به تو حاصلی ندارد غم روزگار گفتن  که شبی نخفته باشی به درازنای سالی

همه عمر در فراقت بگذشت و سهل باشد اگر احتمال دارد به قیامت اتصالی

به تو حاصلی ندارد غم روزگار گفتن

بسم از هوا گرفتن که پری نماند و بالی

گر به تو افتدم نظر چهره به چهره رو به رو
شرح دهم غم تو را نکته به نکته مو به مو
از پی دیدن رخت همچو صبا فتاده‏ام		
خانه به خانه در به در کوُچه به کوچه کو به کو
می‌رود از فراق تو خون دل از دو دیده ام		
دجله به دجله یم به یم چشمه به چشمه جو به جو
دور دهان تنگ تو عارض عنبرین خطت		
غنچه به غنچه گل به گل لاله به لاله بو به بو
ابرو و چشم و خال تو صید نموده مرغ دل	
طبع به طبع دل به دل مهر به مهر و خو به خو
مهر تو را دل حزین بافته بر قماش جان	
رشته به رشته نخ به نخ تار به تار پو به پو
در دل خویش «طاهره» گشت و ندید جز تو را	
صفحه به صفحه لا به لا پرده به پرده تو به تو

شعر از طاهره قره العین

گر به تو افتدم نظر چهره به چهره رو به رو- با صدای محمد رضا شجریان

بسم از هوا گرفتن که پری نماند و بالی
که پری نماند و بالی



به کجا روم ز دستت
به کجا روم ز دستت که نمی‌دهی مجالی
که نمی‌دهی مجالی

بسم از هوا گرفتن
بسم از هوا گرفتن که پری نماند و بالی
که پری نماند و بالی

به کجا روم ز دستت
به کجا روم ز دستت که نمی‌دهی مجالی
که نمی‌دهی مجالی

نه ره گریز دارم نه طریق آشنایی
نه ره گریز دارم نه طریق آشنایی
چه غم اوفتاده‌ای را که تواند احتیالی
چه غم اوفتاده‌ای را که تواند احتیالی

چه خوشست در فراقی همه عمر صبر کردن 
چه خوشست در فراقی همه عمر صبر کردن 
به امید آن که روزی 
به امید آن که روزی به کف اوفتد وصالی


به تو حاصلی ندارد 
به تو حاصلی ندارد غم روزگار گفتن
به تو حاصلی ندارد
به تو حاصلی ندارد غم روزگار گفتن 
که شبی نخفته باشی به درازنای سالی

به تو حاصلی ندارد
به تو حاصلی ندارد غم روزگار گفتن 
که شبی نخفته باشی به درازنای سالی
که شبی نخفته باشی
که شبی نخفته باشی به درازنای سالی


غم حال دردمندان نه عجب گرت نباشد
غم حال دردمندان نه عجب گرت نباشد 
که چنین نرفته باشد همه عمر بر تو حالی

غم حال دردمندان نه عجب گرت نباشد 
که چنین نرفته باشد همه عمر بر تو حالی

سخنی بگوی با من
سخنی بگوی با من که چنان اسیر عشقم 
که به خویشتن ندارم ز وجودت اشتغالی
که به خویشتن ندارم ز وجودت اشتغالی

همه عمر در فراقت
همه عمر در فراقت بگذشت و سهل باشد
اگر احتمال دارد به قیامت اتصالی
اگر احتمال دارد به قیامت اتصالی

تصنیف شور در فراق محمدرضا شجریان

آواز: محمدرضا شجریان
تار و آهنگساز: حسین علیزاده
کمانچه: کیهان کلهر
تنبک: همایون شجریان
دستگاه: شور - آواز دشتی
شعر: مولانا
::::::::::::::::::::::::::::::::::::
رو سر بنه به بالین تنها مرا رها کن::ترک من خراب شب گرد مبتلا کن/
ماییم و موج سودا شب تا به روز تنها::خواهی بیا ببخشا خواهی برو جفا کن/
ماییم و آب دیده در کنج غم خزیده::بر آب دیده ما سد جای آسیا کن/
خیره کشی ست مارا دارد دلی چو خارا::بکشد کسش نگوید تدبیر خونبها کن/
از من گریز تا تو هم در بلا نیفتی::بگزین ره سلامت ترک ره بلا کن

رو سر بنه به بالین - شجریان

تار: حسین علیزاده
نی: حسین عمومی
تنبک: مجید خلج
خواننده: افسانه رثایی

به کجاها بَرَد این امید ما را 
نشد این عاشق سرگشته صبور 
نشد این مرغک پربسته رها 
به کجا می‌روم یارا به کجا می‌برد مارا 
ره این چاره ندانم به خدا نشود دل نفسی از تو جدا 
به هوایت همه‌جا در همه‌حال 
به امیدی بگشایم شب و روز پر و بال 
غم عشقت دل ما را
به کجاها بَرَد بالا
(فریدون مشیری)

به کجاها بَرَد این امید ما را - حسین علیزاده، افسانه رثایی

عبدالوهاب شهیدی (مهر ۱۳۰۱، میمه)، خواننده در سبک سنتی ایرانی، آهنگ ساز، استاد آواز و نوازندهٔ عود است.

