مزج "حُب في مَوسِم ألمَطْر"

سميح القاسم - إلهى أنا متأسف

هالكان عندن بيت
و صورة .. عليها ناس 
معلّقين بخيط ..
دخلك يا حدى بيناتنا قلّي
كيف انقطع هالخيط ..
و قعوا عن سطوح العمر
و استلقتون الحجار ..
وقعوا ..
متل ما بيوقع المشمش
على ولاد الزغار ..
لك.. عنّ يا قلبي
متل النحل لمّا هدي
على بواب القَفير ..
لك.. عنّ يا قلبي
متل المدى.. متل الصدى
لمّا فضي هالبير ..
وين أهلي ؟..
وين طاحونة حزن خيي الزغير ؟..
وين طيارة ورق نومي
على هزّة سرير ..
وين الإيدين
النسيِت ابريق الشتي فوق الحصير ..
وين شبابيكون يا دني
و الأوف.. عم تهدر هدير ..
وقع العمر
ما بين إيد
و بين هزّات السرير ..

طلال حيدر ..
غادة غانم ..
إيلي شويري ..
ألبوم ريحة شتي ..



هالكان عندن بيت؛ غادة غانم.. طلال حيدر

NOT UNDERSTABLE NOT UNDERSTATEMENT NOT FOR THE STATE NOT FOR THE CHAIN NOT FOR SYNDICATE NOT FOR NOTHING

PROMETHEUS CLASH

ambient
indieelectronic
dreampop
ambientdream
turquoise
blueaesthetic
softbeats
calm
relax
instrumentalambient
emotionalambient
cinematicambient
iran
persianambient
middleeastdream
peaceful
deepblue
shimmeringsynths
calmvocals
ethereal
minimal
slowtempo
atmospheric
soundscape
lighttextures
meditation
softguitar
melodicambient
chill
nightmusic

🕯️-small-miracles-(-thank-you-) 7

I'm back after almost six weeks of digital detox – with something very lyrical. 
Hope, you like it. It's different.

Der Weg ist da.

Er ist markiert, ohne markiert zu sein.
Die Linie liegt zwischen den Dingen, die man sieht, und denen, die man übersieht.
Niemand zeigt auf sie, aber viele gehen auf ihr.

Die Menschen stehen hinter Glasfronten, in Küchen, in Büros, an Haltestellen.
Sie wissen, dass es draußen weitergeht, doch sie bleiben, wo sie sind.

Man hat ihnen gesagt, hier sei es sicher.
Man hat ihnen gesagt, es gäbe Zeit.

Er bewegt sich durch die Stadt, ohne Ziel, ohne Eile.
Er ist einfach da – höher als der Lärm, niedriger als die Drohnen.
Manche schauen auf und lächeln, andere drehen sich weg.

Niemand fragt.

In den Schaufenstern spiegeln sich Himmel und Bäume,
Eine Lilie in einem Blumenladen,
Ein Kind, das lacht.

Unter all dem liegt etwas, das niemand benennt.
Es liegt ruhig. Es wartet nicht.

Am Rand der Stadt endet plötzlich die Straße.
Ein Hügel wurde abgetragen, sauber, präzise.
Wo gestern noch Häuser standen, ist heute Sicht.

Man nennt es Fortschritt.

Man nennt es notwendig.

Jetzt kann man sehen, was vorher verdeckt war.

Wasser fällt irgendwo hinter der Absperrung.
Es fällt nicht laut.
Es weiß, was es tut.
Es spielt eine Melodie, die niemand aufnimmt,
Und sammelt sich weiter unten zu etwas Größerem,
Das keinen Namen braucht.

Am Hafen stehen Menschen mit Telefonen in der Hand.
Boote legen ab.
Jemand singt.
Oder es ist nur der Wind in den Drähten.
Man hört etwas.
Nicht laut.
Nicht zwingend.
Aber beharrlich.
Die Strömung nimmt zu.

Ein Körper löst sich aus der Menge,
Wie ein Gedanke, den man nicht mehr festhält.
Kein Drama.
Kein Schrei.
Nur Bewegung.

Das Wasser wird weiter.
Salziger.
Ununterscheidbar.

