تصنیف«ایرانی» آواز: استادمحمدرضا شجریان ساخته: شادروان استاد پرویز مشکاتیان موسیقی: زنده یاد استاد محمدرضا لطفی و گروه شیدا کلام: هوشنگ ابتهاج دستگاه: ماهور- 1358 🎼📚کانال«تماشاگه راز»: @tamashagahehraz نوازندگان گروه شیدا: تار و سرپرست گروه: محمدرضا لطفی تار: زیدالله طلوعی بم تار: مجید درخشانی سنتور: پشنگ کامکار بربط: اسماعیل صدقی‌آسا نی: عبدالنقی افشارنیا کمانچه: هادی منتظری رباب: بیژن کامکار تنبک: ارژنگ کامکار 🎼🎼🎼🎼🎼🎼🎼🎼🎼🎼🎼 ایرانی به سرکن خواب مستی برهم زن بساط خود پرستی که چشم جهانی سوی تو باشد چه از پا نشستی در این شب سپیده نادمیده تیغ شب به خونش درکشیده امید چه داری از این شب که در خون کشیده سپیده تیغ بر کش آذر فشان نغمه ها را تندری کن در دل شب رخ بر فروز کار مهر خاوری کن از درون سیاهی برون تاز پرچم روشنائی برافراز تا جهانی از تباهی وارهانی دیو شب را تیغ بر دل برنشانی  «با خواری در روزگار ننگ باشد زندگانی! مرگ بِه تا چنین زنده مانی!» ای مبارز ای مجاهد ای برادر دل یکی کن ره یکی کن بار دیگر راه بگشا سوی شهر روشنی ها روزگار تیرگی ها برسرآمد

وطن ، میهن و کشک خانگی

بداهه نوازی در آواز دشتی
 
آواز : مجتبی فضیلت خواه
 
سه تار : سهیل اخلاقی

شعر : سایه

چه فکر می کنی

که بادبان شکسته، زورق به گل نشسته ای است زندگی

که در این خراب ریخته

که رنگ عافیت از او گریخته

به بن رسیده، راه بسته ایست زندگی

چه سهمناک بود سیل ِ حادثه

که همچو اژدها دهان گشود

زمین و  آسمان ز هم گسیخت

ستاره خوشه خوشه ریخت

و آفتاب

در کبود دره های آب غرق شد

هوا بد است

تو با کدام باد می روی

چه ابر تیره ای گرفته سینه ی تو را

که با هزار سال بارش ِ شبانه روز هم

دل ِ تو وا نمی شود

تو از هزاره های دور آمدی

در این درازنای خون فشان

به هر قدم نشان ِ نقش پای توست

در این درشت نای دیو لاخ

ز هر طرف طنین ِ گام های ره گشای توست

بلند و پست این گشاده دامگاه ِ ننگ و نام

به خون نوشته نامه ی وقای توست

به گوش بیستون هنوز

صدای تیشه های توست

چه تازیانه ها که با تن ِ تو ناب ِ عشق آزمود

چه دارها که از تو گشت سربلند

رهی که کوی قامت ِ‌ بلند عشق

که استوار ماند در هجوم هر گزند

نگه کن، هنوز آن بلند ِ دور

آن سپیده، آن شکوفه زار انفجار نور

کهربای آرزوست

سپیده ای که جان ِ آدمی هماره در هوای اوست

به بوی یک نفس در آن زلال دم زدن

سزد اگر هزار بار بیفتی از نشیب ِ راه و باز

رو نهی بدان فرار

چه فکر می کنی

جهان چو آبگینه ی شکسته ایست

که سرو راست هم درو

شکسته می نماید

چنان نشسته کوه

در کمین ِ‌ این غروب

که راه

بسته می نماید

زمان ِ بی کرانه را با شمار گام ِ‌ عمر ما مسنج

به پای او دمی ست این درنگ ِ درد و رنج

بسان ِ رود که در نشیب دره سر به سنگ می زند

دونده باش

امید هیچ معجزی، ز مرده نیست

زنده باش


بداهه نوازی سه تار و آواز در مایه دشتی

https://www.facebook.com/deklamehayerezapirbadian

می‌تراود مهتاب- نیما یوشیج-دکلمه رضا پیربادیان

توبه کردی زآنچه گفتی ای حکیم
این حدیثی دردناک است از قدیم
توبه کردی گر چه می دانی یقین
گفته و ناگفته می گردد زمین
تائبی گر ز آن که جامی زد به سنگ
توبه فرما را فزون تر باد ننگ

هوشنگ ابتهاج - دکلمه

 وقتی در سال ۱۳۲۳ ایران تحت اشغال متفقین بود. بعد از ظهر یکی از روزهای تابستان در خیابان، شاهد حرکات دور از نزاکت بعضی از سربازان خارجی با مردم بودم و از ناراحتی نمی‌دانستم چه کنم، بی اختیار راه انجمن موسیقی را که تازه تأسیس شده بود، پیش گرفتم. وقتی خالقی مرا دید گفت: چرا ناراحتی؟ واقعه را برایش تعریف کردم. او گفت ناراحتی فایده‌ای ندارد بیا کاری کنیم و سرودی بسازیم. این بود که سرود ای ایران خلق گردید.

