صدای طبل و شیپور از کوچه

تو اسرائیلِ من بودی - امیرمحسن محمدی

برای شنیدن برنامه ی کامل این هفته ی رادیو مارژین وارد این لینک شوید،
نت هشتم مارژین را بشنوید و امید بکارید:
http://soundcloud.com/radio-margin/7-1

امیرمحسن محمدی - پری بلنده - رادیو مارژین

برای شنیدن برنامه ی کامل رادیو مارژین (۸) هیچ چیز عادی نیست وارد این لینک شوید:
http://soundcloud.com/radio-margin/mrkwnj4wdqe8
پانزدهم اگوست ۱۹۶۹ - حدود ۱ میلیون نفر از هیپی‌ها و طرف داران موسیقی‌ راک و بلوز از سراسر آمریکا به سمت دریاچه ی سفید در نزدیکی‌ شهر وود استاک در ... می‌رن تا برای آزادی و علیه جنگ آواز بخونن و از صلح و برابری و زندگی‌ اشتراکی حرف بزنن.
بیشتر از نصف این جمعیت توسط پلیس متوقف میشن اما با وجود هشدار ها، فرشتگان جهنم یعنی همون دسته‌های موتور سوار هایی که با ظاهر‌های متفاوت و خشن میشناسیم امنیت مراسم رو به عهده می‌‌گیرن ... پلیس نمی‌تونه حرف اضافه بزنه و وود استاک سال ۶۹ تا روز چهارم ادامه پیدا می‌‌کنه.
بعد از تموم شدن جنگ جهانی‌ دوم حاشیه‌های جامعه ی آمریکا علیه متن مسلط شورش می‌‌کنن، یه جنبش عمیق فرهنگی‌ - ادبی‌ و یه حرکت ریشه دار اجتماعی که توی همه بخش‌ها از موسیقی‌ راک و بلوز گرفته تا جنبش دانشجویی ... از هیپی گری گرفته تا جنبش برابری طلبی و جنبش صلح. جامعه ی آمریکا تا دهه ی ۷۰ به شدت بر افروخته میشه ... و وقتی‌ که سعی‌ می‌‌کنی‌ این تحولات اجتماعی رو ردیابی یا بهتر بگم ردزنی کنی‌ در اکثر موارد به یه اسم در دهه ۵۰ میرسی‌: بیت جنریشن یا همون نسل بیت خودمون.
نسل بیت سربازان شوریده ی آزادی در آمریکایی امروز بودند ... ایالات متحده‌ای که تمام شب سرفه می‌‌کنه و نمیگذاره بخوابیم.
نسل بیت یه جنبش اجتماعی ادبی امریکایی بود که توی دهه ی پنجاه در محیط های فرهنگی در سانفرانسیسکو و گرین ویلیج نیویورک شروع به کار کرد. اونا به جسارت و خلاقیت بدون مرز مبتلا شده بودن.
راستش خود واژه ی "بیت" بیشتر منو یاد شورش، دود سیگار و هیجان میندازه اما خود صفت انگلیسی "بیت" که اولین بار هانکه به کرواک معرفی‌ کرد به معنی‌ خسته و بی‌ رمق هست.
هسته‌ي اصلي و مركزي اين گروه را جك كروك، آلن گينزبرگ، نيل كاسادي و ويليام باروز تشكيل مي‌دادند. آن‌ها در دهه‌ي چهل هم‌ديگر را در حومه‌ي منهتن ديدار مي‌كردند و بعداً، به سان فرانسيسكو، مهاجرت كردند و در آن‌جا بود كه با پيوستن گَري سيندر، لارنس فِرلينگِتي، مايكل مَك كِلاو، فيليپ والِن و تعدادي ديگر به آن‌ها، اين گروه وارد مرحله‌ي تازه‌اي شد و آرام آرام شكل يك جنبش را به خود گرفت.
در سال 1948 مجله‌ي نيويورك تايمز گفت‌وگويي رو با جك کرواک ترتيب داد. کرواک اونجا گفت: بيت در مرحله‌ي اول در بر دارنده‌ي نوعي برهنگي ذهني است.
برای اینکه به اهمیت نسل بیت بیشتر پی‌ ببریم کافیه که فقط درباره ی یکی‌ از آثار این نسل یعنی رمان "در جاده" که سال ۱۹۵۷ توسط جاک کرواک نوشته شده  حرف بزنیم. رمان در جاده آسوده گی خیال و رفاه جامعه ی آمریکا رو بعد از جنگ جهانی‌ دوم شدیدا به چالش می‌‌گیره و خبر از تغییر وجدان در آمریکای اون روز میده.
اولین کارکرد رمان جاده‌ها این بود که بیشتر از یک تریلیون شلوار جین لوئیز و دستگاه قهوه ساز به فروش بره و بچه‌های زیادی بزنن به جاده. چون جک کرواک سه هفته ی تمام یک نفس پشت ماشین تایپ گنده و بد قواره قهوه ی غلیظ خورده بود و یه رمان تکون دهنده نوشته بود.

