سیما بینا- قلعه پیر

ما سرخوشانِ مست دل از دست داده‌ایم
همرازِ عشق و همنفسِ جام باده‌ایم

بر ما بسی کمانِ ملامت کشیده‌اند
تا کارِ خود ز ابرویِ جانان گشاده‌ایم

ای گل تو دوش داغِ صبوحی کشیده‌ای
ما آن شقایقیم که با داغ زاده‌ایم

پیرِ مغان ز توبۀ ما گر ملول شد
گو باده صاف کن که به عذر ایستاده‌ایم

کار از تو می‌رود، مددی ای دلیلِ راه
کانصاف می‌دهیم و ز راه اوفتاده‌ایم

چون لاله می مبین و قدح در میانِ کار
این داغ بین که بر دلِ خونین نهاده‌ایم

گفتی که حافظ این همه رنگ و خیال چیست
نقشِ غلط مبین که همان لوحِ ساده‌ایم

سیما بینا-سرخوشان مست

امیر و گوهر
 سیما بینا

امير پازواري مشهور به امير مازندراني، شيخ‌العجم و اميرالشعراء از شاعران طبري سراي مازندران است. چنانچه از سروده‌های منسوب به وی برمي‌آيد، امير پازواري از مردم شيعه روستای پازوار (بابل) بوده و معشوقه‌ای به نام گوهر داشته است. این عارف شوریده، به عنوان يك افسانه در فرهنگ عامه راه يافته است. طوري كه افسانه ی امیر به زبان نقالان و خنیاگران مازندرانی و عامه ی مردم جاری است. بنا به روايت عامه امير شخصيتي است چند بعدي يك جا اميرشيخ العجم و در جاي ديگر كشاورز و باغبان و درجايي چوپان و درجايي رويگر (‌يا قلي چي‌) و در جايي گالش و گاوزبان در جاي ديگر نيز فروشنده دوره گردي كه بارش نفت است و گاهي نيز درويش مي‌نمايد.
آنگونه که سنت نقالان است، هر‌کدام افسانه را به گونه‌ای می‌پرورانند و گسترش می‌دهند. بنیاد همه ی افسانه‌ها درباره ی امیر و دلخواه او، گوهر، یکی است، اما در نقل جزئیات در منطقه‌های گوناگون تفاوت‌هایی دیده می‌شود. در نقل‌های متعدد امیر برای خانواده ی گوهر باغبانی می‌کند، گوهر برای او ناهار می‌برد و با خربزه‌ای که از دست سوار نقابداری می‌گیرند و می‌خورند، زبانشان به شعر باز می‌شود، سپس در می‌یابند كه آن سوار علی(ع) بوده است. امیر به دنبال سوار روانه می‌شود. سوار را در حال عبور از رودخانه‌ای، می‌بیند كه به جای آب، آتش در آن روان است و او را از عبور در آن رودخانه بازمی‌دارد. امیر از رودخانة آتش می‌گذرد و به پابوسیِ سوار مشرّف می‌گردد و درِ معرفت به رویش گشوده می‌شود:
ته چهره به خوبي گل آتشينه من شومبه به آتش اگه آتش اينه
و چون نام یار و معشوقش گوهر بوده است، معشوق حقیقی خویش را نیز به این نام می‌خواند.
در روایت‌های چند‌گانه، گوهر پدر ندارد، مادری دارد که امیر را از کودکی به خانه پذیرفته و بزگ کرده است. امیر نخست به غاز‌بانی و سپس به باغبانی آنان روی می‌آورد، مادر گوهر از پیوند امیر با گوهر سر سازگاری نداشت‌؛ به همین خاطر گوهر را از روستایی به روستای دیگر می‌کشاند، و امیر در لباس رویگر، پینه‌دوز و... در پی آنان می‌رفت، و با گوهر به گفتگو می‌نشست. در همه ی روایت‌ها‌، امیر رقیبی دارد که او هم با خوردن قاچی از همان خربزه یا با خوردن گوشت بزی که ازپوست خربزه ی امیرخورده بود، زبانش به شعر بازمی‌شود- او هم دلباخته ی گوهر بود. و سرانجام باعث مرگ امیر و گوهر می‌شود. این رقیب که چوپان بود در برخی روایت‌ها امیر و در بعضی دیگر رضا نام داشت. در روایت‌ها، با جستجوی امیر در یافتن گوهر و دیدار گاه به گاهی‌، آن دو دلداده، به گفتگوهای عاشقانه‌ای می‌رسیم که امیر گفته است و گوهر پاسخ می‌گوید‌ و بالعکس. گفتگوی منظوم آنان‌، در چرائی هستی است که به فلسفه می‌انجامد و گاه در مسائل مذهبی است. امیر و گوهر افسانه در ذهن اسطوره‌ساز مردم عامی پرورده شد و گسترش یافت. 

