جميلٌ بحق يفوق التصور بكم الابداع الذي يحمله

چقدر خوب بودی استاد خیلی خیلی خیلی 😘😍

از دست دل یا رب ببین هر شب سرا پا شررم
دیگر نمی دانم ز دست دل چه آید به سرم
تنها غم ما را در این دنیا خدا داند و بس
بر جان چه دارم من از این غم ها خدا داند و بس
من شاخه بی ثمرم افتاده ز یرگ و برم
هم یار من حسرت بود، هم سایه من
چون از همه پیکر من دل ماند و غمی بر من
هر جا روم، گویی بود غم سایه من
هر گه گذشته ام یاد آید
:چون نی دلم به قریاد آید
کو آن شوق و شادی من؟
همچو شکوفه خندان بودم
رشک بهار و بوستان بودم
خوش بود از من بزم چمن

از کانال موسیقی:
https://t.me/TheMiracleOfMusic

گذشته‌ی من- غلام‌حسین بنان، آهنگساز: نصرالله زرین‌پنجه، شعر: حسین شاه‌زیدی

دل مجنون-
بسم حکایت دل هست با نسیم سحر
ولی به بخت من امشب سحر نمی آید

02.AFSHARI- در دل و جان خانه کردی

گل‌های تازه 151 - استادان کسایی، لطفی و شجریان

نغمه ترک - استاد ابوالحسن صبا - تنظیم برای ارکستر: حسین دهلوی

تکنوازی سه تار، محمدرضا لطفی at معمای هستی

 مقدمه
ساز و آواز / شعر از سعدی
تصنیف سمن بویان / شعر از حافظ
  


هم نوا با بم -  هر که سودای تو دارد - سمن بویان

وداع یاران - شجریان، لطفی و فرهنگفر - به یاد استاد نور علی برومند


بگذار تا بگرییم چون ابر در بهاران
کز سنگ ناله خیزد روز وداع یاران
با ساربان بگویید احوال آب چشمم
تا بر شتر نبندد محمل به روز باران
هر کو شراب فرقت روزی چشیده باشد 
داند که سخت باشد قطع امیدواران
ای صبح شب نشینان جانم به طاقت آمد 
از بس که دیر ماندی چون شام روزه داران
سعدی به روزگاران مهری نشسته در دل 
بیرون نمی‌توان کرد الا به روزگاران



http://khosousi.com
https://fb.com/Khosousi
https://plus.google.com/+KhosousiM


وداع یاران - شجریان، لطفی و فرهنگفر - به یاد نور علی برومند

محمد معتمدی و علی قمصری - آیینه 
آلبوم عبور


نقش او در دل چه زیبا می نشست
سنگ‌دل آیینه‌ی ما را شکست
آیینه صد پاره شد در پای دوست
باز در هر پاره عکس روی اوست
آیینه درعشق بازی صادق است
آیینه یک دل نه ، صد دل عاشق است
سال‌ها آیینه بی تصویر ماند
آه کاین بی روشنایی دیر ماند
روزگارش چهره پوشید از غبار
تا بگوید از غبار روزگار 
آه ای آیینه این روز تو نیست
پشت این صبح دروغین تیرگی ست
ای غریب افتاده‌ی برگشته روز
کار دارد با تو این هجران هنوز 
آه ، ای آیینه جان آیینه جان
نیست از خواب تو خوش‌تر در جهان

محمد معتمدی و علی قمصری - آیینه

ترانه‌های بنان
آهنگساز: نصرالله زرین پنجه
مجموعه‌ای از آوازها و تصنیف‌های غلامحسین بنان با ارکستر زرین‌پنجه. این اثر در دستگاه چهارگاه، همایون، آواز بیات ترک، دستگاه شور و آواز بیات اصفهان اجرا شده است. در بخش آوازی محمود تاج‌بخش (ویلن)، عباس زندی (سنتور)، علی تجویدی (ویلن)، جواد معروفی (پیانو) و نصرالله زرین‌پنجه (تار) بنان را همراهی می‌کنند.

Banan, Songs: Afsun–e Sokhan (feat. Nasrollah Zarrinpanje)

Tasnif Biya Ey Saqi/Afsun Sokhan/Banan/Nasrollah Zarrinpanje

کرد و بیات - استاد حسن کسائی

جلیل شهناز (زادهٔ ۱۳۰۰ در اصفهان – درگذشتهٔ ۲۷ خرداد ۱۳۹۲ در تهران)، یکی از سرشناس‌ترین نوازندگان تار و سه تار سدهٔ اخیر در ایران بود.

