ام زیباترین سرودها را  زیرا که مردگان این سال عاشقترین زندگان بوده اند
به یاد جاوید نامان 🩵✌🏾

Schindler's List is the original soundtrack, on the MCA label, of the 1993 Academy Award- and Golden Globe-winning film Schindler's List starring Liam Neeson, Ben Kingsley, Ralph Fiennes and Caroline Goodall. The original score and songs were composed by John Williams, and features violin player Itzhak Perlman.

The album won the Academy Award and the BAFTA Award for "Best Original Score" and the Grammy Award for "Best Instrumental Composition Written for a Motion Picture or for Television". It was also nominated for a Golden Globe.
Track listing

   1. "Theme from Schindler's List" – 4:15
   2. "Jewish Town (Krakow Ghetto - Winter '41)" – 4:40
   3. "Immolation (With Our Lives We Give Life)" – 4:44
   4. "Remembrances" – 4:20
   5. "Schindler's Workforce" – 9:08
   6. "Oyf'n Pripetshok / Nacht Aktion" – 2:56
   7. "I Could Have Done More" – 5:52
   8. "Auschwitz-Birkenau" – 3:41
   9. "Stolen Memories" – 4:20
  10. "Making The List" – 5:11
  11. "Give Me Your Names" – 4:55
  12. "Yerushalayim Shel Zahav (Jerusalem of Gold)" – 2:17
  13. "Remembrances" – 5:17
  14. "Theme from Schindler's List" – 2:59

 Not on the soundtrack

Other tracks that appear in the film, but not in the soundtrack are the famous tango "Por Una Cabeza" by Carlos Gardel and Alfredo Le Pera, the German schlager "Im Grunewald ist Holzauktion" by Otto Teich and the German marching song Erika (Auf der Heide blueht ein kleines Bluemelein) by Herms Niel.


Schindler's List

Adagio in G Minor --  Albinoni

موسیقی فیلم مودیلیانی
آمادئو کلمنته مودیلیانی ، نقاش و مجسمه‌ساز برجسته یهودی‌تبار ایتالیایی بود.. شاخصه آثار مدرن او چهره های ماسک مانند پرتره هایی بود که درازی و لاغریشان اغراق شده بود.او در پاریس از مرض سل مننژیتی که نتیجهٔ فقر، کار بیش از حد و افراط در مصرف الکل و مواد مخدر بود، در ۳۵ سالگی درگذشت.
هنگامی که مودیلیانی دوران نقاهتش را در کاپری می گذراند، در نامه ای برای اسکار گی لیا نوشت،  :دوست عزیزم , من مینویسم تا خودم بر تو نمایان سازم و خودم را نیز به خودم ثابت کنم. من قربانی نیروی عظیمی هستم که میخروشد و سپس متلاشی می‌شود... امروز یک بورژوا به من گفت – به من توهین کرد - که خودم یا حداقل مغزم بسیار تنبل است. این برای من خوب بود. خوب است این گونه اخطارها را هر صبح به هنگام برخاستن بشنوم:اما ایشان نه می‌توانند ما را بفهمند و نه زندگی را...

Modigliani .........

Schindlers List

Nino Rota - Romeo And Juliet

Avec son aimable autorisation voici une adaptation d'une chanson de Gérard Delassus (paroles de Marie Delassus) dont je suis tombé amoureux cet été. Je parle de la chanson, pas de Gérard ! Vous pouvez entendre la version originale (et bien d'autre pépites) sur la page SoundCloud de Gérard ici :
https://soundcloud.com/g-rard-delassus/les-gens-qui-passent

Paroles :

Dans les grands ciels très lents
Traînant, gris, bleus et blancs
Entre reflets de Loire
Et secrets des forêts 
Il m'arrive souvent
De voir passer le temps

C'est l'orage qui gronde...
Et l'éclair qui réveille
Une vitre là-bas,
Message sous la treille
Des hommes d'autrefois
Qui dormaient sous ce toit

C'est un chien qui aboie... 
Et très loin, tout là-bas,
Loin dans la nuit des temps,
Répond un chien errant
Qui suivait l'inconnu
Passant dans cette rue.