نخستین اجرای آن، در ۲۷ مهرماه ۱۳۲۳ در تالار دبستان نظامی دانشکدهٔ افسری در خیابان استانبول دو شب متوالی برگزار شد. سرود ای ایران آنقدر اثر کرد که شنوندگان تکرار آن را خواستار شدند و سه بار تجدید شد. استقبال و تاثیر این سرود باعث شد که وزیر فرهنگ وقت، هیئت نوازندگان را به مرکز پخش صدا دعوت کرد تا صفحه‌ای از آن ضبط و همه روزه از رادیو تهران پخش شود. اجرای اولیه این اثر ملی نایاب است. اجرای دیگر، مربوط به سال‌های ۱۳۳۷ تا ۱۳۴۲ در برنامه گلها است که غلامحسین بنان این سرود را خواند. در سال ۱۳۵۰ نیز اُپرای راديویی این سرود با همکاري ارکستر بزرگ راديو تلويزيون ملی ايران با رهبری فرهاد فخرالدینی و خوانندگی اسفندیار قره‌باغی انجام گرفت. دو اجرای دیگر از این اثر نیز یکی با صدای حسین سرشار و دیگری با صدای رشید وطن‌دوست موجود است.

بعد از انقلاب ۵۷ چند نفر به جرم همکاری در تهیه این سرود زندانی شدند و خواندن آن جرم به حساب آمد اما پس از مدتی از آن برای تهییج سربازان در جنگ ایران و عراق استفاده شد و خواندن آن آزاد گردید

اي ايران، اي مرز پرگهر

اِفتابِ تِه(تیغِ آفتاب)
آهنگساز: احمد محسن پور
آواز: نوراله علیزاده - ابوالحسن خوشرو

اِفتابِ تِه_مازندرانی

Rana Farhan - Iran

درد عشق تو که جان می سوزدم گر همه زهر است، از جان خوشتر است

[BibakMusic.com]

آواز نوا (عطار نیشابوری)_استاد محمدرضا شجریان

ساز و آواز، بیات اصفهان، با صدای استاد ادیب خوانساری، تار از استاد موسی معروفی

شعر از سعدی شیرازی:

تو را ز حال پریشان ما چه غم دارد // اگر چراغ بمیرد صبا چه غم دارد
تو را که هر چه مرادست می‌رود از پیش // ز بی مرادی امثال ما چه غم دارد
تو پادشاهی گر چشم پاسبانان همه شب // به خواب درنرود پادشا چه غم دارد
خطاست این که دل دوستان بیازاری // ولیک قاتل عمد از خطا چه غم دارد
امیر خوبان آخر گدای خیل توایم // جواب ده که امیر از گدا چه غم دارد
بکی العذول علی ماجری لا جفانی // رفیق غافل از این ماجرا چه غم دارد
هزار دشمن اگر در قفاست عارف را // چو روی خوب تو دید از قفا چه غم دارد
قضا به تلخی و شیرینی ای پسر رفتست // تو گر ترش بنشینی قضا چه غم دارد
بلای عشق عظیمست لاابالی را // چو دل به مرگ نهاد از بلا چه غم دارد
جفا و هر چه توانی بکن که سعدی را // که ترک خویش گرفت از جفا چه غم دارد


Adib-khansari-01

زمستان است نام آلبوم موسیقی سنتی ایرانی است با صدای محمدرضا شجریان ، تار حسین علیزاده ، کمانچه کیهان کلهر و تمبک همایون شجریان که در سال ۱۳۷۹ به صورت زنده در کالیفرنیا، اجرا و ضبط شد و یک سال بعد، ۱۳۸۰ به بازار عرضه شد.

این آلبوم، در مقام داد و بیداد اجرا شده که از طرح‌ها و ابداعات حسین علیزاده است. در ابتدای آلبوم، رنگ اصول در داد و بیداد نواخته می‌شود و سپس آواز بر شعر زمستان مهدی اخوان ثالث آغاز می‌گردد که تا پایان برنامه ادامه می‌یابد و ضربی‌هایی در لابلای آواز به صورت بداهه نواخته می‌شود. 

