شجریان

ای ساربان آهسته ران - شهرام ناظری

به ماه رویت قسم که جانا

Mohammad Motamedi
آواز امشب ای ماه
با صدای محمد معتمدی
سنتور: مسعود آرامش
غزل:شهریار
کمانچه: آرش کامور
از آلبوم سراسر مه
امشب ای ماه به درد دل من تسکینی
آخر ای ماه تو همدرد من مسکینی

محمد معتمدی-امشب ای ماه

ما درس سحر  در سر میخانه نهادیم           محصول دعا در ره جانانه نهادیم  
در خرمن صد زاهد عاقل زند آتش                این داغ  که ما بر دل دیوانه نهادیم  
سلطان ازل گنج غم عشق به ماداد            تاروی درین منزل ویرانه نهادیم  
دردل ندهم ره پس ازاین مهربتان را              مهرلب اوبردراین خانه نهادیم  
درخرقه ازاین بیش منافق نتوان بود              بنیاد ازین شیوه رندانه نهادیم  
چون میرود این کشتی سرگشته که آخر          جان درسرآن گوهر یکدانه نهادیم  
قانع به خیالی زتو بودیم چو حافظ                 یارب چه گدا همت و بیگانه نهادیم 
  شعر:مهربتان 
شاعر:حافظ
خواننده:شهرام ناظری                                                                                                                     
http://www.nazerismusic.com/main.asp?status=albums&id=20
وقتی خواستم زندگی کنم، راهم را بستند.وقتی خواستم ستایش کنم، گفتند خرافات است.وقتی خواستم عاشق شوم گفتند دروغ است.وقتی خواستم بخندم، گفتند دیوانه است.دنیا را نگه دارید، میخواهم پیاده شوم. 


شهرام ناظری...درس سحر

دستگاه : شور (آواز بیات ترک (زند))
 
خواننده: شهرام ناظری
 
ترانه سرا: مولانا
 
آهنگساز: شهرام ناظری
 
 
اندک اندک، اندک اندک، جمع مستان می رسند

اندک اندک، اندک اندک، می پرستان می رسند

اندک اندک جمع مستان می رسند

اندک اندک می پرستان می رسند

دل نوازان، ناز نازان در رهند

گل عذاران از گلستان می رسند


اندک اندک زین جهان هست و نیست

نیستان رفتند و هستان می رسند

دل نوازان، ناز نازان در رهند

گل عذاران از گلستان می رسند

سر خمش کردم که آمد خالق، ای

نک بتان با آب دستان می رسند


شهرام ناظری...اندک اندک


متن و لینک آهنگ جدید حامد زمانی و عبدالرضا هلالی به نام امام رضا ۲ :
کبوترم هوایی شدم ببین عجب گدایی شدم
دعای مادرم بوده که منم امام رضایی شدم
کبوترم هوایی شدم ببین عجب گدایی شدم
دعای مادرم بوده که منم امام رضایی شدم
پنجره فولاد تو دوای هر چی درده
کسی ندیدم اینجا که نا امید برگرده
کسی ندیدم اینجا که نا امید برگرده
چجوری از تو دست بکشم بدون تو نفس بکشم
تویی که تنها آقا دلسوز منی
آرزومه دوباره بیام تو حرمت بدم یه سلام
بهونه ی اشکای هر روز منی
بی تو میمیرم آقا یه فقیرم آقا که تو حج فقرایی
ای کس و کارم آقا جون تو ور دارم غم ندارم
من و دستای گدایی
ای سلطان کرم سایت روی سرم
باز آقا بطلب که بیام به حرم
ای سلطان کرم سایت روی سرم
باز آقا بطلب که بیام به حرم
شور و حال منی پر و بال منی
تو خیال منی
دادی تو منو راه به گدا
یه نگاه که تو ماه منی
چجوری از تو دست بکشم بدون تو نفس بکشم
تویی که تنها آقا دلسوز منی
آرزومه دوباره بیام تو حرمت بدم یه سلام
بهونه ی اشکای هر روز منی
بی تو میمیرم آقا یه فقیرم آقا
که تو حج فقرایی
ای کس و کارم آقا جون تو رو دارم غم ندارم
من و دستای گدایی
می بینم عاشقای تو رو اشکای زائرای تو رو
آرزومه منم بپوشم لباس خادمای تو رو
همه ی داراییمو به تو بدهکارم من
جون جوادت آقا خیلی دوست دارم من


Soltane - Karam-hamed zamani-reza helali

موسیقی بیکلام-تلفیق ساز سنتی ایرانی و پیانو

دکلمه ی زیبای علی فانی در فراق امام مهدی (عج)
به طاها...به یاسین...به معراجِ احمد...
به قدر و...به کوثر...به رضوان و طوبی...