این رمان روح زمانه ی جامعه شد. روندی رو درست کرد که به فرهنگ جوونا معروف شد و حتا زندگی‌ آدم هایی مثل باب دیلن و تام ویتس رو متحول کرد و کلی‌ فیلم و ترانه و موسیقی‌ ساخته شد.
دوازده سال بعد هم کرواک میمیره، بعضی‌‌ها گفتن در اثر مصرف زیاد الکل کبدش مشکل پیدا کرد اما دوستای‌ نزدیکش میگن جک دق کرده بود. اون مثل اکثر نویسنده‌ها حساس و زود رنج بود و تحمل نمیکرد وقتی‌ میدید رمانش مسول همه ی رفتار‌های افراطی دهه ی معروف ۶۰ داره معرفی‌ میشه.

ادبيات بيت، وحشي و رام‌نشدني است، مشكل عمده‌ي اعضاي گروه بيت براي ساليان سال، چاپ آثارشان بود و اين موضوع خيلي قابل اهميت است كه چطور آن‌ها در سال‌هايي كه اميدي به چاپ و استقبال آثارشان نمي‌رفت، با دل‌گرمي به ادامه‌ي كار فكر كردند. ناشران معتقد بودند نوشته‌هاي آن‌ها غيرقابل فهم است و بنابراين ارزش چاپ كردن ندارد.

نسل بیت بخشی از حاشیه ی آمریکای بعد از جنگ جهانی دوم بود که میشه ادعا کرد، برمتن مسلط غلبه کردن. من از بمب اتم، هیروشیما، جنگ سرد، جناب مک کارتی، تلويزيون، آپارتاید  و جنگ ویتنام حرف نمی زنم. حرف من قصه ی یه "نه" بزرگه به همه ی اینا.  من از هوشیمین، مالکوم ایکس و ماهی قزل آلا حرف می زنم. نسلی که خلافِ جریان شنا کرد و جریان شد 

نسل بیت: جین و جاده و قزل آلا - امیرمحسن محمدی - رادیو مارژین

دای بلال - موسیقی‌ بختیاری - قربانعلی قاسمی

این مصاحبه را در سایت رادیو زمانه در این آدرس ببینید.:
http://www.radiozamaneh.com/culture/music/2012/07/01/16393


امیرمحسن محمدی - مصاحبه با رادیو زمانه - ترانه‌های زندان

شعر و صدای امیرمحسن محمدی
موسیقی‌ متن: یکشنبه‌ی خیس

شعرهای دیگر را از اینجا بشنوید:
http://soundcloud.com/amirmohsen/szavzrx8rhkr
http://soundcloud.com/amirmohsen/cc1ftanzpyou
___________________________________

ما مرده‌های پریده رنگی‌ بودیم / امیرمحسن محمدی 

 ما جذام گرفته  و جنی‌ بودیم
از این مدار که می‌‌پاشیدیم
قبرستان‌های متلاشی این شهر
به تبّرک مرده‌های پریده رنگ
تابوتی که شکسته ی شانه‌های لهیده ام

***
از زخم‌های زیر سطح عمیق من
پاشیده روی تمام آب‌های جهان
یک اشاره از زیر شال گردنت
ابر‌های این حوالی را
به صاعقه وا می‌دارد

***
این خاک
این خاک پریده رنگ
شب نوشت بیهوشی خورشید
ما مرده‌های پریده رنگی‌ بودیم
با دنده‌های شکسته
تاوان تاول‌های لجن رنگ زبانمان
ما جسد‌های متعفنی بودیم
با دنده هایی که دود می‌‌کنند
لهیده روی پتک مضطرب زمان

