محسن نامجو - دیلمان
شعر از مولوی


اینجا کسی است پنهان، دامان من گرفته
خود را سپس کشیده پیشان من گرفته

اینجا کسی است پنهان، چون جان و خوشتر از جان
باغی به من نموده ایوان من گرفته

اینجا کسی است پنهان، همچون خیال در دل
اما فروغ رویش ارکان من گرفته

چون گلشکر من و او در همدگر سرشته
من خوی او گرفته او آن من گرفته

Mohsen Namjoo - Deylaman

‎دختر كرد"  تقديم به تمامي دختران سرزمين اميد روزهاي روشن.

خواننده و آهنگساز، گيتار : شهاب برادران
Lyrics: Mona Borzouei  Drum: Steve Farrugia  Bass & Keys: Richard Uglow.  

Mix & Mastered at Small music world by : Reza Moghaddas

Kurdish Girl - دختر كرد

Ejaze

Whispers of Solitude | دوری دیدار

Vocals: Maliheh Moradi, Pouria Akhavas
Composed by: Ehsan Matoori
Lyrics: Vahshi- Bafghi
Arranged by: Ali Montazeri, Ehsan Matoori

Musicians: 
Ali Jafaripouyan: Violin
Milad Alemi: Violin
Sohrab Bahremandi: Viola
Mehrdad Alemi: Cello
Pourang Pourshirazi: Double Bass 
Pasha Hanjani: Nay
Greg Ellic: percussions

Mixed and Mastered by: Pouyan Ramezani

Whispers of Solitude

Whispers of Solitude | دوری دیدار

▨ نام شعر: وای بر من
▨ شاعر: نیما یوشیج
▨ با صدای: احمد کیایی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ـــــــــــــــــ
کشتگاهم خشک ماند و یک‌سره تدبیرها
گشت بی‌سود و ثمر
تنگنای خانه‌ام را یافت دشمن با نگاه حلیه‌اندوزش
وای بر من! می‌کند آماده بهر سینه‌ی من تیرهایی
که به زهر کینه آلوده ست.

پس به جاده‌های خونین کلّه‌های مردگان را
به غبار قبرهای کهنه‌اندوده
از پس دیوار من بر خاک می‌چیند
وز پی آزارِ دل‌آزردگان
در میان کله‌های چیده بنشیند
سرگذشت زجر را خواند.

وای بر من!
در شبی تاریک از اینسان
بر سر این کلّه‌ها جنبان
چه کسی آیا ندانسته گذارد پا؟
از تکان کله‌ها آیا سکوت این شب سنگین
-کاندر آن هر لحظه مطرودی فسون تازه می بافد-
کی که بشکافد؟
یک ستاره از فساد خاک وارسته
روشنایی کی دهد آیا
این شب تاریک دل را؟
عابرین! ای عابرین!
بگذرید از راه من بی هیچ گونه فکر
دشمن من می‌رسد، می‌کوبدم بر در
خواهدم پرسید نام و هر نشان دیگر.
وای بر من!
به کجای این شب تیره بیاویزم قبای ژنده‌ی خود را
تا کشم از سینه‌ی پر درد خود بیرون
تیرهای زهر را دلخون؟
وای بر من!
▨ 
نیما یوشیج
بیست و چهارم بهمن ماه ۱۳۱۸

نیما یوشیج | وای بر من | صدای احمد کیایی

بی عنوان | برداشت سوم

i still, hear your
laughter in my head
ringing and bleeding 
theres nothing i couldve said
your right hand
in mine
so soft your skin i feel it
baby this is acetone to break it down
so i can peel it
i want your skin to my own
you know the way im feeling
i would let you shatter my bones
i feel so fucking depleted

they talk about me
i hear them laugh, i hear them laugh
theyre sayin im just skin and bones
and they laugh
ill burn this place into a pile of ash
ill spit on everyone
and then ill go and stab all the rest

and i hate that dude, you know this
i watched you flirt in front my face
i hate the way your glowing
you make me feel so full of rage
ill kill you both in a brutal way
you tell that mother fucker that ill skin his face
ill nail his ugly ass into a fence post
and then ill tell you both that you can kiss my asshole hahhahhaaa

they talk about me
and i hear them laugh, i hear them laugh
theyre sayin im just skin and bones
and they laugh
ill burn this place into a pile of ash
ill spit on everyone
and then ill go and stab all the rest

im so 
anemic
kill me i hate this feeling
im so
depleted
and i can tell that you see it
murder my adderall 
sleep deprived 
ill kill you all cuz i wanna fall alone