زندگینامه

جلیل شهناز، در سال ۱۳۰۰ در اصفهان به دنیا آمد. تقریباً همه اعضای خانواده وی با موسیقی آشنایی داشتند و در رشته‌های مختلف هنر از جمله تار، سه‌تار، سنتور و کمانچه به مقام استادی رسیدند. پدرش «شعبان خان» علاقه وافری به موسیقی اصیل ایرانی داشت و علاوه بر تار که ساز اختصاصی او بود، سه‌تار و سنتور هم می‌نواخت. عموی او غلامرضا سارنج هم از نوازندگان کمانچه بود.
جلیل شهناز، از کودکی به موسیقی علاقه‌مند شد و نواختن تار را در نزد عبدالحسین شهنازی و برادر بزرگ خود حسین شهناز که به خوبی ساز می‌نواخت، آغاز کرد. پشتکار زیاد و استعداد شگرف جلیل به حدی بود که در سنین جوانی از نوازندگان خوب اصفهان شد. 
در کتاب «موسیقی‌دانان ایرانی» نوشته پژمان اکبرزاده آمده است: «شهناز نوازندگی در رادیو اصفهان را از سال ١٣٢٨ آغاز کرد و در سال ١٣٣٦ به دعوت سازمان رادیو به تهران آمد و در برنامه های گوناگونی مانند برنامه گلها، ارکستر حسین یاحقی و ... به عنوان تکنواز و همنواز به فعالیت پرداخت. وی همچنین در گروه "یاران ثلاث" (همراه با تاج اصفهانی و حسن کسایی) و گروه "اساتید موسیقی ایران" کنسرت های بسیاری را در داخل و حارج از ایران اجرا نمود. شهناز در برنامه های جشن هنر شیراز نیز حضوری فعال داشت.»
این نوازنده تار در طول زندگی هنری خود با هنرمندان والای کشور از جمله فرامرز پایور، حبیب الله بدیعی، پرویز یاحقی، همایون خرم، علی تجویدی، منصور صارمی، رضا ورزنده، امیر ناصر افتتاح،جهانگیر ملک، اسدالله ملک، حسن کسائی، محمد موسوی، تاج اصفهانی، ادیب خوانساری، محمودی خوانساری، عبدالوهاب شهیدی، اکبر گلپایگانی، حسین خواجه امیری و محمد رضا شجریان همکاری داشته‌است.
وی در دههٔ ۱۳۶۰ همراه با فرامرز پایور (سنتور)، علی اصغر بهاری (کمانچه)، محمد اسماعیلی (تنبک) و محمد موسوی (نی) «گروه اساتید» را تشکیل داد و با این گروه، مسافرت‌های متعددی به کشورهای اروپایی، آسیایی و آمریکا داشت. 
وی در سال ۱۳۸۳ به عنوان چهره ماندگار هنر و موسیقی برگزیده شد. همچنین در ۲۷ تیر سال ۱۳۸۳، مدرک درجه یک هنری (معادل دکترا) برای تجلیل از یک عمر فعالیت هنری به جلیل شهناز اهدا شد.[۱]
در سال ۱۳۸۷، محمدرضا شجریان، گروهی که با آن کار می‌کرد را به افتخار جلیل شهناز، گروه شهناز نام گذاشت.
جلیل شهناز، علاوه برنواختن تار، که ساز اختصاصی اوست، با نواختن ویولون، سنتور و تمبک و اواز -سه تار نیز آشنایی کامل دارد.که تمام فایلهای صوتی استاد موجود و در درجه استادانی چون یاحقی -پایور-ووو می نوازد معروف است که او در شیوه نوازندگی می‌تواند با ساز خود علاوه برنواختن، آواز هم بخواند.  
کیومرث، علیرضا، فرشته، فریبا، فروزنده و نوشین از فرزندان استاد شهنار هستند که در کشورهای آمریکا، فرانسه و ایران اقامت دارند.

