ΤΑ ΣΠΑΣΜΕΝΑ ΜΑΣ ΚΟΜΜΑΤΙΑ

Γυάλινη εσύ κι όπως πέρναγες την πόρτα
Κι όπως έφευγες στα φώτα έσπασε η ζωή
Κι όπως τα γυαλιά πέφτανε στο πάτωμά μου
Μνήμες κι όνειρα δικά μου κρύσταλλα αδειανά

Τα σπασμένα μας κομμάτια της καρδιάς
Τα ξανακολλάω
Κοίτα…