• تصنیف آستان جانان
• محمد رضا شجریان
• پرویز مشکاتیان
• آلبوم آستان جانان
===================
راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

                                            شعری بخوان که با آن رطل گران توان زد

شد رهزن سلامت زلف تو وین عجب نیست

                                            گر راه زن تو باشی صد کاروان توان زد

بر آستان جانان گر سر توان نهادن

                                            گلبانگ سربلندی بر آسمان توان زد

درویش را نباشد برگ سرای سلطان

                                            ماییم و کهنه دلقی کاتش در آن توان زد

قد خمیده ما سهلت نماید اما

                                            بر چشم دشمنان تیر از این کمان توان زد

تصنیف آستان جانان

محمدرضا لطفی و ناصر فرهنگ فر - دستگاه سه گاه

یا رب یا رب- شهرام ناظری- صدای سخن عشق

همنوازی ویلنسل و دف
شعر از رضی‌الدین آرتیمانی

الهی به مستان میخانه‌ات

«هجرِ رویِ تو» ، مرورِ یک تصنیف :
«شور» بهترین راویِ غم است. غمی آشنا با تاریخ و هویت ایران. غمِ این میهن ِ "انبوهِ اندوهانِ دیرین". غمِ غزلِ حافظ و سعدی. غمی نه از جنسِ شتاب و زمختی زمانه. غمِ غنای دلِ عُشاقِ هجر کشیده و مانوسِ دیرینه‌ی یارانِ خلوت‌گزیده .
از همان ابتدای قطعه این حال و هوا به خوبی برای مخاطب ملموس است. در توضیحاتِ قطعه نوشته شده یک تصنیفِ قدیمی است به روایتِ «میرزا علی اکبر خرم قزوینی». نامِ «خرم قزوینی» را پیش از از این شنیده بودم. می‌گویند گنجینه‌ایست از آوازها و تصنیف‌های درحالِ فراموشی با روحیاتِ مخصوص به خود. راوی مردمی‌ست که زمانی عاشقانه زیسته‌اند و عاشقانه‌هایشان را سروده‌اند و خوانده‌اند. از این‌روست که این تصنیف دریچه‌ایست به دنیای لطیفِ شاعرانه‌های مردمی بی‌ادعا و بی‌تکلف. دنیای بی‌قراری‌هایِ انسان‌هایی که بزرگترین داشته‌ی آنها تا به ‌امروز "طبعِ چون آب و غزل‌های روان"شان بوده است و بس. در همین قطعه نیز کلام در نهایتِ زیبایی، بسیار ساده و روان است و «پوریا اخواص» نیز بسیار هنرمندانه‌ ملودی آن را ساخته و تنظیم کرده که اصالت و بارِ نوستالژیکِ آن حفظ شود. سازبندی هوشمندانه در کنار گیرایی صدای اخواص بستری را خلق می کند که لیاقت روایت این عاشقانه ی غم‌آلود را داراست.
اکنون که نزدیک به یک سال از انتشار مجازی این تصنیف می‌گذرد، گمان می‌کنم شاید بیش از هر قطعه‌ای در این مدت مرورش کرده‌ام و همچنان برایم تازه است. تازه ای که روایت‌گرِ گذشته است و سخن از خاطره ها می‌گوید. 
پی نوشت :
* "نازنین تو که بی‌وفا نبودی/  این چنین چرا ترکِ ما نمودی؟ / آفرین به عهد و وفایت ای گل"
 واژه‌ی «آفرین» قطعا زیباترین اتفاقِ کلامیِ این تصنیف است. این طنز عامیانه در میانه‌ی بسترِ تلخِ قطعه تضادی هنرمندانه را خلق می کند که گیرا و زیباست.



