Shajarian Golden Songs - Persian Music

Rahneshin

شب از شب‌های پاییزی‌ست
از آن همدرد و با من مهربان شب‌های شک‌آور
ملول و خسته‌دل، گریان و طولانی
شبی که در گمان من که آیا بر شبم گرید چنین همدرد
و یا بر بامدادم گرید از من نیز پنهانی
و اینک خیره در من مهربان بینم
که دست سرد و خیسش را
چو بالشتی سیه زیر سرم ــ بالین سوداها ــ گذارد شب
من این می‌گویم و دنباله دارد شب
خموش و مهربان با من
به کردار پرستاری سیه پوشیده 
پیشاپیش دل برکنده از بیمار
نشسته در کنارم، اشک بارد شب
من این می‌گویم و دنباله دارد شب...

شب از شب‌های پاییزی است ـ اخوان ثالث

Ba to (گاه سرایی)

Tâsh
Publish Year: 2021
Sepidâr Ensemble
Music, Târ & Morâzh: Siâvash Imâni
Vocals: Mehdi Emâmi
Tombak: Pedrâm Khâvarzamini
Kamânche: SInâ Dânesh
Ney: Hushmand Ebâdi
Santur: Âriâ Mohâfez

Tash

Qesse /Tash

Cheltan Chelanan 1 | ۱ چِل‌تن چِلانان

▨ نام شعر: یک متر و هفتاد صدم 
▨ شاعر: سیمین بهبهانی
▨ با صدای: سیمین بهبهانی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
______________
یک متر و هفتاد صدم افراشت قامت سخنم
یک متر و هفتاد صدم از شعر این خانه منم

یک متر و هفتاد صدم پاکیزگی، ساده‌دلی
جان ِ دلارای ِ غزل، جسم ِ شکیبای زنم

زشت است اگر سیرت ِ من، خود را در او می‌نگری
هیها که سنگم نزنی! آیینه‌ام می‌شکنم

از جای برخیزم اگر، پرسایه‌ام بید بُن‌ام
بر خاک بنشینم اگر، فرش ِ ظریفم، چمنم

بر ریشه‌ام تیشه مزن! حیف است افتادن ِ من
در خشکساران شما، سبزم، بلوطم، کهنم

یک مغز و صد بیم عسس فکر است در چارقدم
یک قلب و صد شور هوس شعر است در پیرهنم

ای جملگی دشمن من!‌ جز حق چه گفتم به سخن؟
پاداش دشنام شما آهی به نفرین نزنم

انگار من زادمتان؛ کژتاب و بدخوی و رَمان
دست از شما گر بکشم، مهر از شما بر نکنم

انگار من زادمتان؛ ماری که نیشم بزند
من جز مدارا چه کنم با پاره‌ی جان و تنم؟

هفتاد سال این گُله جا، ماندم که از کف نرود
یک متر و هفتاد صدم؛ گورم، به خاک وطنم
▨ 
سیمین بهبهانی، نیمای غزل ِایران

سیمین بهبهانی | یک متر و هفتاد صدم

▨ نام شعر: آبشار
▨ شاعر: مومن قناعت
▨ با صدای: لایق شیرعلی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــــــــ
ای آبشار!
آیينه‌ی بی‌غبارِ من
یارِ زمان کودکی بی‌قرار من
از روزهای رفته تویی یادگار من

آهنگ‌های رفته را تکرار می‌کنی
یاد به خواب رفته را بیدار می‌کنی
راز مرا به لفظ خود اظهار می‌کنی

داری به یاد لحظه‌ای آن خوب‌منظری
کآمد به آب صبح‌دم، آن کرته پرپری
پای برهنه روی گل، آن چوجه‌ی پری

موی سیاه بر قد موزون، چو آبشار
چشمی چو چشمه‌ی صفا، رویی چو نوبهار
قدی به مثل شرشره، لرزان و بی‌غبار
گل‌خنده می‌زد و گلِ در آب می‌فکند
طفلی به آب، گوهر نایاب می‌فکند
سوزی به جانِ بچه‌ی بیتاب می‌فکند
می رفت رنگ و رونق گلزار می‌شکست
می‌آمد و ز آمدش خمار می‌شکست
لب‌تشنگیِ تشنه‌ی دیدار می‌شکست

آن دخترک که بود مرا؟
بلکه خواهرم
یا در بهارِ نورسی، او بود دلبرم
یا چون کبوتر سفید، او بود هم‌پرم
هرکس که بود، او مرا از جان عزیز بود
جانم ز جانِ شربتِ او، ریز ریز بود
روزی که چون دو ساحلِ دریا جدا شدیم
دریا صدا نموده و ما بی‌صدا شدیم
در تارهای شرشره هر دو نوا شدیم

آن لحظه‌های بی‌بدل، گویی به خواب رفت
عمر عزیز بچگی، مانند آب رفت
چون کبکِ ... آمد و لیکن شتاب رفت

ای آبشار
باز بیا در کنار من
بنواز آن ترانه را چون یادگار من
باری نمای صورت آن نوبهار من
▨
پی نوشت:
کَرته: در لغت‌نامه‌ی دهخدا آمده که به معنی پیراهن است

شرشره: در لغت‌نامه‌ی دهخدا آمده؛ آبشار کوچک و کم آب یا جایی است که رشتهٔ باریکی از آب از فاصلهٔ نسبةً زیاد به پایین ریزد خواه در هنگام ریزش از روی سنگ و بستری سراشیب و تقریباً عمودی سرازیر شود، یا این فاصله را در میان فضا طی کند.

مومن قناعت | آبشار

شجریان و هابیل علی اف، حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

I don't Know- Late June- Mohammadreza Shajarian- Dani Khorsandi Remix

در برابر باد

چهارمضراب مخالف سه گاه
آلبوم رسوای دل
داریوش پیرنیاکان
استاد محمدرضا شجریان

در برابر باد

mohammad2536

Recent comments

User 132548540

soleiman dlo

shahin

S A E E D

Related tracks