Une musique au loin...
Les fêtes et le vin,
Vendanges et moissons,
L'amour sur tous les tons
Faisait chanter les gens,
J'entends encore leurs chants.

C'est la cloche qui sonne
Au soleil de l'été,
D'un été oublié.
La foule endimanchée
S'en va se joindre aux ombres
Sous le grand porche sombre.

Et c'est la pluie qui tombe
Et le ciel qui se plombe...
J'entends les eaux qui montent,
Le pays qui s'enfonce,
Les hommes qu'elle tue,
La Loire des grandes crues.

C'est le glas qui s'égrenne...
Tant de joies, tant de peines...
Clameurs, gémissements,
Et rires des enfants...
Ils sont passés par là.
Ils ne reviendront pas

Dans les grands ciels très lents
Traînant, gris, bleus et blancs
Entre reflets de Loire
Et secrets des forêts
Il m'arrive souvent
De voir passer le temps

Refrain :
J'entends des fois
Passer des gens
Passés déjà
Depuis longtemps

Les gens qui passent (adaptation d'une chanson de Gérard Delassus)

Symphonic Studies No.1

Theme from Schindler's List | Violin & Piano

Violin: Lelie Cristea
Piano Accompaniment: Tamilla Guliyeva
Sound Recording by Arthur Jogerst

John Williams | Theme from Schindler's List for Violin & Piano

Zbigniew Preisner - Tango

آرام خاچاتوریان زادهٔ ۶ ژوئن ۱۹۰۳ در تفلیس، گرجستان - یک آهنگ‌ساز و رهبر ارکستر، ارمنی در سال‌های حکومت اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی بود؛ که آثارش بیشتر تحت تأثیر موسیقی سنتی ارمنی بود. وی مدت‌ها مسئولیت اتحادیه آهنگ‌سازان شوروی را به عهده داشت.

از ویژگی‌های موسیقی خاچاتوریان سازبندی نغمه‌ای و متنوع و ضرب آهنگ‌های ویژه‌است.
خاچاتوریان از همان آغاز مجذوب موسیقی سنتی ارمنی شد که در محیط زندگی‌اش می‌شنید. در دورهٔ تحصیل در مدرسه نواختن هورن را آموخت و با آموختن دقیق زبان روسی در سن ۱۹سالگی به مسکو رفت تا در آنجا در دانشگاه دولتی در رشتهٔ زیست‌شناسی تحصیل کند. چند ماه نگذشت که خاچاتوریان رشتهٔ خود را عوض کرده و در مؤسسه آموزش موسیقی کالج موسیقی دولتی گنسین در رشتهٔ ساز ویلونسل نام‌نویسی کرد.
خاچاتوریان سه سال بعد وارد کلاس آهنگ‌سازی و یک سال پس از آن وارد کنسرواتوار چایکوفسکی مسکو شد. وی در آن‌جا تحت نظر استادانی هم‌چون نیکولای میاسکوفسکی و میخائیل گنسین آموزش دید.
آرام خاچاتوریان در این کنسوراتوار به همراه سرگئی پروکوفیف و دمیتری شوستاکوویچ به عنوان یکی از محبوب‌ترین و موفق‌ترین آهنگ‌سازان دورهٔ شوروی شناخته شد.
او در سال ۱۹۳۳ تحصیل خود را به پایان رساند و با هم‌دانشگاهی خود نینا ماکاروا ازدواج کرد.
نخستین اثر و سمفونی بزرگ او پایان‌نامه تحصیلی او بود. خاچاتوریان با نخستین کنسرتو پیانوی خود (۱۹۳۷) در سطح بین‌المللی شناخته شد و این معروفیت با اجرای کنسرتوی ویولن او در سال ۱۹۴۰ بیشتر شد. خاچاتوریان این کنسرتوی ویولن را برای داوید اویستراخ نوشته‌بود.
آثار موسیقایی آرام خاچاتوریان متأثر از موسیقی فرانسوی، قفقاز و سنن فرهنگی روسیه جنونی و شرقی بود. با کنسرتو پیانو، کنسرتو ویلن و رقص شمشیر که برگزیده‌ای از بالهٔ گایانه بود، پیش و پس از جنگ جهانی دوم در سراسر اروپا شهرت یافت.
کارهای اصلی او عبارتند از ۳ باله، موسیقی صحنه و فیلم، یک (سرود استالین) برای کر و ارکستر، ۲ سنفونی، کنسرتوهایی برای پیانو، ویلن، ویلنسل، ویلن و ویلنسل، یک سونات.
او همچنین آهنگ‌هایی برای ویلن و پیانو، آثاری برای پیانو ساخت و تنظیم‌هایی برای رقص‌های عامیانه، قطعاتی برای بالالایکا، مارش، سروده‌های عامیانه و سرودهای میهنی داشت.
او به تدریج تغییر مسیر داد و به قالب‌های گسترده‌تر موسیقی پرداخت. در سال ۱۹۳۲ یک قطعه توکاتا برای پیانو ساخت که توجه زیادی را برانگیخت و یک سال بعد اثر جدیدی به نام سوئیت رقص را برای ارکستر سمفونی ساخت.
پس از آن او کار بر روی موسیقی نمایش‌نامه‌های مختلف را آغاز نمود، از مهم‌ترین آثار او در این ژانر می‌توان به بیوه والنسیایی در سال ۱۹۴۰ و نقاب‌بازی در ۱۹۴۱ اشاره کرد. در سال ۱۹۴۴ سرود ملی ارمنستان را تصنیف کرد. خاچاتوریان از سینما نیز غافل نماند و آثار مهمی در این زمینه ارائه نموده که فیلم‌های پپو و زنگزور بارزترین آنها به شمار می‌آیند.

