❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️

Lams

Ali Sorena - Majnoune Shahr (@alisorena)
Produced by Mez'Rab (@mezrab) & Ali Sorena
Mixing Engineer: Mez'Rab
Mastering Engineer: Atour (@atour)
Feb 2014, Divar Records

علی سورنا - مجنون شهر
آهنگساز: مضراب
بهمن ۹۲

متن
--

قسمت اول
بگو راست بگو چپ
بگو داغ بگو سرد
بگو شاد بگو تلخ
بگو باد بگو برف
بگو لات بگو رد
بگو اين ديوونس
بگو ديد به چي زد
بگو ميخ بگو نعل 
بگو بياد پايين تر ،پايين پايين پايين تر
بگو بياد پايين تر،پايين از پايين شهر
دلم ميخواس روز بود
همه چي دروغ بود
دود نبود دوست جاي دود بود
منم دلم ميخواست 
ننم با،بابام با ،هم  خوب کنن تا
منم شاد باشم 
منم دلم ميخواست صبح از خواب پاشم
بدون فکر به دعواي شب
شرط مي بندم حرفاي تو حرفاي منو
لبهاي تو لبهاي من و
شبهاي تو و شبهاي من پر فرقن
منم دلم ميخواست ،منم دلم ميخواست
دون کسي و نگيره کبوترم بياد
منم دلم ميخواست شکستن شکسته بود
علف نبود سبزه بود
عرق نبود قهوه بود
نبود نگرد نيست نه
نموند ازم هيچ نه
توي اوج لذتم
عروسکم ميشکست
اسمون و ديدم وقتي از زمين زدم من 
خستم قسم به پست ترين قسم از 
کثافتم با خبرم همينم که هستم
حتمن تو بهترين
منم بدترين بدم!نه
با اعصابم ميجنگم از اين سگ دونيم مي ترسم
مي خوام بکنم برم با افکارم ميجنگم
خيال نکن تو شهر من حلوا دم ميکردن
حواسم نبود حتي تا شلوارم ميکندن
با دستام مي ساختم راه لعنتي رو
با حسرت مي ساختم مسيرو مي رفتم
هر چکي رو خوردم صدام در نيومد
تا زنده ام هستم ،تا هستم هيپ هاپ هست
همخوان:
م مثل مرگ معرفت مردم،مردن مرام و مرفين مرد مست الکل
ج جرم،جنايت،جنگ جنگ جراحت،اوج جنون جسارت
جوون جنم يعني حبس
نون نون نون توي سفره نبود
کور خوند اون که ميگفت ميشه تموم
و وهم و وحشيانه ترين برخورد
و ولي اما اگر به اين مردم
ن ننه قبه هاي نو پوش،تظاهر به دلسوزي به کهنه پوشا
ش شروع يه شب تو شهر که گند زد به نفس کل روزات
ه هنوز يه حرکتي هست ه هيپ هاپ و يه هف خطي هس
ر راه رفته راه مونده بازم،من هنوزم تو اين زمين کار مونده دارم
مجنون شهر يعني خوده من
مديون رپ يعني خوده من
چيزي جز اينايي که ميگم نديدم 
تو اينجوري نباش ولي من همينم

قسمت دوم:
راه من قشنگ نيس تو رد پام نباش
ازم يه قهرمان نساز
نگو کي شمرده 
موزاييکاي کف راه و کي جيره خوري برده
کي از غصه دق مي کرده کي چه گوهي خورده
خوب نگاه کن ديگه بارون نمي ياد
دلم داغه ولي دارو نمي خوام
دنيا امون نمي داد ،اروم نميزاشت
فقط بلد بود کون وارونه مي داد
درست ياد نگرفتم ادب رو داشته باشم اما
مطمئنم واسه ي تو خيلي خوبن حرفام
اينجا خوشحالم از اين که لات بار اومدم
اين حروميا همشون شاکين از حرفام
تا تشون رو ديدم از کلفت تا سادشون 
پير و حروم زادشون
از نر تا مادشون
مي خورن ميخوابن
ميخوابن مي خورن واسشون
برج ميکنن مي سازن
مي سازن ميکنن واسشون
ميکنن ميکنن مي خونم ازشون
هر اتفاقی که باعث حضور دردمه
کثافت صدای من کثافت شهرمه
مهم نیست بردن
مهم نیست بهترین شدن بدون جرات
مهم نیست فرصت
مهم نیست هر روز زیاد تر شدن عقده‌ات
توی حس قدرت مهم نیست دشمن
بهم بگو راست بگو چپ بگو داغ بگو سرد بگو شاد بگو تلخ بگو باد بگو برف بگو لات بگو رد 
بگو این دیوونست
واسه‌ی من مهم نیست گفته‌ات

Ali Sorena - Majnoune Shahr (Prod. By Mez'Rab & Ali Sorena) | مجنون شهر

[Prod. By Dehghan_Sampled From Ashes to Snow soundtrack]

