مرا امید عشق وصال تو زنده می‌دارد / وگرنه  هر دمم از هجر توست بیم هلاک

درود ایشان واقعأ  صدا را شهید کردند یادشان گرامی                                     عاشق و مست

پدرم بسیار ایشان را دوست دارد

بینهایت زیبا ❤️❤️❤️

رندم ام و عاشق ام و باده پرست ،

موسم گل - هنگامه اخوان - محمدرضا لطفی

آموزش بیات اصفهان و ابوعطا، محمدرضا شجریان و معصومه مهرعلی؛ سال 1363
بر آتش تو نشستیم و دود شوق برآمد
تو ساعتی ننشستی که آتشی بنشانی

همین آواز؛ گلپا:
https://soundcloud.com/einshinghaf/golpa-bayatesfahan

محمدرضا شجریان - معصومه مهرعلی، بیات اصفهان و ابوعطا سال 1363

یکی از تصنیف های بیاد ماندنی از عارف، تصنیف گریه کن است که عارف این تصنیف را در غم از دست دادن دوست عزیزش کلنل محمدتقی خان پسیان سرود

بنان و خالقی هر دو این تصنیف را با هنرمندی بسیاری به ثبت رساندند. برای اولین بار بنان در برنامه ی گلهای رنگارنگ برنامه شماره 250 و بعد تر روحالله خالقی این تصنیف را با سوز صدایش هر چه بیشتر ماندگار کرد.. ؛
یاد و نامشان جاوید

خواننده: روح الله خالقی 
 

گریه کن که گر، سیل خون گری ثمر ندارد

ناله ای که ناید ز نای دل اثر ندارد

هرکسی که نیست اهل دل، ز دل خبر ندارد

دل ز دست غم مفر ندارد                  دیده غیر اشک تر ندارد

این محرم و صفر ندارد                   این محرم و صفر ندارد

گر زنیم چاک              جیب جان چه باک             مَرد و جز هلاک

هیچ چاره ی دگر ندارد                   زندگی دگر ثمر ندارد

Ruhollah Khaleghi -Geryeh Kon / روح الله خالقی - گریه کن

عبدالوهاب شهیدی (مهر ۱۳۰۱، میمه)، خواننده در سبک سنتی ایرانی، آهنگ ساز، استاد آواز و نوازندهٔ عود است.

عبدالوهاب شهیدی در میمه اصفهان و در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد. او از اوایل دهه ۱۳۲۰ فعالیت هنری خود را با فراگیری آواز، سنتور و عود نزد اسماعیل مهرتاش آغاز کرد.

عبدالوهاب شهیدی در سال ۱۳۳۹ با برنامه گل‌ها شروع به فعالیت و همکاری در رادیو کرد و تا سال ۱۳۵۷ در بسیاری از این برنامه‌ها شرکت کرد. وی همچنین چندین بار در برنامه‌های جشن هنر شیراز شرکت کرد و در این برنامه‌ها با استادانی چون جلیل شهناز، فرامرز پایور، اصغر بهاری، حسین تهرانی، رحمت‌الله بدیعی، حسن ناهید و محمد اسماعیلی همکاری کرد.[۱] عبدالوهاب شهیدی با اجرای بیش از ۲۳۰ برنامه از فعال ترین هنرمندان این برنامه بوده و در فهرست هنرمندان با بیش ترین اجرا (رتبه سوم) قرار دارد. عبدالوهاب شهیدی در اجرای آوازهای محلی نیز پیشرو بوده است. تصنیف معروف زندگی با مطلع اون نگاه گرم تو از این هنرمند است. وی هم اکنون در ایران زندگی می‌کند.

وی علاوه بر آواز فعالیت‌های هنری دیگری نیز داشته که در جای خود اهمیت بالایی دارند. مثل عود نوازی منحصر به فرد خود یا اجرای آوازهای محلی، در میان آثار وی به ویژه در برنامه‌های گل‌ها ترانه‌ها و آوازهای محلی بسیار زیادی توسط وی خوانده شده‌اند. خود تصنیف زندگی نیز مربوط به آهنگ و آوازی محلی بر روی شعری از هما میر افشار می‌باشد که در دستگاه ماهور با تنظیم فرامرز پایور اجرا شده است. هم‌چنین وی قطعات قدیمی معروفی مثلا آثار عارف قزوینی را نیز اجرا کرده که از میان آن ها می توان به تصنیف های گریه را به مستی بهانه کردم (در آلبوم قدیمی حرف) و گریه کن که گر سیل خون گریی اشاره کرد.