:شعر اخوان ثالث

سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت
سرها در گریبان است
کسی سر بر نیارد کرد پاسخ گفتن و دیدار یاران را
نگه جز پیش پا را دید، نتواند
که ره تاریک و لغزان است
وگر دست محبت سوی کس یازی
به اکراه آورد دست از بغل بیرون
که سرما سخت سوزان است
نفس، کز گرمگاه سینه می آید برون، ابری شود تاریک
چو دیوار ایستد در پیش چشمانت
نفس کاین است، پس دیگر چه داری چشم؟
ز چشم دوستان دور یا نزدیک
مسیحای جوانمرد من! ای ترسای پیر پیرهن چرکین
هوا بس ناجوانمردانه سرد است ... آی ...
دمت گرم و سرت خوش باد
سلامم را تو پاسخ گوی، در بگشای
منم من، میهمان هر شبت، لولی وش مغموم
منم من، سنگ تیپا خورده ی رنجور
منم، دشنام پست آفرینش، نغمه ی ناجور
نه از رومم، نه از زنگم، همان بیرنگ بیرنگم
بیا بگشای در، بگشای، دلتنگم
حریفا! میزبانا! میهمان سال و ماهت پشت در چون موج می لرزد
تگرگی نیست، مرگی نیست
صدایی گر شنیدی، صحبت سرما و دندان است
من امشب آمدستم وام بگزارم
حسابت را کنار جام بگذارم
چه می گویی که بیگه شد، سحر شد، بامداد آمد!
فریبت می دهد، بر آسمان این سرخی بعد از سحرگه نیست
حریفا! گوش سرما برده است این، یادگار سیلی سرد زمستان است
و قندیل سپهر تنگ میدان، مرده یا زنده
به تابوت ستبر ظلمت نه توی مرگ اندوه، پنهان است
حریفا! رو چراغ باده را بفروز، شب با روز یکسان است
سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت
هوا دلگیر، درها بسته، سرها در گریبان، دستها پنهان
نفسها ابر، دلها خسته و غمگین
درختان اسکلتهای بلور آجین
زمین دلمرده، سقف آسمان کوتاه
غبار آلوده مهر و ماه
زمستان است.

Zemestan Ast

Araq_عراق

آلبوم سروچمان

ای که مهجوری عشاق روا می‌داری
عاشقان را ز بر خویش جدا می‌داری

تشنه بادیه را هم به زلالی دریاب
به امیدی که در این ره به خدا می‌داری

دل ببردی و بحل کردمت ای جان لیکن
به از این دار نگاهش که مرا می‌داری

ساغر ما که حریفان دگر می‌نوشند
ما تحمل نکنیم ار تو روا می‌داری

ای مگس عرصه‌ی سیمرغ نه جولانگه توست
عرض خود می‌بری و زحمت ما می‌داری

تو به تقصیر خود افتادی از این در محروم
از که می‌نالی و فریاد چرا می‌داری

حافظ از پادشهان پایه به خدمت طلبند
سعی نابرده چه امید عطا می‌داری

 #حافظ

Sarve Chaman _ Live In Karlsruhe

ساز و آواز استاد شجریان - زنده در کارلسروهه

ایرانی به سر کن شام مستی

ایران ای سرای امید
بر بامت سپیده دمید
بنگر کزین ره پر خون
خورشیدی خجسته رسید
اگر چه دلها پر خون است
شکوه شادی افزون است
سپیده ما گلگون است ِ وای گلگون است 
که دست دشمن در خون است
ای ایران غمت مرساد
جاویدان شکوه تو باد
راه ما راه حق راه بهروزی است
اتحاد اتحاد رمز پیروزی است
صلح و آزادی جاودانه در همه جهان خوش باد یادگار خون عاشقان،
ای بهار تازه جاودان در این چمن شکفته باد

(ایران ای سرای امید محمدرضا شجریان هوشنگ ابتهاج ( ه.ا.سایه

هوشنگ ابتهاج | سایه |  آه از رفتگان بی برگشت..

" ایران "
آهنگساز : ارسلان کامکار
شعر : محمود شاهرخی
تکخوان : حسین سرشار 
اجرای اعضای  کر و ارکستر سمفونیک تهران ( ضبط استودیویی ) ا
اولین اجرا در تالار رودکی به رهبری : نادر مرتضی پور 1367

تنها آوازی که
هنوز گم نکرده بودی
ستـاره‌یی بود
که از پیشانی درختـ می‌تابید
به نـامی نیازت نبود
تو را تمام قفـس‌ها
در بی‌نامی می‌شناختند
قفسـی برداشتی
از درختـ بالا رفتی
و به جای تمام پرنـدگان
که آوازشان را
گم کرده بودند
صیحـه زدی

از : حسین منـزوی
برای حسیـن سرشـار

Iran-Kaamkaar-Sarshaar "  ایران " اثر ارسلان کامکار ، تکخوان حسین سرشار "

ای ایران
آهنگ : روح الله خالقی 
آواز: غلام حسین بنان
شعر: حسین گل گلاب 
مایه دشتی

Ey Iran : Banan, Khaleghi and Golegolab | ای ایران بنان خالقی گل گلاب

تصنیف «ای کبوتر» 
در آواز ابوعطا 

آواز: ملیحه مرادی 
نوازنده کمانچه: علیرضا دریایی 
نوازنده سه‌تار:  شهاب آذین‌مهر
نوازنده تنبک:  ستار خطابی

ایرانی به سر کن شام مستی

user803198409

Recent comments

Mohsen Haddad

Related tracks