diff

Title: Varatan (Nazli)
Poem: Ahmad Shamloo
Voice: Ahmad Shamloo
Music: Esfandiyar Monfaredzade

Shamloo - Vartan

Itzhak Perlman Tango

01 Track 01

Lyrics and Vocals: Bahram Nouraei
Music Producers: Bahram Nouraei & @Mahdyar Aghajani
Sound Designer, Mixing & Mastering Engineer: @Mahdyar Aghajani
Graphic Designer: Setareh Malekzadeh • https://ghogha.me
This track contains a musical sample from Sattar - Zakhm
◈ Artwork collection: 
https://flickr.com/photos/setareh-malekzadeh/sets/72157656651586531
Release Date: 4th of July 2015
℗ © 2015 Bahram Nouraei

تو دریایی و من قطره
تو یه کوهی و من صخره
اصلا تو خوبی من بد
من اونم که دنیا رو نمی فهمه
تو این دنیایی که یکی پادشاهه و اون یکی برده
من واسه دلم زنده م
اونم خوشحاله از کاری که کرده
منم و یه آسمون صاف شده سقف واسه خونه هام
منم و یه قلم و ورق و دستای پشت پرده
منم اون پسرک خام
پسر ناخلف بابام
واسم هم مهم نیست امروز جمعه ست یا سه شنبه
گور بابای غم
من می رسم به چیزی که لایقم
شاید توی زندگیم هم له شدم
ولی تموم میشه با خنده
منم و صدای من 
این صدامه که می مونه جای من
من که رفتنی ام و بعد رفتنم معلوم می شه کی حقّه

منم و زمین صاف
راه میرم اون می چرخه آروم زیر پام
زندگی سخته ولی ببین که خوشحالم من
با این رخ بی نقاب
با این زبون سرخ و سر سبز می گم باز که یه یاغی ام
ولی ببین که خوشحالم من

فکرشم نمی کردم که یه روزی روزگاری بعداً
زل بزنم تو چش مشکلاتمو بهشون بگم که خوشبختم
آخ که توی احمق خوشحالی از روزای سختم
وقتی خوشیمو می بینی گر می گیری و من تو قدم بعدم
منم و این تن بی گناه
می نویسم زیر نور ماه
پشیمونم نشدم هیچوقت از کارایی که کردم
منم و این کله خراب
منم و این لیوان شراب
منم و این حرفایی که بیرون می زنه اَ قلبم
فقط با یه لبخند میشه خیلی مشکلاتو حل کرد
اگه آدمایی مثل تو نباشن که نمک بپاشن روی زخمم
بگو کدوم ور در خونه ست
فرقش چیه نمی دونم
وقتی قصه به ته برسه من همون کلاغ بی خونه م

منم و زمین صاف
راه میرم اون می چرخه آروم زیر پام
زندگی سخته ولی ببین که خوشحالم من
با این رخ بی نقاب
با این زبون سرخ و سر سبز می گم باز که یه یاغی ام
ولی ببین که خوشحالم من

همه با هم غریبن
فقط چشارو بستن و چریدن
آدما از کنار هم رد شدن ولی حتی همدیگه رو ندیدن
به هم می گن عزیزم
ولی شاید فقط از رو غریزه ست
اونا فقط می خوان رو هم بخوابن تا اینکه بفهمن ماده و نری هست
منم بین دروغ و کلک
منم مثل چرخ و فلک
مثل رفیقای شبیه آدمم دور خودم چرخیدم
منم تو این بوم پر رنگ
منم تو این صلح مثل جنگ
تو این زندگی مثل مرگ
به دنبال حقیقت
بعد از این شهر پر دود
بعد از این گنبد کبود
شاید یه جفت بال بهم بدن و یه جایی واسه پریدن
داداشا و خواهرای من
یعنی همین آدمای بد
زندگیمو کشتن
ولی من

منم و زمین صاف
راه میرم اون می چرخه آروم زیر پام
زندگی سخته ولی ببین که خوشحالم من
با این رخ بی نقاب
با این زبون سرخ و سر سبز می گم باز که یه یاغی ام
ولی ببین که خوشحالم من

