Kamancheh

New private playlist

تكنوازى

کمانچه امامیار

بدايات إحدى ليالى -بتشديد الياء- الوحيدة.. 4 مايو 2016

Asile Irani & similar

تصنیف یادم کن
خواننده : محمد معتمدی
آهنگساز : همایون خرم
تنظیم :  جمال الدین منبری
ترانه : فاطمه موسوی
Yadam kon
Mohammad Motamedi
Homayoun Khorram

Yadam kon-Mohammad Motamedi-یادم کن-محمد معتمدی

تنبور : علی اکبر مرادی
آواز: بهار موحد

آلبوم: نور باده
تصنیف: جام شراب

:ترجمه شعر به فارسی

که گفت که من مخمور و مست جام باده ام؟

آن دو ديده مست مرا مدهوش و خراب كرده است

تير مژگان آن چشمان مست و خمار

بر ريشه دل وجانم نشست

از بس توبه کردم و توبه ام را شکستی

توبه ى توبه ام بود از دست اين همه توبه كردن

زلف تو دام بلای ره من است،

خدایا این چه بلایی بود که مبتلایم کردی

دوری ز دوست، به دوزخ مرگم می برد

کسی را بر دردم آگاهی نیست

شعر: حیران علیشاه

جامى شه راب
ئالبوم: نوری باده
اماده كارى: عه لى ئه كبه ر مورادى
ده نگ: به هار مووه حيد

کی وت من مه خمور جامی شه راوم

دوو دیده ی مه ست که ردن خه راوم

تیری موژگانان دیده ی خوماری

له ریشه ی جه رگم خه وت کردی کاری

له به س توبه كه م مه شكى نى توبه م

توبه ى توبه م بوو له ده سى توبه م

زولفى تو به ين وه دام به لام

يه چه به لاى وه ن كردن موبته لام

هیجری دووس بردم و شه را ی مردن

کس نمه زانو درده م چه ده رد ن

بهار موحد، علی‌اکبر مرادی - جام شراب

آهنگ و تنظیم: کیوان ساکت
آواز: پری ماه

http://parimah-music.com

Regret . Pari Mah ~ افسوس . پری‌ماه

Kayhan Kalhor - Siamak Aghaei - Siamak Jahangiri

پیش درآمد دشتی یوسف فروتن - کیهان کلهر - سیامک آقایی - سیامک جهانگیری

Navaye Taar

قطعه ی گیلکی سیاه ابران - با لهجه ی شرق گیلان
ترانه ی کار از زنده یاد مهندس کریمی
با آیفون امید ضبط شده ، خونه ی امید اینااا ...

Siiaa Abraan

بداهه نوازی سه تار

Shenhaie Saheli

من نه خود می‌روم، او مرا می‌کشد

مولوی :
" که رایی تو ؟ ، که رایی تو ؟ ، که رایی ؟ "

شمس :
" یک لحظه پری شکلم ، یک لحظه پری خوانم ... هم دوده و هم نورم ، هم جمع پریشانم
جز چنگ سعادت را ، از زخمه نرنجانم "

مولوی :
" هااای ، زان روی که حیرانم ، من خانه نمیدانم ... کو خانه ؟ ، نشانم ده ، من خانه نمیدانم
فریاد ... فریاد ... فریاد
فریاد کزین حالت ، فریاد نمیدانم
طبعم چو جنون آرد ، (طبعم چو جنون آرد) ، زنجیر بجنبانم "

شمس :
" در پرده میا با خود ، تا پرده مگردانم ( تا پرده مگردانم)
در عشق سلیمانی ، من همدم مرغانم ، (در عشق سلیمانی ، من همدم مرغانم) "

مولوی :
" آآآی ... زین واقعه مدهوشم ... با هوشم و بی هوشم
ای خواجه ، (ای خواجه) ، تو نامم ده ... تا خویش بدان خوانم "

شمس :
" شمس الحق تبریزم ، جز با تو نیامیزم ( جز با تو نیامیزم) ... می افتم و می خیزم ، من خانه نمیدانم
هم شمس شکر ریزم ، هم خطه ی تبریزم ... هم ساقی و هم مستم ، هم شهره و پنهانم
(هم ساقی و هم مستم ، هم شهره و پنهانم) "

