Shajarian

چه شود به چهره‌ی زرد من، نظری برای خدا کنی
که اگر کنی همه درد من، به یکی نظاره دوا کنی
تو شهی و کشور جان تو را، تو مهی و جان جهان تو را
ز ره کرم چه زیان تو را؟ که نظر به حال گدا کنی
ز تو گر تفقد و گر ستم، بود این عنایت و آن کرم
همه از تو خوش بود ای صنم، چه جفا کنی چه وفا کنی
تو کمان کشیده و در کمین، زنی ار به تیرم و من غمین
همه‌ی غمم بود از همین، که خدا نکرده خطا کنی
همه جا کشی می لاله‌گون، ز ایاغ مدعیان دون
شکنی پیاله‌ی ما که خون، به دل شکسته‌ی ما کنی
تو که هاتف از برش این زمان، روی از ملامت بیکران
قدمی نرفته ز کوی آن، زچه رو به سوی قفا کنی

چه شود به چهره زرد من، نظری برای خدا کنی - شجریان

آواز: محمدرضا شجریان
تار و آهنگساز: حسین علیزاده
کمانچه: کیهان کلهر
تنبک: همایون شجریان
دستگاه: شور - آواز دشتی
شعر: مولانا
::::::::::::::::::::::::::::::::::::
رو سر بنه به بالین تنها مرا رها کن::ترک من خراب شب گرد مبتلا کن/
ماییم و موج سودا شب تا به روز تنها::خواهی بیا ببخشا خواهی برو جفا کن/
ماییم و آب دیده در کنج غم خزیده::بر آب دیده ما سد جای آسیا کن/
خیره کشی ست مارا دارد دلی چو خارا::بکشد کسش نگوید تدبیر خونبها کن/
از من گریز تا تو هم در بلا نیفتی::بگزین ره سلامت ترک ره بلا کن

رو سر بنه به بالین - شجریان

دوبیتی‌ها از باباطاهر
سنتور پرویز مشکاتیان
از آلبوم قاصدک

غم عشقت به هر کس گفتنی نی

گرم بازآمدی محبوب سیم اندام سنگین دل
گل از خارم برآوردی و خار از پا و پا از گل

ایا باد سحرگاهی گر این شب روز می‌خواهی
از آن خورشید خرگاهی برافکن دامن محمل

گروهی همنشین من خلاف عقل و دین من
بگیرند آستین من که دست از دامنش بگسل

ملامتگوی عاشق را چه گوید مردم دانا
که حال غرقه در دریا نداند خفته بر ساحل

ز عقل اندیشه‌ها زاید که مردم را بفرساید
گرت آسودگی باید برو عاشق شو ای عاقل

ز عقل اندیشه‌ها زاید که مردم را بفرساید - شجریان - سعدی

سلامت را نمی‌خواهم پاسخ گفت
سرها در گريبان است
كسي سر برنيارد كرد پاسخ گفتن و ديدار ياران را.
نگه جز پيش پا را ديد،‌ نتواند،
كه ره تاريك و لغزان است.
و گر دست محبت سوي كس يازي،
به اكراه آورد دست از بغل بيرون،
كه سرما سخت سوزان است.
نفس كز گرمگاه سينه مي‌آيد برون، ابري شود تاريك.
چو ديوار ايستد در پيش چشمانت.
نفس كاين است، پس ديگر چه داري چشم،
ز چشم دوستان دور يا نزديك؟
مسيحاي جوانمرد من! اي ترساي پير پيرهن چركين!
هوا بس ناجوانمردانه سرد است… آي …
دمت گرم و سرت خوش باد!
سلامم را تو پاسخگوي. در بگشاي!
منم من! ميهمان هر شبت. لولي‌وش مغموم.
منم من، سنگ تيپا خورده رنجور.
منم، دشنام پست آفرينش، نغمهء ناجور
نه از رومم، نه از زنگم. همان بيرنگ بيرنگم.
بيا بگشاي در، بگشاي، دلتنگم.
حريفا! ميزبانا! ميهمان سال و ماهت پشت در چون موج مي‌لرزد.
تگرگي نيست، مرگي نيست.
صدائي گر شنيدي، صحبت سرما و دندان است.
من امشب آمدستم وام بگذارم.
حسابت را كنار جام بگذارم.
چه مي‌گويي كه بيگه شد، سحر شد، بامداد آمد؟
فريبت مي‌دهد، بر آسمان اين سرخي بعد از سحرگه نيست.
حريفا! گوش سرما برده است اين، يادگار سيلي سرد زمستان است.
و قنديل سپهر تنگ ميدان، مرده يا زنده،
به تابوت ستبر ظلمت نه توي مرگ اندود پنهانست.
حريفا! رو چراغ باده را بفروز، شب با روز يكسان است.
سلامت را نمي‌خواهند پاسخ گفت.
هوا دلگير، درها بسته، سرها در گريبان، دستها پنهان.
نفس‌ها ابر، دلها خسته و غمگين،
درختان اسكلتهاي بلور آجين،
زمين دلمرده، سقف آسمان كوتاه،
غبار آلود مهر و ماه،
زمستان است.

