شهریار سعیدی لحظه وداع

لحظه وداعمون اون روز تماشایی بود
تو سکوت هر دو فریاد بی فردایی بود
آه سینه سوز تو هق هق گریه های من
لحظه سرودن سرود تنهایی بود
بغض راه نفسم رو بسته بود
بین ما پرده اشک نشسته بود
جمله هرگز فراموشم نکن
تو گلوم شکسته بود
تو…