به وحی الهی...به قرآنِ جاری
به تورات موسی...و انجیل عیسی
بسی پادشاهی کنم در گدایی
چو باشم گدایِ گدایان زهرا
چه شب ها که زهرا، دعا کرده تا ما
همه شیعه گردیم و بیتاب مولا
غلامی این خانواده، دلیل و مرادِ خدا بوده از خلقت ما
مسیرت مشخص...امیرت مشخص
مکن دل دل، ای دل...بزن دل به دریا
که دنیا...که دنیا...که دنیا...به خسران عقبی، نیرزد
به دوری ز اولاد زهرا نیرزد...
و این زندگانیِ فانی...جوانی...خوشی های امروز و اینجا...
به افسوس بسیار فردا...نیرزد
اگر عاشقانه هوادار یاری
اگر مخلصانه گرفتار یاری
اگر آبرو میگذاری به پایش
یقینا...یقینا...خریدارِ یاری
بگو چند جمعه گذشتی ز خوابت
چه اندازه در ندبه ها زاریاری
به شانه کشیدی...غم سینه اش را
و یا چون بقیه تو سربارِ یاری
اگر یک نفر را به او وصل کردی
برای سپاهش تو سردارِ یاری
به گریه شبی را سحر کردی یا نه
چه مقدار بیتاب و بیمارِ یاری
دل آشفته بودن...دلیل کمی نیست
اگر بیقراری بدان یارِ یاری
و پایان این بیقراری...بهشت است
بهشتی که سرخوش ز دیدارِ یاری
نسیم کرامت وزیدن گرفته
و باران رحمت چکیدن گرفته
مبادا بدوزی نگاه دلت را...به مردم که بازار یوسف فروشی در این دورهِ بد...شدیدا گرفته
خدایا به روی درخشان مهدی...
به زلف سیاه و پریشان مهدی
به قلب رئوفش که دریای داغ است
به چشمان از غصه گریان مهدی
به لب های گرم علی...یا علیش
به ذکر حسین و حسن جان مهدی
به دست کریم و نگاه رحیمش
به چشم امیدِ فقیران مهدی
به حال نیاز و قنوت نمازش...
به سبحان...سبحان...سبحان مهدی
به برق نگاه و به خال سیاهش
به عطر ملیح گریبان مهدی
به حج جمیلش...به جاه جلیلش
به صوت حجازیه قرآن مهدی
به صبح عراق و شبانگاه شامش
به آهنگ سمت خراسان مهدی
به جان داده های مسیر عبورش
به شهد شهود شهیدان مهدی
مرا دائم الاشتیاقش بگردان
مرا سینه چاک فراقش بگردان
تفضل بفرما بر این بنده بی سر و پا
مرا همدم و محرم و هم رکاب
سفرهای سوی خراسان و شام و عراقش بگردان
یا مهدی...یا مهدی...مددی

Chashm-e-Omid

سير نمی شوم ز تو ای مه جان فزای من
جور مکن جفا مکن نيست جفا سزای من 
با ستم و جفا خوشم گر چه درون آتشم
چونک تو سايه افکنی بر سرم ای همای من 
چونک کند شکرفشان عشق برای سرخوشان
نرخ نبات بشکند چاشنی بلای من 
عود دمد ز دود من کور شود حسود من
زفت شود وجود من تنگ شود قبای من 
آن نفس اين زمين بود چرخ زنان چو آسمان
ذره به ذره رقص در نعره زنان که های من 
آمد دی خيال تو گفت مرا که غم مخور
گفتم غم نمی خورم ای غم تو دوای من 
گفت که غم غلام تو هر دو جهان به کام تو
ليک ز هر دو دور شو از جهت لقای من 
گفتم چون اجل رسد جان بجهد از اين جسد
گر بروم به سوی جان باد شکسته پای من 
گفت بلی به گل نگر چون ببرد قضا سرش
خنده زنان سری نهد در قدم قضای من 
گفتم اگر ترش شوم از پی رشک می شوم
تا نرسد به چشم بد کر و فر ولای من 
گفت که چشم بد بهل کو نخورد جز آب و گل
چشم بدان کجا رسد جانب کبريای من 
گفتم روزکی دو سه مانده ام در آب و گل
بسته خوفم و رجا تا برسد صلای من 
گفت در آب و گل نه ای سايه توست اين طرف
برد تو را از اين جهان صنعت جان ربای من 
زينچ بگفت دلبرم عقل پريد از سرم
باقی قصه عقل کل بو نبرد چه جای من





