غریبه رفتن که غمی نداره🖤

This is a track is a combination of Iranian folk music with electronic music, in the Lofi genre. I tried to use my pallet in electronic music and chain it to my roots, and produce something unique, yet familiar to western audiences' ears. A soul Floating aimlessly is the story behind this track, which I inspired from my own immigration experience.
Contain sample from "Dowlat Noorizad", 
Mixing and mastering by Mez'Rab

Roam

به یاد دوست عزیزم سروش رنگی (۱۳۸۰_۱۴۰۱)

rangaarang (in memory of soroush rangi)

رعد در بهار سال ۲۰۱۶ متولد شد، و حالا پس از هفت سال از خونه به بیرون میاد .
رعد بخشی از گفتگوی درونی “من” با “خود”م هست ، لحظه ای بسیار کوتاه از پیدایش ایده ی “خود” شدن ، نعره ای بلند و نوری درخشان.
خود ، از من میپرسه که چجور میتونی رد شی و نبینی؟ !
صی
 انتهای بهار ۲۰۲۳

raad رعد

Ra'ad رعد

Danakol - Numb | Official Audio

Available everywhere:
https://streamlink.to/Numb

Producer: Highkee
Mix & Master: Ilotiny
Cover & Visual: Danakol
Camera: Pouyaan
Record: Liphter
Distribution Manager: Arda

Youtube: https://youtu.be/HHjxYAkGgsA
Spotify: https://open.spotify.com/album/4dHwQq97IVTdT79293nXkU
Apple Music: https://music.apple.com/us/album/numb-single/1694979246
Deezer: https://www.deezer.com/album/459074785


“Numb” Lyrics:

ورس ۱:
یه حسی دارم یه کم شبیه هیچی نبودن
شبیه پی ستاره گشتن وقتی نیست هنوز شب
اونقدری عاقل هستم که بدونم نمی‌فهمم
همون دم، قبل پرواز فرصت‌ها رو پروندم
God damn
یه جا کنترل از دست رفت
زمان تند و تند می‌رفت افتادم کمپلت رو پسرفت
مشتو کوبوند بهم حسرت رو جاش کمپرس یخ هست
صدا صندلی‌ام بود میگفت ازم خسته‌ست
انگار چیزی به جز برجه خراش داده آسمونمو
یه چیزی به جز طوفان شکوند کل کاسه کوزه‌مو
یه چیزی به جز مشتی بود که مالوند به خاک پوزمو
که رمقمو گرفت نذاشت شروع کنم روزمو
کند کلک دوزمو تا دایره‌هاش وصل شه
منم ضربدر خورد به ورقم تا راه جلوم سد شه
خطش از زندگی‌ام تا روی چشمام رد شه
که یه نگاری پدیدار شد گفت همه‌چی نقشه
کلی فاز و نقشه با وقت محدود
رد کردم دست یاری پاس دادن دم به دم هود
من میخوام آشو با جاش اگه ممکنه ممنون
سریع بزنم بیرون از این چرخ معیوب

کورس:
خودم آگاهم به باگام
آخر لاکار نره ناکام
باختم دادم همه سالام
هنوز یادَمن رویاهام
ته این راه آخر کجام؟
Numb
ته این راه آخر کجام ها؟

ورس ۲:
یه حسی دارم یه کم شبیه انفعاله
نمی‌خوام هی بهشم بکنم اشاره
ولی مخم تو فشاره شاید جامه تو اداره
به جا هنر و اراده بدم مخمو اجاره
نفهمیدم چی شد نیستم اونی که می‌خواستم
از اون هدف‌ها که داشتم تا این کونی که می‌اندازم
واسه دوری که می‌اندازم نگاهمو به چند سال جلوتر
که همین دور و بره هنوز پوچیه این بازه‌ام
همه‌اش زدم هی زورمو که مگه هولی راهتو
آروم بغل برون قرار نی عقب بمونی
صلحی با خودمه یه کم اولتیماتوم نباشه
سودش اینه شاید نکنم ضرر یه روزی
انگار ویلین فیلم خودمم بی‌میل به دیده شدن
اکشن، کاش آخرشو پیش خودم لو نرم
دایره‌وار گیرم هی لای فشارها
اما باز فکر کنم در اون حد اصلا حاد نباشه معضلم
شبم جا اینکه بگیره چشامو خواب
تو فکر روزم که چطور نشدم یه جا مجاب
من موندم یه لاقَبا جلوم صف شد کل قوا
یه تنه زدم تو دلش رو تنم جراحتاش

ولی باز فکر کنم در اون حد اصلا حاد نباشه معضلم

Numb

Canada Dry

بازم غروب شد و دل ما زار
من تک تو دل بازار
با این غمی که وصله به نگاها
هیچی پاک‌ نمیشه از ذهن ماها
یاد روزای رفته بخیر
گذشت هفته بخیر
یاد یارای رفته بخیر
غریبه قصه شد ختم به خیر!

