ایرانه خانم

ترانه محلي راه شيراز خواننده:آذر حنانه /عظيما 
سرپرست ارکستر: مرتضي حنانه
----------------------------------------------------
از اينجا تا به شيراز خيلي رايه، جونم
زمينش نقره و خاکش طلايه، جونم
زمينش بکنين خاکش ببيزين، خدا
به زير ماشين يارم بريزم، جونم
راه شيراز براي تو دوره / پيکر نازنينت بلوره
غم مخور ميرم و بر ميگردم / با تو نومزاد و همسر ميگردم


از اين شهر غريب‌آزار و غم‌ساز، جونم
به اميد تو مي‌آيم به شيراز، جونم
مي‌گردم در به در کوچه به کوچه، خدا
اگه يک‌بار ديگر بينمت باز، جونم
راه شيراز براي تو دوره / پيکر نازنينت بلوره
غم مخور ميرم و بر ميگردم / با تو نومزاد و همسر ميگردم


راه شيراز - آذر حنانه

GAMAANEH(Assumption)
Soheil Peyghambari: Composer, clarinet
Pouria Shivafard: Ney
Zakaria Yousefi: Percussions

Elegy for time, Soheil Peyghambari | مرثیه برای زمان، سهیل پیغمبری

https://open.spotify.com/album/7HRySZGFrRZzm6g0IXnus9?si=xoXppFU6QpGkY9IBSY6l1g

The Memory of the Landscape, Rasool Poursangari| خاطره‌ی منظره، رسول پورسنگری

،هنگام، که گریه می‌دهد ساز
،این دود سرشت ِ ابرْ بَر پُشت
هنگام که نیل ْچَشمْ دریا
از خشم، به روی، می‌زند مُشت
...
خاموش شبی است، هرچه تنهاست
_____________________________
نیما یوشیج

هنگام، که گریه می‌دهد ساز

از خواب پا شوی و بدون گرم کردنِ دست و پنجه، ساز بزنی؛ ریتم از این تندتر نمی‌شود.

پيرى در ساعت هفتِ صبح

Something very different I wrote back in 2010.

Caida

(Barahani,Richtrer,Nikravesh,Amir Rework&Mashup)

معشوقِ جان‌ به‌ بهار‌ آغشته‌ی منی که موهای خیس‌ات را خدایان بر سینه‌ام می‌ریزند وَ
 مرا خواب می‌کنند
یک روزَمی که بوی شانه‌ی تو خواب می‌بَرَدَم
معشوقِ جان‌به‌بهار‌آغشته‌ی منی تو شانه بزن!
هنگامه‌ی منی
من دست‌های تو را با بوسه‌هایم تُک می‌زدم
من دست‌های تو را در چینه‌دان‌ام مخفی نگاه داشته‌ام
تو در گلوی من مخفی شدی
صبحانه‌ی پنهانی منی وقتی که نیستی
من چشم‌های تو را هم در چینه‌دانم مخفی نگاه داشته‌ام
نحرم کنند اگر همه می‌بینند که تو نگاهِ گلوگاهِ پنهانی ِ منی
آواز من از سینه‌ام که برمی‌خیزد از چینه‌دان‌ام قوت می‌گیرد
می‌خوانم می‌خوانم می‌خوانم تو خواندنِ منی
باران که می‌وزد سوی چشمان‌ام باران که می‌وزد باران که می‌وزد، تو شانه بزن! باران که می…
یک لحظه من خودم را گم می‌کنم نمی‌بینَمَم
اگر تو مرا نبینی من کیستم که ببینم؟ من نیستم که ببینم‌، نمی بینَمَم
معشوقِ جان‌به‌بهار‌آغشته‌ی منی اگر تو مرا نبینی من هم نمی بینَمَم
آهو که عور روی سینه من می‌افتد آهو که عور آهو که عور آهو که او، او او که آ اواو تو شانه بزن!
و بعد شیر آب را می افشاند بر ریش من و عور روی سینه‌ی من او او می‌افتد
و شیر می‌خورَد می‌گوید تو شیر بیشه‌ی بارانی ِمنی منی وَ می‌افتد
افتادن‌ای که مرا می‌افتد هنگامه‌ی منی! هنگامه‌ی منی -که مرا می‌افتد
آغشته‌ی منی معشوقِ جان‌به‌بهار‌آغشته‌ی منی تو شانه بزن!
اگر تو مرا نخوابانی من هم نمی‌خوابانَمَم
می‌خوانم می‌خوانم می‌خوانم اگر تو مرا نخوابانی من هم نمی‌خوابانمم می‌خوانم
خون‌ام را بلند می‌کنم به گلوگاه‌ام می‌خوانم خون‌ام را مثل آوازی می‌خوانم
نحرم کنند اگر همه می‌بینند که تو نگاهِ گلوگاهِ پنهانی ِ منی
اگر تو مرا نبینی اگر تو مرا نخوابانی، من هم نمی‌بینمم من هم نمی‌خوابانمم
زانو بزن بر سینه‌ام! تو شانه بزن!
پاهای تو چون فرق باز‌کرده از سر ِ زیبایی ِبه‌درون‌برگشته بر سینه‌ام تو شانه بزن زانو!
من پشت پاشنه‌هایت را چون میوه‌ی دوقلو می‌بوسم می‌بوسم
هر پای‌ات را در رختخواب عشق جداگانه می‌خوابانم بیدار می‌شوی می‌خوابانم
ببین! آری ببین تو مرا تا ته ببین! زیرا اگر تو مرا نبینی من هم نمی‌بینَمَم
با وسعتِ نگاهِ بر‌گشته‌ی به درون، به‌درون‌برگشته، تا ته ببین! تو شانه بزن!
اگر تو مرا نخوابانی من هم نمی‌خوابانمم نمی‌بینمم اگر تو مرا حالا بیا تو شانه بزن زانو!
من هیچگاه نمی‌خوابم از هوش می‌روم
دیروز رفته بودم امروز هم از هوش می‌روم
افتادن‌ای که مرا می‌افتد هنگامه‌ی منی که می‌افتد معشوقِ جان‌به‌بهار‌آغشته‌ی منی، منی، منی که مرا می‌افتد
و می‌روم از هوش می منی اگر تو مرا تو شانه بزن زانو! منی از هوش می و