عبدالوهاب شهیدی در میمه اصفهان و در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد. او از اوایل دهه ۱۳۲۰ فعالیت هنری خود را با فراگیری آواز، سنتور و عود نزد اسماعیل مهرتاش آغاز کرد.

عبدالوهاب شهیدی در سال ۱۳۳۹ با برنامه گل‌ها شروع به فعالیت و همکاری در رادیو کرد و تا سال ۱۳۵۷ در بسیاری از این برنامه‌ها شرکت کرد. وی همچنین چندین بار در برنامه‌های جشن هنر شیراز شرکت کرد و در این برنامه‌ها با استادانی چون جلیل شهناز، فرامرز پایور، اصغر بهاری، حسین تهرانی، رحمت‌الله بدیعی، حسن ناهید و محمد اسماعیلی همکاری کرد.[۱] عبدالوهاب شهیدی با اجرای بیش از ۲۳۰ برنامه از فعال ترین هنرمندان این برنامه بوده و در فهرست هنرمندان با بیش ترین اجرا (رتبه سوم) قرار دارد. عبدالوهاب شهیدی در اجرای آوازهای محلی نیز پیشرو بوده است. تصنیف معروف زندگی با مطلع اون نگاه گرم تو از این هنرمند است. وی هم اکنون در ایران زندگی می‌کند.

وی علاوه بر آواز فعالیت‌های هنری دیگری نیز داشته که در جای خود اهمیت بالایی دارند. مثل عود نوازی منحصر به فرد خود یا اجرای آوازهای محلی، در میان آثار وی به ویژه در برنامه‌های گل‌ها ترانه‌ها و آوازهای محلی بسیار زیادی توسط وی خوانده شده‌اند. خود تصنیف زندگی نیز مربوط به آهنگ و آوازی محلی بر روی شعری از هما میر افشار می‌باشد که در دستگاه ماهور با تنظیم فرامرز پایور اجرا شده است. هم‌چنین وی قطعات قدیمی معروفی مثلا آثار عارف قزوینی را نیز اجرا کرده که از میان آن ها می توان به تصنیف های گریه را به مستی بهانه کردم (در آلبوم قدیمی حرف) و گریه کن که گر سیل خون گریی اشاره کرد.

زندگی نامه

عبدالوهاب شهیدی فرزند میرزا حسن شهیدی ملقب به صدرالاسلام و متخلص به طوبی است. او اول مهرماه سال ۱۳۰۱ در شهر میمه و در خانواده‌ای روحانی به‌دنیا آمده است. عبدالوهاب شهیدی مشوق اصلی خود را پدرش می‌داند و در این باره می‌گوید: «پدر هم از آن جا که موسیقی را خیلی خوب می‌دانست، به من کمک می‌کرد و چند مثنوی را به من یاد داد که‌ای کاش نرفته بود و من از او بیش تر می‌آموختم. اما ۱۳ ساله بودم که ایشان درگذشت». وی با اسماعیل مهرتاش آشنا شد و این آشنایی منجر به این شد که نزد وی فراگیری موسیقی را شروع کند. ابتدا آوازهای تاج اصفهانی و ادیب خوانساری را آموخته بود اما اسماعیل مهرتاش به او می‌گوید باید همه این‌ها را از ذهنت پاک کنی. بدین ترتیب عبدالوهاب شهیدی صاحب سبک منحصر به فردی شد.

در سال ۱۳۳۵ روابط عمومی ارتش توانست برنامه‌ای در رادیو به خود اختصاص دهد که آن هم موسیقی بود. به‌جز عبدالوهاب شهیدی، حسین قوامی و ایرج هم برنامه داشتند که تا چهارسال در آن جا بودند.

برخی از آثار منتشر شده
آثار قدیمی

این آثار مربوط به دوران برنامه گل‌ها می‌باشند و تعداد آن هار بی شمار است که در زیر نام برخی از آن‌ها آمده است. برخی از این آثار به علت قدیمی بودن کیفیت پایینی دارند. این آثار در گذشته علاوه بر پخش در رادیو در قالب نوار صوتی نیز منتشر می‌شدند:

    حرف (گل‌های رنگارنگ، برنامهٔ شمارهٔ ۲۶۶): دربرگیرندهٔ تصنیف گریه را به مستی بهانه کردم (اثر عارف قزوینی)، گوینده: روشنک و آذر پژوهش، تنظیم کننده: جواد معروفی، آواز و عود عبدالوهاب شهیدی، آهنگ سازان: عارف قزوینی، علی اکبر شیدا و جواد معروفی، اشعار از: عارف قزوینی، عراقی، حافظ شیرازی، رهی معیری.
    بهار غم انگیز (گل‌های تازه، شمارهٔ ۷): در دستگاه اصفهان، هم نوازان آواز: جواد معروفی، همایون خرم و جهانگیر ملک، گوینده: نیکزاد، اشعار از ه. الف. سایه.