تو میزنی پرسه که چی
غریبه بسته کی
میکشی خودتو ته هر هفته که چی
مگه میکنه اون‌ لحظه ولت؟
تو که سهمته خشت
 هفته دلت گیره هشته دلت
بمونی بازیو باحتی
بری میشه میشه خسته دلت

میگن‌ این دردا به فنا داده جسمتو
من میگم‌ درد بوده سراغاز قصه
فراری باید گاهی درد لازمش شه
فکر کن /تو قفس باشی اما رها باشه اسمت…
باید گذشت/گذشت تا زمان ناظرت شه
ققنوس‌ پر میکشه از اوار قصه
باید این دردو نفس کشید
نذار نوک قلم رو تن دفترا مانعت شه

غریبه جزا داره حست
وقتی هر نفست عزادار عشقه
راستی خوبه جا میذاری برا پانوشتت
وگرنه که دفترا پاره نصفه 
تنها پناه تو‌مرگه
این حس دروغه نذار حاکمت شه
تنها پناه تو مرگه
گاهی یه لحظه بودن میاد پناهگاه به چشمت!


ورس دو



بهم میگفتن وانستا دم‌ پر شیر
وانستا برو موندی معطل چی
درد تو‌مساله نیست 
منم میزدم تو مسخرگی!
راه میرفتم لب تیغ
-غریبه بستی رو بستر هیچ!
-تو که بار اولت نیست!
داره منفعت رپ برا کی؟

-بابا بخواه برسی
گندیدن داره چه حسی
غریبه رفتن که غمی نداره
یه سر گرم میخواد و یه دل شیر چیه؟
چیه چته چرا کدری؟
بیا اصن امشب اشک‌بریز یه دل سیر
لق اونایی که زر مفت میزنن
صبحش پاشو رویاتو‌ بنویس بی گلگی

بازم غروبه و حال خرابه
فراری هنو پی راه فراره
اینا شد که اون چیزی که خواست باشه نباشه
چون هزاربار فهمیده چاره نداره
هنو گذشتش حبس تو حصار زمانه
ولی تنها لحظه ای که داره الانه
توام‌ نیستی اگه مایه نباشه!
لایق هر خلایق برو باشه حلالت

عوض تو باد با منه
شور و شعور پرواز با منه
تنهاییم تاوان هر چیزی که به یاد دارمه
نمیمونم تو یه راه با همه

یسریا شانس دارن
منم دلم خوشه دو تا بال باز دارم 
عین یه ققنوس پخشم تو اسمون فکرم
هر کلمه رو ضرب عین راز با منه.

Bazam Ghoroob

تو کوچه پس کوچه های شهر
تو دالونا و دخمه ها با نور کم
چند تا غریبه میپلکن 
 با سیاهی توی رابطه ان

اونا کی ان با کین طرف ؟
به جایی نمیرسن چرا راه میرن فقط؟
چی مونده واسشون جز امید
محو امیدواری‌ان فقط

تو از اونایی که می‌وزه بادی هر طرف
تغییر میکنه تو هر ثانیه ات جهت ولی
اونا  از اونا که راهی ان فقط 
نمیدونی چیا برمیاد ازشون

میرسن گاهی از گریز گاهی از نبرد 
منم دفترم شعر میمکه گاهی از لبم
با شب طوفانی ام طرف
نمونده دیگه آدم یادی از عدن

نگا تصویر تو آینه دیگه شبیه ما نیست
من میکشه شفیقه هام تیر
یه صدا تو سرمه هی شبیه آژیر
دیگه دردی نیست ندیده باشیم

نگا! نگا چی‌ کرده این‌ سیاست با ما
حتی رفیقام‌ تو فکر اینن چی دارم باهام
میرم کف دفتر زندگیمو بیارم بالا
اما حتی گاهی میشم‌ بیزار از کارام

اصن من که قید زندگیمو با زمین زدم
نمیدونم چیه راه بعد واپسین قدم
ترجیح میدم باشم این طرف
ولی شعر زنده ست تا اخرین نفس