رقص شمشیر اثر خاچاتوریان یکی از برجسته‌ترین آثار موسیقایی سدهٔ بیستم به شمار می‌آید. بسیاری از منتقدان هنری و صاحب نظران عرصه موسیقی یکی از دلایل بی عیب و نقص بودن اجرا و نحوه ضبط رقص شمشیر را مربوط به این می‌دانند که خاچاطوریان علاوه بر آهنگ‌سازی، خود رهبر ارکستر نیز بوده‌است. خاچاتوریان چند سال پیش از مرگش، دربارهٔ این اثر اظهار داشته: «بسیار خرسندم که رقص شمشیر با استقبال قشرها مختلف روبرو شده و از زمان ساخت آن در سال ۱۹۴۲ تا به امروز هنوز زنده‌است، امیدوارم در دهه‌های آینده نیز از این اثر یاد شود و کماکان زنده باقی بماند.» و این چنین نیز شد، نه تنها رقص شمشیر هنوز به عنوان اثری ماندگار باقی است، بلکه توسط نوازندگان بزرگ جاز نیز اجرا شده‌است.

فعالیت او در مقام رهبر ارکستر در تاریخ ۱۰ فوریه سال ۱۹۵۰ بود و در تابستان همان سال او قرارداد رهبری ۱۵ کنسرت در شهرهای بزرگ روسیه را به امضا رساند. بسیاری از بزرگان موسیقی او را یکی از کم‌نظیرترین رهبران ارکستر جهان به شمار آورده‌اند؛ ویکتور پیکازیان نوازنده صاحب نام ویولن، همکاری با این هنرمند بزرگ را اینگونه توصیف می‌کند: «نوازندگی تحت رهبری خاچاطوریان بسیار راحت و لذت بخش بود. او با تبحر خارق‌العاده اش حداکثر توانایی‌های اعضای ارکستر و تک نوازان را به کار می‌گرفت و به کلیه مراحل کار خود اشراف کامل داشت و شنوندگان را به شدت تحت تأثیر قرار می‌داد.»

آرام خاچاتوریان موسیقی باله اسپارتاکوس را در سال ۱۹۵۴ ساخت. سوژه باله دربارهٔ شورش برده‌ها به رهبری اسپارتاکوس در روم قدیم در سال ۷۱ پیش از .
میلاد است



منبع:سایت ویکی پدیا

Schindler's List

Shohreh

Recent comments

yeganeh jfri

Baterle

Helal🌙

balls

Related tracks