نتيجه‌گيري:
جایگاه امير پازواري در ایران زمین بیش از هر چیز به زبان طبري مربوط می‌شود. در واقع، امير پازواري نماینده یک شاعر محلي‌ سراي مشهور در تاريخ ادبيات مازندران است. 
آنچه بیش از هر ویژگی دیگر امير شهرت یافته است، شخصيتي چند بعدي اوست: يك جا اميرشيخ العجم و در جاي ديگر كشاورز و باغبان و درجايي چوپان و درجايي رويگر (‌يا قلي چي‌) و در جايي گالش و گاوزبان در جاي ديگر نيز فروشنده دوره گردي كه بارش نفت است و گاهي نيز درويش مي‌نمايد.
شعر امیر واجد همه ی ویژگی‌های یک شعر زنده، مردمی و پویا است‌ و خود امیر نیز یک شاعر مردمی است كه زندگی مردم را در آیینه شعرش می‌تاباند و از این رو شعرش ماندگار شده است و امروز نه فقط در حد شعر‌، بلکه به عنوان یکی از نغمه‌های مقامی مازندران، نام آن مترادف نام زبان مازندرانی طبری قرار گرفته است.
كوتاه سخن اينكه، از دامنه كوه‌ها گرفته تا قلب جنگل و تا روستاهای دوردست و سواحل دریای خزر و از چوپانان و گالِش‌ها گرفته تا كشاورزان و كَسَبه و تاجران و معلّمان و دانشجویان و استادان، همه و همه، اشعار امیری را زیر لب زمزمه می‌كنند و اشعارش را مطابق دل و خواسته‌هایشان تفسیر می‌كنند. مثل شعرِ «حیدربابا» در نزد آذری‌ها.

امیر و گوهر- سیما بینا

لینک خرید:   http://goo.gl/vv6Xz2
ORDER Iranian Lullabies with 4 CDs
سیما بینا: کتاب لالایی‌های ایرانی 

In more than 35 years of research during which I have been collecting Persian folksongs, I have often come across a variety of ethnic tunes of lullabies. I even arranged and recorded some of the more elaborated ones along with my folksongs.
I soon realized that these plain rhythmic lyrics of mothers’ songs were themselves a unique and invaluable cultural treasure that if not preserved, would be lost to future children. What I came to appreciate most was the abundance and variety of Persian lullabies. Therefore, I vigorously started to devote a portion of my research time to recording and restoring the lullabies across the vast plateau of Iran. In my initial steps I found that this treasure would have to be dug out from under layers and layers of time and that I often would have to sit in the presence of old grandmothers, hoping they would recollect these almost forgotten tunes.

In Love - سیما بینا

معرفی‌ کتاب لالایی‌های ایرانی با صدای بانوی آفتاب سیما بینا

کنسرت در لندن سال ۲۰۱۴ با همراهی داود

بیا بیا جانانه , سیما بینا

Zaar

سیما بینا - شاه خطایی

هوشنگ ابتهاج (سایه)، ایرج و سیما بینا هنوز در میان ما هستند و یاحقی، صارمی و جهانگیر ملک ترک خاک گفته اند. هنوز اما صدای دلنشین ویولن و سنتور و ضرب این سه بر شعر ابتهاج با صدای ایرج و سیما بینا دلفریبی می کند. گویی سایه وصف حال این نسل عاشق رو به پایان را برایمان بازگو می کند
تیر غم دنیا به دل ما نرسد
زخم دل عاشق از کمانی دگر است

Golhay-e Tazeh

گلهای تازه 5؛ایرج، سیما بینا، هوشنگ ابتهاج، پرویز یاحقی، منصور صارمی، جهانگیر ملک و فخری نیکزاد