درباره شیوه نوازندگی جلیل شهناز

«شهناز موسیقی ایران»، قطعه ای نواخته که در هیچکدام از آوازها و دستگاههای موسیقی ایرانی نیست. این قطعه به «شوردشت» معروف است.» (چیزی میان شور و دشتی) ...
در آیین نکوداشت استاد جلیل شهناز و زنده یاد درویش خان در فرهنگسرای هنر در سال ۱۳۸۵ گفته شده است:
استاد حسن کسائی: شناخت موسیقی کار هرکسی نیست. همه موسیقی را گوش می‌دهند و دوست می‌دارند اما کسی که سره را از ناسره تشخیص بدهد و بتواند درک مقاماتی را که استاد شهناز نواخته‌اند داشته باشد بسیار نادر است. همه ساز می‌زنند و همه خوب ساز می‌زنند ولی قدرت نوازندگی و محفوظات و لحظات موسیقی که آقای شهناز می‌دانند و اجرا کرده‌اند، چیزی که در دست همگان باشد نیست. یعنی ردیف موسیقی ایران نیست. قدرت آقای شهناز در جواب دادن و دونوازی خارق العاده‌است. من ۶۰ سال با ایشان همنوازی کرده‌ام و ساز بنده با ساز شهناز گره خورده‌است.
استاد محمدرضا شجریان: ساز شهناز در من زندگی می‌کند و من با ساز شهناز زندگی می‌کنم. من تنها خواننده‌ای هستم که خودم را شاگرد جلیل شهناز می‌دانم. ساز این نوازنده بی بدلیل، یک ساز آوازی است؛ برخلاف دیگر نوازنده‌ها که ۸۰ درصد سازی می‌زنند و فقط ۲۰ درصد آوازی. جلیل شهناز به بیان واقعی در نوازندگی تار رسیده است؛ چرا که در گیرودار ردیف و تقلید از دیگران نماند و مانند آبشاری خروشان در جریان است.
داریوش پیرنیاکان: جلیل شهناز هنرمندی است که زاوایای بسیاری در سازش نهفته‌است. وی علاوه براشراف کامل بر ردیف و رموز آن، ویژگی منحصربه‌فردی دیگری نیز داشت. جواب آوازهای شاهکار و بی نظیر، استفاده از تمام امکانات ساز، نواختن بسیاری از گوشه‌های مهجور، رعایت جمله‌بندی در نوازندگی از جمله ویژگی‌های نوازندگی جلیل شهناز است.
استادپرویز یاحقی:شهناز دفتر تار بست
یک عمر توان به ساز دمساز شدن* وز ساز نواختن سرافراز شدن* صد سال توان به تار مضراب زدن* اما نتوان جلیل شهناز شدن*

درگذشت

جلیل شهناز پس از یک دوره بیماری صبح روز دوشنبه ٢٧ خرداد ١٣٩٢ در بیمارستان آراد درگذشت محمدرضا شجریان پس از درگذشت جلیل شهناز گفت: "استاد جلیل شهناز در من شور و عشق آفرید و من با صدای تار شهناز بدین جا رسیدم و کلمۀ استاد فقط لایق شهناز و استاد جلیل شهناز را بسان حافظ که تکرار ناشدنی‌ست و با احترام به تمام نوازندگان تار پس از استاد شهناز باید دفتر تار ایران بسته شود."

آثار

- آلبوم "عطرافشان" (همراه با تمبک محمد اسماعیلی)."زبان تار" (تا تمبک جهانگیر ملک)...
- کتاب "گل های جاویدان" (پانزده قطعه برای تار و سه تار). نت نگاری: هوشنگ ظریف. انتشارات سرود، تهران، 1379.
آلبوم (های) آواز و تصنیفهای ایرانی، نوبهار، ره آورد، راز، آواز شهناز، باغ نوا، بیات ترک، چهارمضراب، صد سال تار، مهر، دفتر تار، افتخار آفاق، عشق و زندگی، نوید بهاری، شور و زندگی، تار سولو، تار و ترمه، یاران زنده رود، شهناز شهنواز و... از جمله آثار جلیل شهناز است.

منبع: http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AC%D9%84%DB%8C%D9%84_%D8%B4%D9%87%D9%86%D8%A7%D8%B2

کرد و بیات - استاد حسن کسائی

user968556649

Recent comments

hauder general

pardehneshin

muhammad hadi

Hamid Neyshabouri

Related tracks