وقتی کار می کنم وقتی تو خودمم وقتی شادم وقتی... به نظر من این پلی لیست خیلی از ( وقتی ) هارو میتونه پر کنه

دوست

ذلیـل و بیچـاره تر از من نیسـت در کوی تو
خمیده شد پشت من از غم چون ابروی تو

 گرفته هر کس ز لب لعل تو کام دل خود
نشد روا کامـــم زتـو وای وای بر دل من

 

 به مجلـــس بیـگانـگان نوشــی بــــاده ناب
به هر کجا میروی با هرکس مست و خراب

 خبر نداری زحال خود با مردم که چه سان
کند بس آزار و ستــــم وای وای بــر دل من 

 کسی چو من قدر تورا کی داند صنما
به راه عشق تو دهم جان ودل به فدا

 بیا بنه رسم ستــم به یک سو دلبــر من
شوی پشیمان به خدا وای وای بردل من...


ذلیل کوی تو - ایرج بسطامی

Elaheh, Vol. 6 - Persian Music

Didar

اجرای عبدالله خان دوامی با همراهی تار درویش خان. این اجرا مربوط به سال ۱۲۹۳ شمسی است. در آن سال پس از موافقت درویش خان، هیئتی از موسیقیدانان ایرانی شامل درویش خان (نوازنده تار)، باقرخان رامشگر (نوازنده کمانچه)، سید حسین طاهر زاده (خواننده) و عبدالله دوامی (نوازنده تنبک و تصنیف خوان) در اواخر اسفندماه سال ۱۲۹۲ جهت ضبط چند صفحه گرامافون راهی تفلیس شدند. یکی از اجراهای آن سفر، تصنیف از خون جوانان است که البته با بند شعر “هنگام می” خوانده شده است.

از خون جوانان وطن درویش خوان و عبداله دوامی

هوشنگ ابتهاج (سایه) شاعر و غزلسرای معاصر غزلی را که برای دوست و همکارش محمد رضا لطفی سروده

شعر سایه برای محمد رضا لطفی

سیصد و بیست و نهمین برنامه ي گلهای رنگارنگ | استاد عبدالوهاب شهیدی

شعر ترانه : معینی کرمانشاهی

آذر پژوهش (گوینده)

چه آذر‌ها به جان از عشق آذربایجان دارم
من این آتش خریدارش به جانم تا که جان دارم

شهیدی (ترانه)

تا نام ایران در جهان باد پاینده آذربایجان باد
پاینده آذربایجان باد تا این جهان باد

هر سر که دارد شور وطن را
از هر گزندی در امان باد تا این جهان باد

وطن امید من وطن پناه من
این اشک و آه من باشد گواه من

این خاک ما همپایه خورشید تابان باد تا جهان باد
ای ایران به کامت دور این آسمان باد

در این وطن زبان چو برگشودم
خوش این سخن که از وطن سرودم

ای عمر من‌ای جان من‌،ای شور جاویدان من
عشق من و امید من ایران من

آذر پژوهش (گوینده)

من آن نیم که دل از مهر دوست بردارم

وگر ز کینه دشمن به جان رسد کارم «سعدی»

عبدالوهاب شهیدی - ایران Iran

Soheil Nafisi

سیما بینا - بهار دلنشین

بزم خصوصی اساتید پرویز یاحقی . فرهنگ شریف . جهانگی - 144P.m4a

کلام: ابوالقاسم لاهوتی _ ملودی: فولکلور (بدخشان) _ مقدمه و تنظیم: محمد سریر _ صدا: ظاهر هویدا (محمدظاهر)، شهلا، سامان، کوروش و مهرداد

کمر باریک - ظاهر هویدا

ناصر مسعودی - مره بزن

پاییز شده است و برگریزان درخت است و در این میانه برگی از درخت می‌افتد، اما همزمان بادی سخت می‌وزد و برگ را به هوا می‌برد، اما باز این برگ است که قصد فرود آمدن دارد و بادی دیگر وی را به آنسو‌تر می‌برد.

این بازی، وزش باد و رقص برگ الهام بخش قطعه خزان استاد مشکاتیان است‌، قطعه‌ای که با نگاهی به یکی از ملودی‌های محلی خراسانی (مقام الله) در دستگاه شور و آواز دشتی ساخته شده است و از معدود قطعات نسبتا بلند موسیقی ایرانی است (بیش از ۸ دقیقه) که با ساختاری متفاوت از نگاه متفاوت‌تر مشکاتیان به خزان حکایت می‌کند

Khazan,  خزان - پرویز مشکاتیان

استاد محمدحسین سرآهنگ / Ustad Mohammad Hussain Sarahang
Recorded in the early 1980s at the  Goethe-Institut in Kabul. 