#jealousbastards
ugly and shitty song, prolly gonna delete this soon frr
(restless intrumental)

skin and bones

“حمالان پوچی
(Olafur,SanaMoosa,Shamlou) Mashup
.مرزهای دشوار تحمل را شکستند

_ !تکبير برادران

هم‌سرايان وحدت 

با حنجره‌های بی‌اعتقادی 

.حماسه‌های ايمان خواندند

_ !تکبير برادران

کودکان شکوفه 

.افسانه‌ی دوزخ را تجربه کردند

_ !تکبير برادران

ما با نگاه ناباور

.فاجعه را تاب آورده‌ايم

هيچ‌کس برادر خطاب‌مان نکرد 

.و به تشجيع ما تکبيری بر نياورد

تنهايی را تاب آورده‌ايم و خاموشی را 

و در اعماق خاکستر 

می‌تپيم”


― شاملو


هي يا يما ودعيني قبل ما امشي
ما تدري بعثراتي وانا امشي

يا آيد المراكب إيد وامشي
عسا الله نلحق ظعن الحباب

يا يما ودعيني قبل ما روح
ما تدري بعثراتي وانا روح

ما صبر صبري لا يوسف ولا نوح
ولا أيوب لمنوا ابتلى

حمالان پوچی

همیشه هراسم آن بود
که صبح از خواب بیدار شوم
با هراس به من بگویند
فقط تو خواب بودی
بهار آمد و رفت...

از خواب بیدار می شوم می پرسم بهار کجا رفت ؟
کسی جواب مرا نمی دهد
سکوت می کنند!

در پشت اتاقم باران می بارد
می پرسم شاید این باران بهار است
کسی جواب مرا نمی دهد
سکوت می کنند!
پنجره را که باز می کنم
باران تمام می شود

در آینه چهره ام را نگاه می کنم
آرام آرام چهره ام پیر می شود
از پنجره زمین را نگاه می کنم
خیس است و ساکت
بر تن لباس می کنم ، به کوچه می آیم
از نخستین عابر که در باران بدون چتر می دود
می پرسم
شما عبور بهار را در این کوچه ندیدید؟
عجله دارد ، فقط می گوید نه !

از همسایه ها دلگیر هستم
می گویم آیا این ستمگری نیست
که هنگام عبور بهار از پشت پنجره ام مرا خبر نکردید ؟
سکوت می کنند
سکوت همسایه ها برای من دشنام است.

کودکی در باران دست مرا می گیرد
به میدانی می برد که انبوه از فواره های رنگین است
من و کودک به آب های رنگین فواره ها خیره می شویم
اما از بهار خبری نیست!

به محله های قدیمی می روم
در جستجوی چاپخانه ای هستم که در جوانی من حروف سربی داشت
می خواستم با حروف سربی نام بهار را روی دیوار روبروی خانه ام بنویسم
بر در فرسوده ی چاپخانه یک قفل بزرگ زنگار گرفته است...

بهار آمد...

به خانه می آیم
در فرهنگ لغت به دنبال کلمه ی بهار هستم
در غیبت بهار همه ی کلمات فرهنگ بی معنی و پوچ است
در غیبت بهار رنج ، هراس ، بیم ، تردید ، حرمان ، وحشت را از یاد نبرده ام

به دنبال تسلی هستم
چه کسی باید در غیبت بهار مرا تسلی دهد ؟

می خواهم بخوابم
پرنده ای به پنجره ی من نوک می زند
از پنجره با هرمان جهان را نگاه می کنم
جهان ناگهان غرق در شکوفه ها ، گلهای شقایق و بنفشه است

پنجره را باز می گذارم
باران می بارد
در باران می گویم
بهار را یافتم
بهار آمد ...


احمدرضا احمدی

بهار آمد و رفت

http://www.facebook.com/deklamehayerezapirbadian

Ejaze

عبدی بهروانفر

Recent comments

Mostafa Javdani

Ardevisura

Antony Artoonian

mar mar

Related tracks