Münip Utandı - Ey Büt-i Nev-eda

Ihlamurlar çiçek açtığı zaman.

Ölü mü denir şimdi onlara
Durmuş kalbleri çoktan
Ölü mü denir şimdi onlara
Kımıldamıyor gözbebekleri
Ölü mü denir peki
En büyük limanlara demirlemiş
En büyük gemiler gibi
Kımıldamıyor gözbebekleri
Ölü mü denir şimdi onlara.

Suratları gergin
Suratları kararlı
Belli ki çok beklemişler
Kabuğundan çıkan bir portakal gibi gelen sabahı
Suratları gergin
Bir savaş alanına benziyor suratları
Dudakları nemli
Son defa kendi etini öpüp
Yani son defa gerçek bir insan etini
Hazla kapanmışlar öyle
Geçirmiyor gövdeleri soğuğu
Geçirmiyor sıcağı da
Ve ikiye ayrılmış bir nehir gibi bacakları
Akıyorlar sonsuza
Ölü mü denir şimdi onlara.

Kimse hüzünlü olmasın
Sırası değil hüznün daha
Bir gün bir şehrin alanında
Bir mermer yığınının gözlerine
Omuzlarına düşerse bir çınar yaprağı
Hüzünlensin yaşayanlar o zaman
Sırası değil hüznün daha.

Öylesine sıkılmış ki yumrukları
İyice sıkılsın yumruklar
Saklansın diye bir armağan gibi bu katılık
Öylesine sıkılmış ki yumrukları
Kimse hüzünlü olmasın
Kimse hüzünlü olmasın diye
Sırası değil hüznün daha.

Unutulsun bir gövdeye duyulan hasret
Unutulsun bu alışılmış duyarlık
O kadar sade, o kadar kalabalık ki
Unutulmaya değer onların insan gövdeleri
Ve unutulmalı mutlaka
Dolsunlar diye yüreklere
Dolsunlar damarlara.

Ölü mü denir
Ölü mü denir şimdi onlara.


Edip Cansever - Ölü Mü Denir (Yorum;  Eser Gökay)

çiçekler sulasan, kurumuş yaprakları kessen..



Edip Cansever - Çiçekleri Sulasan (Seslendiren Eser Gökay)

Ama Belli Ki Sonundayız Her Şeyin En Sonunda.. 

Edip Cansever - Acaba (Seslendiren - Eser Gökay)

HÜSEYNİ EY NEBİYYİ AHİR ZEMAN

Âsitâne-i Hazret-i Nureddin Cerrâhî'de,  1981 senesinde, Muzaffer Efendi Hazretlerinin riyâsetindeki bir meşk meclisinde okunmuşdur.

Nutuk : Elmalılı Sinân Ümmî Kuddise Sırruh
Beste : Belirsiz
Makam : Hicaz
Usul : Sofyan

Meded Allah sana sundum elimi
Bizi ol dost Muhammed’den ayırma
Gayrı kime arz edeyim hâlimi
Bizi ol dost Muhammed’den ayırma

Ey keremler kânı Ganî Celîl'im
İbrâhîm'e dedin dostum halîlim
Zâhirde bâtında oldur delîlim
Bizi ol dost Muhammed’den ayırma

Ebûbekr Ömer Osman Ali'nin
Burhânıdır onlar islâm yolunun
Hürmetine Mevlâ'm cümle velînin
Bizi ol dost Muhammed’den ayırma

Enbiyâ evliyâ çıkar köşküne
Mest olurlar amberine müşkine
İmâm Hüseyn'in kanı aşkında
Bizi ol dost Muhammed’den ayırma

Sinân Ümmî söyler sözü gümânsız
Niderler cesedi içinde cânsız
Hûri gılmân gerekmez bana ansız
Bizi ol dost Muhammed’den ayırma

Münip Utandı - Ey Büt-i Nev-eda

aldırma hayyam