رضا براهنی

!از هوش می‌

wolfgang amadeus mozart - requiem es una pista La Misa de Réquiem en re menor, K. 626, es una obra de Wolfgang Amadeus Mozart basada en los textos latinos para el Réquiem, es decir, el acto litúrgico católico celebrado tras el fallecimiento de una persona; se trata de la decimonovena y última misa escrita por Mozart. Mozart murió antes de terminarla, en 1791. En junio de 1791, Mozart ofreció en Viena uno de sus últimos conciertos públicos; tocó el Concierto para piano n.º 27 (KV 595). Su último hijo, Franz Xaver Wolfgang, nació el 26 de julio.
Pocos días antes se presentó en su casa un desconocido, vestido de gris, que rehusó identificarse y que encargó a Mozart la composición de un réquiem. Le dio un adelanto y quedaron en que regresaría en un mes. Pero el compositor fue llamado desde Praga para escribir la ópera La clemencia de Tito, para festejar la coronación de Leopoldo II.
Cuando subía con su esposa al carruaje que los llevaría a esa ciudad, el desconocido se presentó otra vez, preguntando por su encargo. Esto sobrecogió al compositor.
Más tarde se supo que aquel sombrío personaje (al parecer, llamado Franz Anton Leitgeb) era un enviado del conde Franz von Walsegg, músico aficionado cuya esposa había fallecido. El viudo deseaba que Mozart compusiese la misa de réquiem para los funerales de su mujer, pero quería hacer creer a los demás que la obra era suya y por eso permanecía en el anonimato.
Según la leyenda, Mozart, obsesionado con la idea de la muerte, desde la de su padre, debilitado por la fatiga y la enfermedad, muy sensible a lo sobrenatural por su vinculación con la francmasonería[cita requerida] e impresionado por el aspecto del enviado, terminó por creer que éste era un mensajero del Destino y que el réquiem que iba a componer sería para su propio funeral.
Mozart, al morir, consiguió terminar tan solo tres secciones con el coro y órgano completo: Introitus, Kyrie y Dies Irae. Del resto de la Secuencia dejó las partes instrumentales, el coro, voces solistas y el cifrado del bajo y órgano incompletos, además de anotaciones para su discípulo Franz Xaver Süssmayr. También había indicaciones instrumentales y corales en el Domine Jesu y en el Agnus Dei. No había dejado nada escrito para el Sanctus ni el Communio. Aunque en un principio Constanze, su viuda, pidió al músico de la Corte Joseph Leopold Eybler que terminase el Réquiem, fue su discípulo Süssmayer quien lo acabó (siguiendo las directrices de Mozart), completando las partes faltantes de la instrumentación, agregando música en donde faltaba y componiendo íntegramente el Sanctus. Para el Communio, simplemente utilizó los temas del Introito y el Kyrie, a manera de reexposición, para darle cierta coherencia a la obra.
Una de las principales influencias de esta obra puede hallarse en el Réquiem de Michael Haydn compuesto en el año 1771 para la muerte del arzobispo de Salzburgo S. C. Schrattenbach.
Aunque al parecer se interpretaron extractos del Réquiem en una misa en memoria de Mozart celebrada el 10 de diciembre de 1791, el estreno de la obra completa se produjo en Viena el 2 de enero de 1793 en un concierto en beneficio de la viuda del músico austríaco, (Constanze Weber). Fue interpretado de nuevo el 14 de diciembre de 1793, durante la misa que conmemoraba la muerte de la esposa del conde Walsegg y bajo la dirección del propio conde.
Después de esta interpretación, el conde Walsseg realizó una reducción para quinteto de cuerda, pero la obra no volvió a interpretarse bajo su patrocinio.

