کلام: سوال
آهنگساز: شاهرخ

تا ته تو حلق قانونم و گیر مثل استخون
نه بالا میرم نه پایین، نه هضم، نه جای گفت‌وگو
اینا که سر گنگشون انگار دشمن فرضیه
نه انگار واقعیت پر از خون و تن زخمیه
یه آمریکا معذرت اگه هیچ غلطی نکرد 
میشد رویاهام جلو چشام الکی تلف
روزام شب میشد، قمر در عقرب میشد و 
فلک گریه میکرد خون 
گوله میشد تو صورت شرف
یه حماسه معذرت اگه سلاخین کاوه‌ها
دنبال اعتبار گدا درباری از کاخ شاه
هنوز بلند میشن ولی سلاطین از زاغه‌ها
به بلاد کفرتون نرسیده عجز و لابه‌ها؟
تو که بلدی به ساز ضحاک برقصی
استاد اینی که با هر باد بچرخی
بادی به هر جهتی که باشه نفعی توش
ما دل خون، تو هربار یه رنگی

ببین چه حاصلخیزه خاکم که خونها غنچه میرویند
اشک ققنوس میباره هرچی تنش لباس مرده میپوشن
ببین چه حاصلخیزه خاکم که خونها غنچه میرویند
اشک ققنوس میباره هرچی تنش لباس مرده میپوشن

عادیه بیدار شدن صبحا با عکس جسد
عادیه خون گریه کنیم همه تا ابد
عادی نمیشه ولی زخمش که تازه‌ست هر بار
عادیه بجنگیم تا آخرین نفس به نام وطن
پانچه اخبارش زندگی سراسر یه سمپله
 «دنبال گردنن، عزیز اینا برا ورزشه
از زندگی سیروابیم، بچه‌ها ناموساً کمک»
که چاره‌ای جز برد نیست، نگن نداشته ارزشش
که داشت 
آزادیو کاشتن، تخمشو داشتن، تو چی؟
من که گفتم همون تک‌گلم، تو کی؟
که سمت قاصدک دویید 
دستی که ساقه‌ها رو میزد، خار دامنم برید
تو شیشکی وسط عزایی، ما داد مردمیم
پرسیدم از خودم آخرین سوالو 
که می‌ارزه آواز من تو سرزمین مردمان کر چند؟
نور نیست، میاره ابر و باد شهر مرگ
مچاله کرد نگفته شعرو
شاعر بوسه زد به ثروتش که حسه
دست و بال من تنگ 

ببین چه حاصلخیزه خاکم که خونها غنچه میرویند
اشک ققنوس میباره هرچی تنش لباس مرده میپوشن
ببین چه حاصلخیزه خاکم که خونها غنچه میرویند
اشک ققنوس میباره هرچی تنش لباس مرده میپوشن

کهنه حسابم میکنه جامعه‌ی مدگرات
که مد نمیشه وجدان، رو بورسن هنوز مفتبراش
کر شه گوش مفتی که پا صحبت این مفتیاست
نیازی نیست به توضیحات، دم خروستون عیان
کشیدم با سیلی از رخ رفیق دشمن
این کبری‌های آستینی امید میکشتن
توی حبابشون توهم ثبات، میگم بابا بته خدات
برام از توحید میگفتن
یه دست پشت پرده‌اید که یه دستتون کلانه
من مگه خودمو پاک کنم که جا نذارم مدارک
بازوم قد گردنت شد اگه قلمم غلافه
باز دلش نیومد نکشه رو جسدت ملافه

ببین چه حاصلخیزه خاکم که خونها غنچه میرویند
اشک ققنوس میباره هرچی تنش لباس مرده میپوشن
ببین چه حاصلخیزه خاکم که خونها غنچه میرویند
اشک ققنوس میباره هرچی تنش لباس مرده میپوشن