مولانا جلال الدين محمد بلخی » غزليات » سير نمی شوم ز تو ای مه جان فزای من

به طاها به یاسین به معراج احمد
به قدر و به کوثر به رضوان و طوبی
به وحی الهی به قرآن جاری
به تورات موسی و انجیل عیسی
بسی پادشاهی کنم در گدایی
چو باشم گدای گدایان زهرا (س)
چه شب ها که زهرا (س) دعا کرده تا ما
همه شیعه گردیم و بی تاب مولا
غلامی این خانواده دلیل و مراد خدا بوده از خلقت ما
مسیرت مشخص، امیرت مشخص، مکن دل ای دل بزن دل به دریا
که دنیا به خسران عقبا نیرزد
به دوری ز اولاد زهرا نیرزد.
و این زندگانی فانی جوانی
خوشی های امروز و اینجا
به افسوس بسیار فردا نیرزد

اگر عاشقانه هوادار یاری
اگر مخلصانه گرفتار یاری
اگر آبرو میگذاری به پایش
یقینا یقینا خریدار یاری
بگو چند جمعه گذشتی ز خوابت؟
چه اندازه در ندبه ها زاری یابی؟
به شانه کشیدی غم سینه اش را؟
و یا چون بقیه تو سربار یاری
اگر یک نفر را به او وصل کردی
برای سپاهش تو سردار یاری
به گریه شبی را سحر کردی یا نه؟
چه مقدار بی تاب و بیمار یاری؟
دل آشفته بودن دلیل کمی نیست
اگر بی قراری بدان یار یاری
و پایان این بی قراری بهشت است
بهشتی که سرخوش ز دیدار یاری

نسیم کرامت وزیدن گرفته
و باران رحمت چکیدن گرفته
مبادا بدوزی نگاه دلت را
به مردم که بازار یوسف فروشی در این دوره بد شدیدا گرفته
خدایا به روی درخشان مهدی
به زلف سیاه و پریشان مهدی
به قلب رئوفش که دریای داغ است
به چشمان از غصه گریان مهدی
به لبهای گرم علی یا علی اش
به ذکر حسین و حسن جان مهدی
به دست کریم و نگاه رحیمش
به چشم امید فقیران مهدی
به حال نیاز و قنوت نمازش
به سبحان سبحان سبحان مهدی
به برق نگاه به خال سیاهش
به عطر ملیح گریبان مهدی
به حج جمیلش به جاه جلیلش
به صوت حجازی قرآن مهدی
به صبح عراق و شبانگاه شامش
به آهنگ سمت خراسان مهدی
به جان داده های مسیر عبورش
به شهد شهود شهیدان مهدی
مرا دائم الاشتیاقش بگردان
مرا سینه چاک فراقش بگردان
تفضل بفرما بر این بنده بی سر و پا
مرا همدم و محرم و هم رکاب
سفرهای سوی خراسان و شام و عراقش بگردان
یا مهدی یامهدی مددی

به طاها به یاسین به معراج احمد ~ یا مهدی مددی

اجرای غزل ۹۱ از دیوان حافظ

آواز : سالار عقیلی
آهنگ و سنتور : سیامک آقایی
تمبک : پدرام خاور زمینی

مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت
خرابم می‌کند هر دم فریب چشم جادویت

پس از چندین شکیبایی شبی یا رب توان دیدن
که شمع دیده افروزیم در محراب ابرویت

سواد لوح بینش را عزیز از بهر آن دارم
که جان را نسخه‌ای باشد ز لوح خال هندویت

تو گر خواهی که جاویدان جهان یک سر بیارایی
صبا را گو که بردارد زمانی برقع از رویت

و گر رسم فنا خواهی که از عالم براندازی
برافشان تا فروریزد هزاران جان ز هر مویت

من و باد صبا مسکین دو سرگردان بی‌حاصل
من از افسون چشمت مست و او از بوی گیسویت

زهی همت که حافظ راست از دنیی و از عقبی
نیاید هیچ در چشمش بجز خاک سر کویت

سالارعقیلی - مدامم مست میدارد نسیم جعد گیسویت

■ اجرا و متن کامل آهنگ در ادامه ■   

خواننده : عبدالحسین مختاباد
آلبوم : تمنای وصال
آهنگ : غم یار

نگارینو دل و جانم ته دانی
همه پیدا و پنهانم ته دانی
نمی دونم که این درد از که دیرم
همی دونم که درمانم ته دانی

بلا رمزی ز بالای ته باشه
جنون سری ز سودای ته باشه
بصورت آفرنم این جهان بین
که پنهان در تماشای ته باشه