Wolfgang Amadeus Mozart - Requiem

Composer: Ali Labbeyki
Kamanche : Khashayar Eshkevari
Artwork by : Mojtaba Heidarpanah

dar aghooshe abr

Single

خانه‌ام ابری‌ست

وَ مخصوصاً معصومْ معصومْ خیره شدن. انگار نمی‌خواهد اتّفاقی بیفتد و این حتمی‌ست.
آلِخاندرا پیثارنیک/ کیوان طهماسبیان

وَ مخصوصاً معصومْ معصومْ خیره شدن. انگار نمی‌خواهد اتّفاقی بیفتد و این حتمی‌ست.

از زبور تنهایی

سیدعلی جابری - سرخوش به کوی رندی

و شبِ هر دوی ما را مِه از هم پاشاند. فصلِ غذای سرد آمده است.
آلِخاندرا پیثارنیک/ کیوان طهماسبیان

و شبِ هر دوی ما را مِه از هم پاشاند. فصلِ غذای سرد آمده است.

این‌جا درباره کار کردن حرف می‌زنیم، درباره اشکال مختلف کار کردن، شرایط آن‌ها و تأثیر آن شرایط بر زندگی آدم‌ها. این رادیو حاصل چندین هفته گفتگوی ما درباره یک موضوع است. گفتگوی صداهای متفاوت برای رسیدن به درکی مشترک. بنابراین اگر صداها و متن‌ها به نظرتان متفاوت و چندگانه‌اند تعجب نکنید. در این برنامه درباره کار خانگی صحبت می‌کنیم و برنامه رو تقدیم می‌کنیم به آرزوهای از دست رفته زنان خانه‌دار.



لیست آهنگ‌ها
۱.Bread and Roses - Joan Baez
۲. لالایی - حسین علیزاده
۳. Siamo Tante Siamo Belle - Canzoniere Femminista
۴. Song of the United Front
۵. دایه دایه وقت جنگه - سیما بینا 
۶. Stayin' Alive - Bee Gees 
۷. L'hymne des Femmes
۸. ماجد العيسى - هواجيس
۹. Working Women - Daniel Kahn, Painted Bird
۱۰. Mad Rush - Philip Glass
۱۱. Endless Falls | loscil
۱۲. Bandista - Olur/Olmaz
۱۳. Bandista - İsyan
۱۴. شاید جهان بهتر شود - شکیب مصدق
۱۵. لالایی کرمانجی

رادیو نان و گل‌های سرخ

آوازهای بدون ساز شهرام ناظری

جانا حدیث شوقت در داستان نگنجد

نی انبان و نی جفتی را احمد علیشرفی می‌زند و صدا صدای کم‌مثالِ مرحوم عبدالرحیم کرمی‌ست

Regional Music Of Iran, Vol 8: Music From Bushehr

گلویت را به من بسپار تا آوازی بخوانم برای بادبانهای روزهای بی باد تابستانی

همیشه عاشق کتاب‌های تفسیر و تواریخ و متون تنجیمیِ کهنی بوده‌ام که بر روی جلدشان نوشته‌اند «ازمؤلفی ناشناخته»، مثلاً از قرن چهارم هجری؛ و ما می‌سوزیم در حسرت یافتن نشانی از مؤلفان بعضاً نابغه‌ای که ردی از خود نگذاشته است.
این تکنوازیِ جلیلِ تار در افشاری از نواهایی‌ست که نوازنده‌اش معلوم نیست حتی در کاتالوگ آثار حضرت بنان که بی هیچ توضیحی آمده و فقط نوشته‌اند «تکنوازی تار، آواز در افشاری، ناشناس».
به تذکر آقای پارسایی و خوش‌نیت کار فرهنگ شریف است

payame del

آرام می‌گیرم در این نوای جلیل تار در افشاری

 یکی از آخرین شبهای مانده به رفتن، یا آمدن،  سازی می زدم در جمعِ دوستانِ جانی.مسعود با موبایل ضبط کرده بود و به تازگی به من رساند.
کیفیت صدا اصلن خوب نیست. در ضمن مجبور شدم بعضی جمله های سازی را ببُرم چون جملات گفتاری ناجوری در پس زمینه بود غیر قابل انتشار!
تنها یادگاریست از درد.

جز درد مرا چه یادگار است

آواهایی برای واحه‌های شرقیِ آرمیده در سِحرِ نور ماه بدر،
از بلخ تا حلب
از بصره تا بخارا
روزگاری پیش از انهدام نیشابور.

New

faghir1363