***
کبودهای انتهای لبخند
ریزش مداوم ماه روی بام ابرو
دودهای مکرر پهلو از لا به لای دنده ها
تمام حجم خراشیده‌ی افق روی آسمانی از ویرانی
وقتی‌ می‌‌آیی ‌ای مهربان
فانوس‌ها را بشکن

***
شکسته‌ی دوشنبه‌هایی‌ که توی این تقویم دارند می‌‌سوزند
انباشته‌ی تاریک جمجمه ها
طناب‌های آویزان
طناب‌هایی‌ از فریاد
نشسته از غده‌های خراشیده، چرکیده روی درد
هفت روز آتش گرفته است
امای این آسمان
حتا این درد
گیرم از این کنایه‌ها هیچ نمی‌‌فهمید
گیرم از چشم‌هایتان دود بلند می‌‌شود، تجمع می‌‌کند تمام ابرهای جهان در من، از کبودی زیر ناخن‌ها وقتی‌ می‌‌پیچد شکسته‌های ماه توی شیار‌های متعفن سینه که از ادامه‌ی بختک ورم کرده بود، گیرم که می‌‌پاشد هفت پرده از دیوار فرو می‌‌ریزد آجرهای پشتم از خشتی به خشتی که بیرون می‌‌کشیدی از زیر لحد، گیرم بال می‌‌زدی نفس می‌‌گرفتی‌ از سوی قطب‌های شکسته‌ی در من
وقتی‌ می‌آیی ‌ای مهربان
فانوس‌ها را بشکن
ابر‌ها را بگیران
چشم‌هایت را فرو بریز

***
از انتهای قدیم جهان دود بلند می‌‌شود
می‌ سوزد
تلاطم ها
کمی‌ کمی‌ از شکستگی آن ستاره‌ی تاریک
دقیقه‌ها زخم‌اند
ساعت‌ها بخیه می‌‌شوند
تقویم آتش گرفته می‌‌چکد سنگین روی این روز
وقتی‌ می‌آیی ‌ای مهربان
فانوس‌ها را بشکن
بخواب
پایان شو
از مرزهای انتهای سینه
وقتی‌ میایی ‌ای مهربان
ویرانی تمام استخوان‌های جمجمه‌ای
دردی

***
لهجه‌ی گورستانی باد بوده‌ام
و آن مرد
آن مرد که دستش را روی لحد گذشته است
آن مرد که زبان باستان و علف را می‌‌فهمد
آن مرد که خمیده از پهلو دو تا شده شقیقه‌های دیوار را پر کرده با زبان دو شاخه‌اش زهر می‌‌چشد از مهره‌های پشت سقف تیر می‌‌کشد تیرک‌های موازی چشمانش
وقتی‌ می‌آیی ‌ای مهربان
کرختی عقربه‌ها را تلفظ می‌‌کنی‌
زخم هارا ویرایش می‌‌کنی‌

***
از تو تنها چند واژه ی شکسته مانده
و کلاهی پشمی
که به تاراج رفت
شکل سوختن که می‌گرفتی
هراسی نشسته
روی آدم برفی‌های سینه ام
پر می‌‌زند کز می‌کند گوشه ای
و چهار گوشه ی آسمان تکان می‌‌خورند
از بختکی که پشت واژ‌های این شعر
مرثیه ی پایان می‌خواند


۲۹ ژانویه ۲۰۱۱ - استانبول
بازنویسی ۱۷ جولای، گلد گوست، استرالیا

ما مرده‌های پریده رنگی‌ بودیم - امیرمحسن محمدی

بعد التحریر: با این سرود خاطرات زیادی دارم، سعی‌ کردم نسخه‌ی مناسبی از آن را پیدا کنم و کیفیت را بالا ببرم تا در اینترنت منتشر کنیم به تاریخ روز اول مرداد ۱۳۹۱، در نسخه‌ی دیگری از آن که موجود است به جای عبارت "جان غم" از عبارت "سلطنت" استفاده می‌‌شود، که که همان عبارت اول مربوط به نسخه‌ی اصلی‌ است.