نظر محمدرضا شجریان درباره عبدالوهاب شهیدی

استاد محمدرضا شجریان در جشن یازدهم خانه موسیقی در حضور اساتید موسیقی ایران درباره استاد عبدالوهاب شهیدی گفت: او بزرگ‌مرد آواز هنر ایران است و سالیان درازی است که دستش را بوسیده‌ام و در حضور او کُرنش کردم و هیچگاه به خود اجازه ندادم که در حضور او عرض هنر کنم و از این بابت که من آمده‌ام جایزه او را تقدیم کنم متاسفم، استاد مرا ببخش و من در اندازه‌ای نیستم که جایزه شما را بدهم.

عبدالوهاب شهیدی - عاشق و مست Ashegh O Mast

محمد رضا شجریان- ساز و آواز با کمانچه- غزل سعدی- آلبوم دستان

بنشین به یادم شبی، تر کن از این می لبی 
که یاد یاران خوش است

یاد آور این خسته را، کاین مرغ پربسته را 
یاد بهاران خوش است

مرغی که زد ناله‌ها، در قفس هر نفس 
عمری زد از خون دل نقش گل بر قفس، یاد باد

ای بلبلان چون در این چمن وقت گل رسد، زین پاییز یاد آرید 
چون بر دمد آن بهار خوش در کنار گل از ما نیز یاد آرید

عارف اگر در عشق گل جان خسته بر باد داد 
بر بلبلان درس عاشقی خوش در این چمن یاد داد

گربایدت دامان گل ای یار ، پروا نکن چون به جان رسد از خار آزار

داد،داد،عارف با داغ دل زاد 
داد ای دل ،عارف با داغ دل زاد   

شاعر : عارف قزوینی

استاد شجریان - به یاد عارف‌‌ - هوشنگ ابتهاج

Gholame Chashm - Bayat Tork - Mohammad Reza Shajarian

غلام چشم. مقدمه ی بیات ترک. اثری از استاد محمد رضا شجریان. اجرای دوباره توسط غزال فیلی
شعر: حافظ


مرا چشمیست خون افشان ز دست آن کمان ابرو
جهان بس فتنه خواهد دید از آن چشم و از آن ابرو

غلام چشم آن ترکم که در خواب خوش مستی
نگارین گلشنش روی است و مشکین سایبان ابرو

تو کافر دل نمی‌بندی نقاب زلف و می‌ترسم
که محرابم بگرداند خم آن دلستان ابرو

اگر چه مرغ زیرک بود حافظ در هواداری
به تیر غمزه صیدش کرد چشم آن کمان ابرو

غلام چشم آن ترکم که در خواب خوش مستی
نگارین گلشنش روی است و مشکین سایبان ابرو


Bayat Tork - Ghazaleh Feylinejad

ترانه‌ای قدیمی‌ از استاد شجریان با لهجه شیرین مشهدی

آواز: محمدرضا شجریان
تار : داریوش پیرنیاکان
نی‌ : جمشید عندلیبی
تنبک : مرتضی‌ اعیان
شعر: سعدی

آواز ماهور، محمدرضا شجریان

ساز و آواز ابوعطا از آلبوم پیام نسیم

آواز محمد رضا شجریان
تار داریوش پیرنیاکان 
نی جمشید عندلیبی
تنبک مرتضی اعیان

                               غزل حافظ
ای صبا نکهتی از خاک ره یار بیار/		ببر اندوه دل و مژده دلدار بیار
نکته‌ای روح فزا از دهن دوست بگو/	نامه‌ای خوش خبر از عالم اسرار بیار
تا معطر کنم از لطف نسیم تو مشام/		شمه‌ای از نفحات نفس یار بیار
به وفای تو که خاک ره آن یار عزیز/	بی غباری که پدید آید از اغیار بیار
گردی از رهگذر دوست به کوری رقیب/	بهر آسایش این دیده خونبار بیار
خامی و ساده دلی شیوه جانبازان نیست/		خبری از بر آن دلبر عیار بیار
شکر آن را که تو در عشرتی ای مرغ چمن/		به اسیران قفس مژده گلزار بیار
کام جان تلخ شد از صبر که کردم بی دوست/	عشوه‌ای زان لب شیرین شکربار بیار
روزگاریست که دل چهره مقصود ندید/		ساقیا آن قدح آینه کردار بیار
دلق حافظ به چه ارزد به می‌اش رنگین کن/	وان گهش مست و خراب از سر بازار بیار

تصنیف شور در فراق محمدرضا شجریان

Alireza Bayat

Recent comments

Sara Kashani

انسانم آرزوست...

انسانم آرزوست...

Kaveh Hasani

Related tracks