هنوز حس جای بودن تو هر لحظه یادمه
یکی اثر خلق میکنه از صدا همه چی
یه بیت مینویسه من یه هفته دارمش
سر ضرب!یکی هست که هر لحظه با منه

صدای سرفه آخر شب تهران و‌ جرم
از پل عابر بپرس!رابطه بستگان و فوتُ
کف‌ زمین نوشتم بارون‌زد شعرامو شُست
نگا وایسادم توی روی این شهر که صدامو کشت

میگه «بی اینو بگیر قرص که اثرش رفت سه کامُ پُر کن،بعد باز اگه دوباره به سرت زد شنا برو!»
-من با همین دو تا دست خالی‌ هم جریانُ جهتم
من ته خطم چی‌ میگی بعد خط صدا درشت؟

میگه‌ نگا من وسط همین سر و‌صدا خوبم
اصن وسط همین چر و چتا خوبم
یه دقیقه میگه‌ نگا خوبم
یه دقه بعد میگه نرو‌ که‌ داغونم

خودشم میدونه چاره‌ش این نیست
چیزی‌ که باید باشه واقعا این نیست
ولی تا وقتی باید بازی کنی تا نَمیری
میزنی میری! بهتره باز از هیچی

کجایی؟اینجا همه مَسته سرا پاپتی
منم بیافتم افتاده رو عرض جهان قامتی
تو که غریبه نیستی اینجا عقربه ها خوابن
واست آرزو‌ میکنم یه خواب‌راحتی ساعتی

یه سری‌هستن که‌باشن من و تو ما نشیم
راضی‌ان انقد بزنیم بخوابیم پا نشیم
اینجا سرده و‌ نیس خون توی هیچ شاهرگی
من هنوز زندم جنون داره چه‌ جسارتی!

یکی میندازه جفت پوتینارو برق
منم سر میکنم یه جوری با خودم
میسازیم موزیکارو گنگ
به زودی میکنیم بازار *ونی پولیارو جمع

وسط این‌ روزگار تلخ
تو‌کوچه‌پس کوچه های شهر
داره می‌چربه زور ما پسر
خیابون نبودنتو‌میذاریم‌ رو حساب ترس

یک دو یک

NEGA (prod. MOTREB)


Produced by Armayel Paakdin
به تهیه‌کنندگی آرمایل پاکدین
آبان ۴۰۲


متن


وسط مرداد بود 
بودش هوا گرم
اومدم دنیا اونو ببینیم باهم
وسط مرداد بود من رفتم روستا
از همون اول همه بودن خونواده‌ ام
وایمیستم جنگل تنها زیر بارون
بهم میگه بکش نفسته آروم 
بعد بده بیرون بزار همه چی شه آسون 
آدما سادن فقط من چقد نادون

وسط مرداد بود
ثمره داد گل
گفت میاد نور تو 
درارو وا کن
وسط مرداد بود گلمو چیدم
ساز زندگیم میگفت سر و صدا کن
وسط مرداد فهمیدم دلم دریاس
یه چیزی تو سکوت هس که بیشتر از این حرفاس
وسط مرداد فهمیدم میشه رقصید
دوتا پات رو زمین هست بکن پرواز
وسط مرداد من شدم یاغی
همیشه مستم همیشه داغی
صداقت هستش رد پام باقی
میریزه ساقی برام میریزه ساقی

تو میشی شعرم کلمه جاری
فقط مدده میشینه بغل یاری
هم میشه نور بود هم میشه تابید
هم میشه دور موند مثه من تاریک

تو میشی شعرم سرتا پام حیرونه
حافظ شیرازی میگفت پر بکن پیمونه
پر بکن پیمونه ظرفت رو پر بکن
من فقط عشق میدم 
من همه چیم مهمونه

من فقط عشق میدم 
من همه چیم مهمونه

خلوص نیتم تو سروده هام بیشتره
میشیم یکی دوتامون با خدات که پیشمه
میشیم یکی دوتامون حل میشیم تو این تضاد
میادش این ترانم این حبابو میشکنه 

خوشم زیاد تو خلوتم با خدامون
تمومش گردنم از شهرمون تا گنامون 
خوشم میاد غریبه بینمون نی امشب
می‌خونیم زیر لب باهم این دعامون
همه چی روشد 
پرده ها افتاد
میوفتم از نفس نفس میکشن گفته هام

همه چی رو شد خیالم راحت
میشینم مینویسم تا بی نهایت
یه روزی میرم که سبز باشه میهن
یه روزی میرم که نبض باشه دینم
یه روزی میرم میشه این ترانه میراث
یه روزی میرم که خاک بشم شیراز
یه روزی میرم که دینم ادا شد
رها شم رها شم رهاشم رها شد

یه روزی میرم که نور تابید به سایه ها
چقدر حقیرن کاکام امشبم این واژه ها


Feraq

کوه ها به گردن شبن سینه ریز
قلم زیر تیغ منم کینه ای
با مشت تو آیینه زدم جیوه ریخت
زمین همون صورتکایی که پرستیده اید!