امیرمحسن محمدی ۲۸ مرداد ۹۱

ایران من

بعد از آن  مـرداد گـران           خشم تو خفته در خاکستر تابستان
ای میهن ام ای        ایران من        ای میهن ای     زنــــدان مـــــن
می درخشـد شعلـه ی آفتـاب      روی تــــوفـــان ســــرخ انقــــلاب
چون فدائی با خشم و خون به پیش
از دل آهـن و دود و شخـم و خـیش
سلطنــــت        شود نگون شود نگون شود نگون
گــل دهـد         فلات خون فلات خون فـلات خـون
بهار خون مردمان          گل آورد گل ارغوان گل ارغوان گل ارغوان
بعد از آن  مـرداد گـران           خشم تو خفته در خاکستر تابستان
ای میهن ام ای        ایران من        ای میهن ای     زنــــدان مـــــن
می درخشـد شعلـه ی آفتـاب      روی تــــوفـــان ســــرخ انقــــلاب
چون فدائی با خشم و خون به پیش
از دل آهـن و دود و شخـم و خـیش
سلطنــــت        شود نگون شود نگون شود نگون
گــل دهـد         فلات خون فلات خون فـلات خـون
گلوله شعله ور شود
شب وطن        سحر شود سحر شـود سحـر شـود
می درخشـد شعلـه ی آفتـاب      روی تــــوفـــان ســــرخ انقــــلاب
چون فدائی با خشم و خون به پیش
(از دل آهن و دود و شخم و خیش) 3

سرود مُردادِ گِران - ایران من

تنها فایل صوتی موجود از صدای مظفرالدین شاه به علت اینکه با تکنیک‌های قدیمی‌ آن زمان ضبط شده کیفیت بسیار پایینی داشت، ساعت‌ها تلاش کردم تا این فایل صوتی را ترمیم و بازسازی کرده و کیفیت آن را بهتر کنم تا بعد از انتشار قابل فهم باشد، نتیجه تا حدودی رضایت بخش بود.

مظفرالدین شاه در این فایل صوتی که در حضور وزیر خارجه خطاب به اتابک اعظم (امین السلطان) صحبت می‌‌کند، خودش را سایه‌ی خدا بر روی زمین می‌‌داند و از عملکرد همه‌ی وزرای حکومتش راضی‌ است! نکته‌ی مهم‌تر اما شباهت شدید ایشان در ساختار فکری، جمله‌بندی‌ها و حتا تلفظ بعضی‌ از کلمات مانند "هَمَه" با بنیانگذار جمهوری اسلامی یعنی‌ آیت الله خمینی است. این فایل دقیقا مرا به یاد پیام‌ها و سخنرانی‌های خمینی به هنگام عزل و نصب بعضی‌ از مقامات می‌‌اندازد، از جمله همان صحبت مشهورش درباره‌ی هاشمی رفسنجانی را اگر در نظر بگیریم بر این اساس رفسنجانی اتابک اعظم است نه امیرکبیر.

مظفرالدین شاه علی‌ رغم آنچه در تصور ما به دلیل سریال تلویزیونی امیرکبیر القا شده، لهجه‌ی ترکی چندانی ندارد. او در این فایل صوتی می‌‌گوید:

 «اتابك اعظم از خدمات صادق ولايق شما كه تا به حال چهل سال است خدمت مي كنيد از همه ي خدمات شما راضي هستيم به خصوص از خدمات اين سه چهار ساله اي كه در صدارت خود اظهار ميكنيد و ان شاء الله عوض اينها را همه را به شما مرحمت خواهيم فرمود و شما هم ابدا ذره اي در خدمات خود تان ان شاء الله قصور نخواهيد داشت و مرحمت مارا به اعلا درجه نسبت به خودتان بدانيد انشاء الله الرحمن بعد چهار صد سال كه خدمت بكنيد اميدوار هستيم كه هميشه خوب باشه و اين خدماتي كه به من مي كنيد و به مملكت ايران مي كنيد البته خداوند او را بي عوض نخواهد گذاشت ان شاءالله عوض او را هم خدا و هم سايه ي خدا كه خود من باشم به شما خواهم داد و از خدمات همه ي وزرا هم راضي هستيم و شما خدمات همه را حقيقتا خوب عرض مي كنيد و همه را به موقع عرض مي كنيد.»

امیرمحسن محمدی

AmirMohsen Mohamadi

Popular tracks