  "قسمت اول"
تو روزگار من که نفس زندانیه

لعنت به من اگه نجنگم یه ثانیه

امروز همینه زندگیم رو آبه

تمرین غرق شدن میکنم مادر

من کلی حس طلب دارم پشت هر نگام

کلی یقه س تو صف هنوز بازه دست

شما نمیدونید اسم واقعیم چیه

یا این که این شعرارو میخونه اصلا کیه

تویی که تو شهرِ خفه خونی لال

یا تو مصلحت خواه با گوش های کر

تو بی ثمر ، تو خاک نشین ، تو بی خطر

تو نفهمیدی نه ، تو که چسبیدی به ریشت از ترس برگت

واسم مهم نیست زندگی یا حتی مرگت

فهمیدم با صدای باد ، ریشه زنجیره برگه با نقاب خاک

نمیدونی مادر چه تلخه این سفر

اگه نزنم به راه یه بازندم

من تا ابد با غیابم پیشت حاضرم

شرط های عمرمو رو نرم نمیبندم

واسه تحقیر زجه های این تنم

من خاموشه بهترینه بهترین منم

این من نیست صدای قافلس

از این جا تا اونجا که منم کلی فاصلس

  "همخوان"

رودهای درد ، جریانِ مرگ

حالا حالا حالا حالا حالا منم سنگ

با سوزهای سرد ، به نا کجا ببر

حالا حالا حالا حالا حالا منم سنگ

رودهای درد ، جریانِ مرگ

حالا حالا حالا حالا حالا منم سنگ

با سوزهای سرد ، به نا کجا ببر

حالا حالا حالا حالا حالا منم سنگ

موج های خروشان ، دریا کوه ها دامنه ها

قصر پریا ، تریاق من رویین تنم نگاه کن دریاب

پادزهر جاده های پر از سرما

من تو حجاب نمیمیرم

فقط یه سرفه بالا میاره همه عمرمو رو عرفت

پدرم مادرم برادرم درست بلعیدی

نوش جونت هرچی افتخاره شغله

لباسمم بکَن تنم یه سربه ، یه سرطان که لخته

به قول قوس پشت پیرهای خم

شب بگا تا صبح بعد سیر پا بشم

بازم درد بده که بی مایه فتیره

که توله کفتار نگه شیر ناله کرد

علی نمیمونه علیل لالِ درد

دل بهت ندادم ذلیل پاره شم نباشی

یه قطرم جدا میشم از رودهای خشمت

من پروازه قله ام ، کوه پایه پشمه

مادرم کجاست لالا لالا

من شریانه شرارتم به جایِ شرمت

با تو ام سربازه حرفه ای جنگ

ترسو ترین شجاعه قصه بی درنگ

شمشیر من سنگینه واست

مضحک ترین شوخیه زندگیه من

  "همخوان"

رودهای درد ، جریانِ مرگ

حالا حالا حالا حالا حالا منم سنگ

با سوزهای سرد ، به نا کجا ببر

حالا حالا حالا حالا حالا منم سنگ

رودهای درد ، جریانِ مرگ

حالا حالا حالا حالا حالا منم سنگ

با سوزهای سرد ، به نا کجا ببر

حالا حالا حالا حالا حالا منم سنگ

Kavir

Teryagh

[Prod By Dehghan_Sampled From Ashes to Snow Soundtrack]


  "قسمت اول"

گنجیشکای بی نام و نشون

پرنده های بی هم زبون

بهتره دیگه برین خونتون

دردتون نخورد به دردمون

کم زدنتون ، بستنتون ، ها ؟

کم تو قفس کردنتون باز

اومدین اینجا واسه پرواز

کم نکرده کردن گردنتون

از اینجا مثِ غریبه برین

از این شهر واسه همیشه برین

برین دنبال یه شهر بهتر

شاید به امید یه نتیجه برین

از سرتون ، زخم بدنتون

غمتون ، نوکتون ، جیک جیک صبحتون

ترسِ توو شبتون و حبس نفستون ، نفسم گرفت

برین یه جایی که ترسی نداره

واسه پرواز مرزی نداره

کلاغ ولگردی نداره

هیچ غمی و ترسی نداره

یه جایی که همه منظره ها خوبن

آدما وقتی وا میشن پنجره ها خوبن

کور و نگاه خوبن ، لال و صدا خوبن

شاپرکا خوبن ، شاه و گدا خوبن

بریم یه جا که ته قصه بی کویره

دور از سینه های آزاد که دشنه میدریدش

یه چند صباحی بو تشنگی نگیره

میشه بریم یه جا زندگی نمیره

نه کار ما نی ، آسمون دولتِ پرواز بال ما نی

نشونی ما همون خنده های مرده ـَست

چیزی جز این فریادِ نام ما نی
 
 "همخوان"