انگار به کل شهر زدن بی حسی
هر چی می‌رسی به عدم می‌رسی
پرسیدم تو که هوای ریه‌امٌ نفس میکشی کی هستی؟
می‌رفتم جلوتر اون عقب می‌کشید

لا این همه چشم نظاره‌گر به نقطه 
 درونم انگار هزار نقش مرده
نفس میکشن صدامم که جرمه
وقتشه پشت جمله هام بذارم سه نقطه 

تو منتظری که چی میدن عاقبت به خوردت 
من با جنونم یه کالبدُ صاحبم که مرده.
من و یه حال بد مزمن
این جمله ها یه قصه‌ن فارغ از سه نقطه 

زبونه میکشه این خاکستر زیر سنگ
تیره بخت دل من که شد اسیر شب
دست و پا می‌زدم هر روز میشدم تیره تر
میگفت نمیرسی ! می‌گفتم میرسم!

از کدوم کلمه میشد استفاده کرد؟ 
وقتی از این بودن فقط استعاره ام؟
من و این حس ناب ترس…
قهرمان مُرد موند این قصه واسه من
الان،
«تو سر من» «یکی» قصد غلط داره!
وجودم زندگیمو دست قلم داده
یه روز
میبازی بازی باشه هر چقدم ساده
ولی من می‌خونم با همین لب که ورم داره

من هم‌ اثر روزم و هم ردی از شبم
تو هر چی هستی باش من هر چی هستم‌ام
که فقط بر میاد این مستی از قلم
من هر چقدر می‌رم جلو اون بر‌می‌گشت عقب

اگه همه لحظه هات طعم جنون بگیرن
گاهی،می‌کشه جنون به سینه ت!
همه اونا که حرفُ تو روت نمیگن
می‌بینی؟می‌بینی پشت سرت قشون کشیدن

حادثه/لکه ی سرخ بود رو‌ بوم سفیدم 
بعد از این جرثومه‌ی پر از دردو فرو‌کشیدن
شعر من می‌کنه طلوع چه بی نقص!
این یعنی شروع دیدن

ماها چرتمون پرید فهمیدیم دورمون زدین
شما که با دندون نیش می‌کردید استخون تمیز
ما زنده بودیم و فقط بود جرممون همین
یه عمر کشید هر شبو به صبح کشوندنی

کی ‌دید؟ کودکیش مُرد تو یه خونه آجری؟من
کی چرخش این روزگارو دید؟ من
من دیدم روی دار امید
من باختم/تو بودی اون که تاسُ ریخت

تو‌ «انزوا» حتی غرورم مرد
من فقط شعر شدم شعورم مُرد
من یه قصه‌م که انزوا شروعم‌ کرد…
الان یه دفترم مرورم کن

شمارو خواب می‌بره مارو کابوس!
زنجیره پای خرده پادوهاتون 
بکشید تصویر مارو هاشور ولی
نمی‌شوره خون روی دارُ صابون 

شما بازی/منم بازی
این‌جا زندگی می‌کنی اگه جنم داری
«طرف من»که هیشکی طرفم نیست
یالا!بگو شماها چند طرف دارید؟

فقط یه جوری بزنید اثرم‌ نمونه
وگرنه میزنه شکوفه از سرم جوونه
«کلمه» کلمه اسلحه ست این قلم‌ کبوده
بزن!قبل این‌که بکنه چند ورق حرومت!

Enzeva [Prod. Fagheer]

Shalou Ahmad - Parandeye Mohajer

#تکرار منتشر شد 
اولین موزیک رسمی از #آل 
وکال: 
#arefensan
گیتاریست: 
#mehdi_shabani
درام:
#sinad_abdollahi
گیتار باس:
#masoud_mousazadeh 
میکس و مسترینگ:
#arefensan 
 طراح جلد:
#hamedgholinasab

Bazam Ghoroob

YEKII

Recent comments

kiawash

kiawash

mmrzalmi

p.b.a

Related tracks