متاسفانه بیت کارو خراب کرده

خلافتونم لق هر چی تابع جمع
لق همه اونا که ماله کشن
من غربت کل کوچه ها رو از برم
من واسه همه این راه ندیده ها فلشم
دیدم یا باید لا این غریبه ها بکشم خودمو
یا برم پی غریزه با دل سنگ
نبودم ،نگام ندید و قافله رفت
نتیجه؛جراحت بعدم جریمه‌ش .حاصلش جنگ

الان پرم از همه کل شهر ازم پُرن
  من پرم از همه حتی مردمم
من پرم از خودم از توام حتی همنوعم
از یه جا دیگه نفهمیدم کی ام چند نفر شدم
من اگه رپکنم چون فقط پرم
چون یکی از تو نه صدتا میخورم از خودم 
می‌نوشتم از وقتی نوشتن بلد شدم
حالا یه حساب کتاب بکن ببین نسل چندمم!

واقعیه اینا از هر زاویه ببینی
نمیتونی منو نادیده بگیری
توام بیا تو گود جا اینکه تو حاشیه بشینی
دنیا رو چه دیدی ؟ یه روز خاکیه بینیت

نوک قلم آغشته به خونه
صورت سرخ تو آیینه به سیلی 
من متن و تو حاشیه ببین
باید ببینی تا قافیه بچینی

طرف من هیشکی طرفم نیست 
زندگی یه بازیه شرفم هیچ 
منم اینجام/قید بودنمو زدم از بیخ 
دیگه حتی نوشتم همرنگ قلمم نیست 

هر کی هر چی گفت میزدم بعدی 
من از رو نمی‌رفتم برمیگشتم از زیر 
طرف من هیشکی طرفم نیست 
ولی الان صفحه‌ها سیاهن نوک قلمم تیز

من اگه‌نباشمم آسمون‌ به یاد میارتم
خشکیدم؛بوده این باد لیاقتم
حیرونم،کولی‌ام،برگ پاییزم
حتی نخوامم این باد‌ میارتم سمت شعر
بهم میگه مُرده اون که چشاش بسته شه
میگه‌ زنده‌باش با هر چی که تو دستته
ولی یه صدا‌ تو گوشمه هرروز
آغاز فروپاشی درونی ،گمونم‌ وقتشه!
-اگه اون‌که من تو آیینه‌ دیدم منم
پس بهم بگو کیه من بیرون‌ اتاق؟
گذرو تو جنبش ثانیه دیدم فقط
آخر این نوشته‌ بیهوده کجاست؟

تا ته یه‌ دنیای نادیده میرفت قلم
قلم تا هر جا بهم‌ راه میده میرم فقط
منم که الان فقط قافیه چیدن بلدم
خیلی وقتام پی حاشیه میرم فقط!

هنوز زنده‌م بین این همه واژه
هنوز جاری لای این‌همه ساکن
کی به کیه؟من یکی ام مگه کی سر جاشه؟
من یکی از همه‌م که می‌خواد بی همه باشه

من یادم‌موند و گذشتم بی رمق بی جون
هر شبی که صبح شد از اول می‌رفت از‌ دیروز
من یکی عاصی‌ام ، قاتل رویا
تو این کوچه‌ها میگردم بی هدف بی‌روح

طرف من هیشکی طرفم نیست 
زندگی یه بازیه شرفم هیچ 
منم اینجام/قید بودنمو زدم از بیخ 
دیگه حتی نوشتم همرنگ قلمم نیست 

هر کی هر چی گفت میزدم بعدی 
من از رو نمی‌رفتم برمیگشتم از زیر 
طرف من هیشکی طرفم نیست 
ولی من ادامه میدم به یه طرفم نیست

سکوت کردم فقط حرف زدم تو شعر
خواستم بشاشم به هر چی مهر مصلحت روشه
کلمه اسلحه ست / اسلحه‌ام غلافه!
غلافم کوله‌مه که دفترم توشه

من با همین دو تا دست خالی هم جریانُ جهتم
گذشته که رفت چسبیدم فردامو نبرن
که یه سری حرومی نکنن شلوارو از تنم
این خنده هام هستن یه موقع دردامو نبذم از یاد

یک دو یک 

تهران 

شیراز

Comments

Mehrbod

reza rioter

Mc Dejjh

Farhad Qaderi

OSSO

Ali Gorjian

Navid

Shady

reihaneh

Hanieh