مولوی :
" در خانه ی آب و گل ، بی توست خراب این دل ... یا خانه درآ جانا ، یا خانه بپردازم
(یا خانه در آ جانا ، یا خانه بپردازم)
شاگرد تو می باشم ، گر کودن و کژ پوزم
تا زان لب خندانت (تا زان لب خندانت) ، یک نکته بیاموزم ( یک نکته بیاموزم ، یک نکته بیاموزم)
ای چشمه ی آگاهی ، شاگرد نمیخواهی ؟ ... چه حیله کنم تا من ، خود را به تو در دوزم ؟ "

شمس :
" یا عاشق شیدا شو ، یا از بر ما وا شو ... در پرده میا با خود ، تا پرده مگردانم
(در پرده میا با خود ، تا پرده مگردانم) "

خلوت شمس و مولوی - همایون شجریان محمد معتمدی

بیست و پنج دقیقه بداهه‌نوازیِ سه‌تار در دستگاهِ نوا
نوازندگان: امیرفرزان شارقی
 و ارژنگ آقاجری
ضبطِ خانگی، تابستانِ ۱۳۹۰

دوئتِ سه‌تار |||

دلبریم - کمانچه امامیار حسنف

هر زمان نو می شود دنیا و ما بی خبر از نو شدن اندر بقا پس تو را هر لحظه مرگ و رجعتی ست مصطفی فرمود دنیا ساعتی ست آزمودم، مرگ من در زندگی ست چون رهی زین زندگی، پایندگی ست کیستی تو... قطره ای از باده های آسمان این جهان زندان و ما زندانیان حفره کن زندان و خود را وارهان کیستی تو... آدمی مخفی ست در زیر زبان این زبان پرده است بر درگاه جان کیستی تو... تیر پرّان بین و ناپیدا کمان جان ها پیدا و پنهان جانِ جان کیستی تو... رهنُمایم، همرهت باشم رفیق من قلاووزم در این راه دقیق کیستی تو... همدلی کن ای رفیق در عشق سلیمانی من همدم مرغانم هم عشق پری دارم، هم مرد پری خوانم هر کس که پری خو تر، در شیشه کنم زودتر برخوانم و افسونش حراقه بجنبانم هم ناطق و خاموشم، هم لوح خموشانم هم خونم و هم شیرم، هم طفلم و هم پیرم کیستم من؟ کیستم من؟ چیستم من تا نگردی پاکدل چون جبرئیل گرچه گنجی در نگنجی در جهان رخت بربند و برس در کاروان آدمی چون کشتی است و بادبان تا کی آرد باد را آن بادران هیچ نندیشم به جز دلخواه تو شکر ایزد را که دیدم روی تو یافتم ناگه رهی من سوی تو چشم گریانم ز گریه کند بود یافت نور از نرگس جادوی تو بس بگفتم کو وصال و کو نجاه برد این «کو کو» مرا در کوی تو جست وجویی در دلم انداختی تا ز جست وجو رود در جوی تو خاک را هایی و هویی کی بُدی؟ گر نبودی جذب های و هوی تو مخزن «انّا فتحنا» برگشا سرّ جان مصطفی را بازگو مستجاب آمد دعای عاشقان ای دعاگو آن دعا را بازگو چون دهانم خورد از حلوای او چشم روشن گشتم و بینای او پا نهم گستاخ چون خانه روم پا نلرزانم نه کورانه روم - 