هجرِ روی تو

دگرباره بشوریدم بدان سانم به جان تو
که هر بندی که بربندی بدرانم به جان تو
من آن دیوانه‌ی بندم که دیوان را همی‌بندم
زبان مرغ می‌دانم سلیمانم به جان تو
نخواهم عمر فانی را تویی عمر عزیز من
نخواهم جان پر غم را تویی جانم به جان تو
چو تو پنهان شوی از من همه تاریکی و کفرم
چو تو پیدا شوی بر من مسلمانم به جان تو
گر آبی خوردم از کوزه خیال تو در او دیدم
وگر یک دم زدم بی تو پشیمانم به جان تو
اگر بی تو بر افلاکم چو ابر تیره غم‌ناکم
وگر بی تو به گلزارم به زندانم به جان تو
سماع گوش من نامت سماع هوش من جامت
عمارت کن مرا آخر که ویرانم به جان تو
درون صومعه و مسجد تویی مقصودم ای مرشد
به هر سو رو بگردانی بگردانم به جان تو
سخن با عشق می‌گویم که او شیر و من آهویم
چه آهویم که شیران را نگهبانم به جان تو
ایا منکر درون جان مکن انکارها پنهان
که سِرّ سرنبشتت را فروخوانم به جان تو
چه خویشی کرد آن بی چون عجب با این دل پرخون
که ببریده‌ست آن خویشی ز خویشانم به جان تو
تو عید جان قربانی و پیشت عاشقان قربان
بکش در مطبخ خویشم که قربانم به جان تو
ز عشق شمس تبریزی ز بیداری و شبخیزی
مثال ذره‌ی گردان پریشانم به جان تو
تصنیف "به جان تو"
شعر از حضرت مولانا
آهنگ از علی قمصری
با صدای همایون شجریان
از آلبوم: آب، نان، آواز


به جان تو...همایون شجریان

هوای روی تو دارم ، نمی گذارندم
مگر به کوی تو این ابرها ببارندم

مرا که مست توام این خمار خواهد کشت
نگاه کن که به دست که میسپارندم؟

مگر در این شب دیر انتظار عاشق کُش
به وعده های وصال تو زنده دارندم

غمی نمی خورد ایام و جای رنجش نیست
هزار شکر که بی غم نمی گذارندم

سَری به سینه فرو برده ام مگر روزی
چو گنج گم شده زین کنج غم برآرندم

چه باک اگر به دل بی غمان نبردم راه
غم شکسته دلانم که می گسارندم

من آن ستاره ی شبزنده دار امیدم
که عاشقان تو تا صبح می شمارندم

چه جای خواب که هر شب محصلان فراق
خیال روی تو بر دیده می گمارندم

هنوز دست نشسته ست غم ز خون دلم
چه نقش ها که ازین دست می نگارندم

کدام مست، می از خون سایه خواهدکرد
که همچو خوشه ی انگور می فشارندم

Hamisheh Dar Mian

دستگاه شور

هنوز آواز
آواز: علی اصغر شاه زیدی
تار و عود: شهرام میرجلالی
تنبک: محمود رفیعیان

Hanouz Avaz

علی اصغر شاهزیدی - چهارگاه

کرد و بیات - استاد حسن کسائی

شهرام ناظری و گروه دستان
آواز و دف: شهرام ناظری
تار و سه‌تار: حمید متبسم
تنبک و دف: پژمان حدادی
بربط، ردیف: حسین بهروزی‌نیا
کمانچه: کیهان کلهر


اری وفدای بالاد بام آزیزم روژی چوار جاره / آه فدای قامتت شوم عزیزم روزی چهار بار
اری صبح و نیمه رو آزیزم عصر و ایواره / صبح و ظهر ، بعد از ظهر و غروب
لای لای لای لای که ژوله ی چاو که ژالم / لالا لالا ، زیبای چشم چون آهوی من
اری وفدای مالکه ی آزیزم پای پراوت بام / فدای آن خانه ای که در دامنه ی کوه پراو داری
اری وفدای دو دیده ی شو بی خواد بام / آه فدای دو چشم شب زنده دارت
لای لای لای لای که ژوله ی چاو که ژالم / لالا لالا ، زیبای چشم چون آهوی من


دختر چشم آهو - شهرام ناظری و دستان


تصنیف قصد جفا
اجرا همراه با گروه دستان
آواز: شهرام ناظری
سه تار و آهنگ: رضا قاسمی
تار: حمید متبسم
عود: حسین بهروزی نیا
تمبک: پژمان حدادی
دف: حمید

قصد جفاها نکنی ور بکنی با دل من
وا دل﻿ من وا دل من وا دل من وا دل من
قصد کنی بر تن من شاد شود دشمن من
وانگه از این خسته شود یا دل تو یا دل من
واله و شیدا دل من بی‌سر و بی‌پا دل من
وقت سحرها دل من رفته به هر جا دل من
بیخود و مجنون دل من خانه پرخون دل من
ساکن و گردان دل من فوق ثریا دل من
مولانا

یا رب یا رب- شهرام ناظری- صدای سخن عشق

Tetawaves

Recent comments

nezam farhady

Related tracks