Eshtebahe Khoob

Merch

Ahmad Shamloo

Lyrics & vocals: Bahram Nouraei
Released on Aug 7, 2007
© ℗ 2007 Bahram Nouraei

(محمود احمدی نژاد)
واقعا مشکل مردم ما الان شکل موی بچه های ماست؟ خب بچه های ما دوست دارن موشونو هرجوری بزنن به من 
و تو چه ربطی داره؟ دولت باید بیاد اقتصادو سامان بده، فضای کشور رو آرامش ببخشه، امنیت روانی درست 
کنه، پشتیبانی بکنه از مردم. الان مشکل مهم جوانهای ما اینه که موشونو چجوری بزنن و دولت هم نمی ذاره. یعنی الان مشکل کشور ما اینه که مثلا فلان دختر ما فلان لباسو پوشید؟ الان مشکل کشور ما اینه؟ یعنی مشکل مردم ما اینه؟

میخوام روشنی عقده مو خاموش کنم
ولی نمی تونم حرفاتو فراموش کنم
وقتی قلم و کاغذم توی دست من بود
پس می نویسم نامه ای به رئیس جمهور

با عرض سلام خدمت رئیس جمهور محترم
واسه گفتن حرف می شمرم فرصتو مغتنم
تو که گوش می کنی به حرف هر سلیقه ای
میشه وقتتو به من بدی چند دقیقه ای؟
من نگرانم واسه تاریخ تحریف شده
واسه مغز جوونایی که تحریک شده
درد ما دوا نشد دکتر مملکت
که شعارهاتون هم بدتر به ماها حمله کرد
مخم بیداره
ولی ترجیح میدم باشه تو خواب
تا اینکه سینه م بشه سنگ قبر آرزوهام
عمر من رفت به درک
واسه نسل بعد می خونم
مثل اینکه فعلا به ما وصله درد
وصله کرد تیکه غمو
بس که من می بینم نابغه هامون هم شدن مست گرد
هیچوقت تصور نمی کردم بشیم اینطوری
که داشته باشیم میلیون ها جوون دین گریز
ملت خلاف می کنن تا برن زندون واسه جای خواب
خیلیا وقتی مردن عکسشون بدرقه نشد با یه قاب
می دونم حرفهای من می خوره تش به بن بست
ملت هنوز میرن مسجد تا کفش بدزدن
به خدا این همه ادعا ریشخند داره
ایران صادر می کنه دختر هجده ساله
رو زمین نشستی فکر کردی که اوجه پس 
امید من به نجات در حد معجزه ست
تو خودت خوب می دونی چقدر شده درگیری زیاد
به خدا قرآن روی طاقچه گردگیری می خواد
فقط شعار
که دنبالش هستی فقط تو
ما بشینیم قرآن به دست بکنیم فقط دعا
سند حرف منه چهره سطح شهر
یه چرخ بزن تو دوی نصفه شب به بعد
نفس بکش
این آسفالته که بوی خون میده
دقت کن
یه جوون اون گوشه داره جون می ده

میخوام روشنی عقده مو خاموش کنم
ولی نمی تونم حرفاتو فراموش کنم
وقتی قلم و کاغذم توی دست من بود
پس می نویسم نامه ای به رئیس جمهور

تو گفتی دولت من دولت آرامشه
که ذهن مردم واسه حمایتت آماده شه؟
وسعت فکر منه از خزر تا خلیج فارس
نمی خوان از من بگیرنش بشه دریچه باز
برای بد شدن اوضاع و برای جنگ
حرفش مال توه
عواقبش برای من
هنوز هم بهت زده ام و نشستم من به حیرت
که چرا جای خون نیکوتینه توی رگ غیرت
کاش که من هم محافظ داشتم که دورمو وای میسادن و دم می زدم از امنیت
ولی خیلی دنبالم هستن الان که منو بگیرن
یا که در رم از دست کلان
که این هم شده زنده بودن
حرفهامو تموم می کنم می تونی قبولش کنی
یا با گرفتنم ظاهراً تمومش کنی
ولی بدون اگه بگیرم حتی خوی حیوون
قلمم با قدرت می چرخه حتی توی زندون

میخوام روشنی عقده مو خاموش کنم
ولی نمی تونم حرفاتو فراموش کنم
وقتی قلم و کاغذم توی دست من بود
پس می نویسم نامه ای به رئیس جمهور

diff

kaveh