غم عشق ته مادرزاد دیرم
نه از آموزی استاد دیرم
خوش اون بار که از جمله غم ته
خراب آباد دل آباد دیرم

خوشا آنون که سودای ته دیره
که سر پیوسته در پای ته دیره
به دل دیرم تمنای کسانی
که اندر دل تمنای ته دیره

سه غم آمد بجانم هر سه یکبار
غریبی و اسیری و غم یار
غریبی و اسیری چاره دیره
غم یار و غم یار و غم یار
غم یار و غم یار و غم یار

http://PersianIcons.Org
http://Sepidedam.Org
http://Sepidedam.Com
http://Sepidedam.info
http://Sepidedam.net
http://Sepidedam.tumblr.com
http://soundcloud.com/Sepidedam

عبدالحسین مختاباد - غم یار

قيامت قامت و قامت قيامت             قيامت کرده ای زین قد و قامت
موذن گر ببند قامتت را                         به قد قامت بماند تا قيامت
************************************************************
به  مجنون  گفت  روزي   سارباني            چرا   بيهوده   در   صحرا   دواني
اگر  با ليلي ات  بودت   سرو  كار           من  او   را   ديدمش  با  ديگري يار
سر زلفش به دست ديگران است                ترا  بيهوده  در  صحرا   دوان است
زگفت ساربان مجنون فغان  كرد              جوابش  اين   رباعي   را   بيان كرد
درخت بي ثمر  هر   كس  نشاند                دواي     درد   مجنون    را     بداند
ميان عاشق و معشوق رمزي است              چه   داند   آنكه    اشتر   مي چراند
به مجنون گفت كآخر اي بد اختر                گناهي   از   محبت    نيست   بد تر
ترا   ايزد  به   توبه   امر    فرمود              برو   از   عشق  ليلي توبه كن زود
بگفتا   توبه  كردم   توبه    اولي                ز  هر چيزي  به غير  از عشق ليلي

Malek masoudi

آپلود شده توسط پیج تصنیف و آوازهای ایرانی فیسبوک

ما دلشدگان خسرو شیرین پناهیم

ما کشته آن مه رخ خورشید کلاهیم


ما از دو جهان غیر تو ای عشق نخواهیم


صد شور نهان با ما تاب و تب جان با ما

در این سر بی سامان     غمهای جهان با ما


با ساز و نی , با جام می

با یاد وی


شوری دگر اندازیم در میکده جان


جمع مستان غزل خوانیم    همه مستان سر اندازیم

سر اندازیم , سر افرازیم


جز این هنر ندانیم که هر چه می توانیم

غم از دل ها براندازیم براندازیم


ما دلشدگان خسرو شیرین پناهیم 

دلشدگان- استاد شجریان

دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد

به زیر آن درختی رو که او گلهای تر دارد

در این بازار  عطاران مرو هر سو چو بیکاران

به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد

ترازو گر نداری پس تُرا   زو  ره   زند هر کس

یکی قلبی بیاراید   تو پنداری که زر دارد

تو را بر در نشاند او به طراری که می آیم

تو منشین منتظر بر در ، که آن خانه دو در دارد

به هر دیگی که میجوشد  میاور کاسه و منشین

که هر دیگی که میجوشد  درون چیزی دگر دارد

نه هر کلکی شکر دارد ، نه هر زیری زبر دارد

نه هر چشمی نظر دارد ، نه هر بحری گوهر دارد

بنال ای بلبل دستان ، ازیرا ناله مستان

میان صخره و خارا اثر دارد ، اثر دارد

بنه سر گر نمیگنجی ، که اندر چشمه سوزن

اگر رشته نمیگنجد ازآن باشد که سر دارد

چراغ است این دل بیدار، به زیر دامنش می دار

از این باد و هوا بگذر، هوایش شور و شر دارد

چو تو از باد بگذشتی مقیم چشمه ای گشتی

حریف همدمی گشتی که آبی بر جگر دارد

چو آبت بر جگر باشد  درخت سبز را مانی

که میوهی نو دهد دایم درون دل سفر دارد

مثنوی

شهرام ناظری - دلا نزد کسی بنشین

مَـــــوج مُــــحَرم ~

" از آلبوم "شب سکوت کویر

محمد رضا شجریان | کیهان کلهر | علی معلم دامغانی

ببار ای بارون ببار
با دلُم گریه كن، خون ببار
در شبای تیره چون زلف یار
بهر لیلی چو مجنون ببار ای بارون

