شاد کن جان من، که غمگین است /	رحم کن بر دلم، که مسکین است
روز اول که دیدمش گفتم:	/ آنکه روزم سیه کند این است
گه گهی یاد کن به دشنامم /	سخن تلخ از تو شیرین است
بی‌رخت دین من همه کفر است /	با رخت کفر من همه دین است
فخرالدین عراقی

شاد کن جان من، که غمگین است - استاد محمد حسین سرآهنگ

http://tinyurl.com/2eoapa4
ی قوم به حج رفته کجایید کجایید
معشوق همین جاست بیایید بیایید
معشوق تو همسایه و دیوار به دیوار
در بادیه سرگشته شما در چه هوایید
گر صورت بی‌صورت معشوق ببینید
...هم خواجه و هم خانه و هم کعبه شمایید
ده بار از آن راه بدان خانه برفتید
یک بار از این خانه بر این بام برآیید
آن خانه لطیفست نشان‌هاش بگفتید
از خواجه آن خانه نشانی بنمایید
یک دسته گل کو اگر آن باغ بدیدیت
یک گوهر جان کو اگر از بحر خدایید
با این همه آن رنج شما گنج شما باد
افسوس که بر گنج شما پرده شمایید

دیوان شمس (غزلیات) (ای قوم به حج رفته کجایید کجایید)
از مولوی

ای قـوم به حـج رفـتـه کـجـایید کجـایید؟؟    http://tinyurl.com/2eoapa4  Hajir Mehrafrooz

نوایی - شکیلا

Sarzamine man from Dawood Sarkhosh - Piano version by Mohsen Karbassi
آهنگ سرزمین من  از داوود سرخوش - نسخه پیانو از محسن کرباسی

Sarzamine man

Sarzamine Man - سرزمین من - پیانو بی کلام Piano by Mohsen Karbassi

Haideh

خوش آن زمان که به سیر چمان
میان غنچه به یک پیرهن تو باشی ومن
به شرط آنکه نباشد میان ما اغیار
پیاله باشد و می باشد و تو باشی و من
آمد ، آمدنت گردم   جان
قد و قامت گردم   جان
آی تو جانان من باشی  ای
از نزاکتت گردم  جانی
آمدم به مهمانی
ایشالا بیایی ایوانی
یک بوسه طلب کردم جانی
گفتا که تو میدانی
...
خوش آن زمان با صدای نگینه امانقلوا


خوش آن زمان - نگینه امانقلوا - YouTube

ظاهر هویدا - پس از این زاری مکن

دستم تو دست یاره   قلبم چه بی قراره بهبه چی میشه امشب     بارون اگه بباره چه شاعرنه

ماندانا خضرایی  باغ خشکیده

چه خلاف سر زد از ما که در سرای بستی  بر دشمنان نشستی، دل دوستان شکستی
سر شانه را شکستم به بهانهٔ تطاول                  که به حلقه حلقه زلفت نکند درازدستی
ز تو خواهش غرامت نکند تنی که کشتی              ز تو آرزوی مرهم نکند دلی که خستی
کسی از خرابهٔ دل نگرفته باج هرگز              تو بر آن خراج بستی و به سلطنت نشستی
به قلمروی محبت در خانه‌ای نرفتی         که به پاکی‌اش نرفتی و به سختی‌اش نبستی
به کمال عجز گفتم که به لب رسید جانم                ز غرور ناز گفتی که مگر هنوز هستی
ز طواف کعبه بگذر، تو که حق نمی‌شناسی به در کنشت منشین تو که بت نمی‌پرستی
تو که ترک سر نگفتی ز پیش چگونه رفتی    تو که نقد جان ندادی ز غمش چگونه رستی
اگرت هوای تاج است ببوس خاک پایش             که بدین مقام عالی نرسی مگر ز پستی
مگر از دهان ساقی مددی رسد وگرنه        کس از این شراب باقی نرسد به هیچ مستی
مگر از عذار سر زد خط آن پسر فروغی            که به صد هزار تندی ز کمند شوق جستی
فروغی بسطامی غزل شمارهٔ 457

Shajarian.che Khalaf Sar Zad Az Ma شجریان . چه خلاف سر زد از ما که در سرای بستی

ای نامت از دل و جان…
در همه جا به هر زبان، جاری است
عطرِ پاک نفست؛ سبز و رها از آسمان جاری است…
نورِ یادت همه شب در دل ما چو کهکشان جاری است
تو نسیم خوش نفسی
من کویر خار و خسم!
گر به‌ فریادم نرسی؛ من چو مرغی در قفسم…
تو با منی اما من از خودم دورم
چو قطره از دریا من از تو مهجورم
با یادت ای بهشت من آتش دوزخ کجاست؟!
عشق تو در سرشت من، با دل و جان آشناست…
چگونه فریادت نزنم؟
چرا دم از یادت نزنم در اوج تنهایی؟
اگر زمین ویرانه شود…
جهان همه بیگانه شود تویی که با مایی

شاد کن جان من، که غمگین است - استاد محمد حسین سرآهنگ

Alik