اجرای خصوصی سید خلیل عالی نژاد در خانقاهی در قزوین با اشعاری از: 
بابا طاهر، سعدی، حافظ

 این قطعه سالها بعد از مرگ جانخراش سید خلیل برای اولین بار منتشر میشود. جامعه یارسان نسبت به عمومی شدن مجالس‌شان حساس هستند. لطفا این اجرای نیم ساعته را قطعه-قطعه و ویرایش نکنید.

///

یکی درد و یکی درمان پسندد
یکی وصل و یکی هجران پسندد

من از درمان و درد و وصل و هجران
پسندم آنچه را جانان پسندد

اگر جسمم بسوزی سوته خواهم
اگر چشمم بدوزی دوته خواهم

اگر باغم بری بر چیدن گل
گلی همرنگ و همبوی ته خواهم

کسی که ره به فریادم برد نی
خبر بر سرو آزادم برد نی

همه خوبان عالم جمع گردند
کسی که یادت از یادم برد نی
///

بگذار تا بگرییم چون ابر در بهاران
کز سنگ گریه خیزد روز وداع یاران

هر کو شراب فرقت روزی چشیده باشد
داند که سخت باشد قطع امیدواران

با ساربان بگویید احوال آب چشمم
تا بر شتر نبندد محمل به روز باران

سعدي نشسته در دل  مهری به روزگاران
بيرون نمي توان کرد الا به روزگاران

///

نمازِ شامِ غریبان چو گریه آغازم
به مویه‌هایِ غریبانه قِصه پردازم

به یادِ یار و دیار آن چُنان بِگِریَم زار
که از جهان رَه و رسمِ سفر براندازم

Ali Nezhad اجرای خصوصی خانقاه - سید خلیل عالی نژاد

از ردیف آوازی محمدرضا شجریان


چوپانی：
سحرگاهان چو برق از جای می جست
کمر چون نی به عزم ناله می بست

سارنگ：
نبودی گر دو چشم اشکبارش
تحریر درآمد بیات ترک و فرود به درآمد شور

درآمد بیات ترک：
نبودی گر دو چشم اشکبارش
فرود به درآمد شور：
نبودی فرق از مشتی غبارش + تحریر تکمیل ملودی شعر در درآمد شور


گوشه‌ی دشتستانی به‌شیوه‌ی مرحوم طاهرزاده - اجرای شجریان

شعر «هنگام که گریه میدهد ساز» از نیما یوشیج با صدای محمد نوری از آلبوم «در شب سرد زمستانی» و مقادیر فراوانی سرشت دودی

نیما یوشیج، محمد نوری، هنگام که گریه میدهد ساز

ساز و آواز افشاری ـ عراق

مکن سرگشته آن دل را که دست آموز غم کردی
به زیر پای هجرانش، لگدکوب ستم کردی
قلم بر بی دلان گفتی، نخواهم راند و هم راندی
جفا بر عاشقان گفتی، نخواهم کرد و هم کردی
بدم گفتی و خرسندم- عفاک الله- نکو گفتی
سگم خواندی و خشنودم- جزاک الله- کرم کردی
عنایت با من اولی تر که تا دیدم جفا دیدم
گل افشان بر سر من کن که خارم در قدم کردی
غنیمت دان اگر روزی به شادی در رسی ای دل
پس از چندین تحمل ها که زیر بار غم کردی
شب غم های سعدی را مگر هنگام روز آمد
که تاریک و ضعیفش چون چراغ صبحدم کردی

شجریان - آواز افشاری ، آلبوم آرام جان

آواز : استاد محمدرضا شجریان
ترانه سرا و آهنگساز : امیر جاهد
تنضیم : استاد فرامرز پایور 
دستگاه : چهارگاه