Akharin Soal

کلام: سوال
آهنگساز: شاهرخ

بغض کردی با «آخرین سوال»؛
وانمود به درد کردی، آفرین شغال 
دیدم هد زدی با مفتیا، گوش مفت 
زمستون که بره، سیاهیشو با همیم زغال 
عزا از ما بره، روت می‌مونه سیاهی شرم 
تو خواب راحت جهل، ما رنج بیداری شب 
شب بیزار از طلوع و طناب و لگد سرکوب 
حتی خورشید پرونده رنگ از بی‌عاری شهر
 دغدغه نبود پاسخ، بود تکامل سوال 
جوابتو دادم کم نشد از تناقض شما 
عرق نکرد روت که بگیم قطره‌ای چکیدی 
انقدر از هر دو خوردی که توبره در آخور شماست 
ما خیلی وقته یه‌رنگیم، رنگ یه خشم مشترک 
تو شاخ بازیت با لفظامه، چرتی مثل حرف پشت‌سرم
 اینا یه مشت دوزاری کاپی‌کت ازگلن
 که نمی‌رسن به من می‌پرن بغل دشمنم

بری ستاره‌ هم بشی
می‌سازم ازت ابرنواختر 
اینا از ریشه‌شون تقل‌دورنگن 
رسیده مثل قصه‌ت تحملم تهش 
تو دلش آشغال تصدقم رفت 
زد به کری و دادو زدم بلندتر 
رسیده مث قصه‌ت تحملم تهش 
قول می‌دم بندازم قلبتم از تپش

اومدم روشنت کنم کون کرم شبتاب 
اگه دیده می‌شی، علتشه تو قتل مهتاب 
دهن درستش رو به خاک و خون کشیدن 
اگه مزه می‌کنه به گوشا طعم عن حرفات
لوسیفرین لفظام شد واکنش دفاعیت 
امثال ما رو اکسید می‌کنی شاید بتابی 
طبلای توخالی، همه ده‌شاهی دوزاری 
اگه دراگ و دختر نبود می‌خواستی از چی بنالی؟ 
بیا بریز اونجا که می‌سوزه، آب پاکیه 
یارو از خودش واسه هیچی نبودنش شاکیه 
مگه غم و باکیه که خنده از خون می‌خواین؟ 
شادی‌جمعیتون؛ بن‌بست راه شادیه 
تیزتر از توعه تبر بیتم 
زره جنگ تنش کردم هول شعرمی
 ندارم سوالی، نمونده جوابی
 عذاب صوتیتم تا تو بتتو بشکنی

بری ستاره‌ هم بشی
می‌سازم ازت ابرنواختر 
اینا از ریشه‌شون تقل‌دورنگن 
رسیده مثل قصه‌ت تحملم تهش 
تو دلش آشغال تصدقم رفت 
زد به کری و دادو زدم بلندتر 
رسیده مث قصه‌ت تحملم تهش 
قول می‌دم بندازم قلبتم از تپش

دستاتون بو خون می‌ده 
آرامشت بو خون می‌ده 
سفره‌تون بو خون می‌ده 
این چیزا بهم جنون می‌ده 
نمی‌مونه، عبوریه این صفحه‌ی تاریخم 
بترس وقتی کمرای خم خسته پامی‌شن 
از روزی که مدیر تبر زد دید طبری دستمه 
فهمیدم چرا مسیحا محکوم به مرگ و چارمیخن 
خط فکریت رو برات الکی کردن سرهمش 
به جز داستان و خرافه مگه چی بهت یاد می‌دن؟ 
انقدر این محتوا رو دیکته کنم برات که بره به خوردت 
رنگ و لعابشو چیجوری دوست داری؟ می‌پزم 
تو بکن یه لقمه 
هضم حقیقت همیشه درد داره، درسته 
اگه مال تو نیست نگو هست قلمبه‌سلبمه 
انقدر عذابت بشم باز شه چشای کورت
نامه‌اعتمالتو می‌دم دستت تو راه گورت 
بین ماهی‌گُلیای اسیر تنگ ستم 
من یادآور رهایی با هر تپش گلوله

بری ستاره‌ هم بشی
می‌سازم ازت ابرنواختر 
اینا از ریشه‌شون تقل‌دورنگن 
رسیده مثل قصه‌ت تحملم تهش 
تو دلش آشغال تصدقم رفت 
زد به کری و دادو زدم بلندتر 
رسیده مث قصه‌ت تحملم تهش 
قول می‌دم بندازم قلبتم از تپش

Soall

Popular tracks