سیما بینا (زاده ۱۳۲۳ در خوسف از توابع شهرستان بیرجند) آهنگساز و خواننده آوازها و ترانه‌های محلی ایرانی است. او از کودکی در کنار احمد بینا پدری که استاد موسیقی سنتی و شاعر و آهنگ ساز ترانه‌های اولیه او بود رشد کرد. سیما بینا در شهرستان بیرجند از استان خراسان به دنیا آمد. پدر او احمد بینا از اهالی تفرش و استاد موسیقی سنتی ایرانی بود. از همان کودکی و از سن ۹ سالگی خوانندگی را در رادیو ایران آغاز کرد. او ردیف موسیقی ایرانی و تکنیک‌های آوازی را نزد اساتید بزرگی چون موسی‌خان معروفی و نصرالله زرین‌پنجه فرا گرفت. بعد از فارغ‌التخصیل شدن از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران در سال ۱۳۴۹ تحصیل دانش موسیقی ایرانی و ردیف را نزد معلم یگانهٔ آواز، استاد عبدالله دوامی ادامه داد. او بعد از سال۱۳۵۷ در کنار تدریس موسیقی کلاسیک ایرانی و آواز به تحقیق و جمع‌آوری ترانه‌های محلی ایرانی و بازنویسی آهنگ‌های مردمی و روستائی، به‌خصوص موسیقی‌های محلی زادگاهش، خراسان پرداخته است. او با سفر به دورافتاده‌ترین نواحی در سرتاسر این ناحیه توانسته است مجموعه‌ای از ترانه‌ها و آهنگ‌های کمیاب و تقریباً فراموش‌شده را جمع‌آوری کند. از سال ۱۳۷۲ خانم سیما بینا برای ارائهٔ گنجینهٔ یافته‌هایش در موسیقی محلی ایرانی به جشنواره‌های معتبر موسیقی در سراسر دنیا دعوت شده است. سیما بینا پس از اتمام تحصیل با عزیز میتویی ازدواج کرد و ۲ فرزند دختر و پسر به دنیا آورد، اما زندگی مشترکشان با خودکشی همسرش پایان یافت. پسرش آرش میتویی نیز به آواز (در سبک جاز) علاقمند شد. سیما بینا سالها بعد با حسن زارع ازدواج کرد و گاهی در کلن به سر می‌برد و به تهیه آوازهای محلی مشغول است.  او نخستین زنی است که پس از انقلاب ۱۳۵۷ کلاس تعلیم آواز دایر کرد. او همچنین نخستین زنی بود که در تالار وحدت کنسرت برگزار کرد. از سال ۱۹۹۳ میلادی تا به امروز به جشنواره‌های جهانی دعوت شده و موسیقی مردمی ایران رابه گوش جهانیان رسانده‌است. سیما بینا اکنون، بعد از عمری تلاش در راه حفظ موسیقی محلی ایران، تجسم سی سال تلاش بی‌وقفه و خستگی‌ناپذیر برای جهانی شدن موسیقی‌اش را در پیش‌روی خویش نظاره‌گر است.

خوشه های گندم دسته دسته دسته
 جونم به جونه ت بسته بسته بسته
 جون دلم برگ گلم نقل ترم آب حیاتم یکی یکی دونه ی من
 عزیز دردونه ی من
 دلم بونه ی تو داره هوای خونه ی تو داره چراغ خونه ی من
 میام﻿ خونه ات خسته خسته
 دلم به جون تو بسته بسته 
جون دلم برگ گلم نقل ترم آب حیاتم
 بیاین گندم بکاریم
 برای مردم بکاریم
 برای مردم نه چندون برای چشمای قشنگت برای ابروی کمندت
 خوشه های گندم دسته دسته دسته
 جونم به جونه ت بسته بسته بسته
 جون دلم برگ گلم نقل ترم آب حیاتم



خوشه های گندم - سیمابینا

گلهای صحرایی شماره ١١ : سیما بینا ، احمد عبادی

کلام: باباطاهر | آهنگساز: حمید متبسم | آلبوم: حنائی

www.facebook.com/delnavazan.playlist

دلم میل گل باغ تو داره، چاره نداره
سراسر سینه‌ام داغ تو داره، میل تو داره
بت من کعبه‌ی من قبله‌ی من
تویی هر سو نظر سوی تو داره

گلهای صحرایی شماره ١١ : سیما بینا ، احمد عبادی

user743632182

Recent comments

moon and sun

Daniel Abdi

fara

Morteza_kabiri_music

Related tracks