Und wieder stehen sie da, die Menschen,
In Reihen, in Routinen,
In gut gemeinten Umzäunungen.
Sie wissen, dass es einen Ausgang gibt.
Sie haben ihn gesehen.
Mehrmals.

Manche sagen, jemand werde kommen.
Jemand, der führt.
Andere sagen, es sei schon passiert.

Die Zeit arbeitet leise.
Sie trägt keine Uhr.
Sie schleift Kanten ab,
Löscht Namen,
Verändert Formen,
Bis niemand mehr sagen kann,
Was der Anfang war
Und was die Richtung.

Der Weg ist noch da.

Er war es immer.

Der Weg ist da

لوحة الفدائي الأسير عمر العابد
لـ الفنانة إسراء صمادي

ليل اللي ما خافوا منه
موت اللي ما بعدوا عنه
كاس ال هجمو شربوا منه
الشمعة اللي ضووها بعمره
مش رح تنطفي

وقفوا بوج الشمس  ونادوا
ملعون الـ بيخون بلاده
رسموا لوطنّا أعياده
شمس الـ شعلت ع ايديهم
مش رح تنطفي

من شوارع ما فيها مدارس طلعوا
من اكواخ بتحلم بالجايي طلعوا

من الأحلام الـ رسموها عاوراقهن
من الأشعار الـ بيعوها من طواؤن

شمس الـ شعلت ع ايديهم
مش رح تختفي

الليل اللي ما خافوا منه  - مارسيل خليفة

أبواب بيتك  هذا  الليل   الشيخ أحمد الحويلي

كلمات الشاعر: محمود درويش
ألحان وغناء: مارسيل خليفة

أحنّ إلى خبز أمي
وقهوة أمي
ولمسة أمي.
وتكبر فيّ الطفولة
يومًا على صدر يوم
وأعشق عمري لأني
إذا متّ،
أخجل من دمع أمي!

خذيني أمي، إذا عدت يومًا
وشاحًا لهدبك
وغطّي عظامي بعشب
تعمّد من طهر كعبك
وشدّي وثاقي .
بخصلة شعر .
بخيطٍ يلوّح في ذيل ثوبك .
عساني أصير إلهًا
إلهًا أصير .
إذا ما لمست قرارة قلبك!

ضعيني، إذا ما رجعت
وقودًا بتنور نارك .
وحبل غسيل على سطح دارك
لأني فقدت الوقوف
بدون صلاة نهارك

هرمت، فردّي نجوم الطفولة
حتى أشارك
صغار العصافير
درب الرجوع .
لعش انتظارك!

إلى أمي - مارسيل خليفة

▶ Lyrics: Mahmoud El Taweel  كلمات: محمود الطويل
▶ Composition: Sheikh Imam  الحان : الشيخ إمام

• Lyrics | كلمات الأغنية : 

أضمك وجرحي
بينزف قُبل
برغم اللي خانوا
ورغم اللي هانوا
ورغم اللي كانوا
" في غاية الخجل" *

أضمك وحتما يدور العجل
في كل الأراضي
اللي خُضرة وحبل
مادام لسه بغزل
حروف الغزل
وبنسج غرامي قصيدة
و كلامي بينقش أسامي
بحجم الدبل

ح اضُمّك
وبحلم بحضنك وبيت
أنا اللي بنيلك و"طَميِك" ** حييت
وضيعت عمري
وما كنت أدري
ولو كنت أدري مكنتش بقيت
على أي صهيوني أول ما جيت

خصيمك نبينا في يوم الحساب ***
إذا ما التقيتي بهذا الكتاب
ولم تصدقي
ولم تعشقي
ولم تلحقي
حتى لو بالحجارة
ونركب قفاهم في شارع وحارة
ما بين الآثار
وجوا الديار
في أرض المطار
أو في مبنى السفارة

و آخر كتابي
أيا مهجتي
أمانة ما يمشي
ورا جثتي
سوى المتهومين في الوطن-
تهمتي
فداكي بدمايا اللي شاغلة الخواطر
بطول الزمان

أبواب بيتك هذا الليل الشيخ أحمد الحويلي

Adam