برین اما نمیخواد ، این سفره کدوم و کجا نمیخواد

تو این سرما دستام که تنهان

اگه تو  ترسی ازت ها نمیخواد

برین اما نمیخواد ، این سفره کدوم و کجا نمیخواد

تو این سرما دستام که تنهان

اگه تو ترسی ازت  ها نمیخواد

"قسمت دوم"

من که دیگه پیرم ، از این حرفا سیرم

یه جورایی گیرم ، شما برین میرم

برین ، برین این قفس رو بشکونین

برین سلام منو به نفس برسونین

شاید یه روز یا یه شبی هم رو داشتیم

یه جایی با هم قرارِ پریدن گذاشتیم

این خطا که میگن مرزن ندیدم

بدون هیچ التماسی ارزن خریدیم

تلخ نشین ، انقدر سخت نگیرین

رو سیم برق نشینین

کوچیکین ، ظریفین ، میمیرین

هر چقدر عزیزین غریبین ، میبینین

سخته ، این نفس تنگ تر از خود تنگه

این نفس ننگ تر از خود ننگه

وقتی یه لحظه حسی تو وجود تو نیست که بخنده

سخته
 
شاید

یه روزی همتون مامان داشتین

کلی مهر ، با وجود آذر یه آبان داشتین

درد ندیدین و دردی دردتون نشد

سردتون نشد

به دستتون نخورد تیر ، پاتونم نکرد گیر

شاید آزادی رو فقط نگفتین

شاید دیدینش ، حسش کردین ، انجامش دادین

بدون هیچ ترسی

گنجیشگکای بی نام و نشون

پرنده های بی هم زبون

منم ، نام و نشونتون

منم ، هم زبونتون

درسته با همدیگه یکمی فرقو داشتیم

خسته بودیم ، کوفته بودیم ولی صبرو داشتیم

شاید یه روز یا یه شبی هم رو داشتیم

یه جا با هم قرارِ پریدن گذاشتیم

دور از اونجا که رویایِ مرده ـَست

پرواز توو تسخیر خفاش لکنته

دور از خیالِ جریان تو رودهای آزاد

توو اونجا که دریا یه مردابِ گنده ست

کل زندگی رو انشا کنیم به درد

هم هنوز نمرده املاء کنیم که هست

آسمون یعنی رقص فوجی از ما

با پروازمون امضا کنیم شکست

   "همخوان"


برین اما نمیخواد ، این سفره کدوم و کجا نمیخواد

توو این سرما دستام که تنهان

اگه تو ترسی ازت ها نمیخواد

برین اما نمیخواد ، این سفره کدوم و کجا نمیخواد

تو این سرما دستام که تنهان

اگه تو ترسی ازت  ها  نمیخواد

Gonjeshkaka

[Prod. By Dehghan]
Verse 1: Sampled From Hossein Alizaade - Aseman 
Verse 2: Sampled From Fountine Film Soundtrack
    "قسمت اول"
تو نه زبونی ، نه غمِ من به نونی

نه ارزونی نه عطر خفه خونی

یه بد کاره مثل تنت که دهن پاره تر از جدول لجنی

تو شهری از عطش

میخورم ازت نه چون که آب ندارم نه

مثل خودتم حساب ندارم نه

اهلی نمیشم از تو شیر مادرم

بهاره خطرو تا خِرخِره کشیده ساغرم سرم

تو سم آسیابت

گندمم بچرخ ، که نونِ من یه شعری از تو پوست قلبته

قلبی از تو حد و رسم درد

دردی از تو شعرای شب های اعماقی

داغ تری لعنتی ازخاک دستام

تو هویت منی نعره میکشی به جام

درختِ جنگی رو خاک سرخ انتقام

میوه ی تو شعرمه ، آب تو تن صدام

بلندی به قد نبضی از دوبارم 

تو کشورِ شعورمی نه شهری از شعار

هیچوقت نگفتم که سهمی از تو دارم

همه افتخارم این بود که بخشی از تو باشم

رو کاغذ بی سر و ته قدغن ضرب

چرخیدم به دستت امضا شدم

خالقم شدی تا تو رو ابداع کنم

با تو جریان گرفتم از تو اجرا شدم

رو کشتیِ جیگر بدون بادبانات

یه سربازه بی احترامِ سر به سازِ ماناست

که روی اسلحش یه طرحه مُرده از گله

و شلیکی از درخت به مردمت

توو فصل یخ شکستی سرما ارغوان شدی

از کوچه رسیدی تو دست من جهان شدی

تو بی همه کس تری از بی کسیِ من

یه بی زمان که با من همزمان شدی و

من علی سورنا به شعر من بسابین

تا متاع رپ و از تو عین من بچاقین

زنده باد طراوتت با شرارتم

مث خطای تیزی که میکشم روی کاغذم

رو بِیت های شرور شعرم قیمت بذارین شما

که دستاتون بازه واسه جنگیدن

من به قد جرمتون جرمم به تاریخ

منو بعد مرگم تو شعرم بکارید

  "همخوان"


