در روزهای به هم پیوستن و برخاستن بخش‌های گوناگون طبقه‌ی کارگر قطعه‌ی «یاد» را از گروه هنری ۱۹ بهمن منتشر می‌کنیم. آن زمان که این قطعه به دست ما رسید هنوز خبری از اعتصاب سراسری کارگران پیمانی نفت نبود و رفقای گروه ۱۹ بهمن خواسته بودند این قطعه در سالگرد ۸ تیر، در سالگرد به خاک افتادن حمید اشرف در مهرآباد جنوبی منتشر شود تا نشانی باشد از وفاداری به سنت مبارزه‌ای رهایی‌بخش که گروه هنری ۱۹ بهمن تلاش خواهد کرد امتداد آن باشد در موسیقی کلاسیک ایران. در این میان اما شوری بر پا شد، بخش‌های مختلف طبقه‌ی کارگر روزانه دست از کار می‌کشند، کارگران پیمانی نفت بی‌هراس از اخراج محل کار را ترک می‌کنند. بازنشستگان بخش‌های مختلف هم‌چنان به خیابان می‌آیند. کارگران شهرداری‌ها اعتصاب می‌کنند. کشاورزان عاصی به نمادهای قدرت حاکم در سازمان‌های آب هجوم می‌برند. کشمکش در هفت‌تپه هم‌چنان و هر روزه در جریان است. کارگران راه‌آهن و مخابرات، رانندگان کامیون و معلمان کارنامه‌سبز، بازنشستگان هما و فولاد همه و همه در کار اعتصاب و اعتراض و تجمعند. در حالی که سرمایه‌داری حاکم هار و درنده‌خو می‌تازد و طرفداران نظم سرمایه در «اپوزیسیون» هم‌چنان چشم به کشاکش میان دولت‌ها و پارلمان‌ها و سناتورها دوخته‌اند، زحمتکشان به نیروی خویش در برابر ستم ایستاده‌اند. آنها که در ۸ تیر ۱۳۵۵ خانه‌ی مهرآباد جنوبی را محاصره کردند و یازده گرد دلیر چریک فدایی خلق را به خاک کشیدند، گمان برده بودند ایده‌ی رهایی و برابری را با بدن‌های مشبک کشته‌گانِ آن روز دفن می‌کنند. در روزهای بعد از آن کشتار اما ده‌ها هسته از گوشه گوشه‌ها رویید. کار ناتمام روز ۸ تیر را با کشتار بی‌حساب، حاکمان جمهوری تمام کردند. ایده‌ی رهایی اما ماند تا همین ۸ تیر ۱۴۰۰، حتا اگر به همان نام خوانده نشود، با همین نام فراموش‌شده در رزم هر روزه برمی‌خیزد. در قامت آنها که به آن آرمان، به آن نبرد وفادار مانده‌اند. تا اینجای راه را با خیل شهدایمان پیموده‌ایم و ادامه‌ی راه را خواهیم رفت. گروه هنری ۱۹ بهمن تمنای احیای سنتی در موسیقی‌ای است که به تاراج رفته و به کالای مناسب مصرف در بازار سرمایه تبدیل شده است، تمنای احیای موسیقی‌ای که مطیع نیست، می‌رزمد و چه زمانی مناسب‌تر برای انتشار آن در روزهایی که چشم‌ها با حیرت و تحسین به طبقه‌ای دوخته شده است که رهایی آن موجب رهایی همه‌گان خواهد شد، به پرولتاریا.
در مورد این قطعه و گروه هنری ۱۹ بهمن در این آدرس بخوانید:
http://manjanigh.com/?p=4352

یاد | گروه هنری ۱۹ بهمن

19:46

آگِر چهار به نقد و تفسیر شعر پریا، سروده‌ی احمد شاملو می‌پردازد. پریا داستانِ یک مرحله‌ی انقلابی مهم در تاریخ است. جایی که انسان آگاهانه فقط به سرنگون کردن دیکتاتور بسنده نمی‌کند بلکه در پی درهم‌شکستن همه‌ی اشکال سرکوب، استثمار و بیگانگی است. شعر پریا گفتگویی است میان شاعر با سه پری. پریا به نظر موجودات پاک و خصوصاً مظلومی هستند که از دنیایی دیگر می‌آیند و زندگی در این دنیا برای آنها کسل‌کننده و ملال‌آور شده است. اما مفهومی که در این شعر می‌بینیم مطلقا چیز دیگری است

موسیقی‌های استفاده‌شده در این برنامه:
۱- پریا (سهیل نفیسی)
۲- تمامی موسیقی‌های استفاده‌شده‌ی دیگر از موسیقی متن فیلم خاطرات موتورسیکلت، به آهنگسازی گوستاوُ سانتااولالا است.