زمستان است...محمد رضا شجریان

تصنیف دشتی فریاد 
آهنگساز: حسین علیزاده
تار:حسین علیزاده
کمانچه: کیهان کلهر
خواننده: محمد رضا شجریان و همایون شجریان
شعر: اخوان ثالث

خانه ام آتش گرفته است
آتشی جانسوز
هر طرف می سوزد این آتش 
پرده ها و فرش ها را
تارشان با پود
من به هر سو می دوم گریان 
در لهیب آتش پر دود
وز میان خنده هایم تلخ 
و خروش گریه ام ناشاد 
از درون خسته سوزان 
می کنم فریاد ، ای فریاد
خانه ام آتش گرفتست
آتشی بی رحم 
همچنان می سوزد این آتش
نقش هایی را که من 
بستم به خون دل 
بر سر و چشم درو دیوار 
در شب رسوای بی ساحل
وای بر من
وای بر من
سوزد و سوزد غنچه هایی را که پروردم
بدشواری در دهان گود گلدان ها 
روز های سخت بیماری 
از فراز بامهاشان شاد 
دشمنانم موزیانه خنده های فتحشان بر لب
بر من آتش بجان ناظر
در پناه این مشبک شب 
من بهر سو می دوم گریان 
از این بیداد می کنم فریاد ، ای فریاد
وای بر من همچنان می سوزد این آتش
آنچه دارم یادگار و دفتر و دیوان 
وانچه دارد منظر و ایوان 
من بدستان پر از تاول 
این طرف را می کنم خاموش 
وز لهیب آن روم از هوش 
زان دگر سو شعله برخیزد ، بگردش دود 
تا سحرگاهان که میداند 
که بود من شود نابود
خفته اند این مهربان همسایگانم شاد در بستر 
صبح از من مانده بر جا : « مشت خاکستر »
وای آیا هیچ سر بر می کنند از خواب 
مهربان همسایگانم ازپی امداد
سوزدم این آتش بیداد گر بنیاد 
می کنم فریاد ، ای فریــــــــــــــاد 

Tasnif Faryad-Shajarian  تصنیف فریاد- همنوا با بم- شجریان

هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم
نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم
به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم
شمایل تو بدیدم نه صبر ماند و نه هوشم
حکایتی ز دهانت به گوش جان من آمد
دگر نصیحت مردم حکایت است به گوشم
مگر تو روی بپوشی و فتنه بازنشانی
که من قرار ندارم که دیده از تو بپوشم
من رمیده دل آن به که در سماع نیایم
که گر به پای درآیم به در برند به دوشم
بیا به صلح من امروز در کنار من امشب
که دیده خواب نکرده است از انتظار تو دوشم
مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم
که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم
به زخم خورده حکایت کنم ز دست جراحت
که تندرست ملامت کند چو من بخروشم
مرا مگوی که سعدی طریق عشق رها کن
سخن چه فایده گفتن چو پند می ننیوشم
به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل
و گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم
سعدی

آواز: شجریان
آهنگساز: پرویز مشکاتیان

سر عشق .... استاد شجریان ... پرویز مشکاتیان

عمر خیام: یاران به مرافقت چو دیدار کنید...شاید که ز دوست یاد بسیار کنید
یــــاران بموافقـــــــت چـــــو دیـــدار کـنید 
بـاید کـــــــه ز دوست یــــاد بسیـــار کنید 
چــــون باده خوشگـــــوار نوشیــد به هم 
نوبت چــــو به مـــا رسد نگون‌ســـار کنید

یاران...محمد رضا شجریان

تصنیف سخن عشق با صدای استاد محمدرضا شجریان و همراهی گروه آوا
مرداد 1386 تالار وزارت کشور



تصنیف سخن عشق

تصنیف فریاد با صدای استاد محمدرضا شجریان ، کمانچه کیهان کلهر ، تار حسین علیزاده و تمبک همایون شجریان از آلبوم فریاد

تصنیف فریاد

ONMVOICE - Mohammad Reza Shajarian - Rendane Mast

شجریان ساز و آواز 
در دل و جان خانه کردی عاقبت
آلبوم انتظار - محمد علی کیانی نژاد
Shajarian - Avaz - Kianinejad - Album: Entezar

بم خوانی - آواز محمدرضا شجریان - نی محمدعلی کیانی نژاد - آواز اصفهان

گفتم غم تو دارم
محمدرضا شجریان
محمد موسوی
حافظ
Goftam Ghame To Daram

گفتم غم تو دارم، شجریان، محمد موسوی

«سازوآواز ماهور»
آواز: محمدرضا شجریان
سه‌تار: پرویز مشکاتیان

«ما زیاران چشم یاری داشتیم» 

سال ۱۳۶۳، اصفهان

محمد رضا شجریان و پرویز مشکاتیان | سال  1363 اصفهان

 شب... سکوت، کویر
کیهان کلهر - محمدرضا شجریان

تو که نازنده بالا دلربایی

همایون مثنوی-شجریان
بود آیا که خرامان ز درم بازآیی؟ // گره از کار فروبسته‌ی ما بگشایی؟
نظری کن، که به جان آمدم از دلتنگی // گذری کن: که خیالی شدم از تنهایی
گفته بودی که: بیایم، چو به جان آیی تو // من به جان آمدم، اینک تو چرا می‌نایی؟
بس که سودای سر زلف تو پختم به خیال// عاقبت چون سر زلف تو شدم سودایی
همه عالم به تو می‌بینم و این نیست عجب // به که بینم؟ که تویی چشم مرا بینایی
پیش ازین گر دگری در دل من می‌گنجید // جز تو را نیست کنون در دل من گنجایی
جز تو اندر نظرم هیچ کسی می‌ناید // وین عجب تر که تو خود روی به کس ننمایی
گفتی: از لب بدهم کام عراقی روزی // وقت آن است که آن وعده وفا فرمایی

گفتم غم تو دارم، شجریان، محمد موسوی

Amirazad

Recent comments

Niki

مروة.

Fatemeh

habibeh

Related tracks