دلا خون شو خون ببار
بر كوه و دشت و هامون ببار
دلا خون شو خون ببار
بر كوه و دشت و هامون ببار
به سرخی لبای سرخ یار
به یاد عاشقای این دیار
به داغ عاشقای بی مزار ای بارون

ببار ای بارون ببار
با دلُم گریه كن، خون ببار
در شبای تیره چون زلف یار
بهر لیلی چو مجنون ببار ای بارون

ببار ای ابر بهار
با دلُم به هوای زلف یار
داد و بیداد از این روزگار
ماهُ دادن به شبهای تار ای بارون

ببار ای بارون ببار
با دلُم گریه كن، خون ببار
در شبای تیره چون زلف یار
بهر لیلی چو مجنون ببار ای بارون

دلا خون شو خون ببار
بر كوه و دشت و هامون ببار
دلا خون شو خون ببار
بر كوه و دشت و هامون ببار
به سرخی لبای سرخ یار
به یاد عاشقای این دیار
به داغ عاشقای بی مزار ای بارون

ببار ای بارون ببار
با دلُم گریه كن، خون ببار
در شبای تیره چون زلف یار
بهر لیلی چو مجنون ببار ای بارون

با دلُم گریه كن، خون ببار
در شبای تیره چون زلف یار
بهر لیلی چو مجنون ببار ای بارون

شجریان - ببار ای بارون ببار

آپلود شده توسط تصنیف و آوازهای ایرانی

زبان خامه ندارد سر بیان فراق
و گرنه شرح دهم با تو داستان فراق
دریغ مدت عمرم كه بر امید وصال 
به سر رسید و نیامد به سر زمان فراق‏
سری كه بر سر گردون به فخر می‏سودم 
به راستان كه نهادم بر آستان فراق‏
چگونه باز كنم بال در هوای وصال 
كه ریخت مرغ دلم پر در آشیان فراق‏
كنون چه چاره كه در بحر غم به گردابی 
فتاد زورق صبرم ز بادبان فراق‏
رفیق خیل خیالیم و همنشین شكیب 
قرین آتش هجران و همقران فراق‏
بسی نماند كه كشتی عمر غرقه شود 
ز موج شوق تو در بحر بیكران فراق‏
اگر بدست من افتد فراق را بكشم 
كه روز هجر سیه‏باد و خانمان فراق‏
چگونه دعوی وصلت كنم به جان كه شدست 
تنم وكیل قضا و دلم ضمان فراق‏
ز سوز شوق دلم شد كباب دور از یار 
مدام خون جگر می‏خورم ز خوان فراق‏
فلك چو دید سرم را اسیر چنبر عشق 
ببست گردن صبرم به ریسمان فراق‏
به پای شوق گر این ره به سر شدی حافظ 
به دست هجر ندادی كسی عنان فراق


تصنیف بسیار زیبای «فراق» اثر زنده یاد همایون خرم  با صدای علیرضا قربانی

بیژن بیژنی- کامبیز روشن روان
بر اساس ملودی محلی مازندران	

ز امیدی سرشارم دلدارم ای یارم
بانو بانو جانم
که تو را با خود دارم دلدارم ای یارم
چه دهی آزارم غم خوارم ای جانم
بانو بانو جانم
همه شب با یادت بیدارم ای جانم
بانو بانو جانم
کی می بینم بازت،بشنوم آوازت،هم دل و هم رازم
بانو بانو جانم.
همه با یادت شادن،شیرینی،فرهادم
بانو بانو جانم
نکنی هرگز یادم،می بینی نا شادم
بانو بانوجانم

https://www.facebook.com/sepidedam

بیژن بیژنی - بانوجانم

بهشت از دست آدم رفت از اون روزی که گندم خورد
ببین چی میشه اون کس که یه جو از حق مردم خورد
کسایی که تو این دنیا حساب ما رو پیچیدن
یه روزی هر کسی باشن حساباشونو پس می دن
عبادت از سر وحشت واسه عاشق عبادت نیست
پرستش راه تسکینه پرستیدن تجارت نیست
سر آزادگی مردن ته دلدادگی میشه
یه وقتایی تمام دینهمین آزادگی میشه
کنار سفره ی خالی یه دنیا آرزو چیدن
بفهمن آدمی یک عمر بهت گندم نشون می دن
نذار بازی کنن بازم برامون با همین نقشه
خدا هرگز کسایی رو که حق خوردن نمی بخشه
کسایی که به هر راهی دارن روزیتو می گیرن
گمونم یادشون رفته همه یک روز می میرن
جهان بدجور کوچیکه همه درگیر این دردیم
همه یک روز می فهمن چه جوری زندگی کردیم

https://www.facebook.com/sepidedam

شجریان

user57677035