پادکست آگِر | شماره‌ی چهار | پریا جیغ شدن

"The mysterious grace that Johann Johannsson shares with us reminds me of what a mad man would hide from anyone that feared him to not show that he has such a passionate side.", by Jakub (ISO50 blog)

Jóhann Jóhannsson - Melodia (i)

Daad

Music: Excerpts from "Winter Light"
Composer: Michael Gandolfi
Artists: Alexander String Quartet and the San Francisco Choral Artists
Album: With Strings Attached
Label: Foghorn Classics

Purchase With Strings Attached via:
Allegro Classical - http://bit.ly/GGzRdn
Amazon.com - http://amzn.to/GFboqb


Recently featured on WNYC’s “New Sounds”, Michael Gandolfi’s Winter Light shows why this new composer is quickly becoming a star in more than just contemporary concert music. It is also another piece on the album inspired by poetry. The work consists of two movements, “Falling Snow” and “Opal,” which both come from American poet Amy Lowell’s collection Pictures of the Floating World.

The poetry in “Falling Snow” depicts an unadorned human experience, and through it, an elegiac acknowledgment of life’s transitory nature. “Opal”features an emotional and erotic relationship between to women, and the woman to whom “Opal” is addressed was actress Ada Dwyer Russell whom Lowell met in Boston in 1909. It acknowledges and embraces love’s potential for both fulfillment and frustration in its extraordinary apposition of heat and cold, pleasure and pain, in the same moment.

For more on composer Michael Gandolfi, please visit www.michaelgandolfi.com


With Strings Attached: "Winter Light" (excerpts of both movements)

برای تمام ۳۰ام و ۳۱ام‌های خرداد، که سرشارند از اشک و لبخند و سرود، از غم و غرور و امید.

زلف

«تمرکز نشئه برای ساناز»
چقدر و چند از اين پرنده‌ها بغلت داري
بپروازان همه را
من آمده‌ام
آماده‌ام
از آسمان كاغذ خالي مي‌بارد
آغشته كردي آغشته مرا به خون خود
بپروازان حالا
كاشكاش آمد كلاغ‌هاي جهان نيستند
و آسمان مي‌باراند روح تو را بر روي من
چقدر و چند ببينم و هيچ‌گاه سير نشوم
مي‌آمده‌اي انگار با غنچه‌ها از گوش‌هايت
هر چه با چشم‌هايم تو را بخورم سير نمي‌شوم
بسيرانم
بگو بپرانَندَم و دور تو چرخانَندم
و دامن‌هايت را بتكان بريزانم من ـ ميوه هايم را
كه پيش مرگ تو باشم
كه بوي گردن آهو را بپيچانم به جانم 
كه پيشِ پيش مرگ تو باشم
«ب»ي شكسته با «الفِ» قد تو مي‌رقصد
حالا همه كلمه آن تو ميان من بالاي ما
چقدر و چند از اين چيزها بغلت داري چقدر و چند
به خودت او گفتي مرا به او در خيالش بِغلتان كه خوابش با خوابم آيد
حراميان رؤياهايم را بيدار كن
كه دروازه‌هاي زمان باز شده، زن و زمان و زبان همسفر
و شهر را خبر نكن كه جنونش بر سطح رنگ مي‌سايد
جنون من نگراني‌ست
مرا به روي انگشتت بچرخان
بچرخانم
بچرخانَنمان كه هر دو بيماريم
به كجا كه برگردي كجا آن كجاست كجا هم نيست
در نهاد زن و شاديِ او اوييدن
به گردن خود ببوسانم از كجاهايم به ساحل آمده‌ام
حتي هنوز هم غرق طراوت نامت
يارم نباش، خودت باشم، خودم باش، خود پيش مرگ تو بودن
خبر كن موسيقي را كه گره‌هاي انگشتانت به ماه گره خورده‌اند
كه ناخنت هلال ماه شده چيزي نيست
هلال و ماه در شب واحد بودي چيزي نيست
مرا به سوی خود بتابان بچين
رسيده و نرسيده بچين
و پنجره را باز كن
جهان به سوی جهان است ببيندت حالا بچينم
برو به هوا
به هواي اين كه من از پشت پا نگرانت شوم
و آمدي كه بيايي بيا
و چنگ‌وار منحني‌ام را بگير و باز بغل كن بزن كه بخواند
بِدَم به من
بِدَم پهلوهايت را و شانه‌هايت را
بتوفانم و برنگردانم و هيچم كن هيچکس نداندمان
و شهر را خبر نكن
كه اين كه می‌گويم جنون نداند
و يادگارم كن به ديوارهاي هيچ و بنويسانم
و بگو ديوارها را به زير پاهايت دراز كنند
خود را به سوي آسمان مثل هميشه‌ها بِدِرازان
كسي نداندمان 
من آماده‌ام!
[موسیقی از مجله چلچراغ است]

Tamarkoze Nashe- تمرکز نشئه

سوگل - آلبوم لحظه ها
بداهه نوازی های پیانو
کیاوش صاحب نسق
نشر هرمس