زندگی نامه

عبدالوهاب شهیدی فرزند میرزا حسن شهیدی ملقب به صدرالاسلام و متخلص به طوبی است. او اول مهرماه سال ۱۳۰۱ در شهر میمه و در خانواده‌ای روحانی به‌دنیا آمده است. عبدالوهاب شهیدی مشوق اصلی خود را پدرش می‌داند و در این باره می‌گوید: «پدر هم از آن جا که موسیقی را خیلی خوب می‌دانست، به من کمک می‌کرد و چند مثنوی را به من یاد داد که‌ای کاش نرفته بود و من از او بیش تر می‌آموختم. اما ۱۳ ساله بودم که ایشان درگذشت». وی با اسماعیل مهرتاش آشنا شد و این آشنایی منجر به این شد که نزد وی فراگیری موسیقی را شروع کند. ابتدا آوازهای تاج اصفهانی و ادیب خوانساری را آموخته بود اما اسماعیل مهرتاش به او می‌گوید باید همه این‌ها را از ذهنت پاک کنی. بدین ترتیب عبدالوهاب شهیدی صاحب سبک منحصر به فردی شد.

در سال ۱۳۳۵ روابط عمومی ارتش توانست برنامه‌ای در رادیو به خود اختصاص دهد که آن هم موسیقی بود. به‌جز عبدالوهاب شهیدی، حسین قوامی و ایرج هم برنامه داشتند که تا چهارسال در آن جا بودند.

برخی از آثار منتشر شده
آثار قدیمی

این آثار مربوط به دوران برنامه گل‌ها می‌باشند و تعداد آن هار بی شمار است که در زیر نام برخی از آن‌ها آمده است. برخی از این آثار به علت قدیمی بودن کیفیت پایینی دارند. این آثار در گذشته علاوه بر پخش در رادیو در قالب نوار صوتی نیز منتشر می‌شدند:

    حرف (گل‌های رنگارنگ، برنامهٔ شمارهٔ ۲۶۶): دربرگیرندهٔ تصنیف گریه را به مستی بهانه کردم (اثر عارف قزوینی)، گوینده: روشنک و آذر پژوهش، تنظیم کننده: جواد معروفی، آواز و عود عبدالوهاب شهیدی، آهنگ سازان: عارف قزوینی، علی اکبر شیدا و جواد معروفی، اشعار از: عارف قزوینی، عراقی، حافظ شیرازی، رهی معیری.
    بهار غم انگیز (گل‌های تازه، شمارهٔ ۷): در دستگاه اصفهان، هم نوازان آواز: جواد معروفی، همایون خرم و جهانگیر ملک، گوینده: نیکزاد، اشعار از ه. الف. سایه.

نظر محمدرضا شجریان درباره عبدالوهاب شهیدی

استاد محمدرضا شجریان در جشن یازدهم خانه موسیقی در حضور اساتید موسیقی ایران درباره استاد عبدالوهاب شهیدی گفت: او بزرگ‌مرد آواز هنر ایران است و سالیان درازی است که دستش را بوسیده‌ام و در حضور او کُرنش کردم و هیچگاه به خود اجازه ندادم که در حضور او عرض هنر کنم و از این بابت که من آمده‌ام جایزه او را تقدیم کنم متاسفم، استاد مرا ببخش و من در اندازه‌ای نیستم که جایزه شما را بدهم.

عبدالوهاب شهیدی - عاشق و مست Ashegh O Mast

خواننده: محمدرضا شجریان و همایون شجریان
محمد فیروزی: بربط
سعید فرجپوری: کمانچه
بهزاد فروهری: نی
بهروز همتی: تار
جواد بطحائی: سنتور
همایون شجریان: تنبک

تصنیف شب وصل
آهنگ از درویش خان، شعر از ملک الشعرای بهار

به ﺷﺐ ﻭﺻﻠﺖ، جانا دیواﻧﻪ ﺷﺪﻡ
ﺑﻪ ﺷﻤﻊ ﺭﻭﻳﺖ، جانا ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺷﺪم
‫ﺑﻪ ﺷﺐ ﻭﺻﻠﺖ، جانا دیواﻧﻪ ﺷدم
ﺑﻪ ﺷﻤﻊ ﺭﻭﻳﺖ، جانا ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺷﺪم
ﺑﻪ ﻣﻪ ﺭﻭﻱ ﺗﻮ ﻣﻦ، جانا ﺣﻴﺮﺍﻥ ﻭ ﻣﺎﺗﻢ
ﺯ ﻏﻢ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺷﺪ، جانا ﺻﺒﺮ ﻭ ﺛﺒﺎﺗﻢ
ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﻣﻦ ﻧﮕﺮ دلبر دلبر ﺯﺍﺭ ﻭ ﻧﺰﺍﺭﻡ، جانا زار و نزارم