هزار دستان به چمن دوباره آمد به سخن
که ای خسته از رنج دی ببین جشن گلهای من
بکن دل ز نقدینه جان بنه در کف می فروش
کنار گل و لاله دوجامی بزن
بنوش و چشم از مهر و مه بپوش مکش منت آسمان به دوش
مده دست به دست بی نمک نمک جز لب با نمک
مخالف :
جزای کردار ستم پیشگان دهد نفخه صور
دوای درد دل دلدادگان بود شور نشور
بسوزد از شر بشریکسر خشک و تر نماند آخر زین حیوان اثر
نیرزد این جهان بدین که بهر دل دل شکنی برون کنی پیرهنی از تنی
مکن این طنازی باما عبث به خود می نازی جانا
ازین بلند پروازی دانم کاخر شکار بازی جانم
همه شب سر بردن به یک دل دوجا نگران کاین دوران نماند به جا
مویه :
تو مشو مایه آوارگی دست من و دامان تو
بنما چاره بیچارگی ما و عهد وپیمان تو
فرود:
ریشه گر حاصلش این بار نیست تومده لاله دگر خار نیست
جاهد این میکده را آب گرفت کس در این معرکه هشیار نیست

Hezar Dastan Be  Chaman.mp3

پروانه شو

قطعه ی قدیمی با نام "بس کن ای دل" اثر استاد مرتضی نی داود بر شعری از پژمان بختیاری که توسط خانم معصومه مهرعلی بازخوانی شده است. 

نوازندگان: داود مجد: تار
غلامرضا درودی: نی 
مهدی اصفهانی: تمبک
ارژنگ سیفی زاده: تار و تارباس
سارنگ سیفی زاده: قیچک

تاریخ ضبط: اسفند ۷۷

An old song titled "Bas Kon Ey Del" composed by the great master Morteza Nedyavoud on a piece of poetry of the late Pejman Bakhtiyari. 

بس کن ای دل

چه فکر می‌کنی؟
که بادبان شکسته
زورق به گل نشستهای است زندگی؟
در این خراب ریخته
که رنگ عافیت از او گریخته
به بن رسیده راه بسته‌ای است زندگی؟
چه سهمناک بود سیل حادثه
که هم‌چو اژدها دهان گشود
زمین و آسمان ز هم گسیخت
ستاره خوشه خوشه ریخت
و آفتاب در کبود دره‌های آب غرق شد
هوا بد است
تو با کدام باد می‌روی؟
چه ابر تیره‌ای گرفته سینه‌ی تو را
که با هزار سال بارش شبانه روز هم
دل تو وا نمی‌شود
تو از هزاره‌های دور آمدی
در این درازنای خون فشان
به هر قدم نشان نقش پای توست
در این درشتناک دیولاخ
ز هر طرف طنین گامهای رهگشای توست
بلند و پست این گشاده دامگاه ننگ و نام
به خون نوشته نامه‌ی وفای توست
به گوش بیستون هنوز
صدای تیشه‌های توست
چه تازیانه ها که با تن تو تاب عشق آزمود
چه دارها که از تو گشت سربلند
زهی شکوه قامت بلند عشق
که استوار ماند در هجوم هر گزند
نگاه کن
هنوز آن بلند دور
آن سپیده، آن شکوفه زار انفجار نور
کهربای آرزوست
سپیده ای که جان آدمی هماره در هوای اوست
به بوی یک نفس در آن زلال دم زدن
سزد اگر هزار بار بیفتی از نشیب راه و باز
رو نهی بدان فراز
چه فکر می‌کنی؟
جهان چو آبگینه‌ی شکسته‌ای است
که سرو راست هم در او شکسته می‌نمایدت
چنان نشسته کوه در کمین دره‌های این غروب تنگ
که راه، بسته می‌نمایدت
زمان بی‌کرانه را
تو با شمار گام عمر ما مسنج
به پای او دمی است این درنگِ درد و رنج
به سان رود
که در نشیب دره سر به سنگ می‌زند رونده باش
امید هیچ معجزی ز مرده نیست
زنده باش!
هوشنگ ابتهاج

ه. الف. سایه
نام اصلی شعر: زندگی
کتاب: تاسیان

زندگی - ه.ا.سایه

استاد بنان - دل می رود ز دستم

Hossein Alizadeh - Monad (Aan o Aan) - Heart to Heart

آواز محمدرضا #شجریان
اشعار #باباطاهر

برای دیدن ویدیو این آواز کلیک کنید
https://youtu.be/f0Wlye1SMMY

دل عاشق به پیغامی بسازد
خمار آلوده با جامی بسازد
مرا کیفیت چشم تو کافیست
ریاضت کش به بادامی بسازد

پروانه شو

Ahmad