The song displays the traditional sound of Kabul's Kharabi music. The lyrics are simple enough for the most common person to understand and remember perhaps it is one of the more popular songs by the late Ustad Sarahang. 

- - - 

Composition: Unknown 

Date: Unknown 

Lyrics / Poem: Fakhr-al-Din Iraqi (فخرالدین ابراهیم عراقی‎),  a 13th-century Persian poet 

- - - 

English Translated Lyrics by Dr. Wali Ahmadi (2002) 

Make happy my sorrowful soul
Have mercy on my wretched heart 

The first moment I saw you, I said, 
'Here is the one whose love will make me suffer'

Utter my name, from time to time, even in disdain 
For a sour word on your lips becomes sweet 

In your absence, my faith is all heresy 
In your presence, my heresy turns to faith 


- - - 

Original Lyrics

شاد کن جان من، که غمگین است
رحم کن بر دلم، که مسکین است
روز اول که دیدمش گفتم
آنکه روزم سیه کند این است
گه گهی یاد کن به دشنامم
سخن تلخ از تو شیرین است
بی‌رخت دین من همه کفر است 
با رخت کفر من همه دین است

- - -

Ustad Sarahang  Live

Shaad Kun Jaan (شاد کن جان من)

پرتوی که می‌تابد از کجاست؟
 یکی نگاه کن
 در کجای کهکشان می‌سوزد این چراغِ ستاره تا ژرفای پنهانِ ظلمات را به اعتراف بنشاند:
 انفجارِ خورشیدِ آخرین
 به نمایشِ اعماقِ 
غیاب
 در ابعادِ دلهره.

 □

 آن
 ماه نیست
 دریچه‌ی تجربه است
 تا یقین کنی که در فراسوی این جهازِ شکسته‌سُکّان نیز
 آنچه می‌شنوی سازِ کَج‌کوکِ سکوت است.

 تا
 یقین کنی.
 تنها
 ماییم
 ــ من و تو ــ
 نظّارِگانِ خاموشِ این خلأ
 دل‌افسردگانِ پادرجای
 حیرانِ دریچه‌های انجمادِ همسفران.

 دستادست ایستاده‌ایم
 حیرانیم اما از ظلماتِ سردِ جهان وحشت نمی‌کنیم
 نه
 وحشت نمی‌کنیم.

 تو را من در تابشِ فروتنِ این چراغ می‌بینم آن‌جا که تویی،
 مرا تو در ظلمتکده‌ی ویران‌سرای من در می‌یابی
 این‌جا که منم

از کتاب مدایح بی صله 

پرتوی که می تابد از کجاست

گلنار… گلنار… کجايی کز غمت ناله می کند عاشق وفادار

گلنار… گلنار… کجايی که بی ثو شد دل اسير غم ديده ام گهربار

گلنار… گلنار… دمی اولين شب آشناييو عشق ما به ياد آر

گلنار… گلنار… در آن شب تو بودی و عشق و عشرت و آرزوی بسيار

چه ديدی از من حبيبم گلنار که دادی آخر فريبم گلنار

نيابی ای کاش نصيب از گردون که شد ناکامی نصيبم گلنار

بود مرا در دل شب تار آرزوی ديدار

تا به کی پريشان تا به کی گرفتار

يا مده مرا وعده ی وفا راز خود نگه دار

يا به روی من خنده ها بزن قلب من بدست آر

چه ديدی از من حبيبم گلنار که دادی آخر فريبم گلنار

نيابی ای کاش نصيب از گردون که شد ناکامی نصيبم گلنار

نشدی عاشق… نشدی عاشق … ز کجا دانی چه کشد هر شب دل من گلنار

لب خود بگشا… لب خود بگشا… به سخن گلنار دل زارم را مشکن گلنار

بازخوانی شهرام ملک زاده
اصل اثر:
آواز داریوش رفیعی
آهنگساز: مجيد وفادار
ترانه سرا: كريم فكور
در مايه دشتي 
https://soundcloud.com/top-music-7/dariush-rafiee-golnar

تصنیف شب فراق - کمانچه و آواز استاد علی اصغر خان بهاری

Arghanoon

Recent comments

shahab

Related tracks