ﺷﻴﺪﺍﻱ ﺗﻮﺍﻡ ﺗﺎﺝ ﺳﺮﻡ ﺑﻴﺎ ﺑﻪ ﺳﺮﻡ
ﺭﺳﻮﺍﻱ ﺗﻮﺍﻡ ﭼﺸﻢ ﺗﺮﻡ ﺑﻨﺸﻴﻦ ﺑﻪ ﺑﺮﻡ
ﻋﺎﺷﻘﻢ ﻛﺮﺩﻱ ﺟﺎﻧﺎ ﺩﻟﻢ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﻱ
ﺑﻪ ﺯﻟﻒ ﺳﺮﻛﺠﺖ دلبر دلبر ﮔﻢ ﺷﺪﻩ ﺩﻟﻢ، جانا گم شده دلم
ﺑﻪ ﻣﺎﻩ ﻋﺎﺭﺿﺖ دلبر دلبر ﺣﻞ ﻛﻦ ﻣﺸﻜﻠﻢ، جانا حل کن مشکلم

ﺑﻪ ﺷﺐ ﻭﺻﻠﺖ، جانا دیواﻧﻪ ﺷﺪﻡ
ﺑﻪ ﺷﻤﻊ ﺭﻭﻳﺖ، جانا ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺷﺪم، جانا ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺷﺪم
ﺑﻪ ﻣﻪ ﺭﻭﻱ ﺗﻮ ﻣﻦ، جانا ﺣﻴﺮﺍﻥ ﻭ ﻣﺎﺗﻢ
ﺯ ﻏﻢ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺷﺪ، جانا ﺻﺒﺮ ﻭ ﺛﺒﺎﺗﻢ
ﺑﻪ ﻣﺎﻩ ﻋﺎﺭﺿﺖ دلبر دلبر ﺣﻞ ﻛﻦ ﻣﺸﻜﻠﻢ
جانا حل کن مشکلم، جانا حل کن مشکلم


Shajarian ـ Shab e Vasl | شجریان ـ شب وصل

چهره را صیقلی از آتش می ساخته ای
خبر از خویش نداری که چه پرداخته ای
در سر کوی تو چندان که نظر کار کند
دل و دین است که بر یکدگر انداخته ای
مگر از آب کنی آینه دیگر ورنه
هیچ آیینه نمانده است که نگداخته ای
چون ز حال دل صاحب نظرانی غافل؟
تو که در آینه با خویش نظر باخته ای
نیست یک سرو در این باغ به رعنایی تو
بسکه گردن به تماشای خود افراخته ای
آتشی را که از آن طور به زنهار آمد
در دل صائب خونین جگر انداخته ای
صائب تبریزی

چهره را صیقلی از آتش می ساخته ای- محمد رضا شجریان- همایون خرم

پاییز شده است و برگریزان درخت است و در این میانه برگی از درخت می‌افتد، اما همزمان بادی سخت می‌وزد و برگ را به هوا می‌برد، اما باز این برگ است که قصد فرود آمدن دارد و بادی دیگر وی را به آنسو‌تر می‌برد.

این بازی، وزش باد و رقص برگ الهام بخش قطعه خزان استاد مشکاتیان است‌، قطعه‌ای که با نگاهی به یکی از ملودی‌های محلی خراسانی (مقام الله) در دستگاه شور و آواز دشتی ساخته شده است و از معدود قطعات نسبتا بلند موسیقی ایرانی است (بیش از ۸ دقیقه) که با ساختاری متفاوت از نگاه متفاوت‌تر مشکاتیان به خزان حکایت می‌کند

Khazan,  خزان - پرویز مشکاتیان

شجریان ساز و آواز 
در دل و جان خانه کردی عاقبت
آلبوم انتظار - محمد علی کیانی نژاد
Shajarian - Avaz - Kianinejad - Album: Entezar

بم خوانی - آواز محمدرضا شجریان - نی محمدعلی کیانی نژاد - آواز اصفهان

آهنگساز : مجید وفادار
تنظیم کننده : جواد معروفی
نوازنده پیانو : مرتضی محجوبی
ای شب جدایی که چون روزم سیاهی ای شب
کن شتابی آخر ز جان من چه خواهی ای شب
نشان زلف دلبری، ز بخت من سیه‌تری
بلا و غم سراسری، تیره همچون آهی ای شب
کنی به هجر یار من، حدیث روزگار من
بری ز کف قرار من، جانم از غم کاهی ای شب...
رهی معیری

شب جدایی - قوامی

غم زمانه خورم یا فراق یار کشم به طاقتی که ندارم کدام بار کشم

Shajarian Bayat Tork بیات ترک شجریان

گریه را به مستی بهانه کردم - عارف قزوینی - محمدرضا شجریان

بپــــــر ..پرواز کن دیــــــوانگی کن ! ز جمــــــع آشنا بیــــــگانگی کن.

عبدالوهاب شهیدی - عاشق و مست Ashegh O Mast

MeilleurJour

Recent comments

Laleh16sh

User 256059543

mahdi nouri

Jaleh Manavi

Related tracks