ฉันไม่เข้าใจ เหตุการณ์เลวร้ายที่เคยเจอ 
ไม่รู้ไม่เข้าใจ ความจำสุดท้ายก็คือเธอ 
สูงไปทั้งวัน จากวันอาทิตย์จนวันจันทร์ 
ไม่รู้ไม่เข้าใจ ความจำสุดท้ายก็คือเธอ 

ถนนสีลม ผู้คนเอ่อล้น ในยามเย็น 
ฉันก็นั่งลง พูดจากับใครไม่เป็น 
หาไม่เห็นใคร จากวันอาทิตย์ถึงวันจันทร์ 
ไม่รู้ไม่เข้าใจ ความจำสุดท้ายก็คือเธอ 

มีเพียงสายควัน กลิ่นนั้นฉันยังคงคอย 
ดวงตาเลื่อนลอย จับจองจ้องดาวอังคาร 
เธอคงเข้าใจ ความเป็นฉัน ข้างในดวงตา 
ว่าฉันสูงยิ่งกว่า จะคว้าเงาตัวเอง 

ฉันผู้ไม่พอ เต้นรำหลอกล่อเธอพอใจ 
เห็นคนมากมาย จ้องมาที่ฉันทำไม 
ยิ้มที่ต้องการ เนิ่นนานมาแล้ว ไม่เคยเจอ 
ไม่รู้ไม่เข้าใจ ความจำสุดท้ายก็คือเธอ 
มีเพียงสักวัน กลิ่นนั้น ยังคงคอย

อพาร์ตเมนต์คุณป้า - สูง

a part of