تو امتداد سرمای دی

میکنم زندگی رو طی

نگاهم کن بازم یه پام لنگه ، میزنم لی

تو امتداد سرمای دی

میکنم زندگی رو طی

نگام کن بازم یه پام لنگه ، میزنم لی ، میزنم لی

واسه درد تو تنِ لت و پارم

من پسرِ صلحم اما ننم سرِ زا رفت

من موندم لای شما لاشیا

من موندم لای بازی با این بازیا

زدم زیر میز اعتقاد جدم به جنگ

از خنده کم شدم ، درد بچه کرد

شدم دندونه لق تو دهن این خاک

من و کل کوچه های شهر عطسه کرد

یادم نمیره لبخند تلخه فریادم روی خاک درد از ستم

یادم نمیره زخمم ببین

امروز من فقط یه جنگم یه جنگ

من فرزند هیپ هاپ شرقم ، آشنایی

بالا خوای لات های بی سر و ته سازمانی

سگاتون صدامو از پاچه میدریدن

شعر من استخون و نون واستون نبود

من تو خونم همینه تا نمیشم اینم

بی کَله سر نمیده باج نمیدم این

تنهایی جیگر میخواد با زانو های خاکی

جایی که منم بمیره ما نمیپذریم

میزنه سوز لای شاخه های مرده ام

وقتی میوه ی مصلحت لای سازه های سلطست

این درخت وحشی ریشش  تو کویره

تن نمیده به تزئین باغچه های قدرت

این تموم معنیه زنده بودن منه

بذار مانع ها روی رشدم بشینن

تموم میوه هامو کُشتن به چیدن

نمیدونی تو این راه پشتم چه بیوَست

   "همخوان"

تو امتداد سرمای دی

میکنم زندگی رو طی

نگام کن بازم یه پام لنگه ، میزنم لی

تو امتداد سرمای دی

میکنم زندگی رو طی

نگام کن بازم یه پام لنگه ، میزنم لی ، میزنم لی

تو امتداد سرمای دی

میکنم زندگی رو طی

نگام کن بازم یه پام لنگه ، میزنم لی

Rapper and Songwriter : Ali Sorena
Producer : Ali Sorena Sample From Penhan 2 And Soltan1(Karen Homayounfar)
Mix and Mastering : Alireza
Artwork : DejCrew
Executive Producer: Mehdi Niami
Sunday - 2019 02 September
شعر اجرا :علی سورنا
  آهنگ:علی سورنا -نمونه برداری شده از قطعات پنهان 2 و سلطان 1 اثر کارن همایونفر
میکس و مسترینگ:علیرضا
جلد:گروه دژ
مدیر هنری و اجرایی:مهدی نیامی
تاریخ انتشار:دوشنبه - 11 شهریور ۱۳۹۸
ورس اول
من و تو مثه همیم خوف می کنن می بیننمون
واسمون غلاف بلف می کنن
رپکنا منو خیلی دوست ندارن
مثه تو که خیابونا جلوت جفت می کنن
بچه سینه بتونا ،ترساشو صاف گذاشت تو کمر نامردا
جنده بازنده ها رفیق همن
تنهایی مبارک،برنده ها تنهان
داداشت دنیا رو جر میده
لخت تر از جیبش حنجرشه
سفت وایساده واسه جنگ 
تو می دونی یه دیوار که خودتی پنجرش حیف
زمستون از ترس لی لی میکرد
وقتی بهار تنت و نفله می کرد
از پشت زدتت الان نه ،تو کودکی
اسلحش گلوله رو گریه می کرد
کردن توی خون لقممونو 
دوتا کلمه که گذاشتن نقطمونو
من سحر میکنم با واژه ها
کیا زدنت بزنم جملشونو
انقدی هستی که خط میندازی روم
می باره چشات می باری روم
کردن زیر چکمه ها گردمونو
بیا نشون بدیم عرضمونو
یادته که گاهی هوا زشت می شد
میگفتم این چش می شد یهویی
از نفست بدتر می گرفتی
اینا رو ولش کن عشق چی شد؟
تک تهران هوا بد می بارید
قانونا میگفتن تو کاست چی داری؟
برجا ضر زدن پول چی داری؟
یاد تو افتادم  بشون گفتم برادر چی دارین؟
می بینی که زدنا،زدنا،میزنمشون تن لاغرتم منا
واسه بچه ها شون موزه می ساختن
اما اونا که نه نه هاشون تو روز می زایید
می یام از همونجا که سوز می گایید
تفنگم هنوزم زوزه میخواد 
بیا


"همخوان"

زیر سینم سیر سرخه
تو دود کرد رفتنت ،من کردم سرفه
آواره نصیب اون پل که زیر سنگینیای دیروز و امروز همیشه تو شکه
زیر سینم سیر سرخه
تو دود کرد رفتنت ،من کردم سرفه
آواره نصیب اون پل که بین سنگینیای دیروز و امروز همیشه تو شکه

"ورس دوم"

نوبت چشمی که ترشه شماست
ملکوت آسمونا عرش شماست
اون ابرا که سقف ما بودن
امروز می دونم که فرش شماست
خواهرا،پول،زندگی،پدر،مادرا،هرویین،خرابه ها
مهران درد
اوه،مهران پول نامرد
همه گازای کپسول نامرد
هرچی سلول دور نامرد
همه خاکای نمور نامرد
می بینی که زدنا
زدنا
می زنمشون ،تن لاغرتم منا
همه دردای مادرتم منا
فنا بریم هنوز،زود یه کم،کجا بری تکی؟
رپ کن بی میکروفون شعر شو
یه ورس دیگه رو باید راه بری هنوز که
سر نمی کنه کسی مثه من
صدای پولای گنده گوش منو کر نمی کنه ،نه
همه جراحتتم منا
نعره می کشیم تو رو داوران مست
با میم مادران
دود میشیم به قد یه خاورمیانه خاوران،کوه
زور پات اما نیست
دعوا داریم با برجا زمان نیست
بریدی یه خونه دیگه
مگه چی بوده تا الان؟

2019 01 September

Mehran

Rapper and Songwriter : Ali Sorena
Producer : Ali Sorena Sample From L'Oracle (bernard Becker)
Mix and Mastering : Alireza
Artwork : DejCrew
Executive Producer: Mehdi Niami
Thursday - 2019 12 September
شعر اجرا :علی سورنا
-اثر برنارد بکر  L'Oracle  آهنگ:علی سورنا -نمونه برداری شده از قطعه
میکس و مسترینگ:علیرضا
جلد:گروه دژ
مدیر هنری و اجرایی:مهدی نیامی
تاریخ انتشار:پنج شنبه - ۲۱ شهریور ۱۳۹۸
[قسمت اول]
دیگه خاطرم نیست زندگی کجاست
خاطرم نیست طعم باد رو
خاطرم نیست کجامو
از یاد میبرم لحظه هامو
ما چه غربیونه زندگی کردیم
هیچ جمعه ای قاتلم نیست
اسمم رو نپرس خاطرم نیست
و بی اثرن تریاق ها
مسمومم دریاب
چه بادی میزد، اون پاییز عجب شلاقی میزد
تو گفتی که همه دیرن
چه مذاب بود طعم سینه ات
گفتم میرم یه طعم دیگه ست
تو گفتی همه میرن


اعتراض دارم به رنگ سرخ، که سوزاننده ست"
به آبی که سرده
به زرد، که رنگ جداییه
و هررنگی که رنگ روح زندگی توش نیست
"رنگ روح زندگی سبزه

[همخوان]
من زندگی میکنم تا نایی باقی مونده
میسازم راه رو تا بی راهی باقی مونده
نفس فقط یه کلمه ست
میکشم واسه ی جمله های باقی مونده
این یه درختم میره برگاش
نگم از جرات چی بگم جاش؟
این یه درختم میره برگاش
زنده باد اونی که میوه برداشت
با طراوت منم پر بی طراوت
یه خنیاگر یه هدفون بی ترانه ست
غوغایی اینجاست، زلزله ست آ
کی دل مارو این مدلی بنا کرد؟
من؟
یا تو

[قسمت دوم]
خوبه
خوبه دهن دستم بازه میخوره تهش به دستت حسرت و درد که میسُره تهش اشک خوبه خالی کنش
سرتو بالا کن منم همون چی شده مگه
تا بیای به تاب ،هی میتابم
بهار ندی وسط دی میخوابم
از این زخما خیلی دارم
هی میریزه هی میذارم
پای من میشه به پای تو خم
من تویی و تو من
بذار روی شونه های من بخوابم
یعنی سر تو جا بشه رو شونه من
جهان میگه جرمه تن توی تن
بزن تک به نفس
تک به قدم
باشه طناب رابطه پاره نشه
که ما به اعدام بمیریم توی هم

[همخوان]
من زندگی میکنم تا نایی باقی مونده
میسازم راه رو تا بی راهی باقی مونده
نفس فقط یه کلمه ست
میکشم واسه ی جمله های باقی مونده
این یه درختم میره برگاش
نگم از جرات چی بگم جاش؟
این یه درختم میره برگاش
زنده باد اونی که میوه برداشت
با طراوت منم پر بی طراوت
یه خنیاگر یه هدفون بی ترانه ست 
غوغایی  اینجاست، زلزله ست آ
کی دل مارو این مدلی بنا کرد؟
من؟
یا تو

Nafas

صحنه ی اول 
خیس سرد و ساکت / عرق مه تلخ و صامت 
این شهر تار هر بار دیده /مرگ رو با چشم 
مثل یه شاعر آوازه خوان / صدای گربه ها اومد بالای دار
تا بشکونه سکوت مرگبار / این رکود ترسناک رو 
گاهی صدا قطاره وسوت / گاهی شکستن یخ های تو جوب 
این دیوارا مکیده بودن هوای سقوط رو 
انگار نبود راهی نو به موندن / یخ ها بنا ها رو پوشوندن 
فقط یه کافه از دور پیدا بود / با جرقه ی تابلو های نیمه سوخته اش 
در کمی باز شد ...
یه نگاه به چپ کرد یه نگاه به راست / چمدونشو آروم برداشت کرد سرشو تو یقه های پالتوش
دیگه وقت نداره / حتی پوتینش رو از تو یخ درآره 
میگه جاده واسه ی تو کلک نداره / آدم تنها به رفتن شک نداره 
خودش موند و یه ساک/ باس بزنه به چاک
بارون یخ می زد می افتاد / و ساکن می شد رو خاک 
می گه بالا خره می رم تو این قطاره / وقتی مسته ردخور نداره 
می رسه به ایستگا میشه خمار / باید برگرده چون الکل نداره 
همخوان
میره برمیگرده میره 
میره برمیگرده میره 
میره برمیگرده میره
می پاشه 
میره برمیگرده میره 
میره برمیگرده میره 
میره برمیگرده میره
می پاشه 
مثل بومرنگ...
صحنه ی دوم 
برگشت و خواست بره تو/ یه زن رو به پنجره بود 
یه زن با یه لباس خشک و خام/ و یه پیرمرد ایستاده بود پشت بار 

پیرمرد: بازم رفتی ؟
مرد خمار : خمارم 
پیرمرد: به هر ترتیب اینجا چیزی واسه مصرف نداری 
مرد خمار : رفته بودم بازدید سد 
پیرمرد : هرچی .. واسه ی چی ساکت رو جمع کردی ؟/ تو که می دونستی سد تعطیله و / با خبر بودی از یخبندون
مرد خمار : خمارم....
پیرمرد : کلی گشتم نیست 
مرد خمار: نرو .. منو نگاه کن ببین دستام می لرزن / اگه نرسه بهم از خماری رفتم / قول می دم بمون باتون خامی کردم / اگه نرسه بهم از خماری رفتم...
پیرمرد : د دددددد کارتو همینه بازی کردن / اصلا واسه چی به تو باج می دم / انقد را می دم / به قد کافی گشتم نیست 
راوی : زن رو به پنجره آنی برگشت / یه بومرنگ بود توی دستاش / پرت می کرد بر می گشت هر بار / جیغ می کشید گاهی از خشم...
مرد خمار : چاره چیه ؟ از خماری رفتم 
پیر مرد : این شد یه چیز ی باهام بیا پس 
راوی : رفت طرف درب قفسه با مکث / دو تا قفسه رو رد کرد تا قفسه ی بعد رو 
وا کرد که توش / یه گوزن رو جا کرده بود 
اما سلاخی شده با رنگ خون....
زن کل کشید پاتیل از رقص / یه گوشه خم شد آنی از غم
پیرمرد : اون که شاده تو هم شادی حتما / پیشنهادم اینه میز رو بچینید سوپ گوزن و شامی از من / یه شب سه تایی داریم بعد مدت ها خوشحالیم حتما .. 
راوی : مرد خمار اسیر درد با تهوع دید که گیر کرده 
مرد خمار : تو خفه شو راوی کی گیر کرده / این قصه بین منو پیرمرده 
اینا نیست مناسب شام پیرمرد/ پوسیده است ..
تازه تو که می دونی من  چقدر بیزارم از گوزن واسه ی شام پیرمرد 
پیرمرد: اه .. بمیر از خماری بدبخت / خیلی وقته رفته شادی از در / فقط خواستم یه شام سه تایی ازت 
راستی یه لحظه گفتی راوی از خشم ...
مرد خمار: همون که واسه بازی نوشت / یخبندون و بی آبی نوشت / واسه من در خماری / تو پیرمردم همین راوی نوشت
بیا بندازیمش توی سد یخ/ که اگه بره واسه ی متن بعد / داره یه شعر لجن خام / که بده به خوردمون گوزن شام رو 
راوی : یعنی عاملم من ؟
مرد خمار : آره حتما 
پیرمرد : نه نه کاملا صبر کن .. یعنی ادامه ش میشه شام گوزن ؟
راوی : نمی دونم احتماله همش ....


صحنه ی سوم 
یه صف بلند از مردم شهر / پر از زخم بی لبخند 
یه خط رو یخ پر ترکش رفتن فرار از سنگر 
صورتهای یخ زده تازیانه خورده از جنگ 
ایستگاه شهر یخ / ایستگاه شهر یخ 
مردمی واسه ی کوچ .. خطر می کردند 
تو این راه های دور ..سفر می کردند 
مسافر این قطارای پوچ... روی ریل ها که بر میگردند ..
از کوله هاشون یخ .. از جونشون زمستون/ روییده بود و هر کی یه شهر توی یخبندونش 
مرد خمار به ساکش نگاه کرد و نشست / خیره شد به یه بچه که تیر می کشید دندونش...

Gavazn

Istgahe Shahre Yakh [Prod. Dehghan]

بخش اول 
من گذشته ام پر از خونه/ پس تاریخ و ساعت واسم یه پارخط به پیشه 
پس چی تو دل این دایره است / کدوم ثانیه تکرار شد تو باغ وحش ؟
تاریخ استبداد چیزی که از ما گذشت .. رقص تاج و تخت تا سیاست 
که یادمون داد باید رحم رو با مردم خورد / و علمی که گفت باس زخم رو با الکل شست ..
بزدلا می رفتن دنبال پول../ پول یعنی اسلحه با پوکه های آرزو 
وقتی قدرت مسلطه رو ساعت دستت/ تکرار هم بچه هم مادر ترسه
پس روز بخورید همو لش کنید شبو / من کلی ام تو آماراتون نشمرید منو 
شما شهوت رو بلعیدید واسه دفاع / زنده باد شهامت فاحشه ها 
رنگ عشق رو بومتون قصه بود و تهش پخش شد / رو تابلوی سکس خوک و جنگل 
گوشه ی پیشونیم رو نقابم برید من یه فاحشه ی لختم حجابم کنید ..

همخوان 
من مثل تونی مونتانام د بکشید عقب رو بلندای رشد بکشیدم 
نه می میرم نه برمیگردم بهتره از پشت بکشیدم 

بخش دوم 
تک و تنها صفر دست کس و کار هزار 
عشق رو سر بده بره شهر رو جا بزار 
با یه رز مرده خیال کردی باغبون شدی 
ریشه ی لاغر مرده اش رو لای بتونا بکار
خونه رو بعد خون دود ها برمی  داشتن 
رفت فنا وسط راه رو دوشم هر چی داشتم 
با قلمم جنگیدم دیدم شبیه خوک شدم 
مینداختمش رو زمین خوکا برمیداشتن 
تو هم قبیله زد بهت 
فرار کن نگیره دردت 
آب بده به نای ات نجات غریق ات غرقه
پیروزی ضعیفت کرده 
یه دشمن خوب می خواستیم واسه دریدن 
منم دروغ رو فروختم به جاش ماشه خریدم 
وسط لاشه چریدن کار شغال و کرکسه 
پس غیر جنگ ضد جنگ چی باشه حقیقت 
ما قربانی های تمام قد زخم قدرتیم / بیا رها کنیم قرص نونمون رو 
امروز با من بجنگ تا که فردا /غلاده دارا نلیسن استخونمون رو ..

همخوان 
من مثل تونی مونتانام د بکشید عقب رو بلندای رشد بکشیدم 
نه می میرم نه برمیگردم بهتره از پشت بکشیدم 
.....

Na Mimiram Na Barmigardam [Prod. Dehghan]

cut
بخش اول 
این آخرین لحظه توی قابم کمین کن بگیر/ من رو از خودم تا که رها شم شبیه مرده 
تو این همه نقطه چی بود بی انتها جملگی /شهامت بعد عشق رقابت بعد بزدلی 
من چی ام ؟ خطر ؟ 
کل نامم همین شد ببین / نقابم خمید و له 
زیر پامم زمین مرده ...چی بود ؟ دستاورد دستامون تو پوچی ..
زخم حنجره و فریاد فروشی ...
من هنوز آتیش مذابم و مستم / شما که هیچ تا گناه منو خط زد 
انزوا شد شروع هزار توی جریان/ درا وا شد همین در اتاقمو بستم 
اونطرف در کلی پاشیده در انتظار آزادی تو آستین زمان به شعبده 
من فریاد کشیدم کافیه لباس / با تیغ کلام زدم تو آستین جهان 
همون لحظه ها که نمی گیریشون / وقتی کارد واقعه تا د میره فرو 
مرگ اول لمس ریزش بناها بود/ مرگ دوم وقتیه که بنوبسیشون 
تو غرورمو دوست نداری واسه تیغ جنجالام/ نفستو حبس کن تو سینه کنار چیره دستا صاف واستا 
کی به دریا سد زد گفتم اینو محکم / هر چی آجر بریزه منم می کشم بالا
من قانون رو رعایت نکردم شبیه سرفه / همه ویروس شهر رو کشیدم از عمقش 
تو عفونت مرگم همه پرده شب شد رنگ / هر تهدیدی روی من یه طرح شکست خورده است 
هرگز اجبار رو همیشه ی دستم / مرگ سازه ها بود بعد دریچه ی قلبم 
پیروز شدم تو زمین شکستم / تا شکست عقلم زیر اندیشه ی مستم 
من آواز شدم حقیقت یار بی وصال / حاصل پارگی دار / زور جاذبی که پامو / از توعابری که راه می رفت 
رو خوابی بی مثال / کشید به سمت سیاه چاله ای که وا شد ...
تو شاهراه رسیدن به معجزه ی تو خالی ترین خالی می شد مومن به پر ترین خالی از هر معجزه بریم 
واسه تصویری از عمر 
وا کن عمق لنزتو....

صحنه ی آخر 
جاده تو پیچ بد گم شد / دامنه از شیر شب پر 
طوفان رسید زن شد / زن شدی تو تو ناگهان من شد 
کات 
نگاهت روشن بود / خنده ی تو بی نظیر ترین وطن بود 
دست کشیدی روی گونه ام / کشیدی ترمز جنونم رو 
کات 
کودکی در حال بازیه / طبیعت خوشحاله از شکار قافیه 
ما شدیم شعر بداهه ی جبر و زندگی من چشمامو بستم تو فکرم آزادیه
کات 
قول می دم ترک می کنم / تو همون پاییزای زرد زرد می شدم 
آخرین روز ترک با آرامش / تو ایستادی دم در آسایشگاه 
کات 
پنجره قاب خالیه / تکون رو تاب خالیه 
زردی نیمی از حیاط رو گرفته / این پاییز عجب آشغالیه 
کات 
بطری از روی میز قل خورد
قل خورد
قل خورد 
قل 
قل
قل

مردی از روی صندلی یهو ول شد 
رو زمین 
کات..

Cut [Prod. Ali Sorena]

صحنه ی اول 
امزور بی تکیه بی سرپناه ایستادیم تو معبر باد/ و تیکه پاره ی بنفشه ها از هر ور خاک
رد میشد از تن ما...
ماکه میدون مین رو دورمون کوبید زندگی 
و خوشبختی فقط از بتمون رویید
ما اشباحی از حضور خودمون بودیم...
در من آهن می روید از تباهی با درد...
رنج رحم من رو کشت و اشتیاق رو دادم 
در من آهن می روید از تباهی تا فقر ...
فقر.. خودکشی ...دگر کشی جنایت..
من هر روز صبح بیدار می شم با امضا پای برگه های رخدادو فاجعه 
هر روز حادثه ...هر روز حادثه...
نبض های ما آلوده به جراحت و زخمه 
محکم تر بگیر که به باد نره چترت 
تو که باقیمونده ای از نجابت نسلت 
رها کن چترت رو اسارتت بسته 
توی فصل بارش از درون و تاریکیه محض 
سنگ تر شدن و سنگ تر شدن و سنگ تر شدن ...
من آغاز می کنم یه پاییز پر از مرگ 
یه لحظه ی مهیج از خرد شدن آهن... من افسرده نیستم
این واقعیت ها غرق کرده قایق بی پاروی من رو تا ته....

صحنه ی دوم 
حس می کردم از وجودم زندگی عبور کرد 
تو بند بند بودنم خورشید طلوع کرد 
تو دشت طلایی پروانه ها یه دختر 
میون بوته ها آروم گلارو بو می کرد 
نگاهم می کرد درد ها و رنج رفتن 
احساس می کردم خوشبخت خوشبختم 
نگاهم می کرد که زندگی چه زیباست
 آروم آروم به خواب رفتم...

صحنه ی سوم 
سر رو پای مادرم 
در رو زدن محکم.. یه هو نگاهش کردم 
چیزی نیست آروم باش ...
باورش می کردم .. با اینکه هر بار محکم تر از قبل می کوبیدن به در
باورش می کردم .. دست های گرمش .. زخم هامو بستن 
توی آخرین جنگ خورشید و سرخی ...
طلای لبخندم شد غروب رنج..
مادرم که غیب شد درب رو شکستن 
داد زدم دستای ما آلوده به قتلن 
سوزش سرنگ رو حس کردم تو دستم 
من افسرده نیستم 
....
صحنه ی چهارم 
حس می کردم از وجودم زندگی عبور کرد 
تو بند بند بودنم خورشید نفوذ کرد 
یه گوزن تو دشت پروانه ها بی حرکت 
نگاهش رو تو دوربین تفنگم فرو کرد 
ماشه رو کشیدم خورشید غروب کرد 
تفنگ رو انداختم می دویدم با ولع 
...رسیدم به جای شکارم یه آن ....بوته ها رو با دستام دادم کنار 
یه دختر افتاده بود رو بوته ها و خاک 
فشار شونه هام دستهام رو شل کرد 
هنوزم از خودم می پرسم 
من گوزن رو کشتم یا اونا به من گفتن ؟
....

Asayeshgah [Prod. Ali Sorena & Dehghan]

Ali Khoddami, known as Ali Sorena is one of the well known Iranian rappers in the past decade. As an urban journalist, his songs are mainly driven by social topics that covers cultural problems, financial challenges and reality of matter. His style of storytelling and poetry, has consistently made him ranked as one of the most influential artists of Iran's music industry.

Kavir

Ali Sorena

Recent comments

Lucia

Brielle

Abolfazljafari

mahdi mokhtari

Related tracks