كی رفته ای ز دل كه تمنا كنم تو را؟ / 
كی بوده ای نهفته كه پیدا كنم تو را؟ / 

غیبت نكرده ای كه شوَم طالب حضور / 
پنهان نگشته ای كه هویدا كنم تو را / 

با صد هزار جلوه برون آمدی كه من / 
با صد هزار دیده تماشا كنم تو را / 

چشم به صد مجاهده آیینه ساز شد / 
تا من به یك مشاهده شیدا كنم تو را / 

بالای خود در آینـﮥ چشم من ببین / 
تا با خبر ز عالم بالا كنم تو را / 

مستانه كاش در حرم و دیر بگذری / 
تا قبله گاه مؤمن و ترسا كنم تو را / 

خواهم شبی نقاب ز رویت برافكنم / 
خورشید كعبه، ماه كلیسا كنم تو را / 

گر افتد آن دو زلف چلیپا به چنگ من / 
چندین هزار سلسله در پا كنم تو را / 

طوبی و سدره گر به قیامت به من دهند / 
یكجا فدای قامت رعنا كنم تو را / 

زیبا شود به كارگِه عشق كار من / 
هر گه نظر به صورت زیبا كنم تو را / 

رسوای عالمی شدم از شور عاشقی / 
ترسم خدا نخواسته رسوا كنم تو را

كی رفته ای ز دل ...

کسی که ندیده است دستی را که با نوازش می کُشد، زندگی را خوب ننگریسته است.

كی رفته ای ز دل ...

Amir Hossein Tajbakhsh