همایون شجریان و محمد معتمدی...اپرای مولانا

MohammadMotamedi.com

پرواز  - محمد معتمدی | Parvaz - Mohammad Motamedi

پایان شب سیه ، سپید است

Mahrame Del

خواهم کــــــــــــــــــــه بـــــــر زلفت ، 
هر دم زنم شانه ، هر دم زنم شانه
 ترسم پریشـــــــــان کند بســــــی،
حال هرکســــــــی، چشم نرگست
مستانه مستانه ،
خواهم بر ابرویت ،
هر دم کشم وسمه ،
ترسم که مجنون کند بســــی،
مثل من کسی، چشم نرگست دیوانه دیوانه ،
خواهم کــــــــــــه بــــــر چشمت ،
هــــــــــر دم کشم سرمــــــــــــه ،
ترسم پریشان کند بســــــــــــی،
حال هر کســـی، چشم نرگست
 مستانه مستانه ،
خواهم که بر رویت ،
هـــر دم زنم بوســـــــــــه ،
ترسم کــــــه نالان کند بســـــــــــی،
 مثل من کســـی، چشم نرگست ،جانانه جانانه ،
یک شب بیا منزل مــــــــا!
حل کن دو صد مشکل ما!
ای دلبر خوشگل مــــــــــا!
دردت به جــــــان مـا شد!
روح و روان مــــــــــــا شد!

شعر از شوریده شیرازی

چشم نرگـــس - محمدرضا شجریان

پاییز شده است و برگریزان درخت است و در این میانه برگی از درخت می‌افتد، اما همزمان بادی سخت می‌وزد و برگ را به هوا می‌برد، اما باز این برگ است که قصد فرود آمدن دارد و بادی دیگر وی را به آنسو‌تر می‌برد.

این بازی، وزش باد و رقص برگ الهام بخش قطعه خزان استاد مشکاتیان است‌، قطعه‌ای که با نگاهی به یکی از ملودی‌های محلی خراسانی (مقام الله) در دستگاه شور و آواز دشتی ساخته شده است و از معدود قطعات نسبتا بلند موسیقی ایرانی است (بیش از ۸ دقیقه) که با ساختاری متفاوت از نگاه متفاوت‌تر مشکاتیان به خزان حکایت می‌کند

Khazan,  خزان - پرویز مشکاتیان

قطعه ای تعزیه ای بصورت مدرن و اندوه ناک در توصیف واقعۀ عاشورا - توسط یگانه تکنواز پیانوی ایران و موسیقی سنتی استاد جواد معروفی -

Javad Maroufi - تکنوازی پیانو : عاشورا

تکنواز پیانو : استاد مرتضی خان محجوبی

تصنیف قدیمی بسیار زیبا "تو میگفتی وفا دارم" با صدای سالار عقیلی

Kayhan Kalhor - The Laziest Summer Afternoon

کیهان کلهر: کمانچه و آواز 
تمبک : رضا سامانی 
آهنگ محلی کردی
 
‌ئه‌وسا مناڵ بیم،﻿ مناڵی به‌دخوو
پیشتر کودک بودم، کودکی نا آرام
له ناو مناڵه‌یل، خاک مه‌کردم کوو
با کودکان دیگر، شیطنت میکردم
جوان بیم له عه‌شق تۆ پیرم کردی
جوان بودم، عشق تو مرا پیر کرد
وه‌ زه‌نجیره‌ی زۆڵف ئه‌سیرم کردی
با زنجیر زلفت مرا اسیرم کردی
ئاخ له‌یل و داخ له‌یل له‌یلی باوانم
آخ لیلی، لیلی همه کس و کارم! 
له‌یلی خوه‌ش هاتی قه‌زات له گیانم
لیلی خوش آمدی، دردت به جانم
تروسکه‌ی ئاگر سیاماڵ نیو
شعله های آتش در چادرهای عشایر
خوه‌ش﻿ خوه‌ش مه‌سووته له دامان کوو
[عاشق]چه زیبا میسوزد در دامنه کوه
فیدای باڵات بام ڕوژی چه‌ن جاره
فدای قد و بالایت شوم روزی چند بار 
سبح و نیمه‌ڕوو عه‌سر و ئیواره
صبح و ظهر و عصر و غروب 
(ترجمه هیوا بابا حاجیانی )

Kayhan Kalhor and Reza Samani: Kurdish Folk Song کیهان کلهر و رضا سامانی

پدرام درخشانی یکی از نوازندگان خوب و چیره دست کشورمان است که سبک کاریش موسیقی تلفیقی است

Mohsen Daeenabi & Pedram Derakhshani - Raghs Kon

جلیل شهناز (زادهٔ ۱۳۰۰ در اصفهان – درگذشتهٔ ۲۷ خرداد ۱۳۹۲ در تهران)، یکی از سرشناس‌ترین نوازندگان تار و سه تار سدهٔ اخیر در ایران بود.

زندگینامه

جلیل شهناز، در سال ۱۳۰۰ در اصفهان به دنیا آمد. تقریباً همه اعضای خانواده وی با موسیقی آشنایی داشتند و در رشته‌های مختلف هنر از جمله تار، سه‌تار، سنتور و کمانچه به مقام استادی رسیدند. پدرش «شعبان خان» علاقه وافری به موسیقی اصیل ایرانی داشت و علاوه بر تار که ساز اختصاصی او بود، سه‌تار و سنتور هم می‌نواخت. عموی او غلامرضا سارنج هم از نوازندگان کمانچه بود.
جلیل شهناز، از کودکی به موسیقی علاقه‌مند شد و نواختن تار را در نزد عبدالحسین شهنازی و برادر بزرگ خود حسین شهناز که به خوبی ساز می‌نواخت، آغاز کرد. پشتکار زیاد و استعداد شگرف جلیل به حدی بود که در سنین جوانی از نوازندگان خوب اصفهان شد. 
در کتاب «موسیقی‌دانان ایرانی» نوشته پژمان اکبرزاده آمده است: «شهناز نوازندگی در رادیو اصفهان را از سال ١٣٢٨ آغاز کرد و در سال ١٣٣٦ به دعوت سازمان رادیو به تهران آمد و در برنامه های گوناگونی مانند برنامه گلها، ارکستر حسین یاحقی و ... به عنوان تکنواز و همنواز به فعالیت پرداخت. وی همچنین در گروه "یاران ثلاث" (همراه با تاج اصفهانی و حسن کسایی) و گروه "اساتید موسیقی ایران" کنسرت های بسیاری را در داخل و حارج از ایران اجرا نمود. شهناز در برنامه های جشن هنر شیراز نیز حضوری فعال داشت.»
این نوازنده تار در طول زندگی هنری خود با هنرمندان والای کشور از جمله فرامرز پایور، حبیب الله بدیعی، پرویز یاحقی، همایون خرم، علی تجویدی، منصور صارمی، رضا ورزنده، امیر ناصر افتتاح،جهانگیر ملک، اسدالله ملک، حسن کسائی، محمد موسوی، تاج اصفهانی، ادیب خوانساری، محمودی خوانساری، عبدالوهاب شهیدی، اکبر گلپایگانی، حسین خواجه امیری و محمد رضا شجریان همکاری داشته‌است.
وی در دههٔ ۱۳۶۰ همراه با فرامرز پایور (سنتور)، علی اصغر بهاری (کمانچه)، محمد اسماعیلی (تنبک) و محمد موسوی (نی) «گروه اساتید» را تشکیل داد و با این گروه، مسافرت‌های متعددی به کشورهای اروپایی، آسیایی و آمریکا داشت. 
وی در سال ۱۳۸۳ به عنوان چهره ماندگار هنر و موسیقی برگزیده شد. همچنین در ۲۷ تیر سال ۱۳۸۳، مدرک درجه یک هنری (معادل دکترا) برای تجلیل از یک عمر فعالیت هنری به جلیل شهناز اهدا شد.[۱]
در سال ۱۳۸۷، محمدرضا شجریان، گروهی که با آن کار می‌کرد را به افتخار جلیل شهناز، گروه شهناز نام گذاشت.
جلیل شهناز، علاوه برنواختن تار، که ساز اختصاصی اوست، با نواختن ویولون، سنتور و تمبک و اواز -سه تار نیز آشنایی کامل دارد.که تمام فایلهای صوتی استاد موجود و در درجه استادانی چون یاحقی -پایور-ووو می نوازد معروف است که او در شیوه نوازندگی می‌تواند با ساز خود علاوه برنواختن، آواز هم بخواند.  
کیومرث، علیرضا، فرشته، فریبا، فروزنده و نوشین از فرزندان استاد شهنار هستند که در کشورهای آمریکا، فرانسه و ایران اقامت دارند.

درباره شیوه نوازندگی جلیل شهناز

«شهناز موسیقی ایران»، قطعه ای نواخته که در هیچکدام از آوازها و دستگاههای موسیقی ایرانی نیست. این قطعه به «شوردشت» معروف است.» (چیزی میان شور و دشتی) ...
در آیین نکوداشت استاد جلیل شهناز و زنده یاد درویش خان در فرهنگسرای هنر در سال ۱۳۸۵ گفته شده است:
استاد حسن کسائی: شناخت موسیقی کار هرکسی نیست. همه موسیقی را گوش می‌دهند و دوست می‌دارند اما کسی که سره را از ناسره تشخیص بدهد و بتواند درک مقاماتی را که استاد شهناز نواخته‌اند داشته باشد بسیار نادر است. همه ساز می‌زنند و همه خوب ساز می‌زنند ولی قدرت نوازندگی و محفوظات و لحظات موسیقی که آقای شهناز می‌دانند و اجرا کرده‌اند، چیزی که در دست همگان باشد نیست. یعنی ردیف موسیقی ایران نیست. قدرت آقای شهناز در جواب دادن و دونوازی خارق العاده‌است. من ۶۰ سال با ایشان همنوازی کرده‌ام و ساز بنده با ساز شهناز گره خورده‌است.
استاد محمدرضا شجریان: ساز شهناز در من زندگی می‌کند و من با ساز شهناز زندگی می‌کنم. من تنها خواننده‌ای هستم که خودم را شاگرد جلیل شهناز می‌دانم. ساز این نوازنده بی بدلیل، یک ساز آوازی است؛ برخلاف دیگر نوازنده‌ها که ۸۰ درصد سازی می‌زنند و فقط ۲۰ درصد آوازی. جلیل شهناز به بیان واقعی در نوازندگی تار رسیده است؛ چرا که در گیرودار ردیف و تقلید از دیگران نماند و مانند آبشاری خروشان در جریان است.
داریوش پیرنیاکان: جلیل شهناز هنرمندی است که زاوایای بسیاری در سازش نهفته‌است. وی علاوه براشراف کامل بر ردیف و رموز آن، ویژگی منحصربه‌فردی دیگری نیز داشت. جواب آوازهای شاهکار و بی نظیر، استفاده از تمام امکانات ساز، نواختن بسیاری از گوشه‌های مهجور، رعایت جمله‌بندی در نوازندگی از جمله ویژگی‌های نوازندگی جلیل شهناز است.
استادپرویز یاحقی:شهناز دفتر تار بست
یک عمر توان به ساز دمساز شدن* وز ساز نواختن سرافراز شدن* صد سال توان به تار مضراب زدن* اما نتوان جلیل شهناز شدن*

درگذشت

جلیل شهناز پس از یک دوره بیماری صبح روز دوشنبه ٢٧ خرداد ١٣٩٢ در بیمارستان آراد درگذشت محمدرضا شجریان پس از درگذشت جلیل شهناز گفت: "استاد جلیل شهناز در من شور و عشق آفرید و من با صدای تار شهناز بدین جا رسیدم و کلمۀ استاد فقط لایق شهناز و استاد جلیل شهناز را بسان حافظ که تکرار ناشدنی‌ست و با احترام به تمام نوازندگان تار پس از استاد شهناز باید دفتر تار ایران بسته شود."

آثار

- آلبوم "عطرافشان" (همراه با تمبک محمد اسماعیلی)."زبان تار" (تا تمبک جهانگیر ملک)...
- کتاب "گل های جاویدان" (پانزده قطعه برای تار و سه تار). نت نگاری: هوشنگ ظریف. انتشارات سرود، تهران، 1379.
آلبوم (های) آواز و تصنیفهای ایرانی، نوبهار، ره آورد، راز، آواز شهناز، باغ نوا، بیات ترک، چهارمضراب، صد سال تار، مهر، دفتر تار، افتخار آفاق، عشق و زندگی، نوید بهاری، شور و زندگی، تار سولو، تار و ترمه، یاران زنده رود، شهناز شهنواز و... از جمله آثار جلیل شهناز است.

منبع: http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AC%D9%84%DB%8C%D9%84_%D8%B4%D9%87%D9%86%D8%A7%D8%B2

دلبریم